رم، این شهر ابدی، بی‌نهایت زیبا و بسیار غنی از نظر تاریخ، هرگز دست از شگفتی نمی‌کشد. یکی از مکان هایی که در رم باید از آن دیدن کنید معبد الهه وستا است که در فروم رومی و نه چندان دور از معبد سزار واقع شده است.

وستا در روم باستانالهه آتشگاه بود. او از خانواده و فرزندان حمایت می کرد. وستا آسایش و آرامش داد و به محافظت از اجاق کمک کرد. به همین دلیل او بسیار مهم بود. برای پرستش این الهه قدرتمند، مجموعه ای در رم ساخته شد که از معبد وستا و خانه وستال ها تشکیل شده بود.

وستال ها نامی بود که به کاهنان این الهه داده می شد که شب و روز آتش را در معبد نگه می داشتند. شش دختر که قرار بود زیبا، باهوش و باکره باشند، در خانه ویستال ها زندگی می کردند و از آتش مقدس مراقبت می کردند و رهبری می کردند. آیین های جادوییدر معبد آتش در معبد وستا، طبق افسانه، نماد جاودانگی رم بود. برای هر ساکن کلان شهر باستانی، این آتش مقدس بود.

در ابتدا فقط دختران امپراتورها و پادشاهان می توانستند وستال باشند. اما بعداً کشیش های معمولی شروع به انجام مراسم به افتخار الهه کردند. وستال ها مجبور بودند 30 سال زندگی زاهدانه ای داشته باشند و پس از آن توسط امپراطور به خاطر خدمات خود به روم سخاوتمندانه پاداش گرفتند و می توانستند ازدواج کنند.

آتش الهه وستا همیشه در معبد می سوخت که دود آن به فضای باز پشت بام بیرون می آمد.

معبد نیم دایره ای با 20 ستون که با کنده کاری های ظریف تزئین شده بود احاطه شده بود. و در داخل این پناهگاه اسرارآمیز نمادهای مقدس امپراتوری روم که Aeneas افسانه ای در تروا به دست آورد در یک مخفیگاه منزوی نگهداری می شد.

معبد وستا اغلب در معرض آتش سوزی بود. هر بار پس از یک فاجعه ویرانگر، همسران امپراتورها موظف بودند معبد را بازسازی کنند و تزئینات آن را مجلل تر از قبل کنند. آخرین بازسازی باستانی در معبد وستا در سال 191 پس از میلاد انجام شد.

اما، با ظهور مسیحیت، معبد وستا به تدریج رو به زوال نهاد و در سال 394 پس از میلاد به دستور امپراتور تئودوسیوس تعطیل شد.

معبد وستا در رم (ایتالیا) - توضیحات، تاریخچه، مکان. آدرس دقیق، تلفن ، وب سایت نظرات گردشگران، عکس ها و فیلم ها.

• تورهای سال نوبه ایتالیا
• تورهای لحظه آخریبه ایتالیا

عکس قبلی عکس بعدی

یافتن شهری غنی تر از رم از نظر جاذبه ها دشوار است. بیش از یک هفته زمان می برد تا فقط مکان های تاریخی پایتخت ایتالیا را کشف کنید. علاوه بر این، در رم تعداد مکان های جالب به طور مداوم در حال افزایش است - همانطور که کاوش های باستان شناسی جدید انجام می شود. به عنوان مثال، جهان در مورد وجود یک معبد زمانی غنی که به الهه آتشگاه و خانه تقدیم شده بود تنها در سال 1877 اطلاع یافت. اما زمانی این معبد یکی از مهمترین معبدها بود. عبادتگاه هاامپراتوری روم.

امروزه، تمام آنچه از ساختمانی که با زیبایی خود اهالی شهر را تحت تأثیر قرار داده، باقی مانده ویرانه هایی است که در میان گنجینه های فروم معروف رومی حل شده است.

داستان

فروم روم در دوران باستان مرکز عموم مردم و زندگی مذهبیشهرها بنابراین، جای تعجب نیست که قلمرو آن به تدریج با ساختمان‌های نمادین، مکان‌های عبادت و بناهای تاریخی پر شد. معبد وستا که در کنار معبد سزار در جنوب شرقی فروم قرار دارد، به یکی از اصلی ترین مکان های جذب مردم شهر تبدیل شد.

