سوال - مادرم به تازگی فوت کرده است. او یک صلیب طلایی روی بدنش داشت، اما قبل از مراسم خاکسپاری نتوانست آن را پیدا کند. مجبور شدم یک نقره بخرم و مادرم را با آن دفن کنم. دو هفته بعد صلیب او را پیدا کردم. آیا می توانم آن را بعد از مادرم بپوشم؟ با آن چه کنم؟

پاسخ دهید. - عشق به یکی از اعضای خانواده متوفی در تمایل به حفظ چیزهای مرتبط با خاطره او تا زمانی که ممکن است آشکار می شود. خانواده های نجیب باستان به نمادهای خانوادگی، جواهرات خانوادگی و سایر چیزهایی که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شد افتخار می کردند. چنین احترامی برای حافظه شخص عزیزدر گذشته نه تنها برای طبقات ممتاز، بلکه برای همه طبقات مشخص بود. در خانه های بازرگانان و دهقانان، چیزهایی که به ارث می رسید ارزش گذاری و ذخیره می شد. در همان زمان، نمادهایی که از والدین متوفی به عنوان برکت در نظر گرفته می شدند، مورد احترام ویژه قرار گرفتند.

کلیسای مسیحی، اگرچه خواستار جمع آوری گنجینه روی زمین نیست، اما با این سنت با احترام زیادی برخورد می کند. با در دست داشتن چیزهایی که متعلق به افرادی است که به دنیایی دیگر منتقل شده اند، با کلمه ای مهربان از آنها یاد می کنیم. خداوند هشدار می دهد که آخرین قضاوتهر آدمی باید برای هر حرف بیهوده ای جواب بدهد. اما هر حرف نیکی که یک شخص گفته می شود توسط خدا نیز حفظ می شود. کلمه «خاطره» از نظر معنایی به کلمه «یادبود» بسیار نزدیک است. هر خاطره خوب خداوند را متقاعد می کند که شخصی که به ابدیت رفت گناهکار کاملاً گم شده ای نبوده است ، برای سایر افراد در کنار او خوب است که یاد او را با دقت حفظ می کنند.

صلیب ارتدکس یک ویژگی جدایی ناپذیر از هر مؤمن است. مردم آن را به عنوان نمادی از رابطه خود با خدا می پوشند و حتی پس از مرگ نیز نمی خواهند از آن جدا شوند. صلیب یک فرد متوفی بحث برانگیز است. بسیاری از نگه داشتن چنین محصولی می ترسند، در حالی که برای دیگران این یک ارتباط نامرئی با شخصی است که دیگر در اطراف نیست.

سنت پوشیدن صلیب ارتدکس از گذشته های دور به ما رسید. مؤمنان می دهند ارزش عالیلوازم مذهبی، و این نه تنها در مورد صلیب، بلکه در مورد بخور، نمادها، کتاب های دعا و غیره نیز صدق می کند. صلیب سینه ای به عنوان نوعی حرز عمل می کند که می تواند از فرد در برابر ارواح شیطانی ، آسیب و سایر مشکلات محافظت کند. در قدیم وقتی یکی از اقوام به سفری طولانی می رفت، صلیبی به عنوان طلسم در برابر هر چیز بدی بر او آویزان می کردند.

U مردم ارتدکسیک سنت وجود دارد که بعد از مراسم غسل تعمید روی کودک صلیب می گذارند. چنین تزئینی را نمی توان حذف کرد، در غیر این صورت تبدیل می شود دفاع قویبرای روح کوچک شکننده هنگام ورود به کلیسا، شخص باید غسل تعمید یابد تا ایمان واقعی خود را به خداوند متعال تأیید کند.

با وجود ارتدوکس بودن، بسیاری از مردم نمی دانند که چنین صلیب چه تفاوتی با کاتولیک دارد. با این حال، آنها تفاوت های اساسی دارند.

1. بیش از یک میله متقاطع روی یک صلیب ارتدکس وجود دارد. نسخه کلاسیک یک محصول هشت پر است که در قسمت بالایی آن یک میله متقاطع وجود دارد که نماد علامتی با کتیبه است. هنگامی که عیسی مسیح مصلوب شد، بر روی آن بود که نام نجات دهنده بر روی صلیب نوشته شد. میله متقاطع مورب پایین نماد تخته ای است که پاهای او به آن میخ زده شده است.
2. محصول ارتدکس بدن مسیح را به تصویر می کشد. به نظر می رسد آزادانه در کنار صلیب شناور است. در عین حال هیچ حالت دردناکی در چهره او دیده نمی شود.
3. روی صلیب ارتدکس، پاهای عیسی بسته است، در حالی که روی صلیب کاتولیک آنها یکی روی دیگری قرار گرفته اند.

