وقتی به سنت پترزبورگ می آیید، یکی از نقاط بازدید قطعا باید کلیسای جامع سنت اسحاق باشد. شاید هیچ یک از کلیساهای ارتدکس دیگر در روسیه در این همه افسانه و اسرار پوشیده نشده باشد. تاریخچه ساخت و ساز کلیسای جامع سنت اسحاقدر سن پترزبورگ آنقدر وقایع نگاری طولانی دارد که از نظر زمان تقریباً با تاریخ خود شهر برابری می کند که گاهی اوقات باور کردن آن دشوار است. روشن در حال حاضراین ساختمان چهارمین بنا را نشان می دهد که به طور متناوب به همین نام در یک مکان توسط حاکمان مختلف ساخته شده است. این رازهای ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق در طول قرن ها است که در این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت.

تولد یک ایده

آغاز ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق را به زمان پتر کبیر می دانند. همانطور که می دانید، بزرگترین پادشاه تاریخ روسیه در 30 می متولد شد، روزی که تحت حمایت سنت اسحاق دالماسی است که در زمان حیات خود در بیزانس راهب بود.

پادشاه در تمام زندگی خود این قدیس خاص را حامی اصلی خود می دانست و بنابراین کاملاً قابل درک است که چرا تصمیم گرفت اولین کلیسا را ​​برای او بسازد. اگرچه این راهب شایستگی خاصی ندارد، اما مرسوم است که او را به عنوان یک قدیس قدیس معرفی می کنند، زیرا در قرن چهارم پس از میلاد توسط امپراتور والنس مورد آزار و اذیت قرار گرفت. مهم‌ترین اقدام او پس از مرگ والنس، تأسیس کلیسای خود بود که هم‌ماهیتی خدا پسر و خدای پدر را تجلیل می‌کرد. او حتی نام مستعار خود را به نام دالماتین از رهبر بعدی این کلیسا - سنت دالماتین - دریافت کرد.

اولین کلیسا

با این حال، مهم نیست که سنت اسحاق چقدر جلال داشت، پیتر 1 دستور داد ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق در سن پترزبورگ در سال 1710 آغاز شود. به ویژه، این را می توان با این واقعیت استدلال کرد که در طول ساخت شهر در نوا، چندین هزار نفر قبلاً در اینجا زندگی می کردند که به سادگی جایی برای رفتن به دعا نداشتند.

کلیسای چوبی جدید به سرعت و به طور کامل با هزینه خزانه سلطنتی ساخته شد. پروژه ساخت و ساز توسط کنت انجام شد که از معمار هلندی Boles دعوت کرد تا در ساخت مناره شرکت کند. ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق در این مرحله با در نظر گرفتن قانون اصلی موجود در کشور - سادگی فوق العاده - انجام شد. خود کلیسا یک خانه چوبی معمولی بود که روی آن به سادگی با تخته هایی پوشانده شده بود. سقف شیب دار بود که برف روبی خوب را تضمین می کرد. در طول این ساخت و ساز، ارتفاع کلیسای جامع سنت اسحاق تنها حدود 4 متر بود که به سادگی با ساختار فعلی قابل مقایسه نیست.

به تدریج، پیتر برای بهبود ساختار و ظاهر، کارهای مرمتی را بر روی ساختمان انجام داد، اما خود کلیسا بسیار ساده باقی ماند. اما این به هیچ وجه به این معنی نیست که از نظر تاریخی بی اهمیت نبود - در اینجا در سال 1712 بود که پیتر 1 مراسم عروسی را با اکاترینا آلکسیونا انجام داد که در مورد آن رکورد خاصی تا به امروز حفظ شده است.

کلیسای دوم

مرحله دوم در تاریخ ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق در سن پترزبورگ در سال 1717 آغاز شد. کلیسای چوبی به سادگی نتوانست شرایط آب و هوایی را تحمل کند و از بین رفت. تصمیم گرفته شد که معبد سنگی جدیدی به جای آن ساخته شود. و دوباره این فقط با هزینه بودجه عمومی انجام شد.

اعتقاد بر این است که تزار پیتر خود اولین سنگ را در پایه گذاشت کلیسای جدید، سهم خود را در ساخت و ساز. معمار برجسته G. Mattarnovi که از سال 1714 در دربار خدمت کرده بود، برای نظارت بر پروژه آورده شد. با این حال، او زمان برای تکمیل ساخت و ساز به دلیل مرگ خودو بنابراین پروژه ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق در سن پترزبورگ ابتدا به گربل و سپس به یاکوف نوپوکوف سپرده شد.

این کلیسا در نهایت تنها 10 سال پس از شروع کار تکمیل شد. این بسیار بزرگتر از نمونه اصلی بود - بیش از 60 متر طول. این سازه به سبک "Petrine Baroque" انجام شد. این شباهت را می توان به ویژه در برج ناقوس مشاهده کرد، ساعت زنگی که در آمستردام با همان طرح کلیسای جامع پیتر و پل ساخته شد.

ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق در محل سابق که اکنون یک سوارکار وجود دارد انجام شد. با این حال ، مکان ساخت و ساز بسیار بدشانس بود ، زیرا افزایش مداوم سطح آب در رودخانه به طور قابل توجهی به پایه آسیب می رساند.

تاریخ اتمام این بنا را می توان به سال 1935 برمی گرداند، زمانی که پس از برخورد صاعقه کلیسا تقریباً به طور کامل سوخت. چندین تلاش برای بازسازی آن هیچ تأثیری نداشت. تصمیم گرفته شد که معبد را برچیده و از کناره‌های رودخانه دور کنند.

شورای سوم

دور جدیدی در تاریخ ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق را می توان از سال 1761 شمارش کرد. با فرمان سنا در 15 ژوئیه، این موضوع به چواکینسکی سپرده شد و پس از به سلطنت رسیدن کاترین 2 در سال 1962، او فقط از این فرمان حمایت کرد، زیرا کلیسای جامع معمولاً با پیتر 1 شخصیت داشت. با این حال، شواکینسکی استعفا داد و A. Rinaldi معمار اصلی شد. پایه گذاری تشریفاتی خود ساختمان تنها در اوت 1768 انجام شد.

ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق طبق طرح رینالدی تا زمان مرگ کاترین ادامه یافت. پس از این، معمار با وجود اینکه خود کلیسا فقط تا قرنیز ساخته شده بود، کشور را ترک کرد. چنین ساخت و ساز طولانی مستقیماً به عظمت پروژه بستگی داشت - قرار بود کلیسای جامع دارای 5 گنبد پیچیده و یک برج ناقوس بلند باشد و دیوارهای کل ساختمان قرار بود با سنگ مرمر پوشانده شود.

