مقدمه

موضوع روابط بین نیمکره ای توجه محققان را به خود جلب می کند. در ربع آخر قرن بیستم. تحقیقات زیادی در رابطه با احساسات، فرآیندهای شناختی، ادراک محیط، توانایی سازگاری و بسیاری از عملکردهای ذهنی دیگر با یک یا نیمکره دیگر ظاهر شده است و تاکید به تدریج از مطالعه تخصصی عملکردی نیمکره ها به سمت مطالعه تعامل بین نیمکره ای: ویژگی (اصالت کیفی) آن سهم، که نیمکره ای را به هر عملکرد ذهنی کمک می کند. با وجود توجه نزدیکدانشمندان نسبت به این مشکل هنوز به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته اند و نظرات متضادی در بسیاری از جنبه ها وجود دارد. پیچیدگی مشکل در این واقعیت نهفته است که تفاوت در کار نیمکره چپ و راست توسط بیش از حد فعالیت مغز پوشانده می شود، که باعث تکرار و افزایش قابلیت اطمینان آن می شود.

در عین حال، شناسایی نیمکره غالب بسیار مهم است که با سطح توانایی های فکری، روش پردازش اطلاعات، میزان بیان سازگاری بدن با شرایط مختلف مرتبط است... بنابراین، مطالعات عدم تقارن عملکردی مغز مرتبط هستند

هدف از این کار، توصیف مفهوم "عدم تقارن عملکردی مغز" است. برای رسیدن به هدف، باید وظایف زیر را حل کرد:

· مفهوم "عدم تقارن عملکردی مغز" را تعریف کنید.

· تاریخچه مطالعه آن را به اختصار شرح دهید.

· عدم تقارن عملکردی را در انتوژنز آشکار می کند.

· تجزیه و تحلیل تأثیر عدم تقارن عملکردی بر آموزش، به عنوان مثال. ارتباط بین نیمکره پیشرو و راه شناخت جهان.

این کار شامل یک بخش عملی است که شامل آزمایش دانش آموزان گروه به منظور شناسایی ویژگی های ادراک جهان و تفکر ناشی از عدم تقارن مغز است.

1. عدم تقارن عملکردی مغز

1.1 تاریخچه مطالعه مسئله

تفکر ادراک عدم تقارن مغز

مغز بخشی است سیستم عصبی، که به طور تکاملی بر اساس رشد اندام های گیرنده دور تکامل یافته است. همراه با نخاع و سیستم عصبی محیطی، بخشی از سیستم عصبی مرکزی (CNS) است - آنها با هم هر قسمت از بدن ما را کنترل می کنند. زندگی روزمره، از تنفس و پلک زدن گرفته تا به خاطر سپردن و بازتولید اطلاعات.

خود مغز از قشر و ماده داخلی (خاکستری و سفید) تشکیل شده است. قشر مغز از چهار بخش به نام لوب تشکیل شده است: لوب فرونتال، لوب جداری، لوب پس سری و لوب تمپورال. قشر مغز از پیچیدگی های زیادی تشکیل شده و قسمت اعظم مغز را اشغال می کند. اساساً، این طراحی از مغز انسان با افزایش سطح آن و به تبع آن افزایش تعداد سلول های عصبی، کارآمدتر آن می شود.

شیارهای عمیق قشر مغز به طور کلی به دو قسمت تقسیم می شوند که به نیمکره راست و چپ معروف هستند. آنها متقارن به نظر می رسند، اما این بدان معنا نیست که آنها عملکردهای یکسانی را انجام می دهند. مغز دارای چنین ویژگی پیچیده ای است عدم تقارن عملکردی. ماهیت آن در چنین توزیع عملکردهای عصبی بین نیمکره راست و چپ مغز نهفته است که در آن نیمکره چپ در اجرای برخی از عملکردهای ذهنی غالب است و نیمکره راست بر دیگران تسلط دارد.

