اطلاعات عمومیدر مورد قوانین ساخت نقاشی

تمام قوانین برای اجرای نقشه هایی که در حال حاضر در حال اجرا هستند در استانداردهای دولتی (GOST) سیستم یکپارچه اسناد طراحی (ESKD) منعکس شده است که بسیاری از توصیه های سازمان های استاندارد بین المللی را در نظر می گیرد.

تمام استانداردهای ارائه شده توسط ESKD به شرح زیر توزیع می شود: گروه های طبقه بندی:
0 - احکام کلی؛
1 - مقررات اساسی;
2 - طبقه بندی و تعیین محصولات در اسناد طراحی.
3 - قوانین کلی برای ساختن نقشه ها.
4- قواعد انجام نقشه ها در مهندسی مکانیک و ابزارسازی.
5- قوانین رسیدگی اسناد طراحی(حسابداری، ذخیره سازی، تکرار، تغییرات)؛
6 - قوانین اجرای اسناد عملیاتی و تعمیراتی.
7 - قوانین برای اجرای طرح ها;
8 - قوانین اجرای اسناد ساختمانی و اسناد کشتی سازی.
9- سایر استانداردها.

در ESKD، همه استانداردها دارای ساختار مشخصی از نامگذاری ها و نام ها هستند. به عنوان مثال، "خطوط" GOST 2.303-68 به این معنی است که استاندارد در مجموعه ESKD گنجانده شده است که به آن شماره 2 اختصاص داده شده است، شماره استاندارد 303 است (3 کد گروه طبقه بندی است، 03 شماره سریال است. استاندارد در گروه)، سال ثبت نام 1968 است، نام "خطوط" است.

کاملاً واضح است که تمام استانداردهای ESKD برای صنعت تهیه شده است و ویژگی های ترسیم نقشه برای سایر صنایع را در نظر نمی گیرد، بنابراین هنگام انجام چنین نقشه هایی، برخی انحرافات از استانداردها مجاز است. هنگام ساخت نقشه ها، باید با الزامات تعیین شده توسط "سیستم یکپارچه" هدایت شوید مستندات طراحی"، به قالب ها، بلوک های عنوان، مقیاس ها، خطوط، فونت ها و غیره.

قالب های کاغذی برای طراحی

تمام نقشه ها باید روی ورق های کاغذی با اندازه استاندارد انجام شوند. فرمت ورق های کاغذ با ابعاد قاب بیرونی طرح تعیین می شود (شکل 1). با یک خط نازک پیوسته کشیده می شود. خط قاب رسم به صورت یک خط اصلی ضخیم یکپارچه در فاصله 5 میلی متری از قاب بیرونی کشیده می شود. یک حاشیه به عرض 20 میلی متر در سمت چپ برای بایگانی باقی مانده است. تعیین و ابعاد طرفین قالب ها توسط GOST 2.304-68 تعیین شده است. داده های مربوط به فرمت های اصلی در جدول آورده شده است. 1.

جدول 1

تعیین قالب / ابعاد جانبی ورق، میلی متر

A1 / 594 x 841

A2 / 594 x 420

A4 / 297 x 210

فرمت های اصلی از فرمت AO با تقسیم متوالی به دو قسمت مساوی موازی با ضلع کوچکتر به دست می آیند. در صورت لزوم استفاده از فرمت A5 با ابعاد جانبی 210*148 میلی متر مجاز است. ممکن است از فرمت های اضافی نیز استفاده شود. آنها با افزایش اضلاع فرمت های اصلی به میزانی که مضربی از ابعاد اضلاع فرمت A4 است تشکیل می شوند.

انحرافات زیر از طرف های قالب برای اندازه های جانبی مجاز است: تا 1.5 ± 150، از 150 تا 2.0 ± 600، بیش از 3.0 ± 600.

بلوک عنوان طرح

بلوک عنوان طرح در گوشه سمت راست پایین قالب قرار دارد (شکل 1 را ببینید). شکل، ابعاد و محتوای ستون های کتیبه اصلی توسط GOST 2.104-68 تعیین شده است. کتیبه اصلی نشان می دهد: در ستون 1 - نام محصول. در ستون 2 - تعیین نقشه؛ در ستون 3 - مواد قطعه؛ در ستون 4 - نام سازنده نقشه.
در گوشه سمت چپ بالای طرح، در یک قاب به ابعاد 14 در 70، نام طراحی مندرج در ستون 2 قاب کتیبه اصلی نوشته شده است که 180 درجه چرخیده است.
در فرمت A4، کتیبه اصلی فقط در امتداد سمت کوتاه آن قرار دارد.
در فرمت های بزرگتر از A4، کتیبه اصلی را می توان در دو طرف کوتاه و بلند قرار داد. هنگامی که بلوک عنوان در امتداد ضلع کوتاه قرار می گیرد، نماد طراحی چرخانده شده در گوشه سمت راست بالا در امتداد ضلع بلند قرار دارد.

