بدون اغراق، پانتئون رومی یکی از قابل تشخیص ترین نمادهای شهر ابدی است. کمال هندسی تناسبات و گنبد شگفت‌انگیز این بنا که خود ایجاد آن در افسانه‌های شگفت‌انگیزی پوشیده شده است، یادآوری زنده از معماری امپراتوری بزرگ روم در مرکز تاریخی رم مدرن است. گویاتر از همه واکنش میکل آنژ بود که وقتی برای اولین بار این معجزه را دید، ایجاد پانتئون را با کار فرشتگان مقایسه کرد، نه مردم.

1. پانتئون روم چه زمانی و توسط چه کسی ساخته شد؟

افسانه رومی می گوید که زمانی در محل پانتئون معبدی وجود داشت که به رومولوس، بنیانگذار افسانه ای و اولین پادشاه روم تقدیم شده بود و از این مکان بود که او به بهشت ​​عروج کرد. در مجموع سه معبد با نام رمز "پانتئون" وجود داشت.

ساخت اولین در 27 قبل از میلاد آغاز شد. به سفارش مارک آگریپا- فرمانده، داماد و دستیار امپراتور اکتاویان آگوستوس. بسیاری از مردم به اشتباه بر این باورند که آگریپا سازنده پانتئون بوده است زیرا کتیبه ای بر روی پدینت حفظ شده است.: "م. AGRIPPA L F COS TERTIVM FECIT»("مارکوس آگریپا، پسر لوسیوس، کنسول را برای سومین بار انتخاب کرد، این را بنا کرد")، اما ساختمانی که او ساختدر طی یک آتش سوزی بزرگ در سال 80 پس از میلاد نابود شد. پانتئون بازسازی شددر زمان امپراتور دومیتیان، اما این ساختمان مدت زیادی دوام نیاورد.

و فقط برای سومین بار تحت فرمان امپراتور هادریان در 118-126. پس از میلاد، موفق به ساخت آن معبد باشکوهی شد که 1900 سال پابرجاست. نمای ساختمان که تحت نظر مارکوس آگریپا ساخته شده است و همچنین کتیبه ای با نام او حفظ شده است. یک صفحهطراحی نسخه سوم پانتئون به آپولودوروس دمشقی، معمار و مهندس مشهور یونانی، نویسنده ستون و فروم تراژان نسبت داده شده است.

2. معبد همه خدایان

پانتئون گروهی از خدایان استمتعلق به این یا آن دین یا اسطوره (از یونانی πάντες - همه چیز و θεός - خدا). طبق یک نسخه، در دوران بت پرستی معبد پانتئون برجسته بود همه خدایان اصلی رومیان باستان. محراب های مریخ، زهره، زحل، مشتری و جونو در یک دایره وجود داشت. رومی ها برای جلب حمایت و لطف خدایان، هدایا و قربانی های آیینی به خدایان تقدیم می کردند.

3. بزرگترین گنبد بتنی غیر مسلح در جهان

منحصر به فرد پانتئون در گنبد آن است، که هنوز هم با اندازه غول پیکرش تخیل را شگفت زده می کند.برای زمان خود، این یک دستاورد بزرگ از اندیشه معماری، یک پیشرفت واقعی در زمینه ساخت و ساز و مهندسی بود.

تنها بیش از 1300 سال بعد، زمانی که برونلسکی گنبد دوئومو در فلورانس را ساخت، قطر گنبد پانتئون بیشتر شد. و دگنبد پانتئون حتی در قرن بیست و یکم با تمام فناوری‌هایش همچنان بزرگترین گنبد بتونی غیر مسلح جهان است!

مقایسه قطر داخلی گنبدها:

• کلیسای سنت پیتر در واتیکان (قرن XVI-XVII) - 41.47 متر
• پانتئون در رم (قرن دوم پس از میلاد) - 43.3 متر
• کلیسای جامع سانتا ماریا دل فیوره در فلورانس (قرن XIII-XV) - 44 متر

زمانی که در پانتئون هستید، تصور اینکه چنین گنبد عظیمی فقط بر روی دیوارها قرار دارد دشوار است (اگرچه برای یک لحظه ضخامت آنها حدود 6 متر است). واقعیت این است که مهندسان روم باستان بتن مورد استفاده در ترکیب با مصالح سبکتر- توف و پوکه، و به تدریج وزن و ضخامت سازه را نزدیک به مرکز کاهش داد. علاوه بر این، این مواد از ایجاد ریزترک ها جلوگیری می کنند.

برای قرن دوم. پس از میلاد ساخت گنبد غول پیکر پانتئون یک معجزه واقعی بود! همانطور که افسانه می گوید، امپراتور دستور داد تمام فضای معبد را از داخل با خاک مخلوط با سکه های طلا پر کنند. هنگامی که ساخت و ساز به پایان رسید، مردم شهر در جستجوی سکه های طلا، پانتئون را در عرض چند ساعت از زمین پاک کردند. افسانه ای مشابه در مورد گنبد نقل شده است دومو در فلورانس، در طول ساخت آن اعتقاد بر این است که برونلسکی از گنبد پانتئون روم باستان الهام گرفته شده است.

4. Oculus - یک سوراخ گرد مرموز در گنبد پانتئون

دقیقاً در مرکز گنبد پانتئون، oculus (لاتین oculus - چشم) قرار دارد - تنها روزنه ای که نور خورشید از طریق آن وارد پانتئون می شود(هیچ پنجره دیگری در ساختمان وجود ندارد). قطر آن 9 متر است.

در 21 آوریل، روز تولد رم، نور خورشید از طریق چشم مستقیماً به درگاه می تابد و ظاهر امپراتور را در مقابل جمعیت نشان می دهد.در قرون وسطی افسانه هایی وجود داشت مبنی بر اینکه یک سوراخ گرد عجیب در گنبد توسط ارواح شیطانی سوراخ شده است.جی شخصیت های کتاب دن براون چشم انداز پانتئون هستندبه عنوان همان «حفره شیطان» در نظر گرفته می شود که به یکی از محراب های ایلومیناتی موذی اشاره می کند.

