این احتمالا به دلیل نفوذ و ظاهر است شبکه های اجتماعی. ما داریم توییت می کنیم، درباره قاچاق اسلحه توییت می کنیم. حس انتقادی، فرهنگ و جستجوی حقیقت رو به زوال است. بنابراین، ارزش دادن به احساسات، بستر مناسبی برای هنگ‌های نظامی فیلسوفان پزشکی است که همیشه آماده حمایت از یک جنگ «بشر دوستانه» هستند، مانند برنارد هانری لوی در سفر به لیبی.

مسلماً ناچیز است که این پدیده در بلژیک در اوج فروپاشی دولت مرکزی متولد شد و به ویژه در شمال فرانسه توسعه یافت، جایی که صنعتی‌زدایی پیامدهای ویرانگری برای بافت اجتماعی داشت. در مواجهه با رنج و ترس از آینده، احساسات دوباره متولد می شوند. او مخالف بدبینی است. او همانطور که در مراسم Invalides به اشتراک می گذارد، بیشتر و بیشتر آزاد می کند. این پدیده به وضوح اجتماعی است. و در عین حال بسیار مبهم است. به این معنا، آیا این عاطفه تمایلی مغشوش برای «ساخت جامعه»، برای بازگرداندن ارتباط اجتماعی را منعکس نمی کند؟

فرانسوی ها عادت داشتند ابتدا امور محلی را مبادله کنند. آنها این عادت را در جریان رویدادهای مربوط به تشکیل ستاد کل در طول سال تداوم بخشیدند. عمق بحران سیاسی کنونی نیز به این دلیل است که این فضای عمومی به تدریج از بین رفته است.

برای تسهیل احیای دموکراسی، این فرآیند باید پیوندهای بافته شده در احساسات را گسترش دهد و به سیاسی شدن پیشروی آنها منجر شود. استعاره قورباغه همتای خود را در ولتر می یابد که داستان سقوط دو نفر از آنها در کوزه شیر را بیان می کند. اولی بدون حرکت شروع به نماز می کند، غرق می شود و غرق می شود. دومی آنقدر می جنگد که شیر کره می شود. او فقط باید از این عنصر جامد برای پریدن از کاسه حمایت کند.

محققان تحت تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی با ده بیمار مبتلا به کولیت اولسراتیو و ده بیمار قرار گرفتند. افراد سالمکه نظرسنجی هایی را با استفاده از محرک های عاطفی بصری انجام داد: در عمل، عکس هایی از محتوای عاطفی خنثی، منفی یا مثبت نشان داده شد. تفاوت: هنگامی که محرک های عاطفی مثبت به بیماران ارائه شد، جریان خون در مناطق خاصی از مغز کاهش یافت که نشان دهنده فعالیت کمتر است.

این واقعیت که کولیت اولسراتیو تأثیر منفی شدیدی بر روان دارد جای تردید نیست: این یک بیماری مزمن با مراحل ناگهانی و غیرمنتظره اضطراب و عود است که علائمی مانند اسهال می تواند بسیار جدی باشد و در نتیجه ناراحتی روانی زیادی ایجاد کند. همچنین مشخص است که احساسات منفی و استرس می توانند بیماری را بدتر کنند و به عود بیماری کمک کنند. مطالعه بولونیا بیشتر به این داده‌های بالینی اضافه می‌کند: به ما این امکان را می‌دهد که «ببینیم» که سیستم لیمبیک در واقع یک عملکرد مختل در بیماران است، که در واقع کمتر به احساسات مثبت مانند شادی یا رفاه حساس است.

انگار این بیماری آنها را به دنیایی پرتاب کرده بود که در آن مجالی برای رنج کشیدن به تنهایی وجود داشت. از یک سو، برای مثال، می دانیم که سیتوکین های التهابی تولید شده با بیماری می توانند به مغز برسند و در نتیجه بر مدارهای عصبی تأثیر بگذارند. از سوی دیگر، تغییرات در فعالیت عاطفی و مغزی به عنوان پیامدهای سلامت شناخته شده است. اخیراً نشان داده شده است که افرادی که تمایل بیشتری به زندگی مثبت و شاد دارند، سیستم ایمنی بدنشان بهتر عمل می کند. برعکس برای کسانی که تحت تأثیر احساسات منفی هستند، اتفاق می افتد. در واقع، یک دایره باطل ایجاد می کند که در آن بیماری روده دیدگاه بدبینانه ای را نسبت به زندگی ایجاد می کند که به نوبه خود علائم کولیت را بدتر می کند. این متخصص گوارش می افزاید: «اما بیماران ما همه در حال بهبودی بودند: این بدان معناست که تغییرات عاطفی بدون توجه به مراحل بیماری ظاهر می شود.

داده‌های بولونیا، علاوه بر اینکه بیشتر نشان‌دهنده «گفت‌وگو» بین مغز و روده است، پیامدهای دیگری نیز دارد: تمایل بیماران به زندگی نکردن با احساسات مثبت نشان می‌دهد که ما باید از نظر روان‌شناختی به آنها کمک کنیم و سعی کنیم آنها را تشویق کنیم. کامپیری نتیجه گیری می کند، سعی کنید با آرامش بیشتری با مشکل آنها زندگی کنید.

در فرهنگ ما عقل و احساس حداقل از زمان دکارت و گفتار او در باب روش جدا شده است. حالا به نظر می رسد این طلاق باید انجام شود. این را آخرین تحقیقات علوم اعصاب نشان می دهد که از نورون های آینه ای به همه شبه مفاهیم ما اعلان جنگ داده است.