هرگونه تصویری از وستا در معبد ممنوع بود. از این رو آتش مقدس دائماً شعله ور نماد آن تلقی می شد.

خدمات در معبد توسط وستال ها انجام می شد که وظیفه اصلی آنها حفظ آتش مقدس بود. طبق افسانه، تا زمانی که خاموش نشود، هیچ اتفاق بدی برای رم نخواهد افتاد.

از قضا، این آتش سوزی چندین بار معبد وستا را کاملاً ویران کرد. در سال 191، پس از یکی از این آتش سوزی های ویرانگر، ساختمان به رهبری جولیا دومنا، همسر امپراتور سپتیمیوس سوروس، بازسازی شد. پس از آن بود که معبد برای گردشگران آشنا شد ظاهر: بنای سنگی گرد به شکل تولوس با ستون‌ها و گنبد فلزی که بر روی سکوی بلندی قرار گرفته است. معبد وستا در سال 394 بسته شد، زمانی که امپراتور روم تئودوسیوس اول کبیر عبادت بت پرستی را ممنوع کرد. آتش مقدس خاموش شد و نهاد باکره های وستال منحل شد.

در سال 1877، این معبد به طور کاملاً تصادفی طی تحقیقات باستان شناس رودولفو لانزیانی کشف شد. او نه تنها سکو، بلکه ستون‌ها، ستون‌ها و بسیاری از سکه‌های آن دوران را نیز پیدا کرد. تصاویر یافت شده از معبد نشان می دهد که این معبد از سنگ مرمر سفید ساخته شده و دارای 20 ستون بوده است.

چه چیزی برای دیدن

امروزه معبد الهه وستا در فروم رومی ویرانه ای زیبا است: تنها دیوار کوچکی از ساختمان زمانی بزرگ باقی مانده است که شامل یک سکو و ستون ها، چندین مجسمه، خانه ویران شده وستال ها و رواقی که اطراف آن را احاطه کرده است. .

اطلاعات عملی

معبد وستا در قلمرو فروم رومی واقع شده است. آدرس: رم، خ. Via della Salaria Vecchia، 5/6. مختصات GPS: 41.892422، 12.485328.

نزدیکترین ایستگاه مترو: Colloseo، خط B.

ورودی: 12 یورو بلیط شامل ورود به فروم رومی، کولوسئوم و تپه پالاتین است. قیمت های صفحه از سپتامبر 2018 می باشد.

او یکی از برجسته ترین در رم بود. مانند بقیه معابد اصلی رومی، در فروم رومی قرار داشت.

تاریخچه معبد

آتشی که در این معبد می سوخت برای رومیان باستان مقدس بود. او نماد جاودانگی روم، تغییر ناپذیری بنیادهای دولتی و نظم در کشور بود.

هر سال در 9 جولای، رومی ها با پای برهنه به معبد وستا می آمدند و از الهه درخواست حفاظت و شفاعت برای شهر می کردند. هیچ تصویری از الهه در معبد وستا وجود نداشت. اعتقاد بر این بود که الهه در آتش زندگی می کند. بنابراین، خاموش شدن شعله، بلایای بزرگی را برای رومیان به همراه داشت. آتش سوزی در معبد وستاتوسط شش دختر که باکره وستال بودند حمایت می شد. وستال‌ها در طول قربانی‌ها به ساخت مخلوطی از نمک، آرد و خاکستر حیوانات قربانی مشغول بودند.

در رم وجود داشت سفارشیبر اساس آن وستال ها سالی یک بار در ماه مارس آتش معبد وستا را بطور رسمی خاموش می کردند و سپس دوباره آن را روشن می کردند. از این شعله جدید آتش را در کوریا روشن کردند. همچنین در این لحظه، لورهای مقدس ذخیره شده در آنجا در معبد تجدید شد.

معبد وستا در روم باستان همچنین زیارتگاه های دیگری از شهر را در خود جای داده است - پالادیوم یا تصویر باستانی الهه آتنا که آئنیاس به روم آورده است و همچنین رجیا.