همچنین ببینید

ترازو رسم

تصویر یک شی در نقاشی را می توان در آن ساخت اندازه زندگی، کاهش یا افزایش یافت.

مقیاس- این نگرش همه است ابعاد خطیتصاویر یک شی در طراحی به اندازه طبیعی خود.

GOST 2.302-68 محدوده مقیاس های زیر را برای تصاویر در نقاشی ها ایجاد می کند:
مقیاس کاهش -1:2; 1:2.5; 1:4; 1:5; 1:10; 1:15; 1:20; 1:25; 1:40; 1: 75; 1: 100; 1: 200;
اندازه طبیعی - 1: 1;
مقیاس بزرگنمایی - 2:1; 2.5:1; 4:1; 5:1; 10:1; 40:1; 50:1; 100:1;

به تصویر کشیدن یک شی در یک نقاشی در مقیاس بزرگ یا کوچک شده برای تعیین ابعاد آن تنها به دلیل نیاز به درک بصری صحیح از شکل شیء به تصویر کشیده شده است، بنابراین، صرف نظر از مقیاس. از تصویر، ابعاد واقعی در نقاشی نشان داده شده است.

مقیاس در بلوک عنوان طرح به صورت 1:1 نشان داده شده است. 1:2; 2:1 و غیره. مقیاس تصویر که با آنچه در کتیبه اصلی طرح مشخص شده است متفاوت است، بلافاصله پس از کتیبه مربوط به این تصویر، بر اساس نوع A (1:10)، A -A نشان داده شده است. (2:5).

رسم خطوط

عناصر اصلی هر نقاشی خطوط هستند. تصاویر اشیاء در نقاشی ترکیبی از انواع مختلف خطوط هستند.
هنگام ساخت نقشه ها از خطوط با ضخامت ها و سبک های مختلف استفاده می شود. هر کدام از آنها هدف خاص خود را دارند. ضخامت خطوط از یک نوع باید برای همه تصاویر در یک طراحی مشخص یکسان باشد.

GOST 2303-80 خطوط کلی و اهداف اصلی خطوط را در نقشه های تمام صنایع تعیین می کند.

کتیبه های روی نقاشی ها

تمام نوشته های روی نقشه ها باید با فونت استاندارد طراحی شوند. فونت طراحی همچنین برای ایجاد کتیبه بر روی سایر اسناد فنی استفاده می شود. در این حالت حروف فونت، اعداد، نوشته های فردی و متن با دست انجام می شود. کتیبه های منفرد ممکن است فقط از حروف بزرگ تشکیل شده باشند. اعداد ظاهر شده در متن نیز در ارتفاع برابر با ارتفاع حروف بزرگ ساخته می شوند.

تمام نوشته ها و اعداد ابعادی روی نقشه ها باید واضح و خوانا باشند. کتیبه ها با فونت های مشخص شده توسط GOST 2.304-81 "Fonts Drawing" ساخته می شوند. این فونت ها شامل الفبای روسی، لاتین و یونانی و همچنین اعداد عربی و رومی است.

استاندارد اندازه فونت های زیر را تعیین می کند: (1.8); 2.5; 3.5; 5 7; 10; 14; 20; 28; 40. اندازه قلم h ارتفاع حروف بزرگ و اعداد را بر حسب میلی متر تعیین می کند.

ضخامت (d) خط فونت بسته به ارتفاع فونت تعیین می شود. برابر با 0.1 ساعت است. عرض (d) حرف 0.6 h یا 6 d انتخاب شده است. عرض حروف A، D Ж، М، Ф، X، Ц، Ш، Ъ، Ш، У بزرگتر از این مقدار 1 یا 2d (شامل عناصر پایین و بالایی) و عرض حروف Г، 3، С با d کمتر است.

