پاسخ کوتاه

واژه عربی «دعا» در معنای لغوی آن به معنای ندا، توسل، درخواست کمک و درخواست برای برآوردن حاجت است. [من]دعا در معنای اصطلاحی آن، یعنی در اصطلاح دین مبین اسلام، به معنای روی آوردن به سوی خداوند برای برآوردن حاجات است. کلمه دعا و مشتقات مختلف آن تقریباً 13 بار در قرآن کریم آمده است.

از تعدادی از آیات قرآن کریمو از روایات اسلامی چنین برمی‌آید که دعا یکی از اقسام عبادت و عبادت خداوند است. بنابراین دعا مانند سایر عبادات تحت تأثیر شرایط مختلف مثبت و منفی قرار می گیرد. به عبارت دیگر، برای اینکه دعا به درگاه خدا و توسل به او با حاجات به صورت صحیح انجام شود و این دعا بی اجابت نشود، دعاکننده باید چند شرط و دستور را رعایت کند. مانند هر خدمت الهی، دعا انسان را به خالق نزدیک می کند.اجابت خداوند به دعا و درخواست همیشه به این معنا نیست که به کسانی که درخواست می کنند فوراً آنچه را که از او می خواهند عطا می کند. او می تواند این را کمی دیرتر عطا کند که منفعت بیشتری برای غلام وجود دارد. گاهی اجابت دعای درخواست کننده نه در این دنیا، بلکه در زندگی آینده آشکار می شود که در جواب، پاداشی چند برابر بیشتر از آنچه از خداوند خواسته به بنده داده می شود. خود غلام گدایی در دنیای نزدیک نمی دانست که این دقیقاً همان چیزی است که برای او خوب است. و هنگامی که در زندگی آینده آنچه را که به او داده می شود به عنوان اجابت دعاها و خواسته های زمینی خود ببیند، ندا می دهد: ای اگر یکی از خواسته های من در زندگی دنیا برآورده نمی شد!

علمای اسلام با تکیه بر آیات قرآن و احادیث نبوی و ائمه اطهار در آثار خود شرایط دعا و دعا کننده را بیان کردند. رعایت این شرایط تضمین می کند که دعا بی پاسخ نمی ماند. در کتاب دعا و تحلیل قرآن هفده شرایط ذکر شده است. مرحوم فیض کاشانی در کتاب «محاجة البیضاء» ده شرط را برشمرده است که رعایت آنها مستلزم استجابت دعا است. و ده شرط دیگر را نیز به آنها اضافه می کند که علامه حلی در اثر «عدت الدعی» به شرح آن پرداخته است.

به اختصار، برخی از این شروط به موارد زیر خلاصه می شود: دعا نباید با قوانین جهان هستی که خداوند مقرر کرده است مغایرت داشته باشد. در غیر این صورت دعا رد می شود. قبل از دعا و در پایان دعا بر پیامبر اسلام و خاندان پاکش صلوات فرستاد. کسی که دعا می کند باید خدا را به درستی بشناسد و با تمام وجود به سوی او متوسل شود. فقط بر خدا توکل کند و به دیگری توکل نکند. دعا کننده باید از گناهان خود توبه کند و در توسل به خداوند اخلاص داشته باشد. او باید تمام واجبات دینی را انجام دهد و از همه حرامات الهی دوری کند. بر دعای خود مداومت داشته باشد، به رحمت خدا اطمینان داشته باشد و هرگز ناامید نشود. بر خدا توکل کند و باور داشته باشد که خدا بهتر از او می داند چه چیزی برای او مفید و زیان بار است. او باید امیدوار باشد که درخواستش بی پاسخ نماند، حتی اگر کمی دیرتر یا در دنیای ابدی آینده پاسخ داده شود.

پاسخ تفصیلی

قبل از پاسخ به این سؤال، لازم می‌دانیم که به اختصار به معنای دعا با خدا و اهمیت آن از دیدگاه قرآن بپردازیم. مناجات با خدا و فوایدی که این توسل به همراه دارد، نه تنها در دین مبین اسلام، امری غیرقابل تردید است. حتی یک نگاه گذرا به تاریخ ادیان برای درک این موضوع کافی است ادیان سابقکه توسط پیامبران پیشین تبلیغ می شد، مناجات با خداوند یک جایگاه مسلم و آشکار دینی بود. پیشوایان آسمانی بشر همواره مردم را به درخواست از خداوند تشویق کرده و به آنها یاد داده اند که چگونه این کار را انجام دهند. آنها نه تنها از مردم می‌خواستند که برای حاجت‌هایشان از خداوند دعا کنند، بلکه خود پیوسته از طریق توسل به او از خداوند یاری می‌جویند. نمونه آن دعای حضرت ابراهیم (ع) است که با آن به درگاه خداوند ندا می کرد و او دعای او را مستجاب می کرد. این دعاهای ابراهیم در سوره ای که نام او «ابراهیم» است، نقل شده است. قرآن همچنین دعاهایی را که از حضرت موسی (ع) و دیگر فرستادگان خدا سرچشمه می‌گیرد، ذکر می‌کند. صفحات قرآن کریم از مردم دعوت می کند که با نیازهای خود به درگاه خداوند متوسل شوند، برای مثال در آیه 186 سوره گاو و در آیه 60 سوره مؤمن.

حال چند کلمه در مورد معانی لغوی و اصطلاحی کلمه دعا می گوییم. واژه عربی «دعا» در معنای لغوی آن به معنای ندا، توسل، درخواست کمک و درخواست برای برآوردن حاجت است. دعا در معنای اصطلاحی آن، یعنی در اصطلاح دین مبین اسلام، به معنای روی آوردن به سوی خداوند برای برآوردن حاجات است. کلمه دعا و مشتقات مختلف آن تقریباً 13 بار در قرآن کریم آمده است. معانی مختلفمانند ندا كردن، دعا كردن، خواهش كردن از خدا، ندا كردن، ندا كردن چيزي يا کسي، استعانت و کمک خواستن، عبادت و...

از تعدادی از آیات قرآن کریم و روایات اسلامی چنین برمی‌آید که دعا یکی از اقسام عبادت و عبادت خداوند است. همچنین در برخی از روایات آمده است که دعا مغز عبادت است. بنابراین دعا مانند سایر عبادات تحت تأثیر شرایط مختلف مثبت و منفی است. به عبارت دیگر، برای اینکه دعا به درگاه خداوند و توسل به او با حاجات به صورت صحیح انجام شود و این دعا بی اجابت نشود، دعاکننده باید چند شرط و دستور را رعایت کند. و نیز موانعی را که مانع تحقق نماز می شود از خود دور کند. درک این موضوع یکی از دلایل بی پاسخ ماندن برخی از توسل ها و دعاهای بندگان خدا را بیان می کند. خداوند متعال حکیم و دانا است، همه اعمال خود را بر اساس حکمت و بر اساس خیر و صلاح مردم انجام می دهد. دعا نیز از این قاعده مستثنی نیست. دعا و پاسخ به آن نیز بر اساس مصلحت مردم است. اگر سخاوتمند و بزرگوار بگوید که هر کس از او چیزی بخواهد حتماً به او عطا می کند و فلان شخص از او چیزی می خواهد که موجب ضرر و زیان او می شود و خود او نیز در تاریکی از آن است. در این صورت اگر شخص سخاوتمند و بزرگوار درخواست او را رد کند صحیح خواهد بود. به علاوه اگر خواسته اش را برآورده کند بزرگترین ظلم به درخواست کننده خواهد بود. و چه بسیار درخواست هایی که مردم از خدا می کنند برای آنها ضرر و زیان می کند و حتی به آن شک نمی کنند.