در حال حاضر، عدم تقارن بین نیمکره ای به عنوان یکی از الگوهای اساسی عملکرد مغز نه تنها در انسان، بلکه در حیوانات نیز در نظر گرفته می شود. یک فرصت منحصر به فرد برای مطالعه عدم تقارن عملکردی در انسان توسط حقایق ضایعات مغزی محلی، که توسط عصب روانشناسی استفاده می شود، فراهم می شود. سابقه چنین تحقیقاتی به بیش از 150 سال قبل باز می گردد و با آثار J. Boulot (1825)، P. Broca (1861)، A.Ya آغاز می شود. Kozhevnikov (1847)، K. Wernicke (1847) و دیگران، که ارتباط غالبی را بین اختلالات گفتاری در راست دستان و ضایعات نیمکره چپ نشان دادند.

در سال 1865، بروکا جراح و انسان شناس فرانسوی، بر اساس اکتشافاتی که در طی کالبد شکافی بیماران مبتلا به آفازی حرکتی انجام داد، غزل معروف خود را به زبان آورد: "ما با نیمکره چپ صحبت می کنیم." درستی ایده بروکا به سرعت تایید شد و در نتیجه نظریه تسلط بر نیمکره های مغزی متولد شد. تعدادی از آزمایشگران بالینی (از جمله خود بروکا) به زودی افزوده مهمی انجام دادند و متوجه شدند که نیمکره چپ گفتار فقط در راست دست ها مشاهده می شود، در حالی که به نظر می رسد در چپ دست ها نیمکره راست در گفتار غالب است. این اکتشافات منجر به انقلابی در اندیشه فیزیولوژیکی و پزشکی شد.

در نتیجه تحقیق، مفهوم تسلط کامل نیمکره چپ انسان در عملکردهای ذهنی بالاتر شکل گرفت. نیمکره چپ نه تنها برای زبان، بلکه برای تفکر مفهومی، انواع خاصی از فعالیت حرکتی و جهت گیری بدن به عنوان غالب شناخته شد. نیمکره راست "فرع"، "کوچک"، "گنگ" در نظر گرفته شد (از آنجایی که مشخص نبود با چه علائمی آسیب آن را تشخیص داد) و هیچ خاصیت خاصی نداشت. تا دهه 60. قرن XX تئوری تسلط کامل بر نیمکره چپ در انسان تقریباً در عصب شناسی حاکم بود.

باید گفت که تا اواسط قرن بیستم. آسیب شناسان اعصاب عمدتاً به عدم تقارن عملکردی مغز علاقه داشتند و به دنبال علائم حمایتی برای تشخیص دقیق بیماری های کانونی مغز بودند. همراه با مطالعه عمیق آسیب به نیمکره چپ، جستجوی مداوم برای علائم آسیب به نیمکره راست "خاموش" انجام شد. و سرانجام ، با آغاز دهه پنجاه ، این جستجوها با موفقیت به پایان رسید - توابع مشخصه فقط نیمکره راست پیدا شد. مشخص شد که نیمکره راست را نمی توان به عنوان یک زائده ساده از چپ در نظر گرفت، اما سهم مهم خود را در فعالیت عصبی دارد.

از بسیاری جهات، فروپاشی نظریه تسلط کامل بر نیمکره چپ توسط تحقیقات فیزیولوژیست عصبی آمریکایی آر. اسپری، که در سال 1981 جایزه نوبل را برای آن دریافت کرد، تسهیل شد.

مفهوم سنتی تجزیه شد - ایده تسلط یک نیمکره با ایده تخصص عملکردی هر یک از آنها جایگزین شد. از آن لحظه به بعد، مشکل عدم تقارن از صلاحیت انحصاری متخصصان مغز و اعصاب خارج شد و توجه فیزیولوژیست ها، روانشناسان، متخصصان فیزیولوژی رشد و حتی نمایندگان رشته های اجتماعی را به خود جلب کرد. امروزه، عدم تقارن عملکردی در حال تبدیل شدن به مشکل اصلی در علم مغز انسان است، و تأکید از مطالعه تخصص عملکردی نیمکره ها به مطالعه تعامل بین نیمکره ای تغییر یافته است: ویژگی (اصالت کیفی) مشارکت. که این یا نیمکره برای هر عملکرد ذهنی ایجاد می کند.