وستال ها چه کسانی هستند

به به وستال هاافزایش تقاضاها مطرح شد. دختران 6 تا 10 ساله که از خانواده های بسیار اصیل بودند به عنوان باکره وستال انتخاب شدند. یک پیش نیاز این بود که این خانواده ها باید در آن زندگی می کردند. علاوه بر این، وستال ها قرار نبود معلولیت جسمی داشته باشند. دختر به محض تبدیل شدن به وستال از شر قدرت پدرش که تا آن لحظه بی حد و حصر بود خلاص شد.

وستال ها در خانه ای خاص در معبد وستا در انزوا زندگی می کردند. عمر سرویس Vestals بود 30 ساله. در طول این مدت، وستال ها باید مجرد باقی می مانند. پس از پایان خدمت در معبد وستا، وستال ها به ثروتمندترین افراد رم تبدیل شدند. آنها می توانند زندگی عادی داشته باشند و تشکیل خانواده بدهند.

با این حال در روم باستاناعتقاد بر این بود که ازدواج با یک باکره وستال شانس خوبی در تجارت به همراه نخواهد داشت. نقض عهد عفت توسط وستال وحشتناک ترین جنایت در روم به حساب می آمد. اعتقاد بر این بود که با این عمل او آتش مقدس را هتک حرمت کرد. به عنوان مجازات این تخلف، باکره وستال زنده در خارج از دیوارهای رم به خاک سپرده شد. کسی که سعی کرد باکره وستال را اغوا کند نیز اعدام شد.

وستال ها در رم از احترام بالایی برخوردار بودند. وقتی وستال در خیابان‌های شهر قدم می‌زد، تبرهای تبر در مقابل او راهپیمایی می‌کردند و کسانی که سعی در توهین یا توهین به وستال داشتند به مجازات اعدام تهدید می‌شدند. وستال ها همچنین حق داشتند که با ارابه ها وارد شهر شوند. علاوه بر این، باکره وستال می‌توانست به فردی محکوم به مرگ زندگی کند و در بازی‌های گلادیاتوری، در غیاب امپراتور، می‌توانست به یک مبارز شکست خورده زندگی بدهد. از آنجایی که وستال ها در روم از مصونیت برخوردار بودند، رومی ها اغلب اسناد یا اسناد مهمی را برای نگهداری به وستال ها می دادند. مبالغ هنگفتپول

نمایی از معبد وستا

فرقه وستااز لاوینیم به رم آمد، شهری که طبق افسانه ها، آنئیس نیز آن را بنا نهاد. در تمام خانه‌های رومی، وستا به ورودی خانه اختصاص داشت که از آن به بعد هشتی نامیده می‌شد.

معبد وستا روی نقشه

فصل «معبدها» از زیربخش «معماری جمهوری روم» از بخش «معماری روم باستان» از کتاب «تاریخ عمومی معماری». جلد دوم. معماری دنیای باستان(یونان و روم)» با ویرایش B.P. میخائیلووا

معابد نوع اصلی بناهای عمومی در دوران جمهوری به ویژه در قرن پنجم تا دوم میلادی بوده است. قبل از میلاد

در ابتدا، دین ایتالیایی ها که خدایان بی چهره طبیعت را می پرستیدند، نیازی به تصویر خدایان و معابد نداشت. محراب هایی در جنگل، نزدیک چشمه ها و غیره به خدایان تقدیم می شد. محل عبادت وستا - یکی از الهه های اصلی، نگهبان آتشگاه - یک سایبان گرد ساده بر روی آتشی خاموش نشدنی بود.