سوال اصلی که هنگام نگاه کردن به چشم مطرح می شود این است: چه اتفاقی می افتد چه زمانی باران می بارد? از طریق چشم، آب به داخل ساختمان جریان می یابد، اما آن را سیل نمی کند - در این حالت، زهکشی در کف فراهم می شود.

و چشمگیرترین "باران"» - باران گلبرگ های رز ("La pioggia di petali di rose")- در روز نزول روح القدس که در پنجاهمین روز پس از عید پاک جشن گرفته می شود قابل مشاهده است (یعنی این تاریخ هر سال متفاوت است، از تقویم کاتولیک پیروی کنید). آتش نشانان از گنبد پانتئون بالا می روند و هزاران گلبرگ رز را بیرون می اندازند.از چشم

در این روز لباس‌های کاهنان قرمز است، مانند رنگ گلبرگ‌ها، که یادآور «زبان‌های آتش» روح‌القدس است که بر رسولان نازل شده است.این یک سنت باستانی است که به مسیحیان اولیه باز می گردد، زمانی که گل رز قرمز یکی از نمادهای روح القدس و خونی بود که توسط ناجی برای کفاره گناهان بشر ریخته شد.

5. بهترین اثر حفظ شده معماری باستانی

پانتئون یکی از بهترین بناهای حفظ شده معماری باستانی محسوب می شود که از زمان امپراتوری روم عملاً بازسازی یا تغییر نکرده است. حفظ پانتئون تا حد زیادی به دلیل این واقعیت ساده است که به سرعت در اختیار کلیسا قرار گرفت و آن را با نیازهای خود تطبیق داد.

فضای داخلی جزئیات از دوران باستان را حفظ کرده است، مانند کف مرمری باشکوه. با این حال، آسیب زیادی به تزئینات معبد توسط پاپ اوربان هشتم باربرینی وارد شد که از تزئینات برنزی استفاده کرد.پانتئون برای توپ های Castel Sant'Angelo. اقدامات او باعث شد که او یک تصویر سوزاننده ایجاد کند:«Quod no fecerunt Barbari, fecerunt Barberini» («آنچه بربرها انجام ندادند، باربرینی انجام دادند»).

6. پانتئون رومی یک کلیسای مسیحی است

امپراتور بیزانس فوکاس پانتئون را به پاپ بونیفایس چهارم سپرد و در 13 مه 609 معبد همه خدایان دیگر بت پرست نبود. به عنوان یک مسیحی تقدیس شدکلیسای مریم مقدس و شهدا (بازیلیکا دی سانتا ماریا آگهی شهدا).

برخی از زمان روز تقدیس پانتئون13 می حتی به عنوان روز همه مقدسین جشن گرفته می شد، تا اینکه در اواسط قرن هشتم این تعطیلات به روزی منتقل شد که یکی از کلیساهای کلیسای سنت پیتر مقدس تقدیم شد.

امروز پانتئون - فعال کلیسای مسیحی با یک محراب، صلیب ها، نقاشی های دیواری و نمادها، چهره های فرشتگان و قدیسان. خدمات الهی در اینجا برگزار می شود و سکوت خواسته می شود، مانند هر مکان مقدس دیگری. با این حال، اکثر مردم کلیسای مریم مقدس و شهدا را با نام قدیمی خود می شناسند"پانتئون"، اما ویژگی های مسیحی را تحت الشعاع قرار نمی دهد جوهر عتیقهاین ساختمان بزرگ

7. کسی که در پانتئون روم دفن شده است

مقبره رافائل سانتی در پانتئون

پانتئون نه تنها یک معبد، بلکه یک مقبره نیز هست. در پانتئون است که مقبره این هنرمند مشهور قرار دارد رافائل سانتی، که برای بسیاری شناخته شده است. اما همه نمی دانند که ماریا بیبینا، عروس او، در کنار رافائل به خاک سپرده شده است. این در واقع یک داستان غم انگیز است زیرا قلب رافائل به زن دیگری داده شده است (و حتی ممکن است مخفیانه با او ازدواج کرده باشد). این هنرمند، تا جایی که می توانست، ازدواج خود را با خواهرزاده دوست داشتنی دوست و حامی خود، کاردینال بیبین، به تعویق انداخت تا اینکه او بدون انتظار برای عروسی درگذشت. از قضارافائل اندکی پس از او در سن 37 سالگی درگذشت.

دیگر افراد مشهور مدفون در پانتئون عبارتند از:

• نقاش آنیبال کاراچی،
• آرکانجلو کورلی آهنگساز،
• ویکتور امانوئل دوم، اولین پادشاه ایتالیای متحد
• پسرش امبرتو اول به همراه همسرش مارگریتا که این نام را به محبوب ترین در جهان داد.

8. فواره و ابلیسک مصری در مقابل پانتئون

روبروی پانتئون در پیاتزا دلا روتوندا یک فواره زیبا وجود دارد (لافونتانا دی پیازا دلا روتوندا). طراحی شددر سال 1575 معمار معروف جاکومو دلا پورتا که ساخت گنبد سنت پیتر را به پایان رساند و اجرای طرح او به لئوناردو سورمانی سپرده شد.

در سال 1711، به ابتکار پاپ کلمنت یازدهم، فواره بازسازی و اصلاح شد. یک پایه ظاهر شد که با پیکرهای چهار دلفین و نشان کلمنت یازدهم تزئین شده بود.ابلیسک مصری فرعون رامسس دوم بر روی این پایه نصب شده بود که مانند سایر ابلیسک های رم به عنوان نوعی نشانگر GPS برای زائران آن زمان عمل می کرد. در بالای ابلیسک می توانید یک صلیب و یک ستاره برنزی را ببینید - یکی از نمادهای همان Clement XI.

در قرن نوزدهم، مجسمه‌های مرمری که فواره را تزئین می‌کردند با نسخه‌های کپی جایگزین شدند (اصل را می‌توانید در موزه رمدر میدان سن پانتالئو).