دین مسیحیت به هر شکلی که ساخته شود به خود می گیرد صلیب سینه ای IR. اعتقاد بر این است که با وجود تجلی نماد، محصولی مذهبی باقی می ماند که حامل قدرت و زیبایی بهشتی است.

صلیب های ارتدکس در انواع اصلی زیر وجود دارد:

• مستقیم؛
• کرینوئید
• با تیرهای کشیده؛
• مرفه
• با یک مربع یا الماس مرکزی؛
• با انتهای مثلثی یا گرد.

ایمان ارتدکس بیشتر به تصویر منجی روی صلیب توجه می کند تا او ظاهر.

آیا پوشیدن صلیب یک فرد متوفی امکان پذیر است؟

وقتی انسان می رود به پادشاهی مردگاننسبت به او متعهد هستند یک مراسم خاصمراسم تشییع جنازه اغلب، صلیب متعلق به متوفی به عنوان نمادی از این واقعیت که آن شخص بنده خدا است، با او در تابوت قرار می گیرد. با این حال، موقعیت هایی وجود دارد که صلیب نزد بستگان باقی می ماند. این ممکن است به دلیل ارزش آن باشد، به عنوان مثال، محصول از طلا ساخته شده است یا سنگ های قیمتی. سپس برای جلوگیری از سرقت قبر، آن را به قبر ساده تر تبدیل می کنند.

آیا می توان صلیب یکی از بستگان متوفی را گذاشت؟ نظرات مردم در این مورد متفاوت است. برخی استدلال می کنند که این اثر انرژی فردی را دارد که دیگر زنده نیست. هر کس چنین چیزی بپوشد، سرنوشت مردگان را به دست خواهد گرفت و همیشه خوشبخت نیست. گاهی اوقات مردم می گویند که پوشیدن چنین صلیب آسان است فال بد، اما آنها دقیقاً توضیح نمی دهند که چرا اینطور است. آنها به ویژه در این مورد قاطعانه هستند اگر فرد بر اثر سرطان مرده باشد.

همه موارد فوق به احتمال زیاد خرافات رایج هستند تا حقیقت. آیا پوشیدن صلیب یک فرد متوفی امکان پذیر است؟ به احتمال زیاد، بله، ممکن است و حتی ضروری است، اگر در اطراف گردن پوشیده نشود، سپس در خانه ذخیره شود. این لوازم مذهبی معنای عمیقی دارد، به مقابله با مشکلات، رهایی از بیماری ها و محافظت در برابر کمک می کند. نیروهای شیطانی.

پوشیدن صلیب ارتدکس، به ارث رسیده از مادر فوت شده. او نزدیکترین فرد است و هیچ اشکالی ندارد که پسر یا دختری پس از مرگ او صلیب خود را به نشانه یادگاری ببندند. همین امر در مورد محصولات سایر اقوام نیز صدق می کند. اگر در طول زندگی بودند مردم مهربانو روابط با آنها خوب بود، پس چرا صلیب آنها را نپوشید؟

گاهی این سوال پیش می آید که آیا صلیب نیاز به تقدیس مجدد دارد؟ این لازم نیست. اگر قبلاً تقدیس شده باشد، دیگر نیازی به انجام مراسم نیست.

قوانین نگهداری صلیب متوفی

اگر تمایلی به گذاشتن صلیب بر روی خود پس از یک فرد متوفی وجود ندارد، آنها به سادگی آن را در یک جعبه قرار می دهند و آن را در یک مکان منزوی ذخیره می کنند. بردن آن به قبر توصیه نمی شود. متوفی دیگر به آن نیاز نخواهد داشت، اما احتمالاً غریبه ها آن را برای خود می گیرند. می توانید صلیب را به معبد ببرید و به کشیش بدهید. معمولاً کودکانی غسل تعمید داده می شوند که والدین آن ها توانایی خرید جواهرات گران قیمت را ندارند و صلیب که به عنوان هدیه آورده می شود هدیه ای واقعی برای آنها خواهد بود.