چنین هزینه های گزافی خوشایند پل 1 نبود و او دستور داد تا ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق در سن پترزبورگ با سرعتی سریع تکمیل شود. به دستور او، معمار برن به سادگی ساختار باشکوه را خراب کرد - با ظاهر مضحک خود باعث سردرگمی و پوزخند شد. سومین کلیسای جامع در 20 مه 1802 تقدیس شد و از 2 قسمت تشکیل شد - یک قسمت زیرین مرمر و یک قسمت بالای آجر که منجر به نوشتن چندین اپیگرام شد.

پروژه جدید

با ظاهر مدرنش این کلیسای جامعمدیون امپراتور اسکندر 1 است. این او بود که دستور برچیدن آن را داد، زیرا ظاهر پوچ به سادگی با ظاهر تشریفاتی بخش مرکزی پایتخت مطابقت نداشت. در سال 1809، مسابقه ای بین معماران برای پروژه ای اعلام شد که نه چندان شامل ساخت خود کلیسای جامع سنت اسحاق، بلکه یافتن گنبدی مناسب برای آن بود. با این حال، این رقابت چیزی به ارمغان نیاورد، و بنابراین ایجاد پروژه به معمار جوان O. Montferrand پیشنهاد شد. او 24 طرح را به امپراتور ارائه داد که بر روی کاملاً متفاوت تمرکز می کرد سبک های معماری، که حاکم واقعاً دوست خواهد داشت.

این مونتفران بود که معمار جدید امپراتوری شد که وظایفش بازسازی کلیسای جامع بود، اما در عین حال قسمت محراب آن را که در آن 3 محراب مقدس وجود داشت، حفظ کرد. با این حال، مشکلات بعدی به دنبال داشت - معمار مجبور شد چندین پروژه را طراحی کند که بی رحمانه توسط دیگران مورد انتقاد قرار گرفت.

پروژه 1818

اولین پروژه در سال 1818 ایجاد شد. او بسیار ساده بود و تمام دستورات امپراطور را در نظر گرفت و پیشنهاد کرد که طول کلیسای جامع را کمی افزایش دهد و برج ناقوس را از بین ببرد. طبق برنامه، قرار شد 5 گنبد حفظ شود که گنبد مرکزی بزرگ‌ترین و چهار گنبد دیگر کوچک باشد. این پروژه قبلاً توسط حاکم تأیید شده بود، ساخت و ساز آغاز شد و برچیدن آغاز شد، اما معمار Maudui با انتقاد بسیار تند بیرون آمد. او یادداشتی با نظراتی در مورد این پروژه نوشت که محتوای آن در 3 جنبه خلاصه شد:

1. استحکام پایه ناکافی
2. نشست ناهموار ساختمان.
3. طراحی نادرست گنبدها

همه با هم به یک چیز رسید - ساختمان به سادگی نمی توانست آن را تحمل کند و با وجود تکیه گاه ها فرو می ریزد. این پرونده توسط یک کمیته ویژه مورد بررسی قرار گرفت که مستقیماً تشخیص داد که چنین تغییر ساختاری غیرممکن است. صحت این واقعیت توسط خود نویسنده پروژه تشخیص داده شد و به این واقعیت متوسل شد که او توسط دستورالعمل های امپراتور هدایت می شد. الکساندر 1 مجبور شد این را در نظر بگیرد و رقابت جدیدی را اعلام کند و الزامات موجود را به میزان قابل توجهی نرم کند. تاریخ ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق دوباره به تعویق افتاد.

پروژه 1825

مونتفران فقط به صورت کلی مجاز به شرکت در مسابقه جدید بود، اما با این حال توانست آن را برنده شود. او در پروژه خود نظرات و توصیه های معماران و مهندسان دیگر را کاملاً در نظر گرفت. پروژه مونتفراند، که در سال 1825 تصویب شد، نمای کلیسای جامع سنت اسحاق را به شکل فعلی تجسم می‌دهد.

بنا به تصمیم او تصمیم گرفته شد کلیسای جامع را با چهار رواق ستوندار تزئین کنند و همچنین چهار برج ناقوس تعبیه شده در دیوارها اضافه شود. از نظر ظاهری، کلیسای جامع بیش از مستطیلی که معمار قبلاً روی آن تکیه کرده بود، شبیه یک مربع شد.

شروع ساخت و ساز

به طور کلی پذیرفته شده است که سال های ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق از 1818 تا 1858، یعنی تقریبا 40 سال به طول انجامید. علیرغم اینکه پروژه اول در نهایت مورد استفاده قرار نگرفت، کار با تمرکز بر روی آن آغاز شد. آنها توسط مهندس Betancourt انجام شد، که قرار بود به طور یکپارچه پایه های قدیمی و جدید را به هم متصل کند.

در مجموع بیش از 10 هزار شمع برای ساخت تکیه گاه استفاده شده است که برای استحکام بخشی و جلوگیری از ریزش ساختمان مورد نیاز بوده است. سبک سنگ تراشی جامد مورد استفاده قرار گرفت، زیرا در آن روزها برای ساخت ساختمان های بزرگ در منطقه باتلاقی که سن پترزبورگ در آن قرار دارد، بهترین در نظر گرفته می شد. در مجموع حدود 5 سال طول کشید تا بنیاد به روز شود.

مرحله بعدی در ساخت و ساز، برش یکپارچه های گرانیتی است. این کار مستقیماً در معادن نزدیک ویبورگ در زمین‌های زمین‌داران فون اکسپر انجام شد. نه تنها در اینجا کشف شد تعداد زیادیبلوک های گرانیتی، اما حمل و نقل آنها با استفاده از یک مسیر باز به خلیج فنلاند بسیار آسان بود. اولین ستون ها قبلاً در سال 1928 با حضور اعضای خانواده سلطنتی و مهمانان متعدد روسی و خارجی نصب شد. ساخت رواق تقریباً تا پایان سال 1830 انجام شد.

سپس با استفاده از آجرکاری، دکل های نگهدارنده بسیار محکم و دیوارهای خود کلیسای جامع ساخته شد. یک شبکه تهویه و گالری های نور ظاهر شده است که به کلیسا نور طبیعی باشکوهی می بخشد. ساخت طبقات 6 سال بعد آغاز شد. نه تنها آجر، بلکه پوشش های تزئینی با سنگ مرمر مصنوعی ساخته شد. چنین دال های دوتایی هستند ویژگی مشخصهفقط این کلیسای جامع است، زیرا قبلاً از آنها در روسیه یا سایر کشورهای اروپایی استفاده نمی شد.

