اورشلیم جدید در منطقه مسکو مکانی منحصر به فرد است که هم زائران و هم علاقمندان به تاریخ ارتدکس، مناظر معماری و بناهای تاریخی معماری روسیه در آن جمع می شوند. و برای سایر مسافران این مجموعه جالب خواهد بود. افرادی به اینجا می آیند که می خواهند از مکان های مقدس قبل از بزرگ دیدن کنند اعیاد مذهبیبه خصوص در عید پاک. اورشلیم جدید در کجای منطقه مسکو قرار دارد؟ می توان گفت که در راه بین دو صومعه بزرگ، محبوب و معروف دیگر که برای زیارت نیز اجباری هستند - ساووینو-استورژفسکی (Zvenigorod) و جوزف-ولوکولامسکی.

اورشلیم جدید در منطقه مسکو: چگونه به آنجا برویم؟

برای پایتخت نشینان، این مرکز زیارتی، شاید بتوان گفت، فقط یک سنگ دورتر است. رسیدن به آنجا آسان است. اگر می خواهید از حمل و نقل عمومی استفاده کنید، در ایستگاه Rizhsky از قطار استفاده کنید. این ایستگاه «ایسترا» نامیده خواهد شد. سپس به اتوبوس بروید و در ایستگاه موزه پیاده شوید. همچنین می توانید هنگام خروج از ایستگاه های مترو Dmitrovskaya، Voykovskaya یا Tushinskaya از همان قطار استفاده کنید. می توانید با قطار به ایستگاه "Novoierusalmskaya" بروید و سپس اگر از ریل به سمت راست بپیچید و جهت قطار را دنبال کنید، می توانید با پای پیاده به مجتمع برسید. و اگر ماشین شخصی خود را دارید، مستقیماً در امتداد بزرگراه Volokolamskoye رانندگی کنید تا از شهر Istra خارج شوید. سپس در نزدیکی بوژاروو باید به راست بپیچید و بعد از پانصد متر - چپ. هنوز هم می توانید در امتداد بزرگراه Novorizhskoye رانندگی کنید. در کیلومتر چهل و هفتم باید بزرگراه A 107 را طی کنید پس از نه کیلومتر دیگر، یک پیچ در Buzharovo خواهید دید. اما برای اینکه گم نشوید، باید بدانید که اورشلیم جدید دقیقاً کجا در منطقه مسکو واقع شده است. آدرس آن به شرح زیر است: ایسترا، خاکریز 1.

داستان

صومعه در این سایت توسط پاتریارک نیکون در اواسط قرن هفدهم تأسیس شد. او پس از بی اعتنایی به اینجا نقل مکان کرد، هشت سال گذشته در اینجا زندگی کرد و روزهای خود را به پایان رساند. پس از مرگ نیکون، صومعه اورشلیم جدید در منطقه مسکو برای مدتی فراموش شد، اما سپس به آرامی شروع به بازسازی کرد. با این حال، او با آزمایشات زیادی روبرو شد. در هزار و هفتصد و بیست و شش اینجا آتش سوزی شد که بیشتر ساختمان ها را ویران کرد. اما سپس صومعه دوران شکوفایی خود را تجربه کرد. در قرن نوزدهم این صومعه غنی ترین صومعه در منطقه بود. اما پس از انقلاب سال هفدهم تعطیل و به موزه تبدیل شد. در طول جنگ بزرگ میهنی، نبردهایی در اینجا رخ داد و صومعه با خاک یکسان شد. اما در دهه پنجاه قرن بیستم تصمیم به مرمت این بنای معماری گرفته شد. قبل از المپیک مسکو به طور کامل بازسازی شد. و در سال 1994 دوباره شروع به فعالیت کرد ساختمان مذهبیووسکرسنسکی نامیده می شود صومعه اورشلیم جدید.

مفهوم

جاذبه اصلی این مجموعه کلیسای جامع رستاخیز است. این اولین ساخته شده در قرن هفدهم بود. پاتریارک نیکون می خواست این معبد و کل صومعه اورشلیم جدید در منطقه مسکو کپی نمونه اولیه آن در فلسطین شود. بنابراین، حتی تپه ها، کوه ها و رودخانه های اطراف نیز تغییر نام دادند. تپه ای که صومعه بر روی آن قرار داشت به طور مصنوعی بلندتر شد و کوه صهیون نامیده شد. مسیر رودخانه تغییر یافت و در این مکان خود آن را اردن و شاخه آن را قیدرون نامیدند. و سرزمین های اطراف با نام های کتاب مقدس - کوه تابور، باغ جتسیمانی، بتانی نامیده می شوند ... ایده پاتریارک مبنی بر بازسازی زیارتگاه های مسیحیان فلسطینی در منطقه مسکو ریشه دوانید و شهرت و درآمد را برای صومعه به ارمغان آورد. .

کلیسای جامع

کلیسای جامع رستاخیز که کلیسای مقبره مقدس در اورشلیم را با کوچکترین جزئیات بازسازی می کند (آنها می گویند که حتی از نقاشی های معتبر در طول ساخت آن استفاده شده است) از سه قسمت و بیش از سی کلیسا تشکیل شده است. مرکز آن با گنبدی بر چهار ستون پوشیده شده است. قسمت شرقی شبیه گروه کر کلیساهای رومی اروپای غربی است. و غربی یک روتوندا است که ظاهر نمازخانه را بر فراز مقبره مقدس (ادیکول) تکرار می کند. با این حال، اورشلیم جدید در منطقه مسکو فقط یک کپی از زیارتگاه فلسطینی ها نیست. دکور و فضای داخلی معبد منحصر به فرد است. این در درجه اول سرامیک های معماری است که نما و فضای داخلی را تزئین می کند. بهترین استادان در این زمینه از جمله استپان پولوبس روی آن کار کردند. توجه ویژهنمادهای سه طبقه به ارتفاع هشت متر نیز شایسته است. کاشی های کلیسای جامع در معماری روسی برابری ندارند. در طول کار مرمت، بسیاری از جزئیات سرامیکی به سبک قرن هفدهم بازسازی شد، همانطور که تحت نیکون بود.

مجموعه معماری

در مجاورت معبد اصلی در سمت شرقی کلیسای زیرزمینی کنستانتین و هلنا قرار دارد. از این گذشته ، اورشلیم جدید در منطقه مسکو ، در طرح خود ، شبیه مجموعه ای در فلسطین است و در آنجا این معبد از صخره کنده شده است. این کلیسا به سبک باروک تزئین شده است. نماد مسی آن شهرت خاصی دارد. این کلیسا همچنین دارای یک خزانه "چشمه حیات بخش" است. قبل از جنگ، یک برج ناقوس در کنار کلیسای جامع وجود داشت که در جریان جنگ تخریب شد. اما در دو هزار و چهارده مرمت شد. زنگ های جدید نیز زده شد. مکان های تاریخی نیز در قلمرو صومعه حفظ شده است، مانند اتاق های شاهزاده خانم تاتیانا میخایلوونا. صومعه را دیواری دژ به ضخامت سه متر و طول حدود یک کیلومتر احاطه کرده است. این سازه برای عملیات دفاعی در نظر گرفته شده بود. در امتداد محیط دیوار یک راهرو بین ردیف سوراخ ها وجود دارد. تمام برج های دیوار نیز نام «فلسطینی» دارند.