به تدریج، تحت تأثیر اتروسک ها و یونانی ها، افکار مذهبی رومی ها تغییر کرد. تصاویر مجسمه ای از خدایان ظاهر شد. برای حفظ آنها به معابد نیاز بود. از کهکشانی از ارواح و خدایان متعدد که مظاهر مختلف نیروهای طبیعت و مفاهیم اخلاقی(هماهنگی، صلح، فضیلت و...)، گروهی برجسته شدند خدایان برتر- مشتری، جونو، مینروا، مریخ، زهره و وستا، در عملکردهای خود به خدایان اصلی پانتئون یونان نزدیک می شوند. اما بر خلاف یونانی، دین روم به سردی رسمی بود و منعکس کننده روحیه هوشیاران بود (عمل گرایی لاتین ها. به دلیل ارتباط نزدیک بین دین و قدرت دولتی، مراسم مذهبی، فال گیری و آیین ها انجام می شد. ارزش عالیدر زندگی دولت

در قرون V-IV. قبل از میلاد در رم و سایر شهرهای لاتیوم، بسیاری از پروستیل‌های اتروسکی-ایتالیایی ساخته شد: معابد روی یک سکوی بلند (تا ارتفاع 5 متر) با یک رواق جلوی عمیق، تقریباً از نظر اندازه با سلول، با ستون‌های چوبی با فاصله زیاد و سفال‌های سفالی فراوان. تزیین نقش برجسته پدیدمان ها. نوع دیگر معبدی از نوع ایتالیایی بود که دارای رواق‌های جانبی بود که توسط دیوار عقبی گسترده‌ای بسته شده بود.

شاخص ترین آنها بود معبد مشتری Capitolinus در رم، از بقایای پایه های آن و از توصیفات مورخ عصر آگوستوس دیونیسیوس هالیکارناسوس شناخته شده است. این معبد از نوع ایتالیایی دارای سه سلول بود (میانی بزرگ است) و به سه گانه خدایان - مشتری، جونو و مینروا اختصاص داشت.

ترکیب محوری آن تنها با وجود راه پله در کنار نمای اصلی، عمق رواق جلویی (سه ردیف شش ستونی) و نسبت های کشیده سلوها مورد تأکید قرار گرفت. این معبد چمباتمه‌ای، ظاهراً با گلدسته‌های چوبی و ستون‌های کورنتی با فاصله زیاد روی یک سکوی عظیم (به ابعاد 56.85 در 61.6 متر)، بر روی تپه کاپیتولین قرار داشت و بر شهر تسلط داشت. همانطور که قسمت های باقی مانده از سکو نشان می دهد که از مربع های توف بدون استفاده از ملات تشکیل شده است. این معبد با جزئیات سفالی چند رنگ و یک چهارگوش روی پایه توسط استاد معروف اتروسکی Vulca of Vei تزئین شده است. در 296 ق.م. کوادریگا سفالی با یک کپی برنز جایگزین شد. معبد با حفظ نقشه اولیه چندین بار بازسازی شد. آخرین بازسازی آن به دهه 80 برمی گردد. قبل از میلاد

تا پایان قرن ششم. قبل از میلاد در رم، معبد سه سلولی دیانا در Aventine و معابد Fortuna و Mater Matuta در بازار گاو نر ظاهر شد. همراه با تأثیر غالب اتروسکی بر معماری نوظهور رومی، تأثیر یونانی نیز وجود داشت. مشخص است که معبد دیانا در آونتین توسط صنعتگران یونانی تزئین شده است.

در طول قرن‌های بعد، تأثیر معماری هلنیستی بر معماری مذهبی روم به طور فزاینده‌ای قوی‌تر شد. روند جذب تدریجی فنون و اشکال معماری یونانی و دگرگونی آنها مطابق با سنت های محلی ایتالیا و نیازهای ساختار اجتماعی روم وجود داشت. در ابتدا، این فرآیند ویژگی ترکیب مکانیکی عناصر غیر مشابه را داشت. فرم های توسعه یافته توسط معماری یونانی بدون درک منطق رابطه آنها مقایسه شد و بر اساس ایتالیایی ساختمان سوار شد. تصاویر عجیب و غریب از این معبدهای جنوب ایتالیا هستند (از معابد متعدد روم از این دوره بسیار اندک باقی مانده است). به اصطلاح معبد صلح در Paestum(قرن III-II قبل از میلاد) یک پیش‌ستون چهار ستونی بود که ستون‌های کورنتی با تفسیر منحصربه‌فرد آن یک گلدسته با فریز دوریک داشتند (شکل 20). همان مخلوطی از قطعات راسته های مختلف بود معبد آپولو در پمپئی(شکل 21)، جایی که خط دیواری دوریک در کنار ستون‌های یونی قرار داشت.