ساخت گنبد

یکی از مهمترین جنبه های ساخت، ساخت گنبدها بود. آنها باید تا حد امکان سبک، اما در عین حال بسیار بادوام ساخته می شدند، بنابراین ترجیح داده شد که آنها را از فلز ساخته شوند تا آجر. این گنبدها که در کارخانه چارلز بیرد تولید شدند، سومین گنبد در جهان بودند که با استفاده از سازه های فلزی ساخته شدند. در مجموع گنبد از 3 قسمت تشکیل شده است که هر کدام با دیگری به هم پیوسته اند. علاوه بر این، برای عایق حرارتی و بهبود آکوستیک، فضای خالی با گلدان های سفالی مخروطی پر شد. پس از نصب گنبدها، با استفاده از روش طلاکاری آتش که شامل استفاده از جیوه بود، با طلا روکش شدند.

اتمام ساخت و ساز

کلیسای جامع در 30 مه 1858 در حضور خانواده امپراتوری و خود امپراتور الکساندر 2 به طور رسمی تقدیس شد. در طول مراسم تقدیس، نیروهایی حضور داشتند که نه تنها از امپراتور استقبال کردند، بلکه جمعیت عظیمی از مردم را نیز که برای تماشا می آمدند، باز داشتند. افتتاحیه

کلیسای جامع خونین

غیرممکن است که زیبایی باشکوه کلیسای جامع را نشناسید، اما جنبه دیگری نیز دارد و آن هم بسیار خونین. طبق گزارش های رسمی، حدود 100 هزار نفر در طول ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق جان خود را از دست دادند، یعنی حدود یک چهارم کسانی که به طور کلی در ساخت آن شرکت کردند. چنین ارقامی به سادگی شگفت انگیز هستند، زیرا چنین تلفاتی اغلب حتی از تلفات نظامی نیز فراتر می رود. و این ساخت و ساز مسالمت آمیز در پایتخت یک دولت بسیار روشنفکر بود. حتی طبق برآوردهای تقریبی، قربانیان ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق روزانه حدود 8 نفر بودند - و این در زمان ساخت یک معبد مسیحی بود.

با این حال، این نظر وجود دارد که این ارقام کاملاً نادرست هستند و تعداد تقریبی قربانیان بین 10-20 هزار نفر است که بسیاری از آنها بر اثر بیماری جان خود را از دست داده اند و اصلاً از خود ساخت و ساز جان خود را از دست داده اند، اما در حال حاضر یافتن آن غیرممکن است. از اطلاعات دقیق اعتقاد بر این است که اکثر مردم در اثر دود جیوه یا تصادفات جان خود را از دست داده اند زیرا کار بدون قوانین ایمنی اولیه انجام شده است.

ظاهر

کلیسای جامع سنت اسحاق خود ساختمانی باشکوه است که به سبک کلاسیک متاخر ساخته شده است. علیرغم این واقعیت که معماری این ساختمان منحصر به فرد است و بلندترین ساختمان در بخش مرکزی سنت پترزبورگ است، با بررسی دقیق تر می توان به ویژگی های التقاط، نئو رنسانس و سبک بیزانسی پی برد.

در حال حاضر ارتفاع کلیسای جامع از 101 متر و طول و عرض آن در حدود 100 متر است که آن را به بزرگترین کلیسای ارتدکس در شهر تبدیل می کند. اطراف آن توسط 112 ستون احاطه شده است و خود ساختمان با سنگ مرمر خاکستری روشن پوشیده شده است که فقط به شکوه و عظمت می افزاید. چهار نما که به نام جهت های اصلی نامگذاری شده اند، شامل مجسمه های مختلف رسولان و نقش برجسته ها، از جمله تصویری از خود معمار است.

فضای داخلی شامل 3 محراب است که به خود اسحاق، شهید بزرگ کاترین و الکساندر نوسکی تقدیم شده است. یک طرح شیشه ای رنگی وجود دارد که برای کلیساهای کاتولیک و نه ارتدکس معمولی است، اما در این مورد تصمیم گرفته شد که به این قانون تکیه نکنیم. داخل کلیسای جامع با موزاییک های سنگی تزئین شده است.

نتیجه گیری

ساخت یکی از زیباترین و باشکوه ترین کلیساها فدراسیون روسیهطی چندین قرن انجام شد. معبد حتی در عکس هم با شکوه به نظر می رسد و ساخت کلیسای جامع سنت اسحاق، بسیار طولانی و کامل، کاملاً قابل درک و توضیح می شود. در حال حاضر این مکان عملا دیگر به عنوان یک معبد استفاده نمی شود، اما از سال 1928 به عنوان یک موزه در نظر گرفته شده است، اما این بسیار قابل توجه است. حتی در زمان اتحادیه که مذهب را رد می کرد، هیچ کس جرات تعرض به این کلیسای جامع را نداشت. دکوراسیون داخلیو خراب شد

در قرن بیستم، معبد در طول جنگ جهانی دوم، زمانی که آلمانی ها بمباران کردند، بیشترین آسیب را دید، اما پس از آن کار مرمت و بازسازی انجام شد. پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی ، خدمات دوباره در معبد شروع شد ، اما این به طور منظم فقط در تعطیلات و یکشنبه ها اتفاق می افتد و در تمام روزهای دیگر موسسه منحصراً به عنوان موزه فعالیت می کند.

از ابتدای سال 2017، تلاش هایی برای انتقال کلیسای جامع سنت اسحاق به استفاده رایگان روسی انجام شده است. کلیسای ارتدکساما تصمیم استاندار موجی از اعتراض را به همراه داشت. تصمیم پولتاوچنکو به طور غیرمستقیم توسط رئیس جمهور پوتین حمایت شد و گفت که کلیسای جامع در ابتدا هدف معبدی داشت. اما در آستانه انتخابات چنین نظر نامطلوبی را در میان مردم پس گرفت و در حال حاضر بحث انتقال به کلیسای جامع دیگر مطرح نیست. اینکه آیا در آینده مطرح خواهد شد، هنوز مشخص نیست، زیرا نمایندگان کلیسای ارتدکس روسیه ترجیح می دهند در این مورد سکوت کنند. با این حال، نظر آنها کاملاً واضح است - کلیسای جامع یک کلیسا است و بنابراین موضوع نباید بر سیاست تأثیر بگذارد، بلکه صرفاً بر اساس عشق و احترام به خدا باشد.

تاریخ تولد بنیانگذار سنت پترزبورگ، پیتر اول، 30 می است. در همان روز، سنت اسحاق دولماتیا، که کلیسای جامع سنت اسحاق به او تقدیم شده است، متولد شد. در سال 1710، یک کلیسای چوبی سنت اسحاق در محل کلیسای جامع فعلی ساخته شد. در این مدت معبد سه بار بازسازی شد. هر پادشاهی که دوباره به قدرت رسید معتقد بود که نسخه قبلی ناهماهنگ است و کلیسای جامع را به سلیقه خود بازسازی کرد.

اکنون این معبد یک بنای تاریخی با گنبدی طلاکاری شده است. این بنا توسط معمار فرانسوی آگوست مونتفران طراحی شده است. برای دیدن عکس های سازه های معماری مونفران لینک را دنبال کنید. ساخت بنای یادبود معماری در سال 1848 به پایان رسید. کلیسای جامع سنت اسحاق آخرین نمونه کلاسیک روسی در شهر در نوا است.