فردی که صلیب را به ارث برده است نباید دائماً به تأثیر بد آن بر سرنوشت خود فکر کند. همانطور که می دانید افکار مادی هستند و دیر یا زود منفی ها وارد زندگی او می شوند. شما باید صلیب ارتدکس را با نیت خالص نگه دارید، بدون اینکه نگران آن باشید، سپس تبدیل خواهد شد یک طلسم قویو خاطره گرانبها یک فرد درگذشته

با در نظر گرفتن خودت مسیحی ارتدکس، داشتن دانش اولیه اولیه در زمینه فرهنگ مسیحی و عدم هدایت خرافات رایج بسیار مهم است. و، متأسفانه، تعداد زیادی از آنها وجود دارد، حتی اگر در مورد زیارتگاه اصلی - صلیب صحبت کنیم. آنها با تعبیر رویاها شروع می شوند که در طی آن برخی دستکاری ها با صلیب سینه اتفاق می افتد و با بی تصمیمی و ترس از پیدا شدن صلیب گم شده توسط شخصی پایان می یابد. بیایید سعی کنیم این سؤال را بفهمیم که آیا می توان صلیب شخص دیگری را پوشید و چگونه کلیسا برخورد با چنین "بنیاد" غیرمنتظره ای را توصیه می کند.

معنی صلیب در ارتدکس

عیسی بر روی صلیب برای نجات همه زندگان به شهادت رسید. یک مؤمن با پوشیدن صلیب مسیح که هنگام غسل تعمید به گردن او رسیده است، مشارکت خود را در رنج خداوند، شاهکار فداکارانه او، که امید رستاخیز را می دهد، اعلام می کند. صلیب سینه ای دعایی خاموش است که با آن برای نجات روح خود به درگاه خداوند متعال متوسل می شویم. مؤمن باید در تمام عمرش صلیب به سر کند، زیرا دلیل روشنی بر فداکاری در راه عشق است. ضرب المثل های عامیانه روسی تا به امروز باقی مانده اند که نمادی از نگرش به این معبد است: "کسی که صلیب را حمل می کند با مسیح است" ، "ما صلیب را حمل نمی کنیم ، اما او ما را حمل می کند." مصلوب شدن حکایت از ایمان به خداوند دارد و وعده ای است برای زندگی بر اساس دستورات او. خدای متعال هر که به سوی او روی می آورد می شنود و آغوشش را به روی او می گشاید.

قوانین پوشیدن

شکل منجی که بر روی صلیب قرار گرفته است، فرضیه های انسانی و الهی، پیروزی پیروزی بر مرگ را نشان می دهد. این نماد اعتبار جزمی خود را در دهه 690 در قسطنطنیه دریافت کرد. از آن زمان، صلیب سینه نشانه تعلق به کلیسای ارتدکس بوده است. ایمان مسیحی، شاهدی گنگ برای «ناگفتنی». چندین اصل برای پوشیدن آن وجود دارد:

• صلیب یک صلیب است که در یک طرف آن تصویری از عیسی مسیح وجود دارد، در طرف دیگر - کلمات "نجات و حفظ".
• صلیب می تواند از هر ماده ای ساخته شود: طلا یا نقره، چوب یا سنگ، کهربا یا مروارید.
• اثر محافظتی صلیب از صلیب صحیحی که در کلیسا تقدیس شده است ناشی می شود. می تواند به شکل 4، 6 و 8 پر باشد.
• صلیب دائماً در زیر لباس پوشیده می شود و طرف نماز رو به بدن است.
• برخورد با صلیب به عنوان یک زینت یا فتیش غیرقابل قبول است.

کشیشان در مورد صلیب های دیگران

مردم اغلب علاقه مند هستند که آیا می توان صلیب شخص دیگری را پوشید. پاسخ‌های کشیش‌ها در چند کلمه جای می‌گیرد: «صلیب صلیب است». آنها با احترام با صلیب به عنوان زیارتگاه رفتار می کنند. دعای "خدا دوباره برخیزد" نگرش یک مؤمن را به مصلوب شدن به عنوان موجودی زنده و روحانی می رساند. روحانیت انواع خرافات و پیشگویی و فال را نمی پسندد. وقتی از آنها سؤال می شود که آیا انرژی بد و گناهان صاحب قبلی به صلیب شخص دیگری منتقل می شود، آنها می گویند: "در مورد فضیلت چطور؟ آیا آن هم منتقل می شود؟ کشیش به شما توصیه می کند که با صلیب یافت شده با احترام رفتار کنید، آن را با دقت بردارید و برای خود بردارید، آن را به کسی بدهید که به آن نیاز دارد یا به کلیسا ببرید. اما تحت هیچ شرایطی نباید از روی آن رد شوید یا آن را رها کنید تا زیر پا لگدمال شود.