گورستان

اورشلیم جدید در منطقه مسکو همچنین به این دلیل شناخته شده است که دفن های کلیسای مقبره مقدس در فلسطین در اینجا کپی شده است، جایی که طبق افسانه، آدم و کاهن اعظم عهد عتیق ملخیزدک در آنجا دفن شده اند. این گورستان در کلیسای جامع رستاخیز قرار دارد. جالب است که خود نیکون وصیت کرد که دقیقاً در مکانی نمادین که قبر ملکیصدک باید باشد، دفن شود. علاوه بر کتیبه ها و لوح هایی که نشان می دهد چه کسی در معبد فلسطینی دفن شده است، دفن های واقعی نیز در قبرستان وجود دارد. در مکان هایی که پدرسالاران در اورشلیم دفن شده اند، راهب های صومعه در اینجا دفن شده اند. علاوه بر این، مقبره های بسیاری وجود دارد افراد مشهوراز جمله همسر و پسر فرمانده الکساندر سووروف.

آثار

سفر به اورشلیم جدید (منطقه مسکو) شامل بازدید زائران از آثار مقدس نیز می شود. این صومعه دارای آثار معروف بسیاری است که توسط مؤمنان ارتدکس مورد احترام است. اینها یادگارهای شهید بزرگ تاتیانا و صلیب اهدا شده توسط راهبان فلسطینی است. این با ارزش ترین از همه چیزهایی که در اورشلیم جدید یافت می شود در نظر گرفته می شود. پس از همه، طبق افسانه، این شامل قطعاتی از صلیب مقدس است که در هنگام تصرف شهر توسط صلاح الدین شکسته شد. و گفته می شود مقبره پاتریارک نیکون مکانی است که در آن شفاهای معجزه آسا رخ می دهد.

اورشلیم جدید در منطقه مسکو: موزه و پارک

قبلاً اشاره کردیم که در دهه بیست قرن گذشته این صومعه تعطیل شد. به جای آن موزه ای ایجاد شد که ابتدا موزه تاریخ محلی و سپس موزه تاریخی و معماری بود. در سال 1994 تصمیمی برای انتقال مجموعه صومعه به کلیسای ارتدکس روسیه گرفته شد. به گفته وی، قرار بود این موزه طی چند مرحله از قلمرو اورشلیم جدید حذف شود.

در سال 2012، وجوه در واقع به مکان جدیدی منتقل شد. این بنا در مجاورت صومعه قرار دارد تا وحدت میراث فرهنگی را مختل نکند. علاوه بر این، مفهوم موزه بر این فرض است که مجموعه معماری قرن هفدهم باید بر نمایشگاه تسلط داشته باشد. مساحت نمایشگاه حدود ده هزار کیلومتر مربع است. سرمایه های او ثروتمندترین در منطقه مسکو محسوب می شود.

در محوطه موزه پارکی وجود دارد که می توانید بناهای تاریخی را تحسین کنید معماری چوبیقرن نوزدهم اینها مسکن دهقانان (املاک کوکورین)، کلیسای عیسی مسیح و یک آسیاب بادی رمانتیک هستند. در کلبه غنی می توانید وسایل داخلی معتبر قرن قبل را ببینید. کلیسای کوچک از نقاشی های قرن هجدهم بازسازی شده است. و آرد تا دهه پنجاه قرن بیستم در آسیاب آسیاب می شد. این موزه برنامه های تعاملی زیادی را برای کودکان فراهم می کند و اسب سواری برای گردشگران سازماندهی شده است.

گشت و گذار

سفر به موزه و صومعه از شهرهای مختلف روسیه سازماندهی شده است. عمدتا از مسکو و Zvenigorod. بیشتر اوقات، یک سفر به اورشلیم جدید در منطقه مسکو شامل بازدید از کلیسای جامع رستاخیز (عمدتاً کلیسای کوچک عروج مریم مقدس و مقبره نیکون)، کلیسای زیرزمینی کنستانتین و هلن و همچنین موزه است. پارک در تابستان، گردشگران اجازه دارند از دیوار قلعه صومعه بالا بروند و مناظر اطراف را کشف کنند. در زمستان می توانید از نمایشگاه های مختلف بازدید کنید. در املاک کوکورین، لباس های دهقانان ثروتمند را برای عکاسی اجاره می کنند. جالب است که در پارک موزه که نمایشگاه معماری چوبی در آن قرار دارد، بسیاری از فیلم‌های معروف روسی از جمله «دریاسالار»، «سال‌های جوان استرلیتز» و غیره فیلم‌برداری شده است. این مجموعه از ساعت ده صبح تا پنج (در تابستان - تا شش) بعد از ظهر پذیرای گردشگران است و تعطیلات آخر هفته دوشنبه ها و آخرین جمعه های ماه است.

ایسترا، یک شهر باستانی در نزدیکی مسکو، واقع در چهل کیلومتری پایتخت، اغلب اورشلیم جدید نامیده می شود. نام افتخار! اما در قرن هفدهم به طور جدی مورد توجه قرار گرفت و حتی در زمان ما نیز گویای آن است.

در سال 1656، پاتریارک نیکون روستای Voskresenskoye (که منبع ایسترا فعلی شد) را با سه روستای مجاور خریداری کرد. در همان زمان، پدرسالار اصلاح کننده صومعه رستاخیز را در اینجا تأسیس کرد که در آن سعی کرد تصویر مقبره مقدس را به خاک روسیه منتقل کند. بر اساس طرح معظم له، حتی نام محلی نیز مطابق با انجیل تغییر یافت. بدین ترتیب سرنوشت فلسطین در نزدیکی مسکو آغاز شد... تپه ای که صومعه بر روی آن بنا شد صهیون نام داشت و تپه دیگر تابور نام داشت. رودخانه ایسترا به اردن تغییر نام داد.

ساخت صومعه در مقیاس بزرگ آغاز شد: هم پدرسالار و هم تزار الکسی میخایلوویچ از آن حمایت کردند. هنگامی که حاکم برای اولین بار دیوارها و معبد در حال ساخت را از تپه ای به نام زیتون دید، فریاد زد: "اورشلیم جدید!"

اما به زودی مواضع پاتریارک نیکون شروع به لرزیدن کرد. او مجبور شد بلوکامنایا را ترک کند، او قدرت کلیسا را ​​از دست داد، اما سه صومعه تحت صلاحیت او باقی ماندند - اول از همه، رستاخیز، در اردن. با این حال، چند سال بعد، در سال 1666، نیکون به صومعه Ferapontov تبعید شد - دورتر از فلسطین در نزدیکی مسکو. ساخت و ساز قطع شد.

احیای صومعه پس از مرگ تزار الکسی آغاز شد، زمانی که تزار فئودور آلکسیویچ، شاگرد نیکون، خود را بر تاج و تخت مستقر کرد. این حاکم پرانرژی و روشنفکر بیست صومعه را به اورشلیم جدید منتقل کرد و زمین های جدیدی به آن بخشید. فرصت ها دوباره برای ادامه این پروژه بزرگ باز شد. و اکنون بخش اعظم کلیسای جامع رستاخیز بر فراز دیوارهای قدرتمند بلند شد و گنبدهای طلایی زیر نور خورشید می درخشیدند.