1.2 جوهر عدم تقارن عملکردی

اعتقاد بر این است که نیمکره چپاین نیمکره اساساً در فرآیندهای تحلیلی شرکت می کند تفکر منطقی. عمدتاً فعالیت گفتار را تضمین می کند - درک و ساخت آن، کار با نمادهای کلامی. پردازش سیگنال های دریافتی در آن ظاهراً به صورت متوالی انجام می شود. نیمکره چپ همچنین به عنوان رهبر در اجرای سایر عملکردهای مرتبط با گفتار عمل می کند: خواندن، نوشتن، شمارش، حافظه منطقی، کلامی-منطقی، یا انتزاعی، تفکر، تنظیم داوطلبانه گفتار سایر فرآیندها و حالات ذهنی.

نیمکره راست تفکر تصویری انضمامی را فراهم می کند و با مطالب غیرکلامی سر و کار دارد، مسئول مهارت های خاصی در مدیریت سیگنال های فضایی، دگرگونی های ساختاری-فضایی و توانایی تشخیص بصری و لمسی اشیا است. اطلاعاتی که به آن می رسد به طور همزمان و به صورت کل نگر پردازش می شود.

نیمکره راست در تشخیص جهت خطوط، انحنا، چند ضلعی های اشکال نامنظم، آرایش فضایی کانال های بصری و عمق در تصاویر استریوسکوپی بهتر از نیمکره چپ است. با این حال، نیمکره چپ توانایی بیشتری در سایر جنبه های ادراک دیداری و فضایی نشان می دهد. اگر فقط در یک ویژگی متفاوت باشند، چهره های ترسیم شده را بهتر متمایز می کند. نیمکره راست بهتر است بین آنها تمایز قائل شود که نه تنها در یک، بلکه در بسیاری از ویژگی ها متفاوت باشند. فرض بر این است که هنگامی که وظیفه شناسایی چند جزئیات واضح است، نیمکره چپ بر نیمکره راست برتری دارد و هنگام ادغام عناصر در پیکربندی های پیچیده، نیمکره راست غالب است. این تفاوت با داده های بالینی مطابقت دارد. با آسیب شناسی نیمکره راست، نقاشی های بیماران یکپارچگی پیکربندی کلی را از دست می دهند. با آسیب به نیمکره چپ، پیکربندی اصلی جسم معمولاً بازتولید می شود، اما طراحی در جزئیات ضعیف است. نیمکره راست "فضایی" و نیمکره چپ "زمانی" هر کدام سهم مهمی در بیشتر فعالیتهای شناختی دارند. ظاهراً نیمکره چپ در حوزه زمانی و شنوایی قابلیت بیشتری دارد در حالی که نیمکره راست در حوزه فضایی و بصری قابلیت بیشتری دارد.

1.3 عدم تقارن عملکردیمغز در انتوژنز

نیمکره ها از طریق دسته ای از آکسون ها - جسم پینه ای - به یکدیگر متصل می شوند. هر دو نیمکره چپ و راست در ابتدا در یک طرف بدن کار می کنند، اما گاهی اوقات اتصالات با هم همپوشانی دارند: سمت چپ مغز با سمت راست بدن ارتباط برقرار می کند و بالعکس. نقش هر نیمکره بسته به وظایف فعالیت، ساختار سازمان و شکل گیری آن در انتوژنز می تواند تغییر کند - تخصص عملکردی نیمکره ها به آرامی تا 14-16 سال شکل می گیرد و تا بزرگسالی به بزرگترین بیان خود می رسد و سپس با افزایش سن به تدریج سطح آن کاهش می یابد. در کودکان زیر 12 سال، ضایعات نیمکره چپ مغز با اختلالات گفتاری مشخصه بزرگسالان همراه نیست، به عنوان مثال. تقسیم به نیمکره های غالب و نیمه غالب هنوز اتفاق نیفتاده است. این فرآیند جداسازی نامیده می شود جانبی کردن عملکردهای مغزو به صورت غیرخطی، با غلبه متناوب نیمکره راست و چپ، با گذار تدریجی از تکرار توابع به تخصص بین نیمکره ای آنها رخ می دهد.