انواع برخی معابد در رم، توسعه صنعتگران رومی حومه به دو شکل مستطیل و گرد و به ویژه اصول ترکیب مجموعه معابد دوره جمهوری خواه، با بقایای معدود بازمانده از گاو نر به تصویر کشیده شده است. و بازارهای سبزیجات و در لارگو آرژانتین. همه این معابد با اشکال، اندازه ها و ارتفاعات مختلف معمولاً به موازات یکدیگر و در یک گروه فشرده و بسیار نزدیک به یکدیگر قرار داشتند.

در بازار گاو نر، دو معبد رو به جنوب روی یک سکو قرار داشتند و ظاهراً یک دیوار عقب داشتند. قدمت آنها به قرن چهارم تا سوم بازمی گردد. قبل از میلاد، اما بعداً بازسازی شدند. بقایای سه معبد بازار سبزیجاتهمچنین در اواخر بازسازی به دست آمد و احتمالاً اشکال باستانی سازه های اصلی را حفظ کرد (شکل 22). معابد بر روی سکوها قرار دارند و با نمای اصلی خود رو به شرق هستند. یکی از آنها شمالی - ایتالیایی با ستون های یونی است. دو مورد دیگر نمونه هایی از انطباق پریپتروس با طرح پروستیل اتروسکی-ایتالیک با رواق قدامی عمیق هستند. معبد جنوبی نسبتاً کوچک (20×11 متر در امتداد استیلوبات) از راسته دوریک با ستون‌های تراورتن و سکوی کم ارتفاعی بود که با نیمرخ‌های باستانی دقیق تزئین شده بود. معبد میانی یک معبد یونی بر روی یک سکو (24 در 15 متر در امتداد استیلوبات، 16 در 6.5 متر در داخل سل) دارای دیوارهای توف، ستون‌های فلوت دار مرمری و یک خط سنگ مرمر بود. قرنیزهای نمای اصلی سنگ تراورتن است. در نماهای جانبی که کمتر دیده می شوند از پپرین ساخته شده اند.

	23. رم لارگو آرژانتین. معابد قرن IV-I. قبل از میلاد نمای مدرن معبد گرد، پلان مجموعه

مجتمع در لارگو آرژانتینمتشکل از چهار معبد است که تا حدودی آزادتر چیده شده اند و همچنین جهت شرق دارند (شکل 23). نام آنها ناشناخته است، بنابراین آنها با حروف مشخص می شوند. قدیمی ترین آنها معبد C (قرن چهارم قبل از میلاد) - نوع ایتالیایی بر روی یک سکوی بسیار بلند است. معبد A در قرن چهارم. قبل از میلاد ظاهراً در قرن 3 یک عصاره در آنتاها بود. در دهه 80 قرن 1 به یک پروستیل با رواق چهار ستون تبدیل شد. قبل از میلاد شکل یک پریپتروس با شش ستون در نما دریافت کرد. جالب‌ترین معبد B (قرن دوم قبل از میلاد) است - یک حاشیه گرد روی یک سکو با یک راه پله درست در جلوی در ورودی. این یکی از پیوندهای اساسی در شکل گیری معبد ایتالیک گرد است که به تدریج ابتدا از یک محوطه چوبی و سپس یک محوطه سنگی در اطراف یک آتشگاه با آتش مقدس وستا ایجاد شد. شکل گیری تصویر معماری معبد نیز بدون شک تحت تاثیر فرم های تولوس یونانی بوده است. اما قرار گرفتن بنا بر روی سکویی که فقط از ورودی راه دارد، گواه بر پایه ایتالیک معبد با جهت گیری کاملاً محوری آن است. در قرن 1 قبل از میلاد معابد لارگو آرژانتین در مجموعه تئاتر پمپی گنجانده شد و بعداً با یک رواق مشترک بسته شد و به عنوان یادگاری از گذشته به دقت محافظت شد.