در قرن نوزدهم، شکوفایی صومعه با فعالیت های ارشماندریت لئونید (کاولین) همراه بود. او تاریخ صومعه را گردآوری کرد و در ساخت هتل هایی برای زائران که تا جنگ جهانی اول تعداد زیادی از آنها وجود داشت، مشارکت داشت.

و امروزه گنبد قدرتمند کلیسای جامع و برج ناقوس بلند و هرمی شکل از دور در هر هوایی قابل مشاهده است. این دیوارها چیزهای زیادی را پشت سر گذاشته اند!

در سال 1919، زندگی رهبانی در اورشلیم جدید متوقف شد. موزه ای در صومعه تأسیس شد.

در نوامبر 1941، ایسترا توسط نیروهای آلمانی در حال پیشروی به سمت مسکو اشغال شد. یک ماه و نیم بعد، مهاجمان مجبور به عقب نشینی شدند - و سنگ شکنان بخش اس اس رایش کلیسای جامع رستاخیز را منفجر کردند. پس از انفجار، برج ناقوس تقریباً به طور کامل تخریب شد. در استودیوی معمار Shchusev، بلافاصله کار بر روی پروژه ای برای بازسازی یک شاهکار معماری آغاز شد. ساخت و ساز جدید معبد در دهه 50 آغاز شد و برای چندین دهه به طول انجامید. بازسازی ظاهر تاریخی صومعه تا به امروز ادامه دارد. امروزه، صومعه بازسازی شده در مجاورت موزه قرار دارد و مرکز جذب همه دوستداران دوران باستان است. چیزهای زیادی برای دیدن وجود دارد.

در کلیسای جامع رستاخیز قبر بنیانگذار صومعه - پاتریارک نیکون وجود دارد. نیکون وصیت کرد که خود را در کلیسای جامع جان باپتیست کلیسای جامع رستاخیز، جایی که ملکیصدک در اورشلیم به خاک سپرده شده بود، دفن کند. یک تخته سنگ سفید باقی مانده است که بر روی آن به صورت شعری توصیف شده است. مسیر زندگینیکون. نویسنده این سنگ نوشته ارشماندریت آلمانی است.

این صومعه دارای موزه تاریخی، معماری و هنر است - یکی از بزرگترین در منطقه مسکو. منطقی است که آشنایی خود را با موزه با نمایشگاه "اورشلیم جدید - یادبود تاریخ و فرهنگ قرن 17-19" آغاز کنید. در اینجا می توانید با اعتماد به چشمان خود، کلیسای جامع رستاخیز را با کلیسای اورشلیم مقبره مقدس مقایسه کنید. فراموش نکنید که مدل سرو منحصر به فرد کلیسای مقبره مقدس را که در سال 1649 توسط پاتریارک پائیسیوس اورشلیم به مسکو آورده شده است، بررسی کنید. این مدل از معماران روسی الهام گرفته است.

همچنین یک کپی از اجاق کاشی کاری شده قرن هفدهم از صومعه عیسی (صومعه) پاتریارک وجود دارد. و نمادهای باستانی که در زمستان سال 1941 در خرابه های معبد پیدا شد. در این نمایشگاه دو نماد مسی باقی مانده از اواسط قرن هجدهم از نماد کلیسای زیرزمینی به نمایش گذاشته شده است. در اینجا شما همچنین می توانید نمادهایی از نمادهای کلیسای کالواری و کلیسای مقدس را مشاهده کنید. مادر خدای مقدس

یک وسیله نقلیه عجیب و غریب نیز در اینجا نگهداری می شود - ماشین چرخدار پاتریارک نیکون.

در سالن نقاشی روسی - F.S. روکوتوف، وی.ال. بوروویکوفسکی، V.A. تروپینین، N.G. چرنتسف، I.K. آیوازوفسکی، I.K. ساوراسوف، L.N. ازگیل…

این موزه مجموعه های غنی را در خود جای داده است ظروف کلیسا، نقاشی های روسی و خارجی، چینی، اسلحه، مبلمان از املاک اشراف منطقه مسکو، نشریات چاپی دست نویس و کمیاب، آثار هنرهای تزئینی و کاربردی... در محوطه پارک موزه نمایشگاهی از معماری چوبی برپا شده است. زیر هوای آزاد. در اینجا گردشگران می توانند با نمونه های شگفت انگیز زندگی قرن نوزدهم آشنا شوند - کلبه دهقانان، کلیسای کوچک، آسیاب. یک کلیسای کوچک چوبی که با اندازه‌گیری‌ها و عکس‌های یک ساختمان قرن هجدهم بازسازی شده است، فضای خالی مقابل دروازه‌های املاک را تزئین می‌کند. در فاصله ای دور، در سواحل رودخانه ایسترا، آسیاب بادی وجود دارد که تا دهه 1950 در آن آرد آسیاب می شد.

از نمونه های معماری روسی موجود در مجموعه صومعه به چند مورد اشاره می کنیم:
کلیسای زیرزمینی کنستانتین و هلنا؛
دروازه مقدس با کلیسای دروازه (ساخته شده در 1694-1697)؛
سفره خانه با کلیسای عیسی مسیح (اواخر قرن هفدهم)؛
اتاق های شاهزاده خانم تاتیانا میخایلوونا (اواخر قرن هفدهم).

دارد تاریخ غنی، که از نزدیک با خاطره پدر بنیانگذار آن - پاتریارک نیکون در ارتباط است. معظم له این صومعه را بسیار دوست داشتند و پس از خروج از مسکو حدود هشت سال در اینجا زندگی کردند. راهب تمام توان خود را برای تحقق نقشه خود به کار گرفت: قرار بود صومعه ای در منطقه مسکو ایجاد شود که به یک کپی دقیق از کلیسای معروف رستاخیز خداوند واقع در اورشلیم تبدیل شود. در کلیسای جامع، تشبیهات مقدس غار مقبره گلگوتا، محل دفن و رستاخیز مسیح به طور کامل تکثیر شد. پاتریارک از مردم ارتدکس می خواست که صومعه را به عنوان مکانی برای احساسات مقدس در نظر بگیرند.

ویژگی های قلمرو

به گفته معماران، توپونومیک، توپوگرافی، سازه های خود صومعه و قلمرو اطراف آن که چندین ده کیلومتر امتداد دارد، قرار بود تصویر سرزمین مقدس و زیارتگاه های اصلی مسیحیان فلسطین را بازسازی کند. در مرکز فضای محصور یک صومعه تأسیس شد - یک شهر - معبد. برج های صومعه نام های نمادین به دست آوردند - جتسمانی، ورود به اورشلیم. رودخانه ای سریع و پر پیچ و خم از فلسطین روسیه می گذرد. این منطقه اطراف صومعه اورشلیم جدید را تکمیل و زیبا می کند. ایسترا تنها نیست بدن آبدر قلمرو در اطراف تپه صومعه نهر سرو نیز جریان دارد.