در یکی از احادیث قدسی که کلام خداوند است که از رسول خدا (ص) نقل شده، آمده است: «بعضی از بندگان من خود را اصلاح نمی کنند. سمت بهترو اگر صاحب مال شوند، دین خود را حفظ نمی کنند. این ثروت قطعاً آنها را نابود خواهد کرد. برای این بردگان فقر بهتر از ثروت است». در اینجا ممکن است این سؤال در ذهن برخی افراد ایجاد شود: خداوند متعال بهتر از ما می داند که خیر ما در چیست. پس چرا بدون اینکه ما با درخواست ها و نیازهای خود به او روی آوریم، همه چیز را محقق نمی کند؟ در پاسخ می گوییم: تحقق و اجرای برخی از حوادث و پدیده های از پیش تعیین شده از سوی خداوند، منوط به دعاست، یعنی اینکه انسان با دعا به سوی او روی آورد یا نه. به عبارت دیگر، اگر بنده خدا دعا کند و آرزو کند که خیر این دعا محقق شود، آن چیزی که خداوند از پیش تعیین کرده برآورده می شود و دعا مستجاب می شود. اگر بنده خدا دعا نکند، آنچه از پیش تعیین شده است، محقق نمی شود و خیری که در این دعا وجود دارد، زنده نمی شود.

به همین دلیل، خداوند متعال دعاهایی را که با هماهنگی منظم حاکم بر جهان هستی منافات دارد و با قوانین او که جهان بر آن تکیه دارد، اجابت نمی کند. مثلاً اگر فلان شخص از او دعا کند و از او بخواهد که همیشه زنده باشد و هرگز نمیرد، چنین دعایی بی اجابت می ماند. زیرا این دعا با شریعت خدا که در آیه 185 سوره آل عمران آمده است: «هر نفسی طعم مرگ را خواهد چشید». یا اگر کسی از خداوند بخواهد که هرگز کوچکترین رنج و آزمایش و اندوهی را تجربه نکند، این دعا نیز رد می شود. روزی امام علی (ع) شنید که یکی از مسلمانان برای دوستش دعا می‌کرد و می‌پرسید: «خدایا همه گرفتاری‌ها و گرفتاری‌ها را از دوستم دور کن». حضرت علی به او فرمود: با این درخواست از خدا مرگ دوستت را می‌خواهی. یعنی تا زمانی که انسان در این دنیا زندگی می کند، قطعاً با گرفتاری ها، سختی ها، زیان ها و آزمایش ها مواجه می شود. زیرا همه این سختی ها، با وجود نقش منفی ظاهری، برای او فواید و فواید پنهانی به همراه دارد که گاه حتی از آن بی خبر است. این قانون جهان هستی است که خداوند وضع کرده است.

علامه مجلسی در تفسیر یکی از احادیث درباره اینکه گاهی دعا و توسل به درگاه خداوند مستجاب نمی شود، می نویسد:

1. وعده خداوند به اجابت دعاها و درخواستهای خطاب به او، بستگی به اراده و خواست خداوند دارد. یعنی اگر اراده و خواست او باشد قطعاً دعا و توسل بندگان مستجاب می شود که آیه شریفه بر آن دلالت دارد.«اگر بخواهد تو را از آنچه نزد او فریاد می‌زنی رهایی می‌بخشد».

2. گاهى خداوند دعاى مؤمنى را كه به او روى مى‏آورد، اجابت مى‏كند، ولى اجابت خواسته را براى بعد مى‏گذارد. یعنی خداوند دعای او را می شنود، می پذیرد، اما آنچه را که بنده مؤمن می خواهد، فوراً نمی دهد. زیرا خداوند دوست دارد که مؤمنی با درخواستی فوری به سوی او روی آورد، پس مطمئن می شود که مؤمن همچنان به سوی او گریه می کند. و همه اینها بدون شک برای مؤمن مایه خیر و برکت خواهد بود.

3. خداوند آن را طوری قرار داده است که استجابت دعا و توسل به او بستگی به شرایط دارد. یکی از این شروط این است که اجابت دعا برای درخواست کننده مفید باشد و برای او خیری به همراه داشته باشد. خداوند حکیم است، پس به خاطر خواسته هایشان که خیر و سودی برایشان ندارد، خیرشان را ترک نمی کند، هر چند خودشان ندانند. پس اگر خداوند وعده داده است که دعای دعا کنندگان و درخواست کنندگان را حتماً مستجاب می کند، اجابت دعا منوط به این است که این دعاها و درخواست ها برای بندگان منفعت داشته باشد.

کتاب الکافی در مورد چهار معنی استجابت خداوند به دعا و روی آوردن به او صحبت می کند. این چهار معنا عبارتند از: 1. خداوند متعال به درخواست کننده آنچه را که از او می خواهد فوراً می دهد. 2. خداوند متعال درخواست درخواست كننده را مى پذيرد و اجابت مى كند، ولى چون شنيدن توسل اين بنده را دوست دارد، به همين دليل برآورده شدن خواسته را مدتى به تأخير مى اندازد (و اين به نفع درخواست است). خود برده). 3. خداوند متعال تقاضای درخواست کننده را می پذیرد، اما در پاسخ به آن گناهان و معصیت های او را محو می کند، یعنی ثواب دعا در این صورت پاک شدن گناهان است. 4. خداوند متعال تقاضای درخواست کننده را می پذیرد، اما آنچه را که در دنیا می خواهد به او نمی دهد تا در زندگی آینده به او پاداش کامل بدهد.

از مطالب فوق روشن می شود که اجابت خداوند به دعا و درخواست همیشه به این معنا نیست که به درخواست کنندگان فوراً آنچه را که از او می خواهند عطا می کند. او می تواند این را کمی دیرتر که منافع بیشتری برای غلام وجود دارد، عطا کند. از آیات 88 و 89 سوره یونس چنین برمی‌آید که خداوند دعای حضرت موسی (ع) را برای هلاکت فرعون پذیرفت، اما به دلیل فوایدی که برای مؤمنان داشت، بلافاصله درخواست او را برآورده نکرد، بلکه پس از مدتی.

گاهی اجابت دعای دعا کننده نه در دنیا، بلکه در زندگی آینده آشکار می شود که در جواب، پاداشی چند برابر بیشتر از آنچه از خداوند خواسته به بنده داده می شود. خود غلام گدایی در دنیای نزدیک نمی دانست که این دقیقاً همان چیزی است که برای او خوب است. و هنگامی که در زندگی آینده آنچه را که به او داده می شود به عنوان اجابت دعاها و خواسته های زمینی خود ببیند، ندا می دهد: ای اگر یکی از خواسته های من در زندگی دنیا برآورده نمی شد! سپس متوجه خواهد شد که چرا دعاها و درخواست های او برآورده نشده است و از نحوه برآورده شدن آنها در زندگی ابدی کاملاً راضی خواهد بود.