عدم تقارن شاخص های بیوالکتریکی در نواحی حرکتی و حسی قشر زودتر از سایرین و دیرتر در نواحی انجمنی (پیش پیشانی و پاریتوتمپورال) قشر مغز ظاهر می شود. علاوه بر این، عملکردهای ذهنی مختلف درجات جانبی متفاوتی را نشان می دهند: اگر فرآیندهای گفتاری، به عنوان یک قاعده، در اکثر افراد با یک نیمکره پیشرو (غلبه) همراه باشد، فرآیندهای ادراک بصری دارای درجه جانبی به میزان قابل توجهی پایین تر هستند.

برای دقت، باید گفت که همه افراد "با نیمکره چپ صحبت نمی کنند." حتی اگر او راست دست باشد، این فقط در 95 مورد از 100 مورد خواهد بود و در 5 مورد باقی مانده، حق غالب خواهد بود. برای چپ دست ها (به نظر می رسد که هر یک از آنها باید از نیمه راست مغز برای گفتار استفاده کنند)، این نسبت نیز مطلق نیست: 65 نفر از 100 از این قانون پیروی می کنند "نیمکره غالب مخالف دست پیشرو است. "، در حالی که بقیه، اگرچه با دست چپ خود می نویسند، هنوز با نیمکره چپ "عادی" صحبت می کنند.

استفاده از تکنیک هایی که می توانند به طور انتخابی تنها یک نیمکره را هدف قرار دهند، به محققان این امکان را داده است که تفاوت های قابل توجهی را در توانایی های ذهنی دو نیمکره نشان دهند. به عنوان مثال، از یک بیمار با "مغز تقسیم شده" (زمانی که مسیرهای اتصال دو نیمکره مغز با جراحی قطع می شود) خواسته شد تا نقطه ای را روی صفحه ثابت کند و نقاشی های کایمرا (تصاویری که از نیمه های دو نیمکره متفاوت تشکیل شده است) ارائه شد. اشیاء)، سپس پرسید که چه دید. او جسم مربوط به سمت راست الگوی کایمریک را نام برد که به نیمکره چپ کشیده شده است (برای اکثریت قریب به اتفاق راست دست ها، این نیمکره چپ است که مسئول گفتار است). با این حال، نیمکره چپ "حرف زدن" کاملا "غافل" بود که تنها نیمی از محرک به آن ارائه می شود. هنگامی که پس از این آزمایش، در شرایط دید آزاد (بدون تعیین نقطه خاصی)، به آزمودنی تصاویر کاملی از همان اشیاء ارائه شد و از او خواسته شد که نشان دهد کدام یک از آنها را قبلا دیده است، تقریباً همیشه آن شی را انتخاب می کرد که قبلاً در سمت چپ قرار داشت و توسط نیمکره راست درک می شد. نیمکره راست که قادر به "گفتن" نبود، بدون کلمات نشان داد که نیمی از محرک را به عنوان یک شیء کامل درک می کند. بنابراین، نیمکره دیگر در این آزمایش‌ها طوری رفتار می‌کند که گویی «هیچ چیز نمی‌بیند». کدام نیمکره ممکن است اتفاق بیفتد بستگی به حل مشکل دارد. علاوه بر این، ناقص بودن محرک به معنای همان ناقص بودن ادراک نیست. نیمکره پاسخ دهنده (هر دو سمت چپ و راست) تصویر را به عنوان یک کل تفسیر می کند، اگرچه فقط نیمی از آن ارائه شده است. مغز مدل هایی از کل جهان و حتی زمانی می سازد اطلاعات کاملخیر (همانطور که در این آزمایش با بیماران تقسیم مغز انجام شد)، آنها بر اساس ادغام داده های حسی با اطلاعات بازیابی شده از حافظه، با دانشی که اجازه نمی دهد جسم به دو نیمه تقسیم شود، ایجاد می شوند. افراد عادیتحت این شرایط شخص بلافاصله ماهیت غیرمعمول و ترکیبی نقشه ها را می بیند.