ساخت صومعه اورشلیم جدید در سال 1656 آغاز شد، زمانی که نیکون هنوز روابط دوستانه ای با تزار الکسی میخایلوویچ داشت. با کمک او، ساخت و ساز به سرعت پیش رفت، اما برای چهارده سال پس از تبعید پدرسالار متوقف شد. به لطف غیرت تزار فئودور آلکسیویچ، این کار خوب از سر گرفته شد. در زمان سلطنت ایشان، آرزوی خود حضرت - بازگشت به منزلگاه محبوبش - محقق شد. او از پادشاه اجازه بازگشت به اورشلیم جدید را گرفت، اما در راه خروج از تبعید درگذشت و به خاک سپرده شد.

پس از مرگ نیکون، ساخت و ساز ادامه یافت و در سال 1685 کلیسای جامع تقدیس شد. مراسم مقدس توسط پدرسالار یواخیم انجام شد. یک سال بعد، صاحبان حاکمیت کلیسای جامع رستاخیز تصمیم گرفتند که به معبد یک "منشور تایید شده ابدی" برای همه زمین ها و املاک اعطا کنند.

در آغاز قرن نوزدهم، صومعه اورشلیم جدید یکی از محبوب ترین مراکز زیارتی در کشور بود. هنگامی که یک خط راه آهن در آن نزدیکی ساخته شد، تعداد اهل محله بیشتر شد. در سال 1913 حدود 35 هزار نفر از این صومعه بازدید کردند. با بودجه اختصاص داده شده توسط صومعه، یک آسایشگاه برای زائران فقیر و یک هتل ساخته شد. حتی اعضای خانواده سلطنتی کمک های فراوانی به تقدس انجام دادند.

تحقیق تاریخی

در قرن نوزدهم مطالعه علمی مراحل توسعه صومعه آغاز شد. بزرگترین مورخ معبد، ارشماندریت لئونید بود که یک اثر واقعاً اساسی به نام "شرح تاریخی صومعه رستاخیز" خلق کرد. این نسخه خطی در سال 1874 منتشر شد و نه تنها حاوی یک مقاله تاریخی بود، بلکه حاوی اسناد بسیاری با ارزش علمی بود که اکنون کاملاً از بین رفته اند. علاوه بر این، ارشماندریت موزه ای تأسیس کرد که در آن وسایل شخصی پاتریارک نیکون، نمادها، کتاب ها، نقاشی ها و پارچه هایی از مجموعه صومعه به نمایش گذاشته شد. تا به امروز، صومعه اورشلیم جدید رستاخیز به خاطر موزه اش مشهور است.

تعطیلی صومعه در زمان انقلاب

در زمان مشکلات برای روسیه، با تصمیم کنگره منطقه محلی شوراها، صومعه اورشلیم جدید بسته شد. اموال صومعه طبق دستورالعمل دستگیر و ملی شد. تا به امروز، یک لوح یادبود در مجموعه های موزه تاریخی موجود "اورشلیم جدید" به نمایش گذاشته شده است. کتیبه ای بر روی آن حک شده است که انقلاب کبیر روسیه صومعه اورشلیم جدید رستاخیز "فرقه" را حذف کرد و آن را به مردم تحویل داد. کار کلیسای جامع متوقف شد. کمی بعد، با ارزش ترین اشیاء از قبرستان برداشته شد و به اسلحه خانه منتقل شد.

امور رهبانی و جنگ بزرگ میهنی

در سال 1941، صومعه خود را در میان نبردهای شدید برای مسکو یافت. بیشتر ساختمان‌ها و ساختمان‌های صومعه به شدت آسیب دیدند، برخی از آنها به طور کامل ویران شدند. اطلاعات در مورد این حتی در دادگاه نورنبرگ ظاهر شد. پس از جنگ، نزدیک به دهه 50، مجموعه معماری صومعه از ویرانه ها شروع به رشد کرد. سپس کار برای بازسازی دکوراسیون داخلی کلیسای جامع انجام شد. به لطف خداوند، صومعه اورشلیم جدید زنده شد و رودخانه ایسترا همچنان در قلمرو آن جریان دارد و بر آرامش و شکوه منطقه تأکید دارد.

کلیسای جامع و تاریخ مدرن

در سال 1994، کلیسای ارتدکس روسیه از سرگیری فعالیت های فلسطین روسیه خبر داد. صومعه اورشلیم جدید، که بازسازی آن هنوز آغاز نشده بود، سر جدیدی دریافت کرد. دوم رهبر صومعه - ارشماندریت نیکیتا را منصوب کرد.

از اواسط سال 2008، شورای مقدس کلیسای ارتدکس روسیه، دین ابات تئوفیلاکت را به عنوان رئیس تأیید کرده است. در همان سال ، خود پدرسالار به همراه رئیس جمهور فدراسیون روسیه دیمیتری مدودف از صومعه بازدید کرد. آنها با ساختمان ها آشنا شدند و توافق کردند که برای بازگرداندن شکوه سابق فلسطین روسیه باید کارهای زیادی انجام شود. پس از آن بود که بنیاد خیریه صومعه ایجاد شد.

در سال 2009 ، رئیس جمهور فرمانی را امضا کرد که به لطف آن اقداماتی برای بازسازی ظاهر تاریخی قلمرو انجام شد. یارانه هایی از بودجه فدرال برای بازسازی صومعه اختصاص داده شده است. به گفته معماران، کل منطقه باید ویژگی های تاریخی خود را به خود بگیرد، که صومعه اورشلیم جدید به این دلیل مشهور است. پس از اتمام مرمت، درهای صومعه به روی همه زائران و اهل محله باز خواهد شد.

موزه صومعه

موزه هنر و تاریخی-معماری صومعه در سال 1920 تأسیس شد. امروزه یکی از بزرگترین و قدیمی ترین موزه های دولتی واقع در منطقه مسکو است. در طول عمر خود، تحولات و تحولات زیادی را تجربه کرده است. در سال 1941، این ساختمان عملا توسط مهاجمان نازی ویران شد. با وجود چنین آسیب شدید، مکان یادبود احیا شد و هنوز هم تا به امروز به طور فعال در حال توسعه است.

موزه مدرن به خانه ای برای بیش از 180 هزار نمایشگاه تبدیل شده است توجه نزدیکمجموعه های منحصر به فرد از نقاشی های خارجی و داخلی، اسلحه، چینی، انتشارات چاپی و دست نویس کمیاب شایسته است. می توانید با مجموعه آثار هنرهای تزئینی و کاربردی، گرافیک و نقاشی قرن بیستم آشنا شوید. در محوطه پارک، درست در فضای باز، یک بخش معماری چوبی وجود دارد. هر گردشگر یا زائری می تواند آثار تاریخی قرن نوزدهم را ببیند: آسیاب، کلیسای کوچک، کلبه های دهقانی.

امروزه این موزه در یک ساختمان مدرن قرار دارد که به طور خاص در نزدیکی صومعه بنا شده است. به لطف این تصمیم، بازدید از صومعه اورشلیم جدید، که عکس آن در زیر ارائه شده است، راحت تر شده است.