ساکنان و مهمانان سنت پترزبورگ واکنش های متفاوتی به ساخت کلیسای جامع جدید داشتند. ت. گوتیه، منتقد هنری فرانسوی، که از شهر دیدن کرد، از کلیسای جامع سنت آیزاک خوشحال شد، اما کسانی هم بودند که این بنا را نامناسب و نامتناسب می دانستند.

معماری

از نظر بیرونی، این معبد با سایر کلیساهای ارتدکس متفاوت است. این سازه بزرگ‌ترین سازه در میان ساختمان‌های گنبدی شکل در کل جهان است و از نظر ارتفاع در بین تمام سازه‌های معماری سنت پترزبورگ رتبه دوم را دارد. سقف گنبد کلیسای جامع سنت اسحاق توسط کارل بریولوف نقاشی شده است.

ستون‌های گرانیتی یکپارچه اطراف کلیسای جامع با استفاده از سیستمی که به‌ویژه توسط مونتفراند طراحی شده بود، در جای خود قرار گرفتند. نمونه ای از آن را می توانید در خود کلیسای جامع ببینید.

فضای داخلی کلیسای جامع با تجمل و پیچیدگی خود شگفت زده می شود. آثار برجسته موزاییک، مجسمه ها و نقش برجسته ها، نقاشی های هنرمندان مشهور - همه اینها را می توان با رفتن به داخل معبد مشاهده کرد. کف و دیوارها با سنگ مرمر اندود شده اند رنگ های مختلف. درهای بلوط با برنز و نقش برجسته های کتاب مقدس تزئین شده است.

محراب اصلی با یک پنجره شیشه ای رنگی بزرگ تزئین شده است که مسیح نجات دهنده را به تصویر می کشد. برای تزئین فضای داخلی معبد از یک سنگ فوق العاده زیبا به نام پورفیری شوکشا استفاده شده است.

کلیسای جامع در حال حاضر

معبد میزبان گشت و گذارهای منظم با راهنمایان مجرب است که به لطف آنها فرصت خواهید داشت چیزهای زیادی بیاموزید حقایق جالبدر مورد این بنای باشکوه با استفاده از پلکان مارپیچ معبد می توانید به ستون زیر گنبد معبد بالا بروید و از آنجا می توانید منظره نفس گیر سنت پترزبورگ را تحسین کنید.
ارقام کلیدی:
1. ارتفاع سازه 101.5 متر است.
2. مساحت پنجره ویترای تزئین کننده محراب اصلی 28 متر مربع است.
3. قطر گنبد اصلی 22 متر است.
4. 100 کیلوگرم طلا صرف طلاکاری گنبد اصلی شد.
5. مساحت سقف گنبد 800 متر مربع است. متر
6. بیرون معبد با 112 ستون به ارتفاع 17 متر احاطه شده است.
7. بیش از نیم تن طلا برای تزئین فضای داخلی مورد نیاز بود.
8. حدود 1000 تن برنز در دکوراسیون داخلی استفاده شد.

کلیسای جامع سنت اسحاق از همه بیشتر است معبد اصلیسنت پترزبورگ که از نظر طراحی چیزی از بزرگترین کلیساهای جهان کم ندارد. این بنای تاریخی دارای تاریخ غنیکه بخشی از تاریخ این شهر است. و برای درک و تجربه بهتر شهر، حتما باید از این مهم ترین بنای معماری دیدن کنید.

گالری عکس کلیسای جامع سنت اسحاق

کلیسای جامع سنت اسحاق (روسیه) - توضیحات، تاریخ، مکان. آدرس دقیقو وب سایت نظرات گردشگران، عکس ها و فیلم ها.

• تورهای لحظه آخریبه روسیه
• تورهای سال نودر سراسر جهان

عکس قبلی عکس بعدی

کلیسای جامع سنت اسحاق بزرگترین کلیسای ارتدکس در سنت پترزبورگ امروزی و یکی از بلندترین سازه های گنبدی در جهان است. تاریخچه آن در سال 1710 آغاز شد، زمانی که یک کلیسای چوبی به افتخار اسحاق دالماسی، قدیس بیزانسی که روز یادبود او مصادف با تولد پتر کبیر است، ساخته شد. در آن، در سال 1712، پیتر با اکاترینا آلکسیونا، همسر دوم خود ازدواج کرد. بعدها کلیسای چوبی با کلیسای سنگی جایگزین شد. معبد سوم در نیمه دوم قرن هجدهم ساخته شد، اما بلافاصله پس از اتمام کار، برای توسعه رسمی مرکز شهر نامناسب اعلام شد. امپراتور الکساندر اول مسابقه ای را برای بهترین پروژه برای بازسازی آن اعلام کرد. پس از 9 سال، پروژه معمار جوان فرانسوی آگوست مونتفران تصویب شد و کار آغاز شد.

ساخت کلیسای جامع 40 سال طول کشید و به تلاش زیادی نیاز داشت. با این حال، نتیجه فراتر از همه انتظارات بود. به یاد ماندنی بودن کلیسای جامع با ساختار مربعی آن تاکید شده است. در طول ساخت و ساز از 43 نوع ماده معدنی استفاده شده است. پایه با گرانیت اندود شده است و دیوارها با بلوک های مرمر خاکستری به ضخامت حدود 40-50 سانتی متر پوشیده شده است. بر فراز بخش اعظم کلیسای جامع، گنبد طلاکاری شده با شکوهی بر روی یک درام قرار دارد که توسط ستون های گرانیتی احاطه شده است. خود گنبد فلزی است و برای تذهیب آن حدود 100 کیلوگرم طلای سرخ هزینه شده است.

کلیسای جامع سنت اسحاق را گاهی موزه سنگ های رنگی می نامند. دیوارهای داخلی با سنگ مرمر سفید با پانل های تکمیلی از سنگ مرمر سبز و زرد، جاسپر و پورفیری اندود شده اند. گنبد اصلی توسط کارل بریولوف، فدورا برونی، ایوان ویتالی و بسیاری از هنرمندان و مجسمه سازان مشهور از داخل نقاشی شده است.

ارتفاع کلیسای جامع 101.5 متر است. با این حال، معمار خود مونتفراند معتقد بود که کلیسای جامع برای 7000 نفر طراحی شده است و دامن های کرکی خانم ها را در نظر می گیرد که هر کدام حداقل به 1 متر مربع نیاز دارند. متر از فضا.