تا اینجا در مورد معنای دعا و اهمیت دعا و توسل و شرایط قبولی آن صحبت کردیم. همچنین گفته شد که منظور از اجابت خداوند به درخواست هایی که از او شده چیست و چرا برخی از دعاها بی پاسخ مانده است. حال بریم سراغ سوال اصلی که به این صورت بود: در چه شرایطی دعا قطعا بی پاسخ نمی ماند؟ علما و محققین اسلامی با استناد به آیات قرآن کریم و روایات پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) در آثار خود شرایط دعا و دعا کننده را شرح داده اند. رعایت این شرایط تضمین می کند که دعا بی پاسخ نمی ماند. در کتاب دعا و تحلیل قرآن هفده شرط ذکر شده است که برخی از آنها عبارتند از: معرفت صحیح خدا، تمکین. متن دعاآنچه در دل انسان است، ادای فرایض دینی و دور شدن از محرمات، توبه و استغفار از گناهان، صلوات فرستادن بر حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) و... مرحوم فیض کاشانی در در کتاب «محجت البیضاء» ده شرط ذکر شده است که تحقق آنها مستلزم استجابت دعا است. و ده شرط دیگر را نیز به آنها اضافه می کند که علامه حلی در اثر «عدت الدعی» به شرح آن پرداخته است. برخى از آنها عبارتند از: تصميم قاطع در دعا، دل بستن به خدا، عدم توكل به غير خدا و...

در روایات از ائمه معصومین علیهم السلام درباره درخواست از خداوند و شرایط پذیرش و استجابت آن سخن بسیار آمده است. این احادیث حاوی درس های بسیاری برای مسلمانان است. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: درخواستی که از خداوند می شود، زمانی به خدا می رسد که در آن صلوات بر پیامبر خدا (ص) باشد. در حدیث دیگری از امام صادق (ع) آمده است: «هرگاه یکی از شما تصمیم گرفت از خداوند متعال درخواست کند، درخواست خود را با صلوات بر پیامبر اسلام (ص) آغاز کند. زیرا صلوات بر پیامبر همیشه مورد قبول خداوند است. و خداوند چنین نیست که یک قسمت از یک درخواست را بپذیرد و قسمت دیگر را رد کند.

چرا گاهی اوقات دعایمان به اجابت نمی رسد

باید قاطعانه یقین داشته باشیم که خداوند متعال رب همه چیز است و این که آیا چیزی را به درخواست کننده عطا کند یا رد کند تنها به او بستگی دارد. اگر عطا کند از روی رحمت خود انجام می دهد، و اگر امتناع کرد به عدالت، زیرا او دارای بالاترین حکمت است، تنها بر اساس برنامه ای خاص عطا می کند یا رد می کند. انسان نمی داند عاقبت کارش چه می شود و گاهی چیزی می خواهد که عاقبتش ستودنی نیست و گاهی چیزی که ضررش را به همراه دارد و در این امر مانند کودکی بیمار است که شیرینی می خواهد. وقتی نمی تواند آنها را بخورد کسى که بر انسان مسلط است بهتر مى‏داند که چه چیزى براى او مناسب است و به چه چیزى مى‏رسد و قرآن مى‏فرماید:

«امّا چه بسا آنچه را که به نفع شماست کراهت داشته باشید و چه بسا آنچه را که برای شما بد است دوست داشته باشید، خدا می‌داند، ولی شما نمی‌دانید».

("گاو"، 216.)

«هر مسلمانی که برای چیزی که گناهی در آن وجود ندارد و موجب قطع پیوند خانواده نمی‌شود، به درگاه خدا توبه کند، خداوند یکی از سه چیز را به او عطا می‌کند: یا دعایش مستجاب می‌شود. زندگی) یا آن را ذخیره ای برای (انسان) در عالم ابد قرار می دهد، یا بدی را که به اندازه آن چیزی که می خواهد از او دور می کند.»

(ابو داود و ترمذی).

خود انسان با ارتکاب گناه ممکن است راه پاسخگویی را ببندد، اما اگر با تقوا این راه را باز کند، قطعاً به خواسته خود می رسد؛ زیرا خداوند متعال می فرماید:«وَ مَنْ یَتَّقُوا اللَّهُ فَتَقُوا اللَّهُ فَتَقُوا اللَّهُ یَجْعَلْهُ »

(«طلاق»، 2).

خداوند متعال نیز فرمود:«وَ مَنْ یَتَّقُوا اللَّهُ فَیْرَجْتُ عَلَیْهِ».

(«طلاق»، 4).

یکی از گناهانی که مانع استجابت دعا می شود، خوردن حرام است. نقل شده است که پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

«ای مردم، همانا خداوند نیکوکار است و جز خیر را نمی پذیرد. و همانا خداوند مؤمنان را همان گونه امر کرد که به پیامبران دستور داد، پس از آن حضرت این آیه را خواند:«ای رسولان! طعم خوب را بچش (یعنی حلال و آنچه دوست دارید بخورید)و عمل صالح انجام دهید. به راستی من می دانم که شما چه می کنید!»

((مؤمنان، 51)).

(و آیه دیگر):«ای کسانی که ایمان آورده اید! از چیزهای پاکیزه ای که به شما روزی داده ایم بخورید...» (گاو، 172) و بعد از آن (پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم) داستانی از مردی خاک آلود با موهای ژولیده که راه درازی را پیموده بود و دستان خود را به سوی آسمان بلند کرده بود، نقل کرد.با عبارت "پروردگارا، پروردگارا!"

، اشاره کرد که (این مرد) از حرام خورد و از حرام اطعام کرد و گفت:«آیا منتظر استجابت (این گونه دعاها) خواهد بود؟!»

(مسلمان).

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به سعد بن ابی وقاص رضی الله عنه نیز همین توصیه را کرد که به او فرمود:

«چیزهای خوب بخور تا دعاهایت مستجاب شود.»

«ای ابراهیم، ​​چرا دعاهایی که با خدا می‌کنیم مستجاب نمی‌شویم؟» گفت: چون دلهای شما به خاطر ده چیز مرده است. پرسیدند: کدامشان؟ فرمود: «خدا را آموختی، ولی از او اطاعت نکردی. شما از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آگاه شدید، اما به سنت او عمل نکردید. شما با قرآن آشنا شدید، اما به احکام آن عمل نکردید. شما از نعمت های خدا تغذیه می کنید، ولی شکر آن را به جای نمی آورید. شما در مورد بهشت ​​یاد گرفتید، اما برای آن تلاش نکردید. شعله های جهنم را آموختی، اما برای فرار از آن عجله نکردی. تو از شيطان آگاه شدي ولي به جاي جنگ با او موافقت كردي. شما در مورد مرگ یاد گرفتید، اما برای آن آماده نشدید. مردگان را دفن کردی، اما از آن درس نگرفتی. از خواب بیدار شدی و عیوب مردم را گرفتی، اما به عیب های خودت نپرداختی.»