برنامه های گشت و گذار

اول از همه، برنامه اختصاصی که برای فصل زمستان طراحی شده است، قابل توجه است. این گشت و گذار شامل یک بازرسی است مجموعه معماریصومعه رستاخیز. بازدید از مناظر شامل بازدید از بخش مرکزی کلیسای جامع، کلیسای زیرزمینی سنت هلن و کنستانتین، کلیساها و بسیاری موارد دیگر است. این برنامه همچنین شامل اسب سواری و چای با پای صومعه است. بازدید برای همه گروه های سنی امکان پذیر است.

گشت و گذار "پدرسالار نیکون"

در جریان گشت و گذار، یکی از کارگران موزه از سرنوشت موسس صومعه صحبت می کند. نقش او در تاریخ روسیه قرن هفدهم به طور گسترده پوشش داده شده است. پیاده روی در مکان های خاطره انگیز برای بزرگسالان و کودکان انجام می شود. با هزینه ای بسیار اسمی می توانید اورشلیم جدید را کاوش کنید صومعه، کلیسای جامع و مناطق اطراف آن.

گشت و گذار در مورد کلیساهای ارتدکسو هنر کلیسا به طور کلی. در اینجا می توانید متوجه شوید اطلاعات مفیددر مورد پیچیدگی های ساختار صومعه های روسی، مقدسات کلیسا، اشیاء و ویژگی های هنر کلیسا که در طول خدمات الهی استفاده می شود. بازدیدکنندگان موزه می توانند سفری واقعی به دنیای نمادهای روسی داشته باشند و با جزئیات در مورد قدیسان مورد احترام در ارتدکس، در مورد تصویر معروف "ناجی که توسط دست ساخته نشده است"، در مورد شکل گیری نقاشی نمادها و نگرش به آنها آشنا شوند. نمادها در دوران باستان

کار مرمت

تا به امروز تمام اقدامات برای احیای این صومعه به عنوان یکی از مهمترین مراکز معنوی روسیه انجام شده است. به لطف کار مرمت گسترده، موزه صومعه رستاخیز به محل اصلی نمایشگاه در منطقه مسکو تبدیل خواهد شد. تمام شرایط لازم برای مرمت و نگهداری مجموعه های تاریخی موزه هنر اورشلیم جدید در اینجا بازسازی می شود.

این موزه در پایان سال 2015 به طور کامل شروع به کار خواهد کرد. ساختمان جدید آن تقریباً سه برابر بزرگتر از ساختمان قدیمی است. پروژه مرمت علاوه بر محوطه نمایشگاهی، ایجاد انبارهای مدرن، فروشگاه ها و کافه های موزه و بسیاری از مناطق فرهنگی و آموزشی را فراهم می کند. علیرغم کار بازسازی، هر شهروند یا گردشگر می تواند از صومعه اورشلیم جدید بازدید کند. گشت و گذار به طور منظم برگزار می شود.

اکنون نشریه ای برای انتشار آماده می شود که تمام مراحل نجات و اجرای کار مرمت مجموعه معماری صومعه اورشلیم جدید را پوشش می دهد. خاطرات، اسناد و عکس های بسیاری از معاصران را منتشر خواهد کرد.

تمام کارهای بازسازی که صومعه اورشلیم جدید در حال انجام است قرار است تا پایان سال آینده تکمیل شود، موزه کمی زودتر بازسازی خواهد شد. صومعه به طور کامل بازسازی خواهد شد.

کلیسای جامع رستاخیز

امروزه تنها بنای یادبود هنر روسیه است که در آن برای دکوراسیون داخلیدر فضای داخلی از کاشی استفاده شده است. دیواره های گالری ها، دیوارهای سرامیکی و کتیبه ها کاملاً با تقسیم بندی فضای معبد مطابقت دارد. درگاه ها با درگاه های سرامیکی تزئین شده اند. در هفت راهرو، نمادهای منحصر به فرد، که از کاشی نیز ساخته شده اند، حفظ شده است. نمادهای سه طبقه که ارتفاع آنها به هشت متر می رسد به ویژه چشمگیر است. صومعه رستاخیز با زیبایی خود شگفت زده می شود.

چگونه به صومعه برویم

قطار از مسکو به سمت ایستگاه های Istra یا Novoirusalimskaya حرکت می کند. سپس باید اتوبوس یا مینی بوس را تغییر دهید و به ایستگاه Monastyr برسید. علاوه بر این، در ایستگاه مترو توشینو یک توقف وجود دارد که از آنجا یک اتوبوس معمولی به ایسترا حرکت می کند. بهتر است برای جلوگیری از ایستادن در صف های خسته کننده، بلیط را از قبل خریداری کنید.

اگر قصد سفر با ماشین را دارید، باید از بزرگراه Volokolamsk استفاده کنید. شما باید از کنار Nakhabino، Krasnogorsk، Snegiri، Dedovsk، از طریق شهر Istra عبور کنید، بزرگراه فقط از کنار صومعه می گذرد. مکان های خاصی در قلمرو وجود دارد که می توانید وسیله نقلیه خود را ترک کنید.

صومعه رستاخیز اورشلیم جدید توسط اعلیحضرت پاتریارک نیکون تأسیس شد. در سال 1656، پدرسالار از مباشر رومن بوبوریکین، روستای Voskresenskoye در رودخانه Istra را با روستاها و زمین های بایر اطراف خریداری کرد. در تپه ای که از جنگل پاک شده بود، یک کلیسای چوبی گرم به افتخار رستاخیز مسیح برپا شد، خندقی در اطراف صومعه حفر شد و یک دیوار چوبی با هشت برج ساخته شد.

صومعه نزدیک مسکو قرار بود تجسم شود آرزوی گرامیپاتریارک - برای ایجاد شباهت قابل مشاهده از سرزمین مقدس در روسیه - فلسطین جدید روسی با کلیسای جامع رستاخیز که بر کل مسلط است، که به طور مفصل عبادتگاه اورشلیم - معبد رستاخیز مسیح را تکرار می کند. اندیشه پدرسالار بسیار بیشتر گسترش یافت: این اول از همه، میل به تجسم و تجلیل از ایده روسیه به عنوان یک مرکز معنوی بود. دنیای ارتدکس.

اجرای طرح بزرگ سال ها طول کشید. ساخت و ساز صومعه در زمان تبعید پاتریارک (از 1666 تا 1679) به حالت تعلیق درآمد.

آنچه در زمان تزار الکسی میخایلوویچ آغاز شد در دوران سلطنت پسرش فئودور آلکسیویچ با مشارکت فعال شاهزاده تاتیانا میخایلووا ادامه یافت. ساخت کلیسای جامع رستاخیز پس از آن به پایان رسید که پاتریارک نیکون، که در راه تبعید در اوت 1681 درگذشت، در صومعه محبوب خود اورشلیم جدید به خاک سپرده شد. در 18 ژانویه (هنر قدیمی)، 1685، کلیسای جامع توسط پدرسالار یواخیم تقدیس شد. یک سال بعد، تزارهای جوان جان و پیتر الکسیویچ به صومعه رستاخیز کمک مالی، به اصطلاح "منشور تایید شده ابدی" برای تمام املاک و زمین های آن زمان اعطا کردند.