پس از انقلاب، معبد ویران شد، حدود 45 کیلوگرم طلا و بیش از 2 تن نقره از آن خارج شد. در سال 1928، خدمات متوقف شد و یکی از اولین کلیساهای ضد مذهبی در کشور در اینجا افتتاح شد. در دوران بزرگ جنگ میهنیزیرزمین‌های معبد به عنوان مخزن آثار هنری که از همه کاخ‌ها و موزه‌ها به اینجا آورده شده بودند، عمل می‌کرد. برای استتار، گنبد دوباره به رنگ خاکستری رنگ آمیزی شد، اما هنوز امکان جلوگیری از بمباران وجود نداشت - تا به امروز، آثار گلوله های توپخانه روی دیوارها و ستون های معبد قابل مشاهده است. آنها به خود گنبد شلیک نکردند، طبق افسانه، آلمانی ها از آن به عنوان نقطه عطفی در منطقه استفاده کردند.

در سال 1948 به معبد تبدیل به موزه شد خدمات کلیسادر سال 1990 در روزهای یکشنبه و تعطیلات از سر گرفته شد و این سنت هنوز هم ادامه دارد. علاوه بر این، کلیسای جامع به طور منظم میزبان کنسرت ها، گشت و گذارها و رویدادهای دیگر است.

کلیسای جامع سنت اسحاق

ستون کلیسای جامع سنت اسحاق

ستون کلیسای جامع سنت اسحاق ارزش توجه ویژه دارد. این معروف ترین سکوی رصد در سن پترزبورگ است. از ارتفاع 43 متری مناظری از نوا و مناطق مرکزی شهر وجود دارد. اینجا به خصوص در شب های سفید زیبا است - چیزی عرفانی در این نور شبح مانند وجود دارد. با استفاده از پلکان مارپیچ می توانید از ستون فقط با پای پیاده بالا بروید.

ساخت ستون در سال 1837، بلافاصله پس از نصب گنبد آغاز شد. این معبد با استفاده از فناوری‌های مربوط به اوایل قرن نوزدهم ساخته شد. بیشتر ساخت و سازها به صورت دستی توسط کارگران سرف انجام می شد. 


اطلاعات عملی

آدرس: میدان اسحاق، 4.

ساعت کاری: 10:00 الی 17:30.

ورودی: 250 روبل (ورودی به موزه)، 150 روبل (ورودی ستون، شامل تور صوتی).

قیمت های صفحه از سپتامبر 2018 می باشد.

تاریخچه ساخت نماد سن پترزبورگ - کلیسای جامع سنت اسحاق - طولانی و دردناک بود. توسط محقق نیکولای نیکیتین که بسیاری از اسناد گواهی بر روند طراحی و ساخت اسحاق را تجزیه و تحلیل کرد، به تفصیل شرح داده شد.

کلیسای سوخته

برای اولین بار در سال 1707 معبدی در مکانی نه چندان دور از کلیسای جامع سنت اسحاق فعلی ظاهر شد. همانطور که نویسندگان کتاب "آگوست مونتفراند" اولگا چکانووا و الکساندر روتاچ اشاره می کنند، کلیسای جامع به فرمان پیتر اول به نام ساخته شده است. حامی بهشتیپادشاه - سنت اسحاق دالماسی. اما آنها ساختمان جدیدی برای کلیسا بنا نکردند - آنها به سادگی یک انبار چوبی را به کلیسا تبدیل کردند. با این وجود، کلیسا نقش ویژه ای در زندگی سن پترزبورگ ایفا کرد. به عنوان مثال، در در سال 1712 میزبان عروسی امپراتور پیتر اول و امپراطور اکاترینا آلکسیونا بود.

بعداً تصمیم گرفته شد که یک کلیسای سنگی به جای کلیسای چوبی ساخته شود. این پروژه توسط یک معمار مشهور آلمانی در سن پترزبورگ ساخته شده است گئورگ ماتارنووی، که در ساخت غار در باغ تابستانی و کاخ زمستانی نیز شرکت داشت.در سال 1717، سنگ بنای کلیسای آینده شخصاً توسط پیتر اول گذاشته شد. اما ساخت و ساز آسان نبود: در سال 1719 ماتارنووی درگذشت و به معمار برجسته سنت پترزبورگ، نیکولای گربل، به پایان رساندن ساختمان سپرده شد. استاد برجسته به طور کامل با این کار کنار نیامد - سازه های طاق که او طراحی کرد ناموفق و ترک خورده بود. در سال 1724، گربل درگذشت، ساخت کلیسا توسط دو معمار به همان اندازه مشهور به پایان رسید: گائتانو چیاوری و میخائیل زمتسوف.

چنین آفرینش معماری پیچیده ای به سرنوشت غم انگیزی دچار شد. در سال 1735 پس از اصابت صاعقه، ساختمان آتش گرفت و آتش آسیب قابل توجهی به آن وارد کرد. برای چندین دهه، کلیسای سوخته رها شده بود. در سال 1760، ساختمان توسط معمار ساووا به طور کامل مورد بررسی قرار گرفت شواکینسکی وی اظهار داشت که پایه ها بسیار نزدیک به نوا قرار دارند - معبدی که امروز بنای یادبود اسب سوار برنزی در آن قرار دارد - به همین دلیل است که آنها توسط آب شسته می شوند. شواکینسکی پیشنهاد انتقال معبد را به مکان جدید - دورتر از آب - داد. یک سال بعد به او مأموریت داده شد تا طرحی برای یک ساختمان جدید ایجاد کند.

معمار تصمیم گرفت تا حد امکان ظاهر معبدی را که در زمان پیتر اول ساخته شده بود حفظ کند. کلیسا که در پلان شکل صلیب لاتین داشت، قرار بود با یک گنبد ساخته شود. در نزدیکی آن باید یک برج ناقوس متشکل از چندین طبقه وجود داشته باشد. مهمترین چیز این است که شواکینسکی مکان دقیق ساخت معبد را مشخص کرد - برای اولین بار او دقیقاً مکانی را که اکنون کلیسای جامع سنت اسحاق در آن قرار دارد نشان داد.

شواکینسکی نقش زیادی در شکل گیری ایده هایی برای طراحی میادین مرکزی شهر داشت. جابجایی کلیسای جامع از خاکریز نوا، پیکربندی میدان های سنت اسحاق و سنا، ارتباط آنها با میدان کاخ را تعیین کرد و ایده ایجاد یک برج ناقوس بلندمرتبه مثمر ثمر شد. در قسمت سمت چپ شهر، یک عنصر مرتفع مورد نیاز بود که با برج ناقوس کلیسای جامع پیتر و پل در ساحل سمت راست نوا وارد ارتباط فضایی خاصی شود. بعدها به کلیسای جامع سنت ایزاک تبدیل شد که توسط مونتفراند ساخته شد

چه کسی اهمیت می دهد

گذاشتن سنگ بنای کلیسای جامع جدید تنها در سال 1768 انجام شد. در آن زمان، Chevakinsky قبلاً پروژه را ترک کرده بود و معمار آنتونیو رینالدی مسئول ساخت و ساز بود. او طرح‌های جدیدی از کلیسای جامع را در مکانی که چواکینسکی نشان داده بود ایجاد کرد. بر خلاف سلف خود، رینالدی تصمیم گرفت ظاهر معبد اصلی را از زمان پیتر تغییر دهد و یک معبد پنج گنبدی با برج ناقوس ایجاد کند.