سوال:
من می خواهم از شما یک سوال بپرسم و امیدوارم وقت بگذارید و به من پاسخ دهید. من یک مسلمان معمولی هستم، نه ایمان قوی دارم و نه ایمان ضعیف، واجب را با کاستی انجام می دهم - امیدوارم خداوند مرا ببخشد - و مقداری از سنت را انجام می دهم. من به اراده و تقدیر الهی چه خوب و چه بد اعتقاد دارم. حدود هفت سال پیش به دلیل دردسر بیشتر غمگین شدم - نمی خواهم شما را با آن خسته کنم. اما می خواهم صراحتاً اعتراف کنم که ابتدا در وحشت و ناامیدی بودم، اما پس از حدود یک سال، خداوند مرا هدایت کرد و مردم خوب به من اشاره کرد که به خواست خدا در این کار خیری وجود دارد. گفتند این بدبختی یا به خاطر گناهی که مرتکب شدم برایم پیش آمد یا امتحانی از جانب خدا بود. به من توصیه کردند که خدا را بخوانم و از او آمرزش بخواهم، از فضل او بخواهم و با اسماء نیکو و صفات کاملش به او نزدیک شوم، کارهای خیر بسیار انجام دهم و به خواست خدا دعای من هرگز نخواهد شد. رد شود و خداوند دعای مرا مستجاب کرد. من همه این کارها را انجام دادم، اگرچه نمی توانم بگویم که همه چیز عالی انجام شده است، اما هر کاری که می توانستم انجام دادم. دعاهای زیادی کردم و کارهای خیر بسیار انجام دادم و از همه گناهانم خالصانه به درگاه خداوند توبه کردم و از خدا خواستم که غم و اندوه و نگرانی ام را برطرف کند. از خدا خواستم قبل از هر کاری مرا راهنمایی کند تا خداوند اعمالم را ثابت کند، اما بعد از این همه اندوه و اضطرابم بیشتر شد و مصیبت ها و اندوه ها بیشتر شد. همه چیزهایی که در استخاره برایشان دعا کردم شکست خورد و برایم مشکل ایجاد کرد. همه درها به روی صورتم بسته شد. خداوند مرا از شکایت از او نهی کرده است، بلکه باید از غم و اندوه خود به درگاه خداوند شکایت کنم. اما من می خواهم بدانم چرا خداوند به من جواب نداد؟ و چرا در امور دنیوی موفق نشدم، با اینکه هر کاری که لازم بود انجام دادم و به خدا توکل کردم، یک کار را بدون استخاره انجام ندادم و خداوند در امور دنیوی خود، کافر را در صورت انجام هر کاری که لازم است، یاری می دهد. من غذای حرام نمی خورم و قصد آزار کسی را ندارم، برای همه دعا می کنم که خداوند همه را به راه راست هدایت کند. از شیخی شنیدم که داستان فرعون را نقل کرد و گفت: خداوند به موسی فرمود: به قدرت و جلالتم سوگند، اگر از من می‌خواست که او را نجات دهم، او را نجات می‌دادم. چند سوال در ذهنم ظاهر شد. آیا من نزد خدا از این فرعون کمتر اهمیت دارم، با اینکه گناهان او را مرتکب نشده ام؟ اگر اینطور نیست پس چرا خدا مرا امتحان می کند با اینکه ایمان قوی ندارم؟ اگر در مورد گناهان من باشد، از همه گناهانم توبه کردم و دعاهای زیادی کردم. اگر خدا می خواهد جایگاه من را در بهشت ​​بهبود بخشد، پس چگونه می شود، زیرا خدا می داند که من نمی توانم این آزمایش ها را تحمل کنم. سوالات زیادی در سرم می چرخد ​​و عذابم می دهد، اما نمی توانم پاسخی پیدا کنم. در واقع، عزم من شروع به از بین رفتن کرده است و ایمانم در حال ضعیف شدن است، همه چیز در این دنیا مرا عذاب می دهد. من دیگر نمی توانم این بار را تحمل کنم. این خیلی طولانی است که ادامه دارد و من پر از ناامیدی هستم و شک در قلبم رخنه می کند. اگر خدا خودکشی را حرام نکرده بود، آن را مرتکب می شدم و به خودم استراحت می دادم. ببخشید سوال طولانی شد

پاسخ:حمد و ستایش مخصوص خداست.

اول: از خداوند می خواهیم که توبه شما را بپذیرد و گناه شما را ببخشد و به شما کمک کند تا آنچه را که دوست دارد و از آن راضی است انجام دهید.

ثانیاً: بدون شک در برداشت شما از اصل دعا و پاسخ به آن و بلایا اشتباه است. این واقعیت که شما رنج می برید طبیعی است اگر درک درستی از چنین چیزهایی نداشته باشید. ما با شما همدردی می کنیم و درد شما را احساس می کنیم. امیدواریم به مطالبی که قصد داریم برای شما توضیح دهیم توجه کرده و آن را دنبال کنید. از نامه شما می بینیم که شما حاضرید آنچه را که به شما می گوییم بپذیرید و این ما را بر آن داشت که به شما پاسخ دهیم و بگوییم چه خیری در دنیا و آخرت برای شما خواهد بود.

سوم: بسیاری از مردم فکر می کنند تنها کاری که باید انجام دهند این است که توبه خود را به درگاه پروردگار اعلام کنند که بلافاصله حالشان بهتر می شود و از مشکل خلاص می شوند و ثروت به سراغشان می آید و زندگی مجللی خواهند داشت! با این حال، این درست نیست. برعکس، توبه انسان یک امتحان و آزمایش دارد: آیا خالصانه است یا خیر؟ آیا برای رضای خداست یا نه؟ همه اینها به این معنی است که او با چالش جدیدی روبرو خواهد شد.
در واقع هدف و حکمت این زندگی امتحان و امتحان است.

خداوند می فرماید: ما انسان را از قطره ای مختلط آفریدیم و او را آزمایش کردیم و او را شنوا و بینا کردیم «[انسان 76:2]
اگر این را فهمید، باید دلش را به خدا بدهد و قبول کند، اما اگر نفهمد، نمی‌تواند در قلبش تسلیم خدا باشد، هر چند ظاهراً چنین باشد. نقل شده است که یکی از سلف ها گفت: اگر پادشاهان و پسران پادشاهان می دانستند که ما چه لذتی داریم، برای آن با شمشیرهای خود با ما می جنگیدند. از چه نوع شادی می توانیم صحبت کنیم؟ این شادی دل است که در آن ایمان به پروردگار و سبحان او و شادی در اطاعت از او و شادی در تقرب به اوست، حتی اگر در سختی ها بگذری. این چیزی است که اندازه گیری می شود زندگی خوبهمانطور که خداوند در خود گزارش می دهد کتاب مقدسآنجا كه مى‏فرمايد (تفسير معنى):
« مردان و زنان با ایمان که عمل صالح انجام داده اند، قطعاً به آنها زندگی شگفت انگیزی می دهیم و به بهترین اعمالی که انجام می دادند به آنها پاداش می دهیم. «[النخل 16:97]

شیخ عبدالرحمن السعدی رحمه الله می فرماید:
«به کسى که ایمان و عمل نیک را جمع کند، «به یقین او را حیاتى شگفت‌انگیز مى‌دهیم» و به او آرامش مى‌بخشد و دلش را آرام مى‌کند و به چیزى که دلش را آزرده مى‌سازد توجهى نکند. خداوند از جایی که حتی انتظارش را ندارد، غذای پاکیزه به او می‌دهد و «به‌بهترین کاری که انجام می‌دادند به او پاداش می‌دهد»، یعنی با انواع لذت‌ها، مانند چشم‌ها ندیده، گوش‌ها نشنیده، حتی به آن فکر نکرده اند روح انسان. خداوند او را چه در حيات روي زمين و چه پس از مرگ، پاداش شگفتي مي دهد» (تفسير السعدي، ص 448).