قلمرو اطراف صومعه چندین ده کیلومتر امتداد داشت. نام آن و تمام ساختمان های کلیسا تصویر سرزمین مقدس را ایجاد کردند: در مرکز تپه ای به نام صهیون وجود داشت. تپه های اطراف صومعه را زیتون، تاورسکی می نامیدند. دهکده ها نام های پرئوبراژنسکی، ناصره، کپرناحوم داشتند. رودخانه ایسترا نام اردن را دریافت کرد. جریانی که در اطراف تپه صومعه جریان دارد، جریان کیدرون است. برج‌های دیوارهای صومعه دارای نام‌های نمادین بودند: ورودی اورشلیم، جتسیمانی و غیره. در خود کلیسای جامع، شباهت‌های کوه گلگوتا، غار مقبره مقدس و کلیسای یافتن تکثیر شد. صلیب حیات بخشاز خداوند، زندان خداوند و کلیسای زندان به نام مریم مقدس.

حاکمان بعدی سلسله رومانوف به بهبود صومعه ادامه دادند. در قرون 18-19، معماران برجسته روی ایجاد مجموعه معماری آن کار کردند: B. Rastrelli، K. Blank، M. Kazakov، A. Voronikhin، A. Vitberg.

در دهه 1870، علاقه علمی به میراث صومعه به وجود آمد. ارشماندریت لئونید (کاولین)، محقق آثار مکتوب مسیحی شرقی و داخلی، در سال 1874 اثر بنیادی "شرح تاریخی رستاخیز، صومعه اورشلیم جدید" را منتشر کرد و اسناد ارزشمند بسیاری را در آن منتشر کرد. او همچنین موزه صومعه را تأسیس کرد که در آن وسایل شخصی پاتریارک نیکون، نقاشی ها، نمادها، کتاب ها و پارچه های مجموعه صومعه به نمایش گذاشته شد.

در سال 1875، "شرح کتابخانه صومعه رستاخیز" توسط ارشماندریت آمفیلوخیوس (کازان) منتشر شد. مجموعه کتاب های صومعه حاوی ارزشمندترین نسخه های خطی و کتاب های چاپ اولیه قرن 11 تا 18 بود که در آغاز قرن بیستم مجموعه رستاخیز ویژه ای از کتابخانه Synodal را تشکیل داد که اکنون در موزه تاریخی قرار دارد.

در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، این صومعه مرکز معروف زیارتی بود. در سال 1913 حدود 35000 نفر از آن بازدید کردند. خود صومعه با کمک های مالی بزرگ، هتل ها و آسایشگاهی برای زائران فقیر ساخت.

در ژوئیه 1919، با تصمیم کنگره منطقه Zvenigorod از شوراها، صومعه رستاخیز بسته شد و دارایی آن ملی شد. در دهه 1920، با ارزش ترین اقلام از تقدس کلیسای جامع رستاخیز به اتاق اسلحه خانه منتقل شد. یک موزه در قلمرو صومعه افتتاح شد.

اورشلیم جدید در آغاز جنگ بزرگ میهنی آسیب زیادی دید و خود را در منطقه نبرد برای مسکو یافت. در طول مدت کوتاهی اشغال، موزه غارت شد و در طول عقب نشینی، نیروهای فاشیست مجموعه معبد را منفجر کردند: برخی از ساختمان ها به طور کامل ویران شدند، کلیسای جامع آسیب قابل توجهی دید. از سال 1947، دولت شروع به انجام کارهای مرمت کرد، در نتیجه می توان مجموعه معماری صومعه را از خرابه ها بیرون آورد و شروع به بازسازی فضای داخلی کلیسای جامع رستاخیز کرد.

روند انتقال صومعه به کلیسای ارتدکس روسیه در سال 1994 آغاز شد. فعالیت های مذهبی از سر گرفته شده است. ارشماندریت نیکیتا (لاتوشکو) به عنوان اولین فرماندار صومعه منصوب شد. در 23 ژوئن 2008، شورای مقدس، رئیس ناحیه تمام مقدسین مسکو، ابوت تئوفیلاکت (بزوکلادنیکوف) را به عنوان راهبایی صومعه استروپژیال رستاخیز اورشلیم جدید تأیید کرد. در همان زمان از اورشلیم جدید دیدن کردند اعلیحضرت پدرسالارالکسی دوم و رئیس جمهور روسیه D.A. مدودف پس از بررسی ساختمان‌های صومعه، آن‌ها تصمیم گرفتند یک بنیاد خیریه برای مرمت صومعه اورشلیم جدید ایجاد کنند و رئیس مشترک هیئت امنای بنیاد شدند.

مقدس کریل در روز 25 سپتامبر 2011، در روز جشن سیصد و پنجاه و پنجمین سالگرد تأسیس صومعه مقدس، از صومعه اورشلیم جدید بازدید کرد. با توجه به ویژگی منحصر به فرد اورشلیم جدید، که زیارتگاه های اصلی مسیحی مرتبط با روزهای زندگی زمینی منجی و پس از آن را بازسازی می کند. تاریخ کلیساحضرت عالی متبرک شدند: از سال 2011، آب رودخانه ایسترا اردن را تقدیم کنید، مشابه سنت موجود در سرزمین مقدس، زمانی که در طول سال آبهای اردن بر اساس آیین تقدیس بزرگ تقدیس می شود. در عید اعتلای صلیب شریف و حیات بخش پروردگار، آئین بالا بردن صلیب را انجام دهید.

در بازدید از صومعه در سال 2013، پاتریارک خاطرنشان کرد که در آینده لازم است طرح پاتریارک نیکون به طور کامل اجرا شود - همراه با بازسازی صومعه، برای بازسازی کل چشم انداز طبیعی و فرهنگی که توپوگرافی را بازتولید می کند. سرزمین مقدس.

کار مرمت در صومعه به مدت هشت سال به شدت انجام شد. در سال 2014، برج ناقوس که در طول جنگ گم شده بود، بازسازی شد. در 8 مه 2016، اعلیحضرت کیریل، پاتریارک مسکو و تمام روسیه، آیین تقدیس بزرگ کلیسای جامع رستاخیز صومعه استرووپژیال اورشلیم جدید را انجام داد. پنج محراب کلیسای جامع تقدیس شد: رستاخیز مسیح. میلاد مریم مقدس؛ رحلت مریم مقدس؛ صلیب آشکار نشده خداوند؛ مقدسین برابر با حواریون کنستانتینو النا

از سال 2014، در کنار صومعه یک موزه و نمایشگاه منحصر به فرد منطقه مسکو "اورشلیم جدید"، مجهز به مدرن ترین تجهیزات وجود دارد. تا به امروز، این عملا تنها پروژه در مقیاس بزرگ در روسیه است که مشکل حفظ و توسعه موزه را در ارتباط با خروج آن از مجموعه فرقه حل کرده است.

پاتریارک نیکون در تمایل خود برای انتقال تصویر سرزمین مقدس به خاک روسیه یافت بهترین مکانبرای ایجاد مجموعه معبد. صومعه اورشلیم جدید در شهر ایسترا، در دامنه جنوبی خط الراس کلینسکو-دمیتروفسکایا واقع شده است.

تصویر معبد سمبر مقدس

صومعه اورشلیم جدید تلاشی برای بازسازی مجموعه ای از مکان های مقدس ("نمونه اولیه") در خاک روسیه، در نزدیکی مسکو است.