این پروژه زیبا قرار نبود محقق شود. رینالدی شروع به کار کرد، اما پس از مرگ کاترین دوم در سال 1796، تصمیم گرفت به ایتالیا بازگردد. در آن زمان، کلیسای جامع، مطابق با طرح رینالدی، تقریباً تا سطح پایه طبل های گنبد ساخته شده بود. ساخت ترکیب پنج گنبدی به معمار Vincenzo Brenn سپرده شد که کار را در 1 آوریل 1798 آغاز کرد.

در ابتدا، برنا صادقانه می خواست ایده سلف خود را عملی کند، اما همانطور که در کتاب آمده است "آگوست مونفران"پول کافی برای ساخت و ساز وجود نداشت، بنابراین معمار تصمیم گرفت تغییراتی در طراحی رینالدی ایجاد کند و کلیسای جامع را تک گنبدی کند و برج ناقوس را یک طبقه کاهش دهد. ساخت و ساز در 30 می 1802 به پایان رسید.

کلیسای جامع تکمیل شده تأثیر عجیبی بر جای گذاشت و معاصران را با تناسبات تحریف شده و اختلاف بین تزئینات مرمری قسمت اصلی ساختمان و بالای آجری شگفت زده کرد. طرح رینالدی در چنین شکل تحریف شده ظاهر شد. تصادفی نیست که تصویری در سن پترزبورگ توزیع شد که مشخصه این بنا و در عین حال دوره تاریخی دوره بین الملل مرتبط با مرگ پل اول و به سلطنت رسیدن اسکندر اول است: "پایین آن مرمر است و قسمت بالایی آن مرمر است. آجری است

اولگا چکانووا و الکساندر روتاچ، "آگوست مونتفران"

اما به زودی مشخص شد که خروج از معبد به این شکل غیرممکن است. از معماران دعوت شد تا در مسابقه شرکت کنند و چگونگی بهبود ساختمان موجود را بیابند. در سال 1809، بسیاری از استادان برجسته دعوت نامه مربوطه را دریافت کردند، از جمله آندری ورونیخین، که ساخت کلیسای جامع کازان را به پایان رساند، جاکومو کوارنگی، که به تازگی ساخت موسسه اسمولنی را به پایان رسانده بود، و دیگران.

تقریباً همه معماران وظیفه حفظ پارامترهای ساختمان تعیین شده توسط الکساندر اول را نادیده گرفتند و شروع به پیشنهاد پروژه های جدید کردند. رقابت بدون برنده باقی ماند. اما بعداً سرنوشت امپراتور را با آگوست مونتفران همراه کرد.

پیشنهاد خوش شانس

مونتفران فرانسوی که در پاریس تحصیلات عالی دریافت کرد، خودش تلاش کرد تا الکساندر اول متوجه او شود. در سال 1814، امپراتور به پاریس آمد، جایی که معمار من برایش پوشه ای از پروژه هایم آوردم. الکساندر اول تحت تأثیر کار مونتفران قرار گرفت و در سال 1816 معمار به روسیه نقل مکان کرد.

در سال 1818 مونتفراند پروژه ای برای بهسازی کلیسای جامع سنت ایزاک ایجاد کرد. معمار تقلب کرد: همه راه‌حل‌های او که روی کاغذ عالی به نظر می‌رسیدند، نمی‌توانستند به راحتی زنده شوند. اماالکساندر اول به معمار اعتماد کرد و پروژه را در 20 فوریه 1818 امضا کرد و برآورد 506300 روبل برای سال اول کار را تأیید کرد.

پرسترویکا باید توسط کمیسیون ویژه ای کنترل می شد که متخصصان و شخصیت های مهم دولتی را به ریاست یکی از اعضای شورای دولتی، کنت نیکولای گولووین، گرد هم می آورد. در 4 مارس 1818، اولین جلسه کمیسیون برگزار شد و در 26 ژوئیه 1819، سنگ بنای تشریفاتی کلیسای جامع برگزار شد.

در قسمت غربی، یک پلاک برنزی طلاکاری شده با این کتیبه در زیر ورودی پایین آورده شده است: «این اولین سنگ بازسازی در سال 1819 مسیح در 26 ژوئیه سلطنت امپراتور اسکندر اول در در سال نوزدهم، در جریان بازسازی معبد، که توسط جد بزرگ آن کاترین دوم به نام سنت اسحاق دالماسی در سال 1768 آغاز شد مشاور واقعی کوزاداولف، سپهبد بتانکور و شاهزاده گولیتسین، مشاور خصوصی، مسئول بودند.

معمار فرانسوی در طول ساخت و ساز به دنبال حداکثر استقلال بود. او از همان ابتدا از کمیسیون دو دستیار، چهار سرکارگر، یک منشی، دو سنگ تراشی، بیست و پنج سرباز و یک فرد ویژه درخواست کرد که بنا به درخواست معمار، مصالح دریافتی برای ساخت و ساز را بپذیرد و گیرنده باید مستقیماً گزارش می داد. به مونتفراند کمیسیون چنین استقلالی را دوست نداشت.

در نوامبر 1820، کمیسیون شخصی را برای نظارت بر هزینه مواد و پول به محل ساخت و ساز فرستاد. بازرس در گزارشات خود مبنی بر رشوه و سرقت عنوان کرده است.

او مونتفراند را برای همه چیز مقصر دانست ، اگرچه بسیاری از سوء استفاده های مربوط به فعالیت های کمیسیون ، که چشم خود را به ویژه به اقدامات غیرقانونی مشاور اصلی اورلوف بسته بود ، که با استفاده از اعتماد گولووین ، او را فریب داد. بعدها، مبنای این اتهامات سبک زندگی گسترده مونتفران بود: خرید خانه شخصی او، مجموعه های عتیقه گران قیمت، اگرچه نیمی از معماران سن پترزبورگ آن زمان خانه های خود را داشتند و آنها مجبور به دریافت چنین پولی نبودند. به عنوان 100 هزار روبل اهدایی نیکلاس اول به مونتفران پس از افتتاح ستون اسکندر. خانه روی مویکا بدون شک با این سرمایه ها خریداری شد. هیچ مدرک شناخته شده ای مبنی بر دخالت مونتفران در سوء استفاده وجود ندارد. برعکس، بسیاری از اسناد، هرچند غیرمستقیم، حاکی از مشکلات مالی معمار در طول دوره بازرسی است.