آیا امکان پوشیدن صلیب شخص دیگری وجود دارد؟

با وجود این واقعیت که باور به علائم عامیانه آسان تر است، ارزش درک تفاوت های ظریف را دارد. آیا پوشیدن صلیب یافت شده آگاهانه و در کلیسا امکان پذیر است؟ از یک طرف، اگر «فندلینگ» را دوست دارید، نباید خودتان از پوشیدن آن بترسید. از سوی دیگر آیا دلیل موجهی برای این امر وجود دارد و آیا هدف عرفانی پنهانی دنبال می شود؟ صلیب طلسم نیست، بنابراین هیچ حرز قوی یا ضعیفی در بین آنها وجود ندارد. این که امید یا برعکس ترس خود را به او بسپارید حداقل ساده لوحانه است. شما به سادگی می توانید صلیب را به عنوان اهدا به کلیسا ببرید. اما باید به خاطر داشت که یافتن صلیب ضرری ندارد و پوشیدن آن هیچ مشکلی را به همراه ندارد.

صلیب به عنوان هدیه

بهترین هدیه برای مؤمن صلیب است. بنابراین، می توانید با خیال راحت آن را بدهید: برای جشن تعمید، روزهای نام، تولد. هم جدید و هم پیدا شده نکته اصلی این است که او در کلیسا تقدیس شود و قدرت خدایی خود را به دست آورد. اگر اطلاعاتی در مورد نورپردازی وجود ندارد، به هر حال بهتر است این کار را انجام دهید. اگر یکی از بستگان شما پیشنهاد پوشیدن صلیب خود را بدهد - آیا می توان صلیب یکی از اقوام یا دوستان نزدیک خود را پوشید؟ بله حتما از این گذشته ، چنین هدایایی به افرادی که سرنوشت آنها بی تفاوت است داده نمی شود.

صلیب آن مرحوم

وجود دارد واقعیت جالب: V روسیه باستانافراد متوفی ابتدا صلیب را از روی آنها برداشته بودند. روسها چنین استدلال می کردند: "چرا زیارتگاه را در زمین می گذاریم؟" امروزه، برعکس، صلیب می گذارند، زیرا اقوام داغدار می خواهند که عزیزشان با ضریح محترمی بر گردن در برابر خالق ظاهر شود. زمان تغییر می کند، و با آنها سنت ها. این اتفاق می افتد که یک خانواده دارای یک یادگار مقدس، یک صلیب باستانی است که پس از مرگ صاحبش از نسلی به نسل دیگر در امتداد خط زن یا مرد منتقل می شود. گاهی اوقات ترس و نگرانی در مورد اینکه آیا می توان صلیب یک فرد متوفی را پوشید، حتی اگر اینقدر ارزشمند باشد، ایجاد می شود. همانطور که در مورد صلیب یافت شده یا اهدایی، این نگرانی ها بی اساس است. مؤمنان تمایلی به اعتماد به تعصبات و عقاید ندارند. بنابراین، هنگامی که از آنها سؤال می شود که آیا می توان صلیب شخص دیگری را پوشید، نیازی به پاسخ کشیش ندارند. در پرتو آنها دنیای خداجایی برای خرافات تاریک وجود ندارد.

از دست دادن صلیب

متأسفانه هیچکس از وضعیت ناخوشایند از دست دادن یک کالای گران قیمت مصون نیست. وقتی صحبت از مصلوب شدن بدن یا حلقه ازدواج، تجارب با ترس های خرافی تشدید می شوند. اما هیچ چیز ماوراء طبیعی در چنین فقدانی وجود ندارد، همانطور که هیچ فاجعه ای وجود ندارد. در خرافات عامیانهمی گویند در چنین لحظه ای انسان بر سر دوراهی قرار می گیرد و خداوند به او فرصتی دوباره می دهد. شما می توانید به چنین "معجزه ای از تولد دوباره" ایمان داشته باشید. اما بهتر است در مورد روح و جاودانگی آن فکر کنیم که چگونه او را به خدا نزدیک کنیم. از آنجایی که صلیب به خودی خود، بدون ایمان، معنایی ندارد، مهم تر است که مراقب تظاهرات بیرونی نباشید، بلکه مراقب حمل مسیح در قلب خود باشید. اگر وضعیت را تجزیه و تحلیل کنید، مشخص می شود که زنجیر یا روبان ممکن است مقصر این ضرر باشد و هیچ معنای نمادینی ندارند. بنابراین، اگر چنین ضرری رخ داد، باید به کلیسا بروید یا از یک مغازه کلیسا دیدن کنید و برای خود یک صلیب جدید بخرید. و به این سؤال که آیا اگر کسی که می‌شناسید برای جایگزینی صلیب گمشده به شما پیشنهاد دهد، می‌توان صلیب شخص دیگری را پوشید، قطعاً پاسخ مثبت است. هر کسی می تواند روح خود را نجات دهد و محافظت کند صلیب حیات بخشمهم نیست که قبلا متعلق به چه کسی بوده است.