جستجو و توسعه انواع بناهای مذهبی رومی در قرن دوم ادامه یافت. قبل از میلاد در 196-192. قبل از میلاد با یک ترکیب غیر معمول ساخته شده است معبد Veiowa در کاپیتول، در قرن 1 بازسازی شد. قبل از میلاد (شکل 24). اصالت آن در قرارگیری سلسله عرضی به رواق ورودی (اندازه آن 14×18 متر) است. معبد با نمای اصلی خود به سمت ارتفاع کاپیتولین روبرو بود. تنها یک معبد از این نوع از دوران جمهوری خواهان باقی مانده است.

در کنار راه حل های جدید معماری، انواع سنتی معابد همچنان وجود داشتند. این بنا در حدود 100 سال قبل از میلاد ساخته شده است. ه. دوریک معبد هرکول در کورا، ایستاده بر روی زیرساخت ها در کوه شیب دار(شکل 25) و پیش ساخته ای است با رواق و حجره ای به حجم. دستور در اینجا نیز بدون درک روشنی از ماهیت سازنده آن استفاده شد و جزئیات بدون مهارت لازم ساخته شد.

در طول قرن 4-1 رخ می دهد. روند انطباق حاشیه با طرح های ترکیبی محلی - پروستیل اتروسکی و معبد نوع ایتالیایی - اساساً تا پایان قرن دوم - آغاز قرن اول به پایان رسید. قبل از میلاد، زمانی که معماران رومی توانستند ترکیبی ارگانیک از این فرم ها را بیابند. در نتیجه، نوع جدیدی از معبد بوجود آمد - pseudoperipterus، که کاملاً طعم ایتالیایی برای ترکیبات محوری جلویی را برآورده می کرد. به عنوان ترکیبی از فرم ها، شبه اپیتر را می توان هم به عنوان یک پروستیل با نیم ستون های اطراف سلول و هم به عنوان یک معبد ایتالیک تعریف کرد که بین ستون های رواق های جانبی آن با دیواره های منبسط سلول پر شده است. در شبه‌پریپتروم با یک رواق عمیق، حداکثر برجستگی نمای اصلی معبد به دست می‌آید که بر روی سکوی بلندی قرار گرفته و فقط از یک طرف قابل دسترسی است. نیم ستون‌ها و ستون‌های آزاد با یک موتیف از راسته، دو قسمت غیرمشابه معبد - یک سلول بسته و یک رواق را به هم متصل می‌کنند و یکپارچگی لازم را به ساختمان می‌دهند.

قدیمی‌ترین آنها یک شبه اپیتر در تیبور است که بر روی یک زیرساخت نزدیک یک صخره مرتفع قرار گرفته است. قسمت‌های جانبی رواق آن با ستون‌هایی پر از سنگ‌تراش و ستون‌هایی که کمی از صفحه آنها بیرون زده است، اصالت خاصی به معبد بخشیده است.

این معبد از نظر ترکیب بالغ‌تر شبیه معبد D در لارگو آرژانتین است که در حدود 100 سال قبل از میلاد ساخته شده است. روی پایه های یک ساختمان قدیمی. هر دو معبد نسبتا کوچک هستند.

pseudoperipterus با اندازه بزرگ در نیمه اول قرن اول ظاهر شد. قبل از میلاد در Tarracina (Terracina مدرن)، (شکل 26). تکیه بر یک صخره نیمه تراشیده شده، تا حدی تراس مصنوعی، معبد مشتری(34x20 متر) 200 متر بالاتر از دریا قرار داشت و کاملاً مطابق با نقاط اصلی بود و در زاویه 45 درجه نسبت به دو طرف محل اشغال شده بود. پدیده غیر معمولدر معماری رومی زیرساخت‌های طاق‌دار باشکوه این مجموعه، با اندود اینسرتا، حفظ شده‌اند.

تا اواسط قرن 1. قبل از میلاد ه. pseudoperipterus به نوع پیشرو در بناهای مذهبی تبدیل شد که به دنبال مدلی از آن نه تنها معابد جدید ساخته شد، بلکه معابد قدیمی نیز بازسازی شدند. بنابراین، حتی معبد گرد B در لارگو آرژانتین به یک شبه پریپتر با یک رواق چهار ستون تبدیل شد که در نتیجه جهت محوری آن بسیار حادتر شد.