استاندارد دو نوع فونت زیر را بسته به ضخامت d خطوط فونت ایجاد می کند: نوع A (d = 1 /14h) بدون مایل و با شیب حدود 75 درجه نسبت به خط افقی. نوع B (d= 1/10h) بدون شیب و با شیب در 75 درجه. در شکل شکل 6 شکل حروف الفبای روسی و اعداد عربی را نشان می دهد که با فونت B بدون مایل نوشته شده است.

حداقل فاصله بین کلماتی که با علامت گذاری از هم جدا می شوند، فاصله بین علامت نگارشی و کلمه ای است که به دنبال آن است.

هنگام نوشتن کتیبه روی نقاشی ها با استفاده از فونت های استاندارد، فاصله a بین حروف، اتصال خطوطی که با یکدیگر موازی نیستند (به عنوان مثال، G و A، A و T و غیره) به نصف کاهش می یابد، یعنی با ضخامت خطوط فونت برای تمام متن ها، ضخامت خط یک فونت باید یکسان باشد.

نقشه های تولید شده اغلب دارند تعداد زیادیکتیبه های حروف الفبا و دیجیتال. آنها به عنوان یک قاعده باید به صورت افقی قرار گیرند. شما باید از قرار دادن کتیبه ها در داخل کانتور برجستگی ها خودداری کنید (به جز اعداد ابعادی). اگر کتیبه زیر خط اعمال شود یا با خط زیر خط کشیده شود، باید تقریباً 1 میلی متر از آن فاصله داشته باشد.

اگر کتیبه از یک خط عبور کند، خط باید در تقاطع قطع شود. هنگام پر کردن ستون های کتیبه اصلی و سایر اسناد گرافیکی، کتیبه باید در صورت امکان در همان فاصله از خطوط محدود کننده ستون قرار گیرد.

نام ها، عنوان ها، عناوین در بلوک عنوان و روی حاشیه طراحی ممکن است بدون مایل نوشته شود. برای نوشتن سریع کتیبه ها در فونت طراحی، گاهی اوقات از استنسیل های مختلفی استفاده می شود.

ابعاد روی نقاشی

بر اساس تصاویر یک شی در نقاشی، می توان اندازه آن و اندازه تک تک قطعات آن را قضاوت کرد. مبنای این کار اعداد ابعادی هستند، صرف نظر از مقیاس و با چه دقتی که تصاویر ساخته شده اند. قوانین اعمال ابعاد بر روی نقشه ها توسط GOST 2.307-68 ایجاد شده است.

ابعاد در نقاشی با اعداد ابعادی، ابعاد و خطوط گسترش نشان داده شده است. اعداد بعدی در نقشه ها معمولاً بدون نشان دادن واحدهای اندازه گیری بر حسب میلی متر نشان داده می شوند. در مواردی که نیاز به استفاده از واحدهای طول دیگر باشد، بعد از عدد بعد نشان داده می شوند.

اعداد بعدی در بالای خط بعد، احتمالاً نزدیکتر به وسط آن اعمال می شوند. فاصله بین شماره اندازه و خط اندازه باید حدود 1.0 میلی متر باشد. ارتفاع اعداد ابعادی حداقل 3.5 میلی متر در نظر گرفته می شود.

خط بعد به موازات قطعه ای که اندازه آن در بالای آن اعمال می شود ترسیم می شود. بین خطوط کششی که عمود بر خطوط بعدی کشیده شده اند انجام می شود. رسم خطوط بعد به طور مستقیم به خطوط مجاز است طرح کلی قابل مشاهده، محوری و مرکزی. در برخی موارد، خط بعد ممکن است عمود بر خط گسترش رسم نشود. خطوط ابعاد با فلش محدود می شوند. در برخی موارد، آنها به طور کامل انجام نمی شوند، اما با شکستن فلش در یک طرف. اندازه فلش بر اساس ضخامت خط اصلی ضخیم جامد اتخاذ شده در نقشه انتخاب می شود. در یک نقاشی، اندازه فلش ها باید تا حد امکان مشابه باشد. استفاده از خطوط کانتور، محوری، مرکزی و امتدادی به عنوان خطوط ابعادی توصیه نمی شود.

اگر طول خط بعد برای جا دادن فلش ها خیلی کوچک باشد، خط بعد فراتر از خطوط گسترش ادامه می یابد.