9. ساختمان هایی با الهام از پانتئون

پانتئون در پاریس

در قرن های بعدی، سازندگان با عظمت معماری پانتئون هدایت می شدند و آن را در آثار خود کپی و تکرار می کردند. ز گنبد غول پیکر معروف پانتئون خدمت می کرد الگویی برای معماران دوران بعد: فیلیپو برونلسکی گنبد کلیسای سانتا ماریا دل فیوره در فلورانس را طراحی کرد و میکل آنژ گنبد کلیسای سنت پیتر را در .

پانتئون پاریس (امروزه مقبره بزرگان فرانسه) نه تنها نام پانتئون اصلی را دارد، بلکه به وضوح از معماری این بنای برجسته معماری روم باستان الهام گرفته شده است. همین امر را می توان در مورد کپیتول های متعدد آمریکا که در آن ساختارهای دولتی واقع شده است، گفت.

10. قوانین برای بازدید و ساعات کار از پانتئون

تا همین اواخر، ورود به پانتئون روم رایگان و برای همه آزاد بود. از ماه می 2018، ورودی پانتئون پرداخت می شود، هزینه آن 2 یورو خواهد بود.

مانند هنگام بازدید از معبدهای دیگر، هنگام بازدید از پانتئون، باید از کد لباس پیروی کنید (بدون شانه یا زانوهای باز، ظاهر) و سکوت کنید، با صدای بلند صحبت نکنید و نخندید.

ساعات کاری (دوشنبه تا شنبه):

• 9:00 - 19:15

ساعات کاری (یکشنبه):

• 9:00 - 17:45

تعطیلات:

• 9:00 - 12:45

لطفا توجه داشته باشید که پانتئون در روزهای زیر تعطیل است:

• 1 ژانویه
• 1 می
• 25 دسامبر

گردشگران در طول خدمات (تعطیلات: 10.30، شنبه: 17.00) مجاز نیستند.

به معنای واقعی کلمه در هر گوشه ای می توانید با تاریخ در تماس باشید. بنای تاریخی منحصر به فرد رومی - پانتئون، "معبد همه خدایان" - نمونه ای از مهندسی بی نظیر معماران روم باستان شد.

نقاط عطف در تاریخ پانتئون

در ابتدا، ساختمان باشکوه در Piazza della Rotonda به عنوان یک پناهگاه بت پرستان عمل می کرد. در زمان های قدیم، خدایان اصلی رومی در اینجا پرستش می شدند و حیوانات قربانی می شدند. آگریپا، داماد امپراتور آگوستوس، پانتئون را در 27 قبل از میلاد برپا کرد. در آن زمان ساختمان مربع بود. آتش سوزی بزرگ در سال 1980 عملا معبد را ویران کرد. در زمان دومیتیان بازسازی شد، اما در سال 110 دوباره در آتش سوخت. پانتئون مدرن در آغاز قرن دوم در زمان امپراتور هادریان در محل قبلی ساخته شد.

امپراتور فوکاس پانتئون را در سال 608 به پاپ بونیفایس چهارم داد. در سال 609، معبد بت پرست به عنوان یک کلیسای مسیحی - به افتخار مریم مقدس و شهدا تقدیم شد. بقایای اولین مسیحیان از دخمه های رومی به اینجا منتقل شد. تقدیس در 1 نوامبر انجام شد.

پانتئون تقریباً توسط زمان دست نخورده باقی مانده است. هنوز هم امروز با شکوه و شکوه به نظر می رسد. میلیون ها گردشگر و زائر از سراسر کره زمین به آن سرازیر می شوند. روم باستان "معبد همه خدایان" - مقبره شهروندان بزرگ ایتالیا.

معماری ساختمان

در 118-25 پس از میلاد (در زمان امپراتور هادریان ) پانتئون بازسازی و بازسازی شد و یک روتوندا به آن اضافه شد. این قسمت از بنا با گنبدی نیمکره ای به قطر 43 متر پوشیده شده بود. گنبد از آجر و بتن ساخته شده بود. در مرکز طاق، معمار سوراخی برای روشنایی فراهم کرد - "Oculus". در طول روز، ستونی از نور از این دهانه گرد (قطر 9 متر) عبور می کرد و به فضای داخلی جلوه معنوی خاصی می بخشید.

ارتفاع روتوندا همراه با گنبد نیز 43 متر بود. این نسبت ظاهر ساختمان را به طرز شگفت انگیزی متناسب کرد. دیوارهای قدرتمند (ضخامت آنها 6 متر است) به طور قابل اعتمادی ساختار گنبدی سنگین را پشتیبانی می کردند. سردر ورودی توسط رواقی با 16 ستون عظیم قاب شده بود. نمای جلوی ساختمان رو به Piazza della Rotonda است، جایی که امروزه یک ابلیسک کوچک مصری در آن قرار دارد.

بر روی تمپانوم معبد کتیبه ای به زبان لاتین وجود دارد که نام مارکوس آگریپا را که اولین پانتئون را ساخته است، تجلیل می کند.

فضای داخلی

فضای داخلی معبد با اندازه عظیم خود بازدیدکنندگانی را که برای اولین بار بار می‌کنند شگفت‌زده می‌کند. فضای داخلی پانتئون در تضاد شدید با زاهدانه است ظاهرساختمان ها

دو هزار نفر را می توان در یک زمان زیر گنبد پانتئون اسکان داد. فضای بزرگ توسط تکیه گاه ها و سایر عناصر باربر مختل نمی شود. گنبد بزرگ شبیه طاق بهشت ​​است. سوراخ نورانی در مرکز توسط ردیف های متحدالمرکز طاقچه های مربعی احاطه شده است که توهم بی نهایت را ایجاد می کند. طاقچه های گنبدی ساختار گنبد را تسهیل می کنند.