و بقیه، مانند کافرها و گناهکاران، به آنچه خداوند در مورد آنها می فرماید گوش فرا دهید.
« و هر کس از یاد من روی برگرداند زندگی سختی در انتظار اوست و روز قیامت او را نابینا محشور می کنیم.».

ابن کثیر رحمه الله می گوید:

«وَ مَنْ اعْرَبُوا مَنْ تَذْكَرَهِمْ» یعنی با فرمان من و آنچه بر رسولم نازل کرده‌ام مخالفت می‌کند و از آن روی برمی‌گرداند و آن را نادیده می‌گیرد و از چیزی غیر از این هدایت پیروی می‌کند که «زندگی سختی در انتظار اوست». در این دنیا در دل و روانش آرامش نخواهد داشت، بلکه به دلیل راهنمایی نادرست در اضطراب خواهد بود، حتی اگر در ظاهر زندگی مجللی داشته باشد، آنچه می خواهد بخورد، آنچه می خواهد بپوشد، زندگی کند. می خواهد. اما تا زمانی که در قلبش ایمان راسخ نداشته باشد و صراط مستقیم را نپیماید، در اضطراب و سرگردانی و شک باقی می ماند و در شک و سرگردانی می ماند. این بخشی از زندگی سخت است.» تفسیر ابن کسر (5/322، 323)

آیا عاقلانه و عاقلانه است که از آنچه خداوند به شما عطا کرده امتناع کنید؟ انواع مختلفعبادت کن و با ایمان به آن تکریم کن، زیرا فریب بی احتیاطی و فراوانی غذایی را که کافر در دنیا از آن برخوردار است، می خورد؟

« آیا براستی گمان می کنند که ما آنها را با مال و پسران حمایت می کنیم، زیرا در عجله به آنها عجله داریم؟ اوه نه! با این حال، آنها آن را احساس نمی کنند! [المؤمنون 23:55-56]

علاوه بر این، شما دلایل روشنی را که در کتاب خدا و سنت رسول در مورد جایگاه دعا و اهمیت زیاد آن و دلایلی که دعا به آنها پاسخ داده شده است را نادیده می گیرید، اما به عبارت «به عزت و جلالتم سوگند» توجه کرده اید. اگر از من بخواهد که او را نجات دهم، او را نجات می دهم» که بیشتر شبیه سخنان کسانی است که داستان ها و پیام هایی را درباره بنی اسرائیل می رسانند. حتی اگر فرض کنیم که این امر قطعی است، آیا دریافت آسان آنچه انسان از زندگی خوب و فراوانی غذا می خواهد، نشانه پذیرش خداوند اوست؟

خداوند می فرماید:

وقتی خداوند کسی را بیازماید و او را بیامرزد و بر او برکت دهد، می‌گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است». چون او را بیازماید و او را در غذا محدود کند، می گوید: پروردگارم مرا خوار کرده است. اما نه! تو خودت به یتیم احترام نمی گذاری یکدیگر را تشویق نکنید که به فقرا غذا بدهند، حریصانه (یا به طور کامل) ارث را می بلعد و عاشقانه ثروت را دوست دارد. اما نه! وقتی زمین می شکند و تبدیل به شن می شود.
و پروردگارت با فرشتگان در صف خواهد آمد در آن روز جهنم آورده می شود و آنگاه انسان بنای خود را به یاد می آورد. اما چرا چنین یادآوری؟ او می گوید: «ای کاش از قبل مراقب زندگیم بودم!»
در آن روز هیچ کس مانند او عذابی نمی‌کند. و هیچ کس مانند او غل و زنجیر نمی کند. [الفجر 89:15-26]
حتى اگر فرض كنيم كه اين منفعتها بعد از دعاهاى فراوان به او رسيد، آيا اين شخص كسى است كه خداوند او را قبول دارد و از او راضى است؟

« اوست که به شما فرصت سفر خشکی و دریایی را داده است. شما با کشتی هایی سفر می کنید که با آنها در باد مساعد حرکت می کنند که آنها از آن استقبال می کنند. اما ناگهان باد طوفانی می وزد و امواج از هر طرف به آنها نزدیک می شوند. آنها تصمیم می گیرند که محاصره شوند و شروع به فریاد زدن به سوی خدا می کنند و ایمان خود را در پیشگاه او خالص می کنند: «اگر ما را از اینجا نجات دهی، ما از سپاسگزاران خواهیم بود!» هنگامی که آنها را نجات می دهد، بدون هیچ حقی در زمین غوغا می کنند. ای مردم! خشم شما علیه شما خواهد بود. این لذت گذرای زندگی دنیوی است. سپس به سوی ما باز می‌گردی و آنچه انجام می‌دادی به تو می‌گوییم. «[یونس 10:22-23]
شیخ عبدالرحمن السعدی رحمه الله می فرماید:
«هنگامی که دریافتند محکوم به شکست هستند، پیوند خود را با خلق قطع کردند و فهمیدند که جز خداوند یگانه کسی نمی تواند آنها را از این مصیبت نجات دهد، پس او را می خوانند و ایمان خود را در پیشگاه او خالص می کنند و وعده می دهند. به آن بچسب می گویند: «اگر ما را از اینجا نجات دادی، ما از شکرگزاران خواهیم بود!»، اما «وقتی آنها را نجات داد، بدون هیچ حقی در زمین شورش می کنند»، یعنی این مصیبت، نماز را فراموش می کنند. و آنچه خود را به آن واجب کرده اند و برای خدا شرک می ورزند، هر چند به خوبی می دانند که تنها اوست که آنها را از بلاها و بلاها نجات می دهد. چرا در رفاه با خدا صادق نیستند، همان گونه که در سختی با او صادق بودند؟!

اما آنها عواقب ظلم خود را خواهند چشید، پس خداوند می فرماید: ظلم های شما بر ضد شما خواهد بود. این لذت گذرای زندگی دنیوی است، یعنی تمام آرزوی شما، ایجاد خشم و روی گردانی از خدا، رسیدن به اهداف دنیوی است که به زودی تمام می شود و آنها را پشت سر می گذارید. «سپس به سوی ما باز می‌گردی و آنچه انجام می‌دادی به تو خبر خواهیم داد». این اخطار آخر برای آنان است تا از تفسیر سعدی دست بردارند.»