1.4 عدم تقارن عملکردی و آموزش

بررسی تفاوت های بین نیمکره ای دارد ارزش عالیبرای حل مشکلات آموزش و پرورش به گفته جوزف بوگن، تاکید کنونی نظام آموزشی بر کسب مهارت های کلامی و توسعه تفکر تحلیلی، باعث بی توجهی به رشد توانایی های مهم غیرکلامی می شود. و در چنین شرایطی، نیمی از مغز "گرسنه" می شود و سهم بالقوه آن در رشد فرد به طور کلی نادیده گرفته می شود. سیستم آموزشی که امروزه پذیرفته شده است منحصراً مبتنی بر رشد توانایی های نیمکره چپ کودکان است، یعنی. تفکر زبانی و منطقی و عملکردهای نیمکره راست به طور خاص توسعه نیافته است.

به عقیده اسپرینگر و دیچ، مطالعه جانبی باید عاملی ضروری در ارزیابی بلوغ مدرسه ای کودک در بدو ورود به مدرسه باشد. در همه موارد مهم است: مشکلات تحصیلی، اختلالات رفتاری. وضعیت سلامتی کودک، عملکرد اندام ها و مهارت های حرکتی باید به دقت مورد مطالعه قرار گیرد - اینجاست که مشکل جانبی به وجود می آید - تجلی عمل و تعامل نیمکره های مغزی.

تحقیقات در مورد عدم تقارن مغز باعث جلب توجه شده است مشکل رایجتفاوت بین دست راست و چپ ظاهراً 90 درصد از جمعیت جهان ترجیح می دهند از دست راست خود استفاده کنند. تسلط دست راست را می توان به غارنشین ردیابی کرد. به گفته مردم شناسان، پیشینیان انسان چپ دست بوده اند. فرض بر این است که انتقال تکاملی از چپ دستی به راست دستی پس از اختراع ابزار اتفاق افتاده است.

از مفروضات هم دفاع می شود که راست دستی منشا ژنتیکی دارد و هم اینکه در نتیجه یادگیری به وجود می آید. شاید به جای هر یک از این افراط‌ها، دست‌دستی به دلیل ترکیبی از پتانسیل ارثی با تحریک محیطی باشد و همین ترکیب است که راست دستی را توضیح می‌دهد، اگرچه سؤال بزرگی سهم هر یک از این عوامل بی‌پاسخ باقی مانده است.

میانگین تعداد چپ دست ها در هر جامعه انسانی 10 تا 14 درصد است. آنها در دنیایی راست دست زندگی می کنند و برای حفظ «ویژگی» خود تلاش می کنند.

برای مدت طولانی اعتقاد بر این بود که چپ دست ها نیاز به آموزش مجدد دارند. فقط در سال 1985، وزارت بهداشت اتحاد جماهیر شوروی دستورالعمل‌هایی مبنی بر ممنوعیت بازآموزی چپ‌دست‌ها و نیاز به کاهش الزامات مربوط به خط خوشنویسی دست‌خط کودکان چپ‌دست صادر کرد: نوشتن عمودی حروف یا کج کردن حروف به چپ قابل قبول است. .

دانشمندان متوجه شده اند که بازآموزی اجباری افراد چپ دست نه تنها منجر به روان رنجوری یا "گرفتگی های نویسنده" می شود، بلکه منجر به تغییرات فیزیکی در بدن نیز می شود: یک فرد چپ دست بازآموزی ممکن است در پاسخ به یادگیری اجباری حرکتی، کاهش رشد را تجربه کند. مهارت ها از طریق دست غیر غالب هنگام آموزش مجدد یک کودک چپ دست، عملکرد نیمکره راست مهار می شود که منجر به نقض توانایی های گفتاری و بینایی-فضایی می شود.