تمام دیواره گرد روتوندا با حفره های نامرئی با چشم نفوذ می کند. دیوار داخلی به دو طبقه تقسیم می شود. در طبقه پایین، شش طاقچه بلند به صورت متقارن قرار گرفته اند که با ستون هایی تزئین شده و با ستون هایی از اتاق اصلی جدا شده اند. بین آنها مجسمه هایی در طاقچه های کوچک وجود دارد. طبقه فوقانی دیوار توسط یک گلدان جدا شده است. این شامل ردیف هایی از طاقچه های کم عمق است که با ستون هایی از هم جدا شده اند.

تزئینات مرمری داخلی دیوارها حفظ نشده است. تزیینات مجسمه‌ای برنزی روی تمپان رواق (که صحنه‌ای از نبرد خدایان با تیتان‌ها را به تصویر می‌کشید) نیز از بین رفت. در قرن هفدهم، به دستور پاپ اوربان هشتم، سقف برنزی رواق برداشته شد. از آن برای ایجاد سایبان در کلیسای سنت پیتر استفاده شد.

پانتئون رومی به عنوان نمونه ای معرف از معماری گنبدی مرکزی برای ساختمان ها در قرن های بعد عمل کرد.

محل دفن بزرگان

معبد باستانی نیز به آرامگاه تبدیل شد. فرمانروایان ایتالیایی در زمان‌های مختلف در اینجا دفن شده‌اند: ملکه مارگارت ساووی، پادشاه ویکتور امانوئل دوم، پادشاه اومبرتو اول. در طاقچه‌ای ساده از سنگ مرمر، زیر یک تاج گل لور، هنرمند برجسته ایتالیا - رافائل سانتی از اوربینو قرار دارد. او در طول زندگی خود ابراز تمایل کرد که در پانتئون دفن شود. رافائل بزرگ تنها 37 سال زندگی کرد.

نام پانتئون اکنون به یک اسم رایج تبدیل شده است. این کلمه به معنای مقبره ای است - مقبره ای که فرزندان شایسته مردم در آن دفن شده اند.

پانتئون یک بنای معماری و تاریخی از دوران باستان، یکی از جاذبه های مهم رم است. این معبد به عنوان معبدی از همه خدایان روم باستان در نظر گرفته شده بود، اما پس از سقوط امپراتوری روم دوباره به آن تقدیس شد. کلیسای کاتولیکمریم مقدس و شهدا.

تاریخچه اسرارآمیز پانتئون

پانتئون مرموزترین ساختمان در بین تمام ساختمان های روم باستان است. دقیقاً معلوم نیست کی، چگونه و توسط چه کسی ساخته شده است. فرض بر این است که ساخت معبد در 27 قبل از میلاد تحت حمایت دولتمرد رومی مارکو ویپسانیو آگریپا به پایان رسید. پس از چندین آتش سوزی، پانتئون به شدت آسیب دید و در سال 124 پس از میلاد در زمان امپراتور هادریان بازسازی شد و ظاهر مدرن خود را به دست آورد.

اگرچه معبد جدید بسیار متفاوت از ساختمان اصلی بود، امپراتور هادریان می خواست به آگریپا ادای احترام کند و کتیبه اصلی با حروف برنزی را بر روی نمای ساختمان گذاشت:

کتیبه لاتین "M.AGRIPPA.L.F.COS.TERTIVM.FECIT" به معنای واقعی کلمه به معنای "مارکو آگریپا، پسر لوسیوس، ساخته شده در سومین کنسولگری خود" است.

پس از سقوط امپراتوری روم، پانتئون برای چندین قرن متروکه شد و تنها در سال 608 امپراتور بیزانس فوکاس آن را به پاپ بونیفاس چهارم سپرد که ساختمان باستانی را به مریم مقدس و همه شهدا تقدیم کرد. در طول دوره اتحاد ایتالیا (1871-1894)، پانتئون به عنوان یک قلعه برای پادشاهان خدمت می کرد.

نظریه دیگری وجود دارد که بر اساس آن پانتئون در قرون وسطی ساخته شده است. طرفداران این نسخه در مورد قدمت تقریبا 2000 ساله معبد بحث می کنند، زیرا ساختار باستانی تا به امروز کاملاً حفظ شده است، اما از آجر و بتن ساخته شده است که عمر مفید آن بسیار کوتاهتر است.

افسانه ها

پانتئون پوشیده شده است داستان های شگفت انگیزو افسانه ها یک باور می گوید که این سازه در جایی ساخته شده است که رومولوس افسانه ای، بنیانگذار روم، از آنجا به بهشت ​​عروج کرده است. باور دیگری می گوید که چشمک، دهانه گنبد، توسط شیطانی که از معبد خدا فرار می کند ایجاد شده است. افسانه دیگری گزارش می دهد که Cybele، خدای یونان باستان که به عنوان مادر بزرگ خدایان مورد احترام قرار می گرفت، در رویای آگریپا ظاهر شد تا درخواست ساخت معبدی کند.

پانتئون شاهکار معماری رم است

پانتئون روم یک ساختمان انقلابی در معماری روم باستان است. ویژگی آن در تناسبات ایده آل آن نهفته است: قطر داخلی گنبد با ارتفاع معبد مطابقت دارد و در نتیجه ساختار شکل کروی دارد. خالق پانتئون را معمار و مهندس سوری آپولودوروس اهل دمشق می دانند.

معبد باستانی متشکل از یک گردونه بزرگ است که با گنبدی نیمکره ای پوشیده شده و 16 ستون کورنتی که پایه را نگه می دارند. مانند قبل، بیشتر ساختمان با سنگ مرمر روبرو شده است، اما در طول تاریخ طولانی پانتئون، تغییراتی در بیرون رخ داده و در برخی نقاط آجرکاری نمایان است.

پانتئون به عنوان بهترین نمونه حفظ شده از معماری یادبود رومی، تأثیر زیادی بر معماری غربی داشته است. بسیاری از ساختمان‌های معروف ساخته شده‌اند که ساختار پانتئون را با رواق و گنبد منعکس می‌کنند: کلیسای سن کارلو آل کورسو در میلان، کلیسای سن فرانچسکو دی پائولا در ناپل، کلیسای گرن مادر دی دیو در تورین، توماس. دانشگاه جفرسون در فیلادلفیا، کتابخانه ایالتی ویکتوریا در ملبورن و دیگران.