در معنای کلام خداوند (تفسیر معنی) بیندیش:
« اگر کسی بخواهد زندگی گذراسپس آنچه را که بخواهیم به هر کس که بخواهیم عطا می کنیم. و سپس جهنم را به او می دهیم که در آنجا مطرود و مطرود می سوزد. و اگر کسى آخرت را دوست داشته باشد و در راه آن تلاش کند و مؤمن باشد، تلاشش ثواب دارد. ما به هر یک از آنها عطایای پروردگارت را می بخشیم و عطایای او حرام نیست. بنگر که چگونه برخی از آنها را بر برخی دیگر ترجیح دادیم. اما بی شک آخرت در کرامت و امتیاز بالاتر است «[الاسراء 17:18-21]

باید بفهمی که همه چیز آنطور که فکر می کنی نیست: کسی که سهمش را می گیرد یا جواب دعا را می گیرد بهتر است و کسی که چیزی دریافت نمی کند بدتر است. نه، این درست نیست.

چهارم:

بسیاری از مردم در مورد دعا از جهات مختلف اشتباه می کنند. ما می خواهیم دو خطا در سوال شما را برجسته کنیم

1. شما فکر می کنید که خداوند دعا را فقط به این دلیل که شما دعا می کنید جواب می دهد. این درست نیست زیرا شرایطی برای اجابت دعا وجود دارد و موانعی نیز مانع این امر می شود.
برای اطلاعات بیشتر لطفا پاسخ سوال 5113 را مطالعه فرمایید.

در این بحث خواهید دید که یکی از موانع قبولی دعا در مورد شما، بی حوصلگی و ناامیدی شماست.
از ابوهریره روایت شده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«دعای هر کس تا زمانی که گناهی نخواسته و پیوند خانوادگی را به هم نزند و عجله نداشته باشد، مستجاب می شود. از او پرسیدند: یا رسول الله تعجیل کردن یعنی چه؟ گفت: «دعا كردم، دعا كردم و جواب نگرفتم، نااميد شد و از سؤال منصرف شد» (2735).

2. شما فکر می کنید که پاسخ فقط یک نوع می تواند باشد، این دریافت چیزی است که در دعا می خواهید، یعنی ثروت، فرزند، کار و غیره. این نادرست است زیرا پاسخ می تواند سه نوع باشد: ممکن است شخصی آنچه را که در دعا می خواهد دریافت کند، شری معادل آن دعا ممکن است از شخص دفع شود، یا ممکن است به عنوان ثواب برای شخص در نظر گرفته شود. روز قیامت.
از ابوسعید رضی الله عنه روایت شده است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هیچ مسلمانی نیست که نمازی که در آن گناه و درخواستی برای گسستن خانواده نباشد، ندهد. پاسخ به یکی از سه نوع دعای او را اجابت می‌کند، در آخرت برایش محفوظ می‌دارد، یا مانند این دعا را از او دفع می‌کند». گفتند: ما دعاهای زیادی خواهیم کرد. فرمود: «خداوند کریم‌ترین است». به نقل از احمد (10749)، آلبانی آن را در صحیح ترغیب والترهیب (1633) صحیح خوانده است.

اگر مسلمانی در عبادت و اطاعت خدا کوتاهی کند، به همین دلیل باید احساس کند که شایسته استجابت دعا نیست و شاید این امر او را به انجام عبادات و اطاعت هایی که او را به خدا نزدیک می کند، برانگیزد. . اگر کسی که خدا را می خواند باور کند که هر کاری را که خدا دوست دارد انجام داده و از او راضی است و مستحق پاسخ است، این او را به فکر بد خدا سبحان می اندازد، ناامید می شود و شروع به اجابت می کند. ناامیدی تا زمانی که شروع به دیدن خواب خودکشی کند. متأسفانه همه اینها را در مورد شما می بینیم.

وضعیت با کسانی که کاستی های خود را در پیشگاه پروردگار می بینند کاملاً متفاوت است. این امر باعث می شود که او نسبت به خود ضعیف فکر کند نه به پروردگار، سبحان و حمد و همین امر او را به دوری از حرام و انجام واجب، پیروی از راه تقوا و پرهیز از افراط و تفریط در حلالات برمی انگیزد. او را از عبادت پروردگارش منحرف نمی کنند.

ابن رجب حنبلی رحمه الله می گوید: از عمر بن خطاب رضی الله عنه روایت شده است که گفت: اگر از حرام خدا دوری کنید دعا و تسبیح را می پذیرد. از ابودر رضی الله عنه روایت شده است که می فرماید: «مقدار الدعة الصالحة الصالحة مثل نمک طعام». با تقوا همراه است.»
یکی از سلف ها گفت: منتظر اجابت دعا نباش، در حالی که راه را به گناه بسته ای. یکی از شاعران نیز در این باره اظهار نظر کرده است:

«هنگامی که مصیبت به ما می رسد خدا را می خوانیم، سپس وقتی آسودگی می آید فراموش می کنیم.
چگونه می‌توانیم امیدوار باشیم که دعا را با گناهان اجابت کنیم؟»

جامع العلوم و الحکم (1/107، 108).
قرطبی رحمه الله می فرماید:
از ابراهیم بن ادهم پرسیدند: چرا گریه می کنیم و جواب نمی گیریم؟

فرمود: «چون خدا را می شناسید ولی از او اطاعت نمی کنید. شما رسول را می شناسید، اما از سنت او پیروی نمی کنید. قرآن را می دانی، اما به آن عمل نکن. از رحمت خدا می خورید، ولی او را به خاطر آن شکر نمی کنید. بهشت را می دانی، ولی برای آن تلاش نکن. شما جهنم را می دانید، اما از آن فرار نکنید. شما شیطان را می شناسید، اما با او نمی جنگید، بلکه با او موافقید. شما مرگ را می دانید، اما برای آن آماده نمی شوید. مرده‌ها را دفن می‌کنی، اما درسی به تو نمی‌دهد و عیب‌های خود را نادیده می‌گیری و به عیب‌های دیگران مشغول می‌شوی.»

تفسیر القرطبی (2/312)

این گزیده عالی از آثار ابن الجوزی را در این زمینه ببینید.

او (رحمة الله علیه) فرمود:

«فکر می‌کنم بخشی از امتحان زمانی است که مؤمن خدا را ندا می‌دهد اما جوابی دریافت نمی‌کند و دعا را برای مدت طولانی تکرار می‌کند و اثری از اجابت نمی‌بیند. او باید بفهمد که این یک آزمایش است و به صبر نیاز دارد.