صومعه اورشلیم جدید رستاخیز در سال 1656 توسط پاتریارک نیکون (1605-1681) تأسیس شد، تاریخچه ایجاد صومعه از داستان زندگی خود نیکون، آغازگر جدایی ناپذیر است. اصلاحات کلیسا، طراحی شده برای تغییر آیین هایی که در کلیسای روسیه وجود داشت. متعاقباً، اصلاحات باعث انشعاب در کلیسای روسیه و ظهور مؤمنان قدیمی شد.

اما حتی قبل از آن، او ایده ایجاد صومعه ای را در سر داشت که از نظر ظاهری و محتوایی شبیه بناهای مسیحی در سرزمین مقدس باشد و متعاقباً به مرکز کل جهان ارتدکس تبدیل شود. در ابتدا، صومعه اورشلیم جدید محل سکونت خود نیکون شد.

مکان انتخاب شده بسیار زیبا بود، در وسط جنگل ها، احاطه شده توسط رودخانه ها، اگرچه کمی از مسکو دور بود، که یک روز کامل برای رسیدن با چرخ دستی ها طول کشید. در اینجا زمین های زراعی بسیار خوبی وجود داشت، اگرچه در مالکیت پسران بود. اما نیکون همچنان از لطف تزار الکسی میخائیلوویچ برخوردار شد و از پادشاه حق خرید مجدد زمین ها را بدون رضایت پسران گرفت.

جنگل ها قطع شد، تپه صومعه پر شد و ساخت و ساز آغاز شد. در سال های مختلفمعماران معروف P. I. Zaborsky، Ya G. Bukhvostov، V. V. Rastrelli، M. F. Kazakov، K. I. Blank در ایجاد پروژه هایی برای صومعه اورشلیم جدید شرکت کردند.

دهقانان صومعه که دارایی صومعه بودند مستقیماً در محل ساخت و ساز کار می کردند. کلیسای ارتدکس- او می تواند آنها را به صلاحدید خود دفع کند و آنها را از دورترین املاک بیاورد.

در زمان نیکون، اولین ساختمان های صومعه چوبی بود و در سال 1657 اولین کلیسای چوبی رستاخیز تقدیس شد. تزار جوان الکسی میخایلوویچ (1629-1676) در مراسم تقدیس حضور داشت، او اولین کسی بود که صومعه را اورشلیم جدید نامید.

اما در سال 1658، روابط بین نیکون و الکسی میخایلوویچ به شدت بدتر شد. تزار ، اگرچه به او لقب ساکت ترین داده می شد ، اما تقویت نقش پدرسالار در امور دولت روسیه را تحمل نکرد و کلیسا را ​​عملاً تابع دولت قرار داد.

پاتریارک نیکون، مردی متعصب و متعصب، به شدت زخمی شد، استعفای خود را از وظایف پدرسالاری اعلام کرد و به صومعه اورشلیم جدید بازنشسته شد. نیکون انتظار داشت تزار توبه کند و از او بخواهد به مسکو بازگردد، اما الکسی میخایلوویچ جمع شد. پدرسالاران ارتدکساز کشورهای دیگر، که تصمیم گرفتند او را از درجه ایلخانی محروم کنند و او را به حبس ابدی در صومعه بفرستند. اول - به فراپونتوف بلوزرسکی ، پس از مرگ الکسی میخایلوویچ - به کیریلو-بلوزرسکی.

کار ساخت و ساز در صومعه در زمان سلطنت تزار فئودور سوم آلکسیویچ (1661-1682) متوقف شد و از سر گرفته شد. پادشاه جدیدفئودور آلکسیویچ با نیکون همدردی کرد و در سال 1681 به او اجازه داد به صومعه اورشلیم جدید بازگردد، اما نیکون در راه اقامتگاه قبلی خود درگذشت و در راهرو شمالی (سر بریدن جان باپتیست) کلیسای جامع رستاخیز اورشلیم جدید به خاک سپرده شد. صومعه.

در قرن نوزدهم - اوایل قرن بیستم. این صومعه به یکی از مراکز زیارت روسی ارتدکس تبدیل شد.

تحت حکومت شوروی، در سال 1919 لغو شد و موزه تاریخ محلی منطقه مسکو در ساختمان های آن افتتاح شد. در سال 1941 توسط نازی ها غارت و منفجر شد، در سال 1959 بازگشایی شد.

در سال 1994 به صلاحیت کلیسای ارتدکس روسیه منتقل شد.

تاریخ جدید صومعه

از دهه 1950. کار مرمتی فعال در صومعه اورشلیم جدید انجام شد که در نتیجه آن مجموعه معماری صومعه از خرابه ها برخاسته شد.

این صومعه که شهر معبد نامیده می شود بر روی تپه ای به نام صهیون قرار دارد.

برخی از ساختمان ها از خطوط کلی ساختمان های اورشلیم پیروی می کنند، مانند کلیسای جامع رستاخیز که به تصویر کلیسای رومی مقبره مقدس در اورشلیم ساخته شده است. در طول ساخت و ساز، معماران از نقاشی های معبد اورشلیم، داده های مربوط به ابعاد آن در دست نوشته های باستانی و حتی یک مدل چوبی که توسط پاتریارک پائیسیوس اسکندریه در سال 1649 به روسیه آورده شده است، استفاده کردند.

معبد چهار پا و تک گنبدی است که برج ناقوسی در ضلع جنوبی به آن و یک روتوندا در غرب با چادری بریده شده با سه طبقه از لوکارن های بزرگ - دهانه های پنجره در شیب سقف- است.

ورودی اصلی کلیسای جامع رستاخیز و همچنین کلیسای رستاخیز مسیح در اورشلیم در ضلع جنوبی قرار دارد. در محل ورودی غربی گلگوتای مقدس، تخته‌های سنگی سفید رنگ با حکاکی منظوم «تواریخ» اثر ارشماندریت نیکانور وجود دارد که حکایت از ساخت کلیسای جامع رستاخیز از پایه‌گذاری تا تقدیس آن دارد و زیارتگاه‌های آن را نیز نام‌گذاری می‌کند.

کلیسای جامع شبیه‌های مقدس کوه گلگوتا، غار مقبره مقدس، محل دفن سه روزه و رستاخیز حیات‌بخش منجی را بازتولید می‌کند.

زیارتگاه اصلی اورشلیم جدید، مقبره حیات بخش خداوند نامیده می شود. مانند اورشلیم اصلی خود، در داخل یک کلیسای کوچک سنگی سفید واقع در غرب گلگوتای مقدس قرار دارد. در همان نزدیکی یک سنگ گرد قرار دارد - شبیه به سنگی که توسط فرشته ای در شب رستاخیز مسیح از مقبره مقدس دور شد. این سنگ کوچک است، زیرا سنگی را تکرار می کند که پس از جدا شدن بخش هایی از آن در طول قرن ها برای انتقال به معابد دیگر در اورشلیم باقی مانده است.

در سمت راست ورودی، نمازخانه فرشته بزرگ قرار دارد سنت مایکل خدا، که در آن یک نماد کاشی کاری شده از قرن هفدهم حفظ شده است.