گنبد پانتئون

امروزه گنبد نیمکره ای پانتئون رومی با قطر 43 متر بزرگترین گنبد جهان است که از بتن بدون آرماتور ساخته شده است. برای ساخت آن، معماران از یک راه حل بسیار سبک استفاده کردند، اما گنبد همچنان بسیار سنگین بود. برای حمایت از چنین نیمکره عظیمی، لازم بود ضخامت دیوارها به 6 متر افزایش یابد.

در مرکز گنبد یک چشمک وجود دارد - یک سوراخ گرد با قطر 9 متر، به اصطلاح چشم پانتئون. هوا و نور فقط از طریق این دهانه وارد معبد می شود، زیرا هیچ پنجره ای در ساختمان وجود ندارد. هنگام بارندگی، آب وارد چشم می شود، بنابراین کانال های زهکشی خاصی در کف وجود دارد که آب را جمع می کند.

داخلش چیه

فضای داخلی پانتئون کمتر از بیرون با شکوه نیست، اگرچه بسیاری از مجسمه ها و تزئینات برنزی طلاکاری شده در طول قرن ها ناپدید شده اند. از قرن پانزدهم، معبد شروع به غنی سازی با نقاشی های دیواری کرد. مشهورترین آنها «اعلام بشارت» اثر ملوزو دافورلی است.

این معبد دارای هفت طاقچه است که در ستون‌های زوجی مرتب شده‌اند، که در ابتدا برای پرستش خدایان مرتبط با آیین سیارات استفاده می‌شد: خورشید، ماه، زهره، زحل، مشتری، عطارد و مریخ. هنگامی که پانتئون به یک کلیسای مسیحی تقدیم شد، از این طاقچه ها برای نصب محراب ها و مقبره های افراد مشهور استفاده می شد.

تدفین در پانتئون

از زمان رنسانس، پانتئون، مانند همه کلیساها، به محل دفن افراد برجسته تبدیل شده است. کشیشان، شخصیت های معروف فرهنگی و حتی پادشاهان در اینجا دفن شده اند: اومبرتو اول و امانوئل دوم. مقبره نقاش رافائل سانتی، جایگاه ویژه ای را اشغال کرده است.

اطلاعات مفید

آدرس: Piazza della Rotonda، 00186 Roma RM، ایتالیا

پانتئون در مرکز شهر واقع شده است، در نزدیکی تمام زیرساخت های توریستی پایتخت ایتالیا قرار دارد: کافه های مختلف، رستوران ها، فروشگاه ها، آژانس های تور، جاذبه ها و غیره.

در میدان روبروی پانتئون جاذبه دیگری وجود دارد - ابلیسک مصری که در آن ساخته شده است مصر باستاندر زمان سلطنت فرعون رامسس دوم در پایان قرن سیزدهم قبل از میلاد. به دستور پاپ کلمنت یازدهم، ابلیسک در سال 1711 در فواره موجود در مقابل پانتئون نصب شد.

چگونه به آنجا برسیم

از آنجایی که نزدیکترین ایستگاه مترو، Cavour، 2 کیلومتر با پانتئون فاصله دارد، دسترسی به آن با اتوبوس راحت تر است.

با اتوبوسبه یکی از ایستگاه های زیر بروید:

• Rinascimento - شماره 30، 70، 81، 87;
• آرژانتین - شماره 30، 40، 46، 62، 64، 70، 81، 87;
• Corso/Minghetti - شماره 62، 63، 83، 85.

ساعات کار

• از دوشنبه تا شنبه - از ساعت 9:00 تا 19:30؛
• یکشنبه - از ساعت 9:00 تا 18:00؛
• تعطیلات- از ساعت 9:00 الی 13:00

ورودی پانتئون رایگان.

از دیگر جاذبه‌های رایگان رم، باید به مجموعه یادبود ویتوریانو در پیاتزا ونزیا که به افتخار ویکتور امانوئل دوم، اولین پادشاه ایتالیای متحد ساخته شده است، اشاره کرد. در قلمرو آن موزه ها و یک سکوی مشاهده وجود دارد.

هدف توریستی که رم را به عنوان مقصد اصلی سفر انتخاب می کند هرچه باشد، به چند دلیل نمی تواند پانتئون را از دست بدهد:

• این یک شاهکار معماری است که امثال آن را در هیچ کجای دنیا نمی توان یافت.
• این تنها ساختمان باستانی است که از تخریب و بازسازی در امان مانده است، به این معنی که واقعاً حال و هوای دوران باستان را منتقل می کند.
• پیدا کردن آن بر روی نقشه توریستی آسان است.
• این کاملا رایگان است و هفت روز در هفته کار می کند.
• قابل توجه است

ما سعی خواهیم کرد اطمینان حاصل کنیم که شما با آمادگی به آنجا می‌روید، بنابراین درباره تاریخچه این معبد، آنچه باید در آنجا ببینید، بهترین روش برای رسیدن به اینجا، از کجا اطلاعات لازم را در محل به دست آورید، خواهیم گفت. نظرات گردشگران باتجربه در مورد پانتئون، که در پایان مقاله ارائه شده است، به شما کمک می کند تا تصمیم نهایی خود را در مورد بازدید از معبد همه خدایان در رم بگیرید.

کمی تاریخ

برای اولین بار، ایده ایجاد یک معبد اختصاص داده شده به همه خدایان اصلی رومیان به یکباره در سر کنسول آگریپا، یکی از بستگان و متحد اولین امپراتور اکتاویان آگوستوس، به بلوغ رسید. آگریپا ساختار شگفت انگیزی را نه از نظر ظاهری بلکه در محتوا ایجاد کرد. بر خلاف سایر معابد اختصاص داده شده به یک، حداکثر دو خدا، پانتئون اول حاوی محراب تمام خدایان اصلی رومیان بود. مشتری، جونو، زحل، زهره، مریخ - در اینجا می توان برای هر یک به صورت جداگانه یا همه با هم قربانی کرد. اما حتی این نوآوری انقلابی هم چیز اصلی نیست.