صلیب یک طلسم جادوگری یا نماد مرده نیست، نه یک طلسم یا یک زیورآلات جواهر. مهم این است که نگران نباشید که آیا می توانید صلیب شخص دیگری را بپوشید یا اینکه باید "صلیب" شخص دیگری را با او حمل کنید. بسیار مهمتر است که با آن به عنوان یک سلاح زنده و مبارک که از جانب خداوند عطا شده است رفتار کنیم. صلیب به گردن خود ببندید و در قلب خود ایمان داشته باشید.

او ممکن است آن را به عنوان سوغات بگذارد و سپس باید تصمیم بگیرد که آیا آن را در یک مکان خلوت نگه دارد یا بپوشد.

اما وضعیت همیشه آنقدر غم انگیز نیست. اگر زن صلیب خود را گم کرده باشد، شوهر می تواند به همسرش صلیب بدهد. در نهایت، صلیب همچنین می تواند هدیه ای به یک زن محبوب باشد و خود همسر نیز صلیب متفاوتی را بپوشد.

اعتراضات

در بیشتر موارد، استدلال های مخالف پوشیدن بدن شخص دیگری، از جمله بدن متعلق به همسر، به موارد زیر منتهی می شود: صلیب مشکلات و بدبختی های مالک را "جذب" می کند. انرژی منفیو این همه «موضوع» خطرناک قطعاً به کسی که صلیب شخص دیگری را می‌گذارد منتقل می‌شود. و به طور کلی، اگر شخصی یک صلیب به کسی بدهد، این مشکوک است: بدیهی است که او می خواهد مشکلات خود را از بین ببرد و آنها را به دیگری منتقل کند!

نیازی به صحبت در مورد صلیب مرد متوفی نیست: همسری که صلیب شوهر متوفی خود را بر سر می گذارد، مطمئناً در آینده نزدیک خواهد مرد!

موقعیت کلیسا

تمام استدلال های ارائه شده در بالا به اصل "مثل، مانند می آورد" برمی گردد. این یکی از اصول اساسی تفکر اساطیری است. اینجاست که نشانه ها و جادوهای متعددی سرچشمه می گیرد. هر دو متعلق به ایمان مسیحی نیستند، بلکه به بت پرستی تعلق دارند و نمی توان در آن واحد هم بت پرست و هم مسیحی بود.

صلیب مقدس، از جمله به شکل یک صلیب کوچک که مسیحیان بر روی سینه خود می بندند، نماد نجات است. بنابراین، اصولاً نمی تواند معنای منفی را به همراه داشته باشد، چه رسد به اینکه دردسر ایجاد کند. از دیدگاه یک مسیحی، تنها گناهان خود فرد می تواند بدبختی بیاورد.

نه هدیه ای که از قلب پاک ساخته شده باشد و نه یادگاری روشن از همسر فوت شده گناه نیست. یک زن می تواند بدون ترس صلیب شوهرش را که او به نشانه عشق به او داده است بپوشد. هیچ چیز خطرناکی در صلیب همسر متوفی وجود ندارد.

وقتی نمی توانید صلیب شوهرتان را بپوشید

ما فقط می توانیم یک موقعیت را نام ببریم که در آن یک زن باید قاطعانه از پوشیدن صلیب برای شوهر خود امتناع کند. این در مورد استدر مورد موردی که شوهر اعلام می کند: "صلیب من را بردارید، می توانید آن را بپوشید، من به آن نیازی ندارم." این بدان معنی است که شخص آماده است نه تنها صلیب، بلکه ایمان را نیز رها کند. در این صورت، یک همسر مسیحی مهربان چنین «ژست بزرگ» را نمی پذیرد. برعکس، او خواهد گفت: "متشکرم، من قبلاً یک صلیب دارم، اما صلیب خود را نگه دارید. وقتی آن را می پوشی، احساس آرامش می کنم.»