بازآموزی بر تعامل بین نیمکره راست و چپ مغز تأثیر منفی می گذارد که منجر به بی ثباتی در فعالیت ذهنی کودک می شود. در کودکی که بازآموزی می شود، توجه و توانایی تجزیه و تحلیل موقعیت اشیا در فضا ضعیف می شود، هماهنگی دست و چشم آسیب می بیند و در نتیجه سرعت فعالیت فکری کاهش می یابد. علاوه بر این، بازآموزی می تواند انگیزه ای برای هر چیزی منفی در روان و شخصیت کودک ایجاد کند. پس قطعا می توان گفت که بازآموزی مضر است.

بسته به اینکه شخص ترجیح می دهد از چه دستی استفاده کند، می توان او را چپ دست، راست دست یا دودست نامید (از هر دو دست به طور مساوی استفاده می کند). اما علاوه بر چپ دستی، عدم تقارن های دیگری از اندام های جفت عملکردی وجود دارد: حرکتی (پاها) و حسی (بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی، چشایی). توانایی بینایی چپ دست در چشم ها چهار برابر بیشتر از چپ دستی رخ می دهد، و چپ دستی در شنوایی بیشتر از سایر تظاهرات چپ دستی رخ می دهد: هفت برابر بیشتر از چپ دستی، دو برابر بیشتر از چپ دستی. چشم

داده های مربوط به جنسیت و سن فراوانی چپ دست ها و وابستگی آن به نوع فعالیت جالب توجه است. به این ترتیب بیش از 50 درصد کودکانی که با وزن کمتر از 1 کیلوگرم متولد می شدند، چپ دست بودند. شدت چپ دستی با بزرگتر شدن کودکان کاهش می یابد: در سن 7-8 سالگی، 13.3٪ از پسران و 10٪ از دختران چپ دست هستند. در 14-15 سال - 4.4٪ و 4.1٪، و در 16-17 سال -3.5٪ و 3.3٪. V.A. Airapetyants چنین کاهشی را سنت آموزش مجدد کودکان در مدرسه می داند.

چپ دستی بیشتر در میان هنرمندان، نقاشان و ورزشکاران ورزش های تیمی و کمتر در میان مهندسان رایج است، اما در میان افرادی که به کار یدی مشغول هستند، شایع تر است. در عین حال ورزشکاران چپ دستی در بین ورزشکاران تیراندازی، بسکتبالیست ها و وزنه برداران وجود نداشت. تعداد زیادی چپ دست در میان کاراته کاها (16 درصد) و کشتی گیران یافت شد.

بنابراین، ما هنوز پاسخ دقیق این سوال را نمی دانیم: چرا اکثر مردم روی زمین راست دست هستند و 10-14٪ چپ دست هستند؟ اما مشخص است که ترجیح یک دست یا دست دیگر با عملکرد نامتقارن دو نیمکره مغز مرتبط است. به طور معمول، همه افراد را می توان به دو گروه بزرگ تقسیم کرد: کسانی که نیمکره چپ آنها فعالانه کار می کند، و کسانی که نیمکره راست آنها نسبتاً بهتر توسعه یافته است. آنها اغلب به عنوان "متفکران" و "هنرمندان" شناخته می شوند.

متفکران با نوع تفکر منطقی، طرز فکر تحلیلی، تمایل به بیان افکار خود به صورت کلامی، احتیاط و در عین حال رسمیت و پاسخگویی عاطفی ضعیف متمایز می شوند.

برعکس، «هنرمندان» احساساتی‌تر هستند، مستعد تفکر تخیلی و شهودی هستند و می‌توانند یک پدیده را به‌عنوان یک کل درک کنند، بدون اینکه زنجیره‌ای منطقی بسازند و جزئیات را تحلیل کنند. اینها انواع افراطی هستند که تغییرات بین آنها ممکن است. در بخش عملی کار، تعداد «متفکران» و «هنرمندان» گروهمان را تحلیل کردیم.

2. بخش عملی

هدفمطالعه ما با استفاده از یک آزمون ساده «هنرمند یا متفکر» (به ضمیمه مراجعه کنید)، ویژگی‌های ادراک جهان و تفکر دانش‌آموزان گروهی، ناشی از عدم تقارن مغزی را شناسایی کرد.