آنچه که یک فرد از waswas تجربه می کند، زمانی که پاسخ به تأخیر می افتد، یک بیماری است که نیاز به درمان دارد. خودم حسش کردم مصیبتی برایم پیش آمد و خدا را فریاد زدم ولی جوابی ندیدم و ابلیس شروع به ساختن حرکات کرد. گاهى مى‏فرمود: كرامت خداوند تمام نشدنى است و بخيل نيست، پس چرا تأخير در اجابت؟
به او گفتم: برو بیرون، ای لعنتی، چون من به کسی نیاز ندارم که در مورد پرونده من صحبت کند و به تو به عنوان دستیار نیازی ندارم!
سپس به خود گفتم: از موافقت با نجواهای او بپرهیز، زیرا دلیل دیگری برای تأخیر وجود ندارد جز اینکه خداوند تو را با این آزمایش می‌کند تا ببیند آیا با دشمن می‌جنگی، این حکمت است.
نفسم گفت: چگونه تأخیر خداوند در اجابت دعای تو را توضیح می دهی تا غم و اندوهت بکاهد؟
عرض کردم: دلیل بر این است که خداوند مولا و سبحان و حمد اوست و مولا می تواند ببخشد یا خودداری کند و اشکالی ندارد.
2. حکمت این امر با ادله روشن ثابت می شود. من ممکن است فکر کنم چیزی خوب است، اما عقل آن را نمی گوید و دلیل آن پنهان است، همانطور که یک پزشک ممکن است کاری انجام دهد که ظاهراً مضر است، اما قصد خیر داشته باشد. شاید همچین چیزی باشه
3. تأخیر در پاسخ ممکن است فوایدی داشته باشد، اما عجله ممکن است مضر باشد. رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: انسان تا زمانی که صبر خود را از دست ندهد و بگوید: دعا کردم ولی اجابت نکردم خوب می شود.
4. ممکن است به دلیل کاستی هایی که در شما وجود دارد، پاسخ به تأخیر بیفتد. چه بسا چیزی در مورد آنچه خورده اید یا در هنگام دعای شما غفلت می کند، مورد سوال بوده است، یا این که به دلیل گناهی که خالصانه توبه نکرده اید، از فرستادن آنچه نیاز دارید، عذاب تشدید می شود.
پس برخی از این دلایل را مرور کنید تا بتوانید به هدف خود برسید.
5. نیت درخواست را با دقت بررسی کنید، زیرا دریافت آن می تواند باعث گناه بزرگتر شود و شما را از انجام کار خیر باز دارد، پس خودداری از پاسخ بهتر است.
نقل شده است که یکی از سلف ها از خداوند خواست که او را در کارزار یاری کند، اما صدایی به او گفت: اگر در کارزار شرکت کنی زندانی می شوی و اگر به زندان بیفتی در آن صورت. مسیحی شدن!
6. چه بسا آنچه از دست دادی تو را به سوی خدا سوق دهد و با دریافت آن از یاد خدا منحرف شوی. این از آن جا معلوم می شود که اگر این گرفتاری نبود، به او روی نمی آوردی، زیرا گرفتاری واقعی آن است که تو را از او دور کند، اما تو را در مقابل او بایستد، به نفع توست و در توست. علاقه
اگر در این چیزها بیندیشى، آن وقت مى فهمى چه چیزى براى تو سودمندتر است: اصلاح خطاها، استغفار، یا ایستادن در برابر خدا و التماس و فراموش كردن آنچه از دست داده اى».

خداوند متعال به بندگانش چیز خاصی عطا فرمود. بسیاری از مردم نمی دانند دعا (دعا) دارای چه قدرت و رحمتی است. در حدیث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آمده است: هر چیزی را از خدا بخواهید؛ حتی اگر بند صندل شما پاره شد، از او بخواهید «آیا غالباً از خدا می‌خواهیم؟ خدای متعال دوست دارد که با دعا به سوی او متوسل شویم.

وقتی مشکلاتی به وجود می‌آیند، ناراضی هستیم، همه را مقصر می‌دانیم به جز خودمان - مردم، شرایط، هر چه. هر روز مرتکب کوه‌هایی از گناه می‌شویم، سپس از گرفتاری‌ها ناراضی می‌شویم، اما یک چیز را فراموش می‌کنیم: کسی ما را از مشکلات نجات نمی‌دهد و گرفتاری را از ما دور نمی‌کند، مگر خداوند متعال. گاهی اوقات ، همانطور که به نظر می رسد ، حد مشکلات فرا می رسد - نمی دانید چه کاری باید انجام دهید ، در ناامیدی هستید ، هیچ فکری در سر شما نیست و سپس خداوند متعال را به یاد می آورید. شما از او کمک می خواهید، تا شما را از مشکلات نجات دهد و در حل مشکلات به شما کمک کند. و خداوند متعال به شما پاسخ می دهد، همه نگرانی ها را برطرف می کند، اما در مقابل چه؟ شما فوراً فراموش می کنید که چه کسی به شما کمک کرد و تمام وعده های شما که به خداوند متعال داده شده است دیگر مهم نیست زیرا به هدف خود رسیده اید. و بنابراین بارها و بارها تکرار می شود. در مشکلات به یاد خدا می افتی در حالی که او همیشه به یاد توست.

افراد زیادی هستند که از وضعیت خود ناراضی هستند. اغلب آنها شکایت می کنند که نماز می خوانند، سبک زندگی درستی دارند، اما خداوند متعال دعای آنها را نمی پذیرد - آنها می گویند، می بینید، اینجا همسایه من است که نماز نمی خواند، یک ماشین بسیار گران می راند، و من فقط توان پرداخت آن را ندارد اما ظاهراً در نمازشان فقط از ماشین و خانه یاد می کنند. یادمان باشد آخرین باری که علاوه بر التماس، باری تعالی ستایش کردیم کی بود؟ آخرین بار کی بود که خدا را شکر کردیم برای اینکه سلامتی داریم، برای اینکه دست و پا داریم، برای اینکه سر سالمی داریم که قادر به فکر کردن و فکر کردن است، به خاطر اینکه به ما خانواده، فرزندان و ساده داده است. چون چیزی برای خوردن و جای خواب داریم. ما به آن توجه نمی کنیم، برای ما عادی است. پس آیا واقعاً درست است که برای درک قیمت همه اینها باید سلامتی خود را از دست بدهیم، معلول شویم یا هر چیزی را که برایمان عادی است از دست بدهیم؟ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «خداوند دعای بنده خود را تا زمانی که عجله نکند مستجاب می کند». صحابه از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پرسیدند: یا رسول الله تعجیل یعنی چه؟«و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در پاسخ فرمودند: تا زمانی که انسان نماز بخواند و نگوید: دعا کردم ولی خدای متعال دعای مرا قبول نکرد.".

پس خواننده عزیز از اینجا معلوم می شود که تا زمانی که بگوییم نمازمان قبول نیست دعای ما پذیرفته نمی شود.

خداوند متعال برای هر دعایی سه پاسخ دارد.

پاسخ اول- این زمانی است که خداوند متعال آنچه را که خواسته اید می دهد.

پاسخ دوم- این زمانی است که خداوند متعال آنچه را که خواسته اید به شما نمی دهد، بلکه آن را با چیز دیگری، بهتر، جبران می کند و بدین وسیله شما را حفظ می کند. یک جمله در اینجا به ذهن متبادر می شود: "گاهی اوقات خداوند متعال در چنین لحظاتی همه درها و پنجره ها را در مقابل ما می بندد، فکر کنید که شاید طوفانی در آنجا باشد و او می خواهد شما در امان بمانید."