فقط کاهنان حق ورود به معابد باستانی را داشتند. آگریپا این سنت را می شکند. او با دستور ساخت ورودی معبد به شکل طاق پیروزی ، اطمینان حاصل کرد که هر کسی که به طور نمادین وارد این مکان می شود "پیروز" و بنابراین "برابر خدایان" می شود. اکنون مردم شهر می توانند جسورانه به جایی بروند که «بی ابتکاری» قبلاً آنها را از انجام این کار منع کرده بود. کاهنان از چنین آزادی خوشحال نشدند، اما جرات نداشتند با سازنده تأثیرگذار بحث کنند.

اولین معبد همه خدایان کمی بیش از یک قرن پابرجا بود (27 قبل از میلاد - 80 پس از میلاد)، دو آتش سوزی که با فاصله 30 سال از هم اتفاق افتاد، عملاً اولین پانتئون را ویران کرد. در محل معبد دموکراتیک یک استخر حمام وجود دارد. تا زمانی که امپراتور هادریان، مردی تحصیلکرده و فعال، به قدرت رسید، چنین بود.

امپراتور هادریان عاشق ساختن معابد بود و مسیحیان را دوست نداشت. او به عنوان خالق پانتئون در رم و به عنوان یک شکنجه گر که چهار قدیس مسیحی (ایمان، امید، عشق و مادرشان سوفیا) را به طور همزمان کشت، در تاریخ ثبت شد. عمل دوم توسط مورخان اثبات نشده است، اما اولی مستند است.

برای ایجاد یک پروژه و کار ساخت و سازدرگیر بود نابغه معماری آپولودوروس دمشقی. گنبد غول پیکری که "بدنه" استوانه ای معبد را می پوشاند از قبل در حین ساخت به معجزه تبدیل شد. محراب های خدایان اصلی واقع در یک دایره با ایده اصلی معبد - دسترسی برای عموم مطابقت دارد.

هنگامی که مسیحیت تنها دین روم اعلام شد، تمام مجسمه ها از روی پدینت در ورودی پانتئون فرو ریختند، مجسمه های بت پرست از معبد خارج شدند و درهای مسی سنگین بسته شدند. برای بیش از دویست سال ساختمان به سادگی خالی بود. چرا بلافاصله ویران نشد یا به کلیسای مسیحی تبدیل نشد؟ هنوز هیچ پاسخی پیدا نشده است. می توان حدس زد که این مکان که برای مدت طولانی به بت های بت پرست خدمت می کرد، برای معبد مسیحی مناسب تلقی نمی شد.

پانتئون در آغاز قرن هفتم جان تازه ای گرفت، زمانی که توسط امپراتور بیزانس به پاپ تقدیم شد. نام جدید معبد کلیسای مریم مقدس و شهدا است.

از قرن 14 تا 16، پانتئون به عنوان قلعه ای عمل می کرد که می توانست در برابر قدرتمندترین حمله مقاومت کند، اما زمان پرتلاطم بود. هنگامی که صلح حاکم شد، پانتئون زندگی سوم را دریافت کرد. یکی از معماران مشهور در یک نوسازی کلی و شادی باروک، دو برجک مضحک را بالای در ورودی معبد همه خدایان اضافه کرد. رومی ها بلافاصله به آنها لقب "گوش الاغ" دادند و به سرعت آنها را درآوردند. این چنین است که هنوز پابرجاست، بدون تزئینات خارجی، اما باشکوه و تاریخی.

چه چیزی را ببینیم؟

قبل از ورود به پانتئون:

• ابلیسک و چشمه- ابلیسک واقعا مصری و باستانی است. برای مدت طولانی او به سادگی در بوته ها دراز کشیده بود و توسط وحشی ها به زمین زده شد. در دوران رنسانس نصب شد و در قرن شانزدهم با یک فواره تزئین شد.

• ستون و پدینت بالای در ورودی- ستون های عتیقه حفظ شده اند و بر روی پدینت (مثلث زیر سقف) می توانید سوراخ هایی را مشاهده کنید که در آنها بست های گروه مجسمه سازی "نبرد تایتان ها" وارد شده است (به عنوان یک تزئین بت پرستان تخریب شده است). در این کتیبه آمده است که "اگریپا این را ساخته است." یک چیز رایج برای معابد. امپراتور هادریان خود را نشان نداد، زیرا ایده آگریپا را اصلی ترین ایده در پانتئون می دانست.
• - سنگین، ضخیم آنها در زمانی نصب شدند که معبد نقش یک استحکامات را بازی می کرد.

• مجسمه ها در ورودی- آگریپا و هادریان - پدران بنیانگذار.

داخل پانتئون:

• گنبد- می توانید بی نهایت به آن نگاه کنید. هیچ پنجره ای در معبد همه خدایان وجود ندارد. چندین افسانه در ارتباط با این "چشم" وجود دارد: مسیحی - زمانی که اولین مراسم در پانتئون برگزار شد، ارواح بت پرستیا شیاطین از اینجا از طریق بالای معبد فرار کردند (من واقعاً آن را باور نمی کنم، اما بسیاری را تحت تأثیر قرار می دهد). مردمی - سرانجام کوپرنیک به این نتیجه رسید که زمین به دور خورشید می چرخد ​​و به گنبد پانتئون نگاه می کند.
• دفن ها- در اینجا می توانید محل استراحت رافائل (محبوب ترین مکان) و همچنین قبرهای اولین پادشاهان ایتالیای متحد را پیدا کنید.

• مجسمه ها در طاقچه ها- برخی از آنها از زمان های قدیم حفظ شده اند و برای نیازهای مسیحیان "اقتباس" شده اند.
• نماد محراب اصلی- لیست با اصلی نماد معجزه آسالهستان (Chestnokhovskaya مادر خدا). آنها می گویند که شفاهای معجزه آسا و برآورده شدن آرزوها در اینجا غیر معمول نیست.