شیءتحقیق - ویژگی های سیستم عصبی دانش آموزان گروه 31EZS (b).

ما وظایف زیر را شناسایی کرده ایم:

با استفاده از روش تست، تحقیق کنید که چند نفر در گروه «متفکران» و «هنرمندان» قرار دارند.

نتیجه گیری کنید.

در طول کار، از روش های زیر استفاده شد: 1) تست روانشناسی. 2) تجزیه و تحلیل

این مطالعه شامل دانشجویان سال اول دانشکده اقتصاد، متشکل از 20 نفر - 10 پسر و 10 دختر 18-25 ساله بود.

کار تحقیقاتیشامل 3 مرحله:

.انجام تست.

.پردازش آماری نتایج به دست آمده.

.نتیجه گیری در مورد ویژگی های فردی افراد مورد مطالعه.

در مرحله اول آزمون «هنرمند یا متفکر» برگزار شد.

در مرحله دوم، نتایج پردازش شد.

در مرحله سوم، نتایج تحقیق جمع‌بندی شد و طی آن توانستیم به سوالات زیر پاسخ دهیم:

- چه کسانی بیشتر در گروه هستند، «متفکران» یا «هنرمندان»؟

با توجه به نتایج مطالعه، مشخص شد که 35٪ (7 نفر) از "متفکران" خالص در گروه، 15٪ (3 نفر) "هنرمندان" و 50٪ باقی مانده از نوع مختلط بودند. دیده‌ایم که انواع افراطی کمتر از انواع مختلط است.

- دلیل این امر چیست و چگونه در فعالیت های آموزشی خود را نشان می دهد؟

این که آیا یک فرد به یک یا آن نوع تفکر تعلق دارد، مشخص می شود که نیمکره مغز او غالب است، چپ (برای "متفکران") یا راست (برای "هنرمندان"). ویژگی های این نوع تفکر را در قسمت نظری کار بیان کردیم و در اینجا دیگر تکرار نمی کنیم. در فعالیت های آموزشی، غلبه تفکر نیمکره چپ به معنای رویکرد عقلانی-منطقی برای کسب دانش (برای ساختن تصویری از جهان) است، در حالی که غلبه تفکر نیمکره راست به معنای تفکر عاطفی- تخیلی است. در عین حال، دشوار است که بگوییم موضوعات خاصی برای دانش آموزانی با نوع خاصی از تفکر بهتر است (ما چنین الگویی را پیدا نکردیم)، فقط این است که آنها مسیر متفاوتبرای درک حقیقت بهتر است طرز تفکر خود را بشناسید تا با ارائه اطلاعات به شکلی (در صورت امکان) فرآیند یادگیری را تسهیل کنید.

- این امر چگونه می تواند در فعالیت های حرفه ای آینده خود را نشان دهد؟ برای موفقیت بیشتر در فعالیت های حرفه ای خود چه باید بکنید؟

به نظر ما، برای یک اقتصاددان آینده "مناسب تر" است که تفکر نیمکره چپ داشته باشد تا بتواند در فعالیت حرفه ای به اوج برسد. کار یک اقتصاددان با تجزیه و تحلیل دائمی اطلاعات، با محاسبات، با نگهداری اسناد همراه است که برنامه ریزی تمام فعالیت های مالی هر سازمان یا شرکتی به اقتصاددانان بستگی دارد. آنها اقداماتی را برای اطمینان از رژیم اقتصادی شرکت و اقداماتی برای استفاده سودآورتر از منابع شرکت ایجاد می کنند که به لطف آن کارایی عملیات شرکت افزایش می یابد، از زیان های مالی و هزینه های غیرمولد جلوگیری می شود. یک اقتصاددان باید تفکر منطقی، تحلیلی و استراتژیک داشته باشد، توانایی های ریاضی خوبی داشته باشد، توانایی تفکر جهانی، حافظه توسعه یافته داشته باشد، او باید بتواند افکار خود را با شایستگی بیان کند، از عقیده خود دفاع کند، نتیجه نهایی را پیش بینی کند. یک فعالیت به فعالیت دیگر همه اینها، به نظر ما، ویژگی هایی ذاتی هستند بیشتر شبیه یک شخص استبا تفکر چپ مغز بر این اساس، این دانش آموزان هستند که شانس بیشتری برای دستیابی به موفقیت در فعالیت های حرفه ای خود دارند.