27. رم بازار گاو نر. معبد فورچون ویریلیس. 42-38 قبل از میلاد ه. نمای مدرن، بازسازی نما، پلان

یک شبه اپیتر کاملاً توسعه یافته به اصطلاح است معبد فورچون ویریلیس(احتمالا خدای پورتونوس) که بین سال های 42 و 38 پس از میلاد ساخته شده است. قبل از میلاد در بازار گاو نر در رم (شکل 27). این تنها معبد جمهوری است که تقریباً به طور کامل دست نخورده باقی مانده است. این بنا از توف با استفاده از سنگ تراورتن (گوشه های سل، ستون ها، سکو) و گچ بری ساخته شده است. این بنا به وضوح به سه قسمت مساوی - یک رواق و دو حجره از خانه مشخص شده است. رواق چهار ستون یونی به نسبت مربع است. در مقایسه با معابد قبلی، قسمت‌های تاج ساختمان سنگین‌تر است و با نقش‌های تزئینی تزئین شده است. دیواره‌های مجسمه‌سازی توسط حلقه‌هایی که متناوب با شمعدان و پیکره‌های انسانی شکل گرفته‌اند.

توسعه دور گرد در آغاز قرن اول. قبل از میلاد ادامه داد در معبد سیبیلا در تیبور(شکل 28)، ایستاده در نزدیکیبا شبه اپیپتر حجم کوچک آن، بر روی زیرساخت‌ها، احاطه شده توسط یک ستون باریک، با صخره‌ای شیب‌دار خاتمه می‌یابد که به وضوح در پس‌زمینه منظره کوهستانی خودنمایی می‌کند. شکل سقف معبد ناشناخته است. نسبت های آن تا حدودی کشیده شده است تا معبد را از دور از پایین، از یک چشم انداز درک کنیم. تمایل مشخص ایتالیایی به حفظ جهت گیری یک طرفه در اینجا در ساختمان گرد به وضوح بیان شده است. محور اصلی معبد نه تنها با پله های جلوی ورودی و در باریک شده به سمت بالا، بلکه با پنجره های معبد مشخص شده است. همان شکلی که به آن نزدیک است و آن را برجسته می کند. معبد ساخته شده از بتنی، اندود شده با تراورتن و گچ کاری شده، با ستون‌های برازنده‌اش از نظم ایتالیایی-کورینتی، فریزی سبک از گلدسته‌ها و بوکرانیوم‌ها و سقف کاست رواقی گرد، یک ارگانیسم معماری هماهنگ و یکپارچه با محیط طبیعی اطراف بود. .

28. تیبور. معبد سیبیلا. آغاز قرن 1 قبل از میلاد برش، نمای کلی معبد، پلان معبد سیبیلا و شبه پریپتروس، سقف رواق، سرستون
29. رم معبد وستا در بازار گاو نر. اواسط قرن 1 قبل از میلاد نمای کلی، سرمایه

در انتهای جمهوری، پریپتروس دایره‌ای در بازار گاو نر در رم ساخته شده است، به نام معبد وستا(شکل 29)، این نوع معبد سیبیلا در تیبور را کاملاً تکرار می کرد. با این حال، این معبد اساساً ایتالیایی از توف و تراورتن ساخته نشده بود، بلکه از سنگ‌های مرمر پاریان با تکنیک سنگ‌تراشی یونانی تشکیل شده بود و دارای ستون‌های زیبای کورنتی از نوع کلاسیک بود که تحت تأثیر مدل‌های یونانی شکل گرفته بود. کمی بعد، مانند معابد یونانی، پله هایی در اطراف سکو ظاهر شد.

معبد وستا و معبد فورچون ویریلیس (که در دوره گذار بین این دو ساخته شده است) دوران تاریخی، طبیعتاً دارای ویژگی های ناهمگن است. مانند بسیاری از ساختمان های جمهوری، اندازه آنها نسبتاً کوچک است و معبد ثروت هنوز از نظر مصالح استفاده شده بسیار ساده است. اما ماندگاری و کمال اعدام در آنها حاصل شد فرم های معماریغنای تزئینات و استفاده از سنگ مرمر وارداتی گران قیمت به عنوان مصالح ساختمانی اصلی در معبد وستا از وجود پدیده های جدیدی در معماری رومی خبر می دهد. معماری معبد وستا نیز نشان دهنده گرایش فزاینده ای به فرم ها و نوع ساختارهای مرکزی هلنیسم است.