سومبهترین پاسخ زمانی است که در این دنیا چیزی به دست نمی آورید. در روز قیامت عده ای کوه های ثواب را در کنار خود می بینند و می پرسند: خدایا این کوه های ثواب از آن کیست؟ خداوند متعال جواب می دهد: «این مال توست، وقتی در دنیا بودی، دعای تو را اجابت نکردم، چون ثواب دیگری به تو می دادم ثواب هر دعایی که کردی و امروز دعای تو به شکل این کوه ثواب است. سپس بنده خدا می گوید: خدایا بهتر است دعای مرا رد کنی تا در روز قیامت اجر بیشتری داشته باشم.

برادران و خواهرانی را که امروز در سختی و مشقت به سر می برند در دعای خود فراموش نکنیم. از خداوند برای مسلمانان فلسطین، سوریه، برمه و بسیاری دیگر که در شرایط سخت هستند، بخواهید و ذکر داغستان ما را فراموش نکنید. خداوند متعال ما را در هر دو عالم برکت عنایت فرماید و ما را از ردیف بندگان ناسپاس دور کند.

آپندی عبدالخمیداف,

دانشجوی سال سوم OZH ITiMO

شما دعا می کنید و از خدا می خواهید چیزی به شما عطا کند یا چیزی مضر را از شما دور کند. با این حال، هر چقدر هم که با اهتمام به آفریدگار متعال فریاد بزنید، دعای شما مستجاب نمی شود و دلیل آن را متوجه نمی شوید.

چرا خداوند دعای مرا مستجاب نمی کند؟

خداوند متعال همه چیز را می شنود و می بیند، از همه خواسته های ما آگاه است. فرمود: «اگر بندگانم از تو درباره من سؤال کنند، من نزدیکم و دعای دعاکننده را که مرا بخواند اجابت کنم. پس باید مرا اجابت کنند و به من ایمان بیاورند شاید راه راست را طی کنند» (بقره: 186). پس برای اینکه خداوند دعای ما را اجابت کند، همانطور که در آیه آمده است، نیازمند ایمان به او و اخلاص در درخواست هستیم.
طبق حدیث پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) وقتی مؤمن چنین کند دعا به خدا:
1. دعایش قبول می شود و به خواسته اش می رسد.
2. برای دعایش در آخرت ثواب می گیرد ولی در دنیا نه.
3. او خود را از ضررهایی که می توانست در زندگی اش رخ دهد، اما از آن خبر نداشت، نجات می دهد.

دلایل قبول نشدن نماز

1.بپرسید، اما هیچ کاری در پاسخ انجام ندهید.ما برای خدای متعال تلاش نمی کنیم - دائماً نماز نمی خوانیم، در ماه رمضان روزه نمی گیریم و زکات نمی دهیم. سزای این گونه غفلت از دستورات خالق متعال می تواند عدم پذیرش دعای ما باشد.

2-بی صبری. صبر، صفت اصلی مؤمن است و باید در همه زمینه های زندگی او نشان داده شود. مسیر زندگی. از خدای متعال می خواهیم ولی در لحظه ای که انسان بخواهد و بی تاب شود داده نمی شود. او ناامید می شود و تسلیم می شود. از دعا با خدای متعال دست می کشد و امید به رحمت خدا را از دست می دهد. بنابراین بی حوصلگی او را به داخل سوق می دهد گناه بزرگ- ناامیدی از رحمت خداوند. از این گذشته، حدیث می‌گوید: «دعای بنده مستجاب می‌شود تا زمانی که گناهی بخواهد یا پیوندهای خانوادگی را از بین ببرد و تا بی‌تابی کند». وقتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پرسیدند: چگونه انسان بی تابی می کند یا رسول الله؟ فرمود: وقتى انسان مى گويد: دعا كردم، دعا كردم و باز هم مستجاب نشدم. دانش بشر بسیار محدود است. اما خداوند از هر چیز، از آینده، گذشته و حال آگاه است. خدای متعال می داند چه زمانی بهتر است این یا آن چیز را به شخص بدهد و چه زمانی این بهترین گزینه برای خود شخص است. شاید خداوند آنچه را که ما می خواهیم در حال حاضر نمی فرستد زیرا باعث ضرر ما می شود. همچنین ممکن است خداوند متعال ما را با صبر و حوصله امتحان کند و به عنوان پاداش بیشتر به ما عطا کند. به همین دلیل بی حوصلگی انسان را به محرومیت می کشاند.

3. طلب ​​گناه. دعا ارتباط انسان با خداست که او را به او نزدیکتر می کند و فقط باید هدفش خیر باشد. دعا در مورد طلب گناه و حرام و آنچه برای انسان گناه می آورد، پذیرفته نمی شود، زیرا به انسان ضرر می رساند.

4. مطمئن نباشید قبول دعادر طول دادخواستاگر انسان نماز بخواند، اما برای به دست آوردن خواسته خود راهی تصور نکند، معلوم می شود که به قدرت و قوت حق تعالی که هر چیزی تابع اوست ایمان ندارد. فقط به این دلیل که انسان باور ندارد که چیزی ممکن است اتفاق بیفتد، این بدان معنا نیست که خداوند متعال قادر به انجام آن نخواهد بود. آیا نمی دانی که الله: العزیز قادر است; الصمد رأس همه چیز است; القادر - بر هر چیزی قدرت دارد. با نصف قلبت دعا نکن، به رحمت خدا مطمئن و استوار باش. «هیچ یک از شما نگوید: «خدایا اگر خواستی مرا ببخش!» خدایا اگر می خواهی رحمتت را به من عطا کن! نمازگزار در خواسته خود قاطع باشد و در آرزوی خود پایدار باشد. همانا هیچ کس نمی تواند خداوند را به کاری مجبور کند.»

5. ارتکاب گناهان.در حدیث آمده است: «ای مردم! همانا خداوند نیکوکار است و جز نیکی را نمی پذیرد. و همانا خداوند مؤمنان را همان گونه امر کرد که به رسولان امر فرمود و حق تعالی فرمود: «ای رسولان! چیزهای پسندیده بخورید و عمل صالح انجام دهید». (23:51). همچنین خداوند متعال فرمود: «ای کسانی که ایمان آورده اید! از چیزهای پاکیزه ای که به شما روزی داده ایم بخورید...» (2:172). و سپس پیامبر صلی الله علیه و آله از مردی غبارآلود با موهای ژولیده یاد کرد که مدتها در راه بوده و دستان خود را به سوی آسمان بلند می کند (تکرار می کند): «پروردگارا! امّا غذای او حرام و نوشیدنی او حرام و لباسش حرام است و از حرام اطعام شده است، پس چگونه می توان به او پاسخ داد؟ نیکی کنید و آنگاه خیر نیز دریافت خواهید کرد. اگر چیزهای خوب از شما سرازیر شود، چیزهای خوبی دریافت می کنید. آنچه ما مصرف می کنیم بر رابطه ما با پروردگار متعال تأثیر می گذارد. بنابراین باید از حرام پرهیز کرد.