اولگا چکانووا و الکساندر روتاچ، "آگوست مونتفران"

پس از بازرسی، مونتفران از تمام امور تجاری حذف شد. در پایان ژانویه 1822، کمیته به الکساندر اول اطلاع داد که بازسازی کلیسای جامع سنت اسحاق طبق نقشه های مونتفران از نظر فنی غیرممکن است و بازسازی پروژه ضروری است. در آن زمان حدود 5 میلیون روبل برای بازسازی کلیسای جامع سرمایه گذاری شده بود. این وجوه به برچیدن ساختمان قدیمی و پی ریزی پایه های جدید.

الکساندر اول پیشنهاد داد که پروژه مونفراند را رها نکنیم، بلکه آن را اصلاح کنیم.

پروژه معمار مونتفران فقط باید اصلاح شود، نه اینکه کاملاً تغییر کند، سپس نمای بیرونی کلیسا باید تا حد امکان نزدیک به آن باشد. ظاهر کلیکه در پروژه مذکور در اختیار دارد، بنابراین باید پنج گنبد فرضی این معبد را حفظ کرد و از ستون های گرانیتی که برای دو رواق تدارک دیده شده استفاده کرد و سعی کرد بهترین شکل و جانمایی را برای همان گنبدها یا گنبدها پیدا کند. و برای رواق ها ساختاری مناسب و قابل اعتماد. چیدمان فضای داخلی بنا چه برای امنیت گنبد میانی و چه به ویژه در رابطه با بهترین دید و نور، به تشخیص کمیته واگذار شده است.

پیشنهاد رئیس آکادمی هنر اولنین به کمیته

در همان زمان، امپراطور خواستار توقف ساخت و ساز تا زمان آماده شدن و تصویب پروژه اصلاح شده شد.

تلاش شماره دو

از سال 1822، پروژه جدیدی برای کلیسای جامع سنت اسحاق ایجاد شد. اعضای کمیته بازسازی معبد در این کار شرکت کردند، آنها به مدت سه ماه روی طرح های پیشنهادی خود کار کردند و آنها را در یک جلسه ویژه در 25 آوریل ارائه کردند. مونتفران نیز در طراحی شرکت داشت. ظاهرکلیسای جامع ظاهری را به دست آورد که ما به آن عادت کرده ایم: یک گنبد بزرگ در مرکز ترکیب ظاهر شد و دو رواق هشت ستونی نیز در ضلع غربی و شرقی به دو رواق شانزده ستونی که قبلاً در قسمت جنوبی و جنوبی ارائه شده بود اضافه شد. اضلاع شمالی

این پروژه در 9 مارس 1825 برای بررسی به الکساندر اول ارائه شد و تقریباً یک ماه بعد تصویب شد. در تمام نقشه ها، مونتفران به عنوان معمار اصلی نام گرفت و مهر شخصی خود را در کنار امضای خود قرار داد.

در سال 1826 آنها از سر گرفتند کار ساخت و ساز. 48 ستون در طول دو سال نصب شد: از 20 مارس 1828 تا 11 اوت 1830. علاوه بر این، بیشتر زمان صرف آماده سازی اتصالات می شد و نصب خود ستون ها از 40 تا 45 دقیقه تجاوز نمی کرد.

نصب 24 ستون گرانیتی یکپارچه در امتداد محیط درام گنبد حتی دشوارتر بود. جرم هر ستون 64 تن است. نصب یکی دو ساعت طول کشید. ستون اول در 5 نوامبر 1837 جای خود را گرفت و در عرض دو ماه، 23 ستون باقیمانده بالا رفت.

تا سال 1841، تمام کارهای عمرانی در کلیسای جامع سنت آیزاک تکمیل شد. تا سال 1858، فضای داخلی طراحی و ساخته می شد. تقدیس رسمی کلیسای جامع در سال 1858 در 30 مه - روز یادبود سنت اسحاق دالماسی و روز تولد پیتر اول، که زمانی در مبدا اولین ساختمان معبد کلیسای جامع سنت اسحاق ایستاده بود، انجام شد. .

امپراتور پیتر اول در 30 ماه مه طبق تقویم جولیان، در روز یادبود راهب مقدس بیزانسی اسحاق دالماسی متولد شد، بنابراین پادشاه همیشه با شخصیت این قدیس با احترام خاصی رفتار می کرد. در سال 1710، امپراتور فرمانی مبنی بر ساخت معبدی به افتخار اسحاق در نزدیکی ساختمان دریاسالاری صادر کرد. کلیسایی ساخته شده از چوب در این مکان ساخته شده است، یا بهتر است بگوییم، اتاق پذیرایی در بخش نیروی دریایی با اضافات جزئی به آن تبدیل شد. قبلاً در سال 1712 ، حاکم در اینجا با همسرش Ekaterina Alekseevna ازدواج کرد.

در سال 1717 تصمیم گرفته شد که توسعه شهر آغاز شود معابد سنگیو طبق برنامه، این کلیسای سنت اسحاق بود که قرار بود برای اولین بار تحت مدرن سازی قرار گیرد. در همان سال، پیتر اول شخصا اولین سنگ کلیسای جامع جدید را گذاشت. اگر ساختمان اول ساده بود، مانند بسیاری از ساختمان‌ها در آغاز سلطنت امپراتور، پس ساختمان دوم قبلاً به سبک باروک پیتر کبیر طراحی شده بود. ساخت حرم پس از 10 سال به پایان رسید و در تمام این مدت سه معمار مختلف بر کار نظارت داشتند.

سپس معبد در محلی قرار داشت که امروزه "اسبکار برنزی" معروف برپا شده است. این مکان تاسف بار بود، زیرا پی ساختمان دائماً توسط نوا در حال فرسایش بود. تعمیرات گران قیمت دائمی، سنای شهر را مجبور کرد که به دنبال مکان جدیدی برای کلیسای جامع باشد. قبلاً در سال 1761 ، فرمان مربوطه به تصویب رسید.

اما پایه گذاری سومین کلیسای سنت اسحاق تنها در سال 1768 و پس از تصویب فرمان کاترین دوم که بر تخت سلطنت نشست، صورت گرفت. قرار بود این یک کلیسای جامع بزرگ با پنج گنبد با طراحی پیچیده و یک برج ناقوس بلند باشد. با این حال، به دلیل مرگ ملکه و تغییر معمار، بخش ناتمام با عجله و با توجه به طراحی بسیار ساده شده تکمیل شد. نتیجه یک پایه مجلل تا قرنیز بود که با سنگ مرمر تزئین شده بود و روی آن یک روبنای ساده آجری برافراشته شد. تنها یک گنبد و یک برج ناقوس بسیار کوتاهتر از آنچه برنامه ریزی شده بود داشت.

این معبد تنها در سال 1802 تقدیس شد. از آنجایی که کلیسا بر اساس احکام سه مستبد مختلف ساخته شد، با ظاهر کلی مرکز سنت پترزبورگ بسیار ناسازگار بود. به همین دلیل است که در سال 1809 پروژه ای برای ایجاد یک ساختمان جدید اعلام شد.