نتیجه گیری

تفکر ادراک عدم تقارن مغز

بنابراین، ما بررسی کردیم که عدم تقارن عملکردی مغز چیست. آنها توضیح دادند که نیمکره چپ بر کدام عملکردها غالب است (برای درک معنایی و بازتولید گفتار، نوشتن، کنترل حرکتی ظریف، خودآگاهی، تفکر منطقی، تحلیلی و انتزاعی، ترکیب موسیقی، فضا، رنگ ها) و کدام کارکردهای نیمکره راست غالب است. (به عنوان پایه ای برای عملکردهای بصری فضایی، شهود، موسیقی، ویژگی های آهنگ گفتار، حرکات خشن کل دست، ادراک عاطفی-کل نگر، تفکر مصنوعی، موقعیتی عمل می کند). نحوه اتصال آن را توضیح داده ایم نیمکره غالبو دست پیشرو، چگونه این بر نوع تفکر تأثیر می گذارد، که می تواند منجر به بازآموزی اجباری افراد چپ دست شود.

علاوه بر این، آزمایش کوچکی انجام دادیم که طی آن متوجه شدیم که «متفکران» در گروه ما غالب هستند که برای دانشکده اقتصاد کاملاً منطقی است، زیرا این دقیقاً افرادی با نیمکره چپ هستند که اصولاً باید در کار یک اقتصاددان موفق تر باشند.

علم مدرنتقسیم مغز به دو اندام متقارن اما از نظر عملکردی نابرابر را عامل مهمی در سازگاری انسان با واقعیت اطراف می داند. اگر یک نیمکره آسیب ببیند، قابلیت تعویض جزئی توابع و جبران کار به قیمت دیگری امکان پذیر است.

مراجع

1. فرهنگ لغت روانشناسی بزرگ / اد. Meshcheryakova B.G.، Zinchenko V.P. - M.: Prime-Eurosign، 2003 - 672 p.

2.دمیدوف وی.ای. چگونه آنچه را که می بینیم می بینیم. - م.، انتشارات «دانش»، 1366. - 240 ص.

لوی دی. عدم تقارن مغزی و تجربه زیبایی شناختی // زیبایی و مغز. مبانی بیولوژیکی زیبایی شناسی / ویرایش. I. Rentschler، B. Herzberger، D. Epstein. - م.: "میر"، 1995. - ص. 227-250.

Nemov R.S. مبانی عمومی روانشناسی - م.: انسانیت. ویرایش مرکز VLADOS، 2003. - 688 p.

پوروخوا O.G. تأثیر عدم تقارن عملکردی مغز بر رشد فرآیندهای ذهنی در کودکان پیش دبستانی و دبستانی // جشنواره ایده های آموزشی " درس باز" - [منبع الکترونیکی]. (http://festival.1september.ru/articles/418489/). تاریخ دسترسی: 1392/03/19.

Sergienko E.A.، Dozortseva A.V. عدم تقارن عملکردی مغز. // عدم تقارن بین نیمکره ای عملکردی. خواننده. - م: دنیای علمی، 2004. - صص 219-257.

Shelopukho O.A. اگر کودک چپ دست است. برنامه توسعه و آموزش برای کودکان پیش دبستانی. - سن پترزبورگ: "نوا"، 2005. - 64 ص.

سفارش کار

متخصصان ما به شما کمک می کنند مقاله ای با چک اجباری برای منحصر به فرد بودن در سیستم ضد سرقت ادبی بنویسید.
درخواست خود را ارسال کنیدبا الزامات در حال حاضر برای اطلاع از هزینه و امکان نوشتن.