مطمئناً اکثر ساکنان کشور ما غسل تعمید هستند، به این معنی که در هنگام غسل تعمید صلیب به گردن خود می بستند. معمولاً صلیب های جدید برای غسل تعمید خریداری یا داده می شود. با این حال، اغلب اتفاق می افتد که صلیب سینه به عنوان یک ارث، به عنوان نشانه ای از حافظه، از بزرگان - از پدر، پدربزرگ، مادر، مادربزرگ منتقل می شود. این اتفاق می افتد که یک صلیب پس از مرگ یک فرد دریافت می شود. و سپس تقریباً همه یک سؤال دارند: آیا می توان صلیب یک فرد متوفی را پوشید؟

این سوال به این دلیل پیش می‌آید که صلیب سینه‌ای یک وسیله بسیار شخصی است. بنابراین یک ترس خرافی در بین مردم ظاهر شد که همراه با صلیب باید سرنوشت ، مشکلات زندگی ، صلیب زندگی یک فرد متوفی را نیز تحمل کنند. تعداد کمی از مردم با این موافق خواهند بود، حتی اگر سرنوشت فرد متوفی به طرز غبطه‌آمیزی موفق و شاد باشد. با این حال، من می خواهم زندگی خود را ادامه دهم زندگی خود. بسیاری از مردم جرات نمی کنند صلیب آن مرحوم را بپوشند و بپوشند.

اما بیهوده! شما می توانید با هر روحانی با سؤالی در مورد پوشیدن صلیب یک فرد متوفی تماس بگیرید. و شما این پاسخ را دریافت خواهید کرد که صلیب متوفی ابتدا باید تقدیس شود (مثل هر صلیب دیگری) و سپس می توانید بدون ترس آن را بپوشید. این اعتقاد که شما سرنوشت متوفی را به همراه یک صلیب به دست می آورید فقط خرافات است. نکته اصلی این است که شما باید صلیب سینه ای را نه به عنوان تزئین، بلکه به عنوان نماد ایمان مسیحی بپوشید.

صلیب سینه ای، یا همانطور که در روسیه نیز به آن "تلنیک" می گویند، معنای معنایی عمیقی دارد. این به مقابله با ناملایمات، بیماری کمک می کند، از شر و ارواح شیطانی محافظت می کند. هنگامی که کشیش صلیب را تقدیس می کند، دعایی را می خواند که در آن از خداوند خدا می خواهد که به صلیب قدرتی عطا کند که روح و بدن صاحب آن را حفظ کند. از این گذشته ، روی آن نوشته شده است: "ذخیره و حفظ کنید!"

صلیب ارتدکس دارای شکل هشت پر است. موادی که از آن ساخته شده است می تواند بسیار متنوع باشد: طلا، نقره، مس، چوب، کهربا. اعتقاد بر این است که صلیب سینه ای باید بدون برداشتن آن پوشیده شود. علاوه بر این، این نام به خودی خود می گوید که صلیب باید روی بدن، یعنی زیر لباس، و نه در بالا پوشیده شود. در خارج، فقط کشیش ها می توانند صلیب بپوشند. البته این بدان معنا نیست که صلیب در هر شرایطی نیاز به پنهان و پنهان داشته باشد. با این حال، شما نیز نباید آن را عمدا در معرض دید قرار دهید.

صلیب یک چیز بسیار شخصی است. معمولا او برای زندگی تنهاست. بسته به مد یا خلق و خوی تغییر نمی کند. صلیب مانند نوعی ارتباط با خداست. مؤمنان پس از اتمام صلیب خود را می بوسند نماز عصرو همچنین در صبح و عصر. حتی وقتی روحت مضطرب و غمگین است می توانی او را ببوسی. هنگامی که کلمات روی صلیب "ذخیره و حفظ" را می خوانید، احساس می کنید که خداوند به شما نگاه می کند و از شما حمایت می کند، تلخی و اضطراب از بین می رود.

اگر اتفاقی صلیب یک فرد متوفی را بر تن کردید، نگران سرنوشت خود نباشید. آن را در کلیسا برکت دهید و آن را بپوشید. برای شما، این نه تنها یک صلیب سینه ای خواهد بود، بلکه خاطره ای از یک مرحوم عزیز نیز خواهد بود.