در ورودی معبد، می توانید با پر کردن فرم درخواست و گذاشتن یک سند (گذرنامه، کارت اعتباری و غیره) یک راهنمای صوتی به زبان روسی بگیرید. هزینه خدمات خود 5 یورو است. ورود و عکس رایگان است.

ساعات کار:از ساعت 9 صبح تا 7:30 بعد از ظهر یکشنبه - تا ساعت 6 بعد از ظهر. در روزهای تعطیل - فقط تا ساعت یک بعد از ظهر.

چگونه به آنجا برسیم؟

نزدیکترین - باربرینی(یک خط). از آنجا باید 700 متر پیاده روی کنید.

ایستگاه اتوبوس "آرژانتین"مسیرهای 40، 64، 87، 492 وجود دارد. باید 400 متر پیاده روی کنید.

تراموا شماره 8- راحت ترین حمل و نقل نیست، به جز در جاده از واتیکان.

پس از بررسی پانتئون، زمان آن فرا رسیده است که دیگر مکان‌های تاریخی، گالری‌ها، موزه‌ها و فواره‌ها را کاوش و کاوش کنیم. رم به معنای واقعی کلمه مملو از جاذبه هایی است که می خواهید ببینید. برای انجام هر چه بیشتر، توصیه می شود یک مسیر روشن در مقابل خود داشته باشید. ما به شما خواهیم گفت که چگونه چیزی را از دست ندهید.

آنها شعرهایی درباره او نوشتند، گردشگرانی که به ایتالیا می آیند به سمت او می آیند، تصاویر او در عکس ها و کارت پستال ها به خانه برده می شود. واقع در رم، معبد همه خدایان (یا، همانطور که اکنون این ساختمان نامیده می شود، پانتئون) در زمان ساخت آن به خدایان اصلی تقدیم شده بود که در ساختمان با شکوه یکی از معروف ترین بناهای معماری است. دوره باستان، تا به امروز حفظ شده است. سال ها گذشت، جهان تغییر کرد و پس از سقوط امپراتوری پناهگاه بت پرستانبه عنوان کلیسای مسیحی مریم مقدس و شهدای جدید تقدیس شد.

داستان. پانتئون اول - پانتئون آگریپا

اولین معبد همه خدایان در روم بین 27 تا 25 قبل از میلاد ساخته شد. علیرغم این واقعیت که ساخت و ساز در قلمرو امپراتوری روم انجام شد، نام معبد همه خدایان در روم از کلمات یونانی آمده است: "pan" - "جامع" و "theon" که به معنای "الهی" است. . به خدایان اصلی رومیان تقدیم شد:

• مشتری - برترین خدای رعد و برق، که اساطیر یونانیمربوط به زئوس است.
• نپتون - خدای دریاها و زلزله ها، معادل یونانی آن پوزئیدون است.
• مریخ خدای جنگ است؛ آرس یونانی با او مطابقت دارد.
• زهره - الهه عشق و زیبایی، آفرودیت در هلاس.
• پلوتون - خدای زیرزمین - هادس.
• تیر - پیام آور خدایان، حامی بازرگانان و مسافران (هرمس در یونان باستان).
• زحل - تیتان زمان، نسخه یونانی کرونوس (کرونوس) است.

مدیریت ساخت و ساز را دوست نزدیک و داماد امپراتور، کنسول مارکوس آگریپا، بر عهده گرفت، همانطور که کتیبه روی ساختمان با حروف برنز نشان می دهد. اولین پانتئون رو به جنوب بود و شکلی مستطیلی داشت. تزیین اصلی نمای پانتئون رومی ستون ها و کریاتیدها - مجسمه های زنان لباس پوشیده بودند که جایگزین ستون هایی شدند که برای اولین بار در یونان باستان ظاهر شدند. روبروی پانتئون، در طرف مقابل میدان، معبد نپتون قرار داشت. حداقل این توصیف معبد همه خدایان روم است که به دست ما رسیده است.

اولین پانتئون روم در قرن اول پس از میلاد در آتش سوخت، اما مانند بسیاری از معابد دیگر، تحت فرمان امپراتور دومیتیان بازسازی شد و بقایای آن اکنون در عمق حدود دو و نیم متری قرار دارد.

ساخت معبد مدرن همه خدایان در رم

پانتئون مارکوس آگریپا، که در زمان دومیتیان بازسازی شد، سرانجام در طول سلطنت وی به دلیل برخورد صاعقه به آن ویران شد، بنابراین در زمان امپراتور هادریان، که می خواست "این پناهگاه همه خدایان نشان دهنده جهان و کره آسمانی باشد. "به طور کامل بازسازی شد.

با توجه به علامت گذاری روی آجرهای تشکیل دهنده معبد، ساخت آن در نیمه اول قرن دوم میلادی صورت گرفته است. این معمار یکی از بزرگترین معماران آن زمان، آپولودوروس دمشقی بود که بر ساخت بناهای مهم (از جمله حمام ها و طاق پیروزی) نه تنها در زمان هادریان، بلکه قبل از او نیز در زمان تراژان نظارت داشت.

ویژگی های معماری

بر خلاف سلف خود، پانتئون آپولودوروس به سمت شمال بود و اندازه آن به طور قابل توجهی افزایش یافت. علاوه بر این، در پروژه جدید یک سکوی هشت پله ای به ترکیب معماری اضافه شد. این معبد می تواند حاوی یک کره - یک مدل ایده آل از کیهان - با قطر 43 متر باشد. معماری معبد همه خدایان منعکس کننده ایده های رومی ها در مورد ساختار جهان است. دیوارهای معبد کاملاً ضخیم هستند و ترکیب آنها با ارتفاع تغییر می کند - در پایین آنها متراکم تر هستند و قسمت بالایی از مواد سبک تر تشکیل شده است.