طراحی بهبود یافته کلیسای جامع سنت آیزاک تنها در سال 1818 تایید شد. شرط اصلی امپراتور جدید حفظ قسمت مجلل محراب و همچنین ستون های زیر گنبد بود. اندازه کلیسای جامع به طور قابل توجهی افزایش یافت و طرح های کاملاً جدیدی به دست آورد: یک گنبد مرکزی بزرگ با چهار گنبد کوچکتر، یک ستون بلند. با گذشت زمان، این پروژه دستخوش تغییراتی شده است، اما بخش اصلی آن ثابت مانده است. تقدیس معبد تکمیل شده در سال 1858 انجام شد.

دکوراسیون غنی نما

نمای بیرونی ساختمان با ستون های مرمر خاکستری تزئین شده است و هر یک از چهار نما با صحنه های مجسمه ای منحصر به فرد تزئین شده است. سبک کلی به کلاسیک گرایی اواخر دوره با عناصر نئو رنسانس، التقاط گرایی و سبک بیزانسی اشاره دارد.

نمای شمالی صحنه رستاخیز مسیح را نشان می‌دهد، گوشه‌های سنگ‌نماها با مجسمه‌های حواریون یوحنا، پطرس و پولس تزئین شده‌اند. درها و طاقچه ها با تصاویر برجسته از قدیسان و همچنین صحنه هایی از کتاب مقدس ساخته شده است.

تصویر غربی شامل صحنه نقش برجسته ای از ملاقات امپراتور تئودوسیوس و اسحاق دالماسی است که نمادی از وحدت قدرت آسمانی و دنیوی است. همچنین در این سمت معبد تصاویر نقش برجسته ای از معجزات مسیح، مجسمه های حواریون توماس، مارک و بارتولمیوس وجود دارد.

در نمای جنوبی کلیسای جامع سنت اسحاق نقش برجسته ای وجود دارد که موضوع آن صحنه کتاب مقدس پرستش مجوس بود. طاقچه‌ها و درها با صحنه‌های معروف عهد جدید تزئین شده‌اند، سنگ‌فرش‌ها با مجسمه‌های متی، اندرو و فیلیپ حواریون تاج گذاری شده‌اند.

قسمت شرقی، رو به خیابان نوسکی، با نقش برجسته ای تزئین شده است که امپراتور والنس و اسحاق دالماسی را نشان می دهد. قدیس راه حاکم بیزانس را مسدود می کند و مرگ قریب الوقوع او را پیشگویی می کند. برای این کار، اسحاق را با زنجیر می بندند و روانه زندان می کنند. همچنین بر روی پایه ها مجسمه هایی از حواریون لوقا، یعقوب و سیمون وجود دارد.

فضای داخلی کلیسای جامع

فضای داخلی مجلل معبد و مقیاس آن تخیل را شگفت زده می کند. در اینجا سه ​​محراب وجود دارد. اصلی به اسحاق دالماسی، سمت راست به الکساندر نوسکی، سمت چپ به شهید کاترین اختصاص دارد. سطوح داخلی با انواع سنگ های با ارزش: مالاکیت، مرمر، لاجورد، تخته سنگ سیلت، شونگیت و غیره تکمیل شده است. صحنه های جداگانه با استفاده از موزاییک های برنزی، شیشه ای و سنگی طلاکاری شده ساخته می شوند.

بسیاری از هنرمندان مشهور روسی قرن 19 در اینجا روی نقاشی کار کردند: K. Bryullov، F. Riess، F. Bruni، I. Burukhin و دیگران. از جمله مجسمه سازان P. Claude، I. Vitali، N. Pimenov بودند. در پنجره محراب اصلی چنین غیر معمولی وجود دارد کلیسای ارتدکسعنصری مانند شیشه رنگی صحنه رستاخیز منجی را به تصویر می کشد. طرح ها و اجرای مستقیم چنین نقاشی شیشه ای بزرگ (بیش از 28 متر مربع) کار استادان آلمانی است.

به طور کلی بیش از 150 شاهکار از استادان نقاشی روسی در داخل معبد قرار داشت. نقاشی کلیسای جامع سنت اسحاق بدون مشکل نبود: نقاشی های دیواری کلاسیک به دلیل شرایط آب و هوایی منطقه روشی نامناسب در نظر گرفته می شد. هنرمندان تصمیم گرفتند فضای داخلی را با رنگ روغن نقاشی کنند، اما این ایده موفق ترین نبود: خاک به خوبی خشک نشد و از پایه عقب ماند. به همین دلیل، هنرمندان گاهی اوقات مجبور می شدند کل نقاشی ها را بازنویسی کنند.

تنها در سال 1855 بود که ترکیبی مناسب برای نقاشی اختراع شد. علاوه بر این، دیوارها شروع به تزئین با موزاییک کردند که اجرای آنها در شرایط آب و هوایی محلی بسیار آسان تر بود. این تابلوهای حروفچینی در نمایشگاه جهانی لندن، که در سال 1862 برگزار شد، مورد تحسین قرار گرفت. ترکیب تماشایی تذهیب، شیشه های رنگی و سنگ، فضایی عالی را در داخل معبد ایجاد کرده است.

در طول انقلاب 1917 و استقرار قدرت شوروی، تزئینات و تزئینات کلیسای جامع آسیب زیادی دید، ظروف نقره و طلا از آنجا برداشته شد و تمام قطعات طلایی قابل دسترس برداشته شد. خود کلیسا به محل یک موزه ضد مذهبی تبدیل شد.

در جریان حملات هوایی به شهر در طول جنگ جهانی دوم، خلبانان آلمانی هرگز مستقیماً کلیسای جامع را هدف قرار ندادند. نماهای آن فقط از ترکش و گلوله های انفجاری آسیب دیده است.

معمار مونتفراند به مدت 40 سال کلیسای جامع سنت آیزاک را ساخت که باعث شد شایعاتی در مورد اینکه استاد قرار است پس از اتمام کار بمیرد. در واقعیت، نویسنده و رهبر پروژه در واقع تنها یک ماه پس از تقدیس کلیسا زندگی کرد.

ساعات کار، مراحل بازدید و هزینه

درهای کلیسای جامع همه روزه به جز چهارشنبه از ساعت 10:30 تا 18:00 باز است. شما می توانید بلیط را در محل خریداری کنید، اما باجه بلیط ساعت 17.30 بسته می شود. در طول فصل گرم، از ابتدای ماه می تا پایان سپتامبر، گشت و گذارهای عصرانه اضافی در ساعت 18:00-22:30 برگزار می شود. از ابتدای خرداد تا پایان مرداد در شب های سفید، تشرف به حرم در شب از ساعت 30/22 تا 30/4 انجام می شود.