معبد الهه وستا یکی از بناهای مذهبی معروف روم باستان است. این بنا به افتخار الهه وستا، که شخصیت او بود، ساخته شد خانه، شادی و آسایش خانواده.این معبد در وسط فروم رومی، یعنی در قسمت جنوب شرقی آن واقع شده است. همچنین در نزدیکی معبد سزار قرار دارد.

تاریخچه خلقت

این معبد در زمان سلطنت نوما پومپیلیوس در نزدیکی رودخانه تیبر ساخته شد. این تقریباً در قرن هفتم قبل از میلاد اتفاق افتاد. معبد وستا، واقع در بازار گاو نر، بیش از یک بار تحت بازسازی قرار گرفته است. اولین بار در سال 394 قبل از میلاد سوخت و آخرین آتش سوزی در سال 191 پس از میلاد ثبت شد. اما سرانجام معبد الهه وستا در رم در زمان سلطنت امپراطور تئودوسیوس در سال 394، زمانی که دین بت پرستی را ممنوع کرد، عظمت خود را از دست داد.

ویرانه های معبد در سال 1877 در حفاری های باستان شناسی پیدا شد.

معبد وستا معماری جالبی برای روم باستان دارد. با سنگ مرمر سفید برفی به پایان رسیده و توسط 20 ستون احاطه شده است، همچنین با شکل گرد غیر معمول خود متمایز شده است.

در مرکز خود سازه، آتش مقدس همیشه می سوخت که نمادی از احترام و پرستش الهه وستا بود.

خانه وستال ها به معبد وستا در رم متصل بود و اقامتگاه رئیس پاپ نیز در نزدیکی آن قرار داشت و بخشی از یک مجموعه واحد بود.

فرقه الهه وستا

کاهنان معبد الهه وستا در رم وستال ها بودند. وظیفه اصلی آنها اطمینان از خاموش نشدن آتش داخل معبد بود. تنها دختران خانواده های اصیل در سن 6 تا 10 سالگی به عنوان وستال گرفته می شدند. آنها باید سی سال در معبد خدمت می کردند تا اینکه اجازه داشتند دیوارهای آن را ترک کنند و حتی تشکیل خانواده بدهند. تا این مرحله، کاهنان معبد موظف به حفظ باکرگی بودند.

اگر یک وستال عهد خود را نقض می کرد، او را زنده در گودالی از پیش حفر شده دفن می کردند و فقط اندکی غذا و آب باقی می ماند. مردی که او را اغوا کرد کار آسان تری نداشت - او تا زمان مرگ با میله مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

هر 9 ژوئن تعطیلاتی به افتخار الهه وستا وجود داشت. ساکنان با هدایایی از معبد دیدن کردند و در این روز خرهای خود را از هر کار آزاد کردند. الاغ یک حیوان مقدس در نظر گرفته می شد، زیرا طبق افسانه، این او بود که وستا را هنگامی که پریاپوس می خواست از بدن او استفاده کند، بیدار کرد.

چگونه به آنجا برسیم

می توانید با تراموا شماره 3 به معبد وستا برسید و در ایستگاهی به نام Parco Celio پیاده شوید.

اگر می خواهید سوار مترو شوید، ایستگاه مورد نیاز کولوسئو (خط B) نام دارد.

همچنین می توانید با اتوبوس هایی با شماره های زیر به مقصد برسید: C3، پلاک 60، 75، 85، 87، 95، 175، 186، پلاک 271، پلاک 571 پلاک 810 پلاک 850 .

قیمت بلیط

هزینه بلیط برای شما 12.00 یورو خواهد بود. قیمت بلیط تخفیف 7.50 یورو است. پذیرش کودکان زیر 18 سال و همچنین افراد مسن بالای 65 سال رایگان است.