البته، مشهورترین نما از نما است - در بیشتر عکس های معبد همه خدایان در رم، می توانید شانزده ستون بلند را مشاهده کنید که یک رکاب مثلثی بر روی آنها قرار گرفته است. بر روی سنگ نگاره همان کتیبه ای است که روی پانتئون آگریپا وجود دارد. در زیر پایه سوراخ هایی وجود دارد که با کمک آنها یک تصویر برنزی از نماد قدرت وصل شده است - عقابی با بال های کشیده که تاج گل بلوط را در منقار خود نگه می دارد. بسیاری از تصاویر برنزی توسط دیوژن آتنی که نما را تزئین کردند، بعداً هنگام کار بر روی کلیسای سنت پیتر مورد استفاده قرار گرفتند، عملی که در آن زمان بسیاری از مردم آن را وحشیانه می دانستند.

پانتئون پس از سقوط امپراتوری

پس از فروپاشی امپراتوری روم، پانتئون تنها به این دلیل که در سال 608 پس از میلاد توسط پاپ بونیفاس چهارم به کلیسا تبدیل شد، از ویرانی در امان ماند و یک سال بعد آن را به افتخار مریم مقدس و شهدا تقدیم کرد. این نام به این دلیل بود که در اینجا بود که آثار از دخمه های رومی منتقل شد. حدود چهل و پنج سال بعد، امپراتور قسطنطنیه، کنستانس دوم، عناصر تزئینی برنزی و کاشی‌های طلاکاری شده را از معبد سابق همه خدایان حذف کرد، که تنها دو قرن پس از دیدار پادشاه قسطنطنیه با نمونه‌های سربی جایگزین شدند. علاوه بر این، پس از تبدیل پانتئون به یک معبد مسیحی، تمام اشیاء فرقه بت پرستی رومیان و تصاویر خدایان رومی از بین رفت. یک محراب در معبد ساخته شد، تصاویر مجسمه ای از قدیسان و نقاشی های دیواری با صحنه های کتاب مقدس ظاهر شد.

در سال های بعد، سرنوشت این بنای باشکوه نیز غیرقابل رشک بود. برای مدت طولانی در ویران ماند، به عنوان مثال، در یک دوره معین، خود را در مرکز مبارزه بین خانواده های نجیب رومی کولونا و اورسینی یافت و به عنوان یک قلعه عمل کرد.

چه کسی در معبد همه خدایان دفن شده است؟

رنسانس سنت دفن افراد برجسته زمان خود را در کلیساهای بزرگ به ارمغان آورد. پانتئون را دور نمی زد، جایی که بسیاری از نقاشان رنسانس پناهگاه نهایی خود را پیدا کردند، از جمله یکی از بزرگترین استادان عصر خود - رافائل سانتی، که با عروسش ماریا بیبینا، معمار بالداسار پروزی و موسیقیدان آرکانجلو کورلی در اینجا خوابیده است.

سلسله ساووی نیز در اینجا دفن شده است. در معبد سابق همه خدایان، اولین پادشاه یک ایتالیای متحد به خاک سپرده شده است - ویکتور امانویل دوم، پدر میهن، همانطور که کتیبه روی سنگ قبر او می گوید. او به دلیل سخت کوشی برای کشور و مبارزه برای وحدت آن شهرت داشت. پسر و جانشین متحد کننده ایتالیا، پادشاه اومبرتو، که در سال 1900 تیرباران شد، نیز در پانتئون، در کنار پدرش به خاک سپرده شده است. سی و شش سال بعد، همسر اومبرتو، ملکه مارگارت، نیز در پانتئون به خاک سپرده شد. نگهبان در دفن های سلطنتی به صورت داوطلبانه توسط نمایندگان موسسه ملی گارد افتخاری ارائه می شود.

گشت و گذار در پانتئون

شما می توانید یا در یک سفر سازمان یافته، به عنوان مثال، در طول تور رم به پانتئون بیایید، یا می توانید خودتان بروید و عظمت معماری باستانی را با چشمان خود ببینید. ورودی معبد از هشت و نیم صبح تا هشت و نیم شب باز است و کاملاً رایگان است، اما در روزهای 1 ژانویه، 1 مه و 25 دسامبر - در تعطیلات رسمی - برای بازدیدکنندگان بسته است. پانتئون در پیاتزا دلا روتوندا واقع شده است. با این حال، تعدادی از جزئیات وجود دارد که باید در هنگام بازدید در نظر گرفته شود.

هنگام بازدید از پانتئون چه چیزی را باید به خاطر بسپارید؟

اگر کسی تصمیم گرفت در رم از پانتئون - معبد همه خدایان - بازدید کند، باید به یاد داشته باشد که باید از برخی قوانین پیروی کند.

• در پانتئون، اول از همه، کد لباس باید رعایت شود، زیرا یک معبد در حال کار است. لباس ها باید بسته باشند. به عنوان آخرین راه، می توانید یکی از روسری ها را از سبد نزدیک ورودی به دور خود بپیچید.
• شما نمی توانید غذا یا نوشیدنی را به معبد بیاورید.
• موبایل خود را حتما خاموش کنید. اما در عین حال می توانید در معبد عکس بگیرید و فیلم بگیرید.

حقایق عجیب

یکی از موارد مهم ویژگی های متمایزهدف فرهنگی ما این واقعیت بود که معبد همه خدایان در آن قرار دارد روم باستانتنها جایی بود که مطلقاً هر ساکن شهر می توانست بیاید و با خدایان خود دعا کند. این یک نوآوری بود زیرا قبلاً فقط کشیشان به معابد دسترسی داشتند.

تنها یک بار در سال - در روز اعتدال تابستانی، 21 ژوئن - نور خورشید، با عبور از "چشم پانتئون" (یک سوراخ گرد در مرکز گنبد معبد)، افرادی را که وارد معبد می شوند روشن می کند. در روزهای دیگر، در ظهر، نور خورشید نوعی "ستون" را تشکیل می دهد و در زمان های دیگر به طور متناوب طاقچه ها را با مجسمه های قدیسان که قبلا مجسمه های خدایان در آنجا نصب شده بودند، روشن می کند.

شکل گرد قسمت اصلی پانتئون به این دلیل است که زمانی در این مکان استخری وجود داشت که پایه آن اساس معبدی شد که توسط آگریپا ساخته شد.