در قرن XVIII-XIX. در کلیسای جامع رستاخیز یک و نیم دوجین کلیسای جانبی وجود داشت که توسط خیرین اورشلیم جدید ساخته شده بود، از جمله آنهایی که از سلسله رومانوف حاکم بودند.

تنها یکی از آنها باقی مانده است - کلیسای مقدس مریم برابر با رسولانمجدلیه در گالری شمالی روتوندا، جایی که مریم مجدلیه در اورشلیم هنگام دفن مسیح ایستاده بود. این کلیسا در سال 1801 توسط ملکه ماریا فئودورونا، همسر امپراتور پل اول، به افتخار حامی آسمانی او ساخته شد. این ساختمان زیبا توسط معمار بزرگ M. F. Kazakov به سبک کلاسیک طراحی شده است.

در مجاورت کلیسای جامع از شرق، کلیسای زیرزمینی کنستانتین و هلنا قرار دارد. در خود اورشلیم، چنین کلیسایی مستقیماً در بدنه صخره حک شده است. واروارا سوورووا-ریمنیکسکایا و آرکادی سووروف، همسر و پسر فرمانده بزرگ روسی الکساندر واسیلیویچ سووروف (1730-1800)، که در طول زندگی خود کمک های مالی قابل توجهی به صومعه اورشلیم جدید کردند، در قسمت شمالی کلیسا مدفون شده اند.

دور تا دور صومعه را یک دیوار قلعه بلند واقعی به طول یک کیلومتر و با دیوارهایی به ضخامت سه متر احاطه کرده است. چنین دیوارهای ضخیمی نیز برای اجرای به اصطلاح "گذرگاه رزمی" در امتداد قسمت بالایی آنها مورد نیاز بود - یک گالری سرپوشیده با دو ردیف سوراخ. ردیف بالا برای نبردهای دوربرد در نظر گرفته شده بود، ردیف پایین شامل مایکولاسیون های نصب شده برای دفاع از پایه دیوار بود. هشت برج دیوار قلعه هر کدام یک نام خاص «فلسطینی» دریافت کردند: جتسیمانی، صهیون و غیره.

جاذبه ها

مجموعه صومعه رستاخیز اورشلیم جدید (قرن XVII-XIX):

■ کلیسای جامع رستاخیز (1656-1685)،

■ بقایای برج ناقوس (تخریب شده در سال 1941)

■ کلیسای کنستانتین و هلنا (کلیسای زیرزمینی، 1658-1685)،

■ دروازه مقدس با کلیسای دروازه (1694-1697)،

■ سفره خانه با کلیسای عیسی مسیح (1686-1692)،

■ اتاق های شاهزاده خانم تاتیانا میخایلوونا (اواخر قرن هفدهم)،

■ خانه های مالت و آهنگر (1690-1694)،

■ اتاق های پیشوا (اواخر قرن هفدهم)،

■ سپاه برادر (اواخر قرن هفدهم)،

■ خانه های نگهبانی (دهه 1690)،

■ اتاق های "بچه های رهبانی" (1650)،

■ بخش های بیمارستان (1698)،

■ انبار کواس (1690s).

■ دیوارهای قلعه (1690-1694)، برج ها (جتسیمانی، صهیون، دروازه، الیزابت، خارجی، "باروخا"، افرایم، دمشق، خانه داوود).

ساختمان های پشت دیوار قلعه:

■ اسکیت نیکون (1658)،

■ موزه معماری چوبی (آسیاب، کلیسای کوچک، کلبه دهقانان).

■ موزه تاریخی، معماری و هنر «اورشلیم جدید» (1020).

■ این واقعیت که در اتحاد جماهیر شوروی، صومعه اورشلیم جدید پس از جنگ بزرگ میهنی، با وجود ماهیت الحادی ایدئولوژی دولت سوسیالیستی، حفظ و بازسازی شد، با آدرس رسمی این نهاد مذهبی یادآوری می شود: شهر ایسترا، خیابان Sovetskaya، ساختمان 2.
■ چیزهای زیادی در اطراف صومعه وجود دارد که شما را به یاد سرزمین مقدس می اندازد. تپه های اطراف صومعه را Eleonsky و Tavorsky، روستاها Preobrazhenskoye، Nazareth و Capernaum، رودخانه Istra به نام اردن، رودخانه ای که در اطراف تپه صومعه جریان دارد، جریان کیدرون نامیده می شد و خود شهر Istra به نام Voskresensky نامیده می شد. 1930.
■ حتی قبل از ساخت صومعه اورشلیم جدید، تلاش هایی برای انتقال تصویر کلیسای مقبره مقدس به خاک روسیه صورت گرفت. آغازگر معروف ترین پروژه تزار بوریس گودونوف (1552-1605) بود که به عنوان "نمونه اولیه" یک زیارتگاه فلسطینی قصد داشت مجموعه ای از ساختمان ها را با نام واحد "مقدس مقدس" در کرملین مسکو ایجاد کند. همچنین قرار بود شامل کلیسای جامع سنت باسیل باشد که در مسکو "اورشلیم" نامیده می شد و نماد اورشلیم بهشتی بود. گودونوف با ساختن «مقدس مقدس» قصد داشت اقتدار خود را در میان مردم روسیه افزایش دهد. پروژه اجرا نشد.
■ در متن «تواریخ» منظوم ارشماندریت نیکانور در مورد ساخت کلیسای رستاخیز از شعر آکرستیک استفاده شده است. از اولین حروف در سطرهای متن اصلی، پیامی شکل می گیرد: «ارشماندریت گناهکار نیکانوریس این صومعه رستاخیز این جدول پیچیده را برای همه کسانی که آن را می خوانند نوشت تا بدانند این صومعه و کلیسا چه زمانی ساخته شده و چه کسی آن را ساخته است. ”
■ سی سال پس از اتمام ساخت و ساز، خیمه سنگی کلیسای جامع رستاخیز فروریخت و تا سال 1761 این ساختمان باشکوه بر اساس طرح V.V.
■ در زمان پیتر اول کبیر (1672-1725)، تعداد راهبان در اورشلیم جدید کاهش یافت: امپراتور معتقد بود که پول زیادی برای نگهداری آنها خرج می شود. از این پس، صومعه نیز موظف بود اسب، علوفه و صنعتگران را از میان دهقانان صومعه به دولت عرضه کند.
■ صومعه اورشلیم جدید یک مالک بزرگ روسی بود: قبل از اصلاحات سکولاریزاسیون در سال 1764، این صومعه مالک 14-16 هزار روح دهقان رهبانی بود. پس از اصلاحات، آنها تحت صلاحیت دولت قرار گرفتند، از محدوده کلیسا آزاد شدند و آزادی شخصی دریافت کردند.
■ در سال های 1762 و 1792م آتش سوزی های بزرگ در قلمرو صومعه رخ داده است.
■ اطلاعات در مورد ویرانی در اورشلیم جدید در طول نبردهای بزرگ جنگ میهنی، در دادگاه نورنبرگ جنایتکاران نازی ظاهر شد.
■ در سال 2013 مقبره پاتریارک نیکون در راهرو شمالی کلیسای جامع رستاخیز توسط باستان شناسان افتتاح شد. تابوت خالی بود؛ مقبره قبلاً غارت شده بود. محل بقایای بقایا هنوز مشخص نیست.