اگر می خواهیم یاد بگیریم که یاد بگیریم، عاشق لذت یادگیری شویم، به احساسات نیاز داریم. اگر یادگیری مانند نوعی جلاد به احساسات نچسبد، حتی نمی‌توانیم آنچه را که به اشتباه فکر می‌کردیم یاد گرفته‌ایم به خاطر بسپاریم یا از آن استفاده کنیم. این احساسات راه شناخت ما را گرفت، ما همیشه مشکوک بودیم. حالا عصب شناسی می تواند این را ثابت کند. مردم فکر می کنند احساسات خارج از جاده هستند، اما اینطور نیست. احساسات تفکر ما را هدایت می کند. مری هلن ایموردینو یانگ، دانشیار آموزش، روانشناسی و علوم اعصاب در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و نویسنده احساسات، یادگیری و مغز، می گوید: این فرمان است که ذهن ما را کنترل می کند و آنچه را که باید انجام دهیم سازماندهی می کند.

این واکنش های احساسی به یک فکر از یک احساس ناشی می شود، از تصور یافتن راه درست. و این اولین نشانه یادگیری زمانی است که شما درگیر حل یک مشکل هستید. این به این دلیل است که فکری که با یک احساس همراه نیست باعث به یاد آوردن ما نمی شود. ما باید به کودکان بیاموزیم که احساسات، اشتیاق به چیزی محدود نیست، بلکه وعده می دهد. بنابراین، علاقه نیز می تواند از چیزی ناشی شود که ممکن است در ابتدا جالب نباشد. این مطالعات همچنین به تجربه اثرات منفی احساساتی مانند اضطراب، ترس، خستگی کمک می کند.

آنها به عنوان بازخورد از دبستان، بر تعهد و عملکرد تأثیر می گذارد و در نهایت بر سرنوشت هر یک از آنها تأثیر می گذارد. الگوی عاطفی در طول سال های مدرسه به طور فزاینده ای منفی می شود، با کاهش لذت و افزایش اضطراب و کسالت، و باعث مارپیچ شکست در مدرسه می شود. دانش آموز مضطرب در درس ریاضی دوم در پایان سال نتایج کمتری می گیرد. این یک سوم نگران‌کننده‌تر خواهد بود و خطر عملکرد ریاضی پایین‌تر و غیره را افزایش می‌دهد. از طریق کل قوس دبستان.

حتی خستگی یک حلقه منفی ایجاد می کند، در حالی که رضایت اولیه در ریاضیات یک حلقه بازخورد ایجاد می کند. محققان دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان در مونیخ دریافتند که احساسات منفیدانش آموزان مانند خشم، اضطراب و ناامیدی مسری هستند و به مرور زمان به دوستان خود نیز سرایت می کنند. در مورد احساسات مثبت مانند رضایت و غرور هم همین اتفاق نمی افتد.

بنابراین، لذت یادگیری چیزی است که هر دانش آموزی در طول زمان می سازد و پیشنهاد می کند که مدرسه باید به طور جدی احساسات دانش آموزان خود را در نظر بگیرد تا همه افراد مدرسه در حال حاضر درست باشند. پیام علوم اعصاب روشن است: دیگر نمی توان به یادگیری به عنوان انگیزه ای از احساسات فکر کرد، موفقیت هر دانش آموز تنها به عهده فرد نیست، بلکه بر روی آب و هوا و استراتژی های کلاس سرمایه گذاری می شود. دانش‌آموزان و معلمان از لحاظ اجتماعی با یکدیگر تعامل دارند و از یکدیگر به شیوه‌ای "سرد" یاد می‌گیرند. دانش علمینمی تواند توضیح دهد

مانند سایر اشکال یادگیری و تعامل، احساسات و هوش مدرسه نیز باید در بافت اجتماعی کلاس درس ادغام شوند. مدرسه، برای این‌که باشد، باید «گرم» باشد، نه «سرد»، نه سرد، مانند روال توجه و گوش دادن بدون احساس.

معلمان می توانند به جای محتاط بودن نسبت به احساسات، از این دیدگاه ارائه شده توسط علوم اعصاب برای ارتقاء فضای احساسی کلاس درس استفاده کنند که می تواند نشانه های احساسی ظریف را دریافت کند. اگر دانش‌آموزان یاد بگیرند که آن‌ها را بشناسند و بهبود ببخشند، دانش‌شان مرتبط‌تر و معنادارتر می‌شود، در نهایت جهانی‌تر و در زندگی روزمره کاربردی‌تر می‌شود.

سرطان بیماری است که در آن رشد کنترل نشده سلول های یک گروه خاص رخ می دهد. به طور کلی می توان گفت که برای هر نوع سلولی در بدن انسان، رشد سرطانی وجود دارد. بنابراین، این بیماری واقعاً هر یک از ما را تهدید می کند و دومین عامل مرگ و میر است.

اکنون مشخص شده است که هر سوم نفر در طول زندگی خود از سرطان رنج می برند. بله، این واقعاً ترسناک و شوم است که برای مردان، سرطان شایع تر است. این احتمالاً به دلیل کاهش ایمنی و سبک زندگی پرخطر آنها است. در جمهوری چک، هر سال در میان بزرگسالان دو تا پنج سرطان جدید در هر هزار وجود دارد.