خطوط امتدادی از مرزهای اندازه گیری ها ترسیم می شوند. در صورت امکان، خطوط گسترش باید خارج از کانتور تصویر، عمود بر یک قطعه خط مستقیم، که اندازه آن باید مشخص شود، قرار گیرد. خطوط گسترش باید فراتر از انتهای فلش های خطوط ابعاد 1 ... 5 میلی متر گسترش یابد.

حداقل فاصله از خط بعد تا یک خط موازی با آن باید 10 میلی متر و بین خطوط ابعاد موازی - 7 میلی متر باشد.

ابعاد زاویه ای در نقشه ها بر حسب درجه، دقیقه و ثانیه نشان داده می شود که نشان دهنده واحدهای اندازه گیری است. اندازه زاویه در بالای خط بعد اعمال می شود که به صورت کمانی با مرکز در راس آن کشیده شده است. در این حالت خطوط گسترش به صورت شعاعی رسم می شوند.

اگر فضای کافی در بالای خط بعد برای نوشتن عدد ابعاد وجود نداشته باشد یا این فضا توسط عناصر دیگر تصویر اشغال شده باشد و وارد کردن عدد بعد در آن غیر ممکن باشد، شماره بعد مطابق یکی از گزینه های نشان داده شده اعمال می شود. در شکل زیر

به منظور ساده کردن تعدادی از تصاویر و سهولت خواندن نقاشی، استاندارد برای استفاده فراهم می کند نمادهابه صورت حروف الفبای لاتین و علائم گرافیکی که در مقابل اعداد بعدی قرار می گیرند. در نقشه ها از علائم و حروف برای نشان دادن قطر و شعاع، طول قوس و مربع، شیب و مخروط، کره، ضخامت و طول قطعه استفاده شده است.

قبل از عدد بعدی قطر، یک علامت اعمال می شود - دایره ای که با یک خط مستقیم با زاویه 75 درجه عبور کرده است. علاوه بر این، هیچ شکافی بین علامت و عدد وجود ندارد.

برای دایره هایی با قطر کوچک، خطوط بعد فلش و خود بعد مطابق یکی از گزینه های نشان داده شده در شکل ترسیم می شوند. زیر

قبل از عدد بعدی شعاع قوس همیشه علامتی به شکل حرف بزرگ لاتین R وجود دارد. خط بعدی در این حالت به سمت مرکز قوس کشیده می شود و فقط به یک فلش که روی قوس یا آن قرار دارد محدود می شود. پسوند. اگر شعاع در نقشه کمتر از 6 میلی متر باشد، توصیه می شود فلش را در قسمت بیرونی قوس قرار دهید.

اگر لازم است موقعیت مرکز قوس مشخص شود، با تقاطع خطوط مرکز یا گسترش مشخص می شود. در مواردی که نقاشی یک قوس با شعاع بزرگ را نشان می دهد، که برای آن مرکز نیازی به علامت گذاری نیست، خط بعد بدون رسیدن به مرکز قطع می شود. اگر در این حالت مرکز نیاز به علامت گذاری داشته باشد، مجاز است آن را به قوس نزدیک کند. خط بعد در این حالت با یک خم 90 درجه نشان داده می شود و هر دو بخش از خط بعد به موازات یکدیگر رسم می شوند. خطوط ابعادی که از یک مرکز امتداد می‌یابند و برای نشان دادن کمان‌های ابعادی در نظر گرفته شده‌اند، نباید روی یک خط مستقیم قرار گیرند.توصیه می شود از شعاع برای نشان دادن قوس تا 180 درجه استفاده کنید. قوس هایی که قدر آنها بیش از 180 درجه است با قطر مشخص می شوند.

علامت قوس بالای عدد بعد اعمال می شود. طول قوس بر حسب واحدهای خطی مشخص می‌شود و عدد ابعادی نشان‌دهنده قوس در بالای خط ابعادی مطابق با الزامات معمول رسم می‌شود.

تعیین مواد در نقشه ها

یک نشانه گرافیکی در طراحی شیء/محصول از مواد ترسیم شده، ایده لازم را از ماده(هایی) که شیء/محصول/قسمت از آن ساخته شده است به ما می دهد.

تعیین مواد گرافیکی و قوانین استفاده از آنها در نقشه ها باید مطابق با GOST 2.306-68 باشد.

هنگام انجام نامگذاری های گرافیکی مواد، ترکیبی از انواع مختلف خطوط استفاده می شود، اما اینها همیشه خطوط مستقیم موازی هستند که با زاویه 45 درجه نسبت به خط مرکزی یا خط قاب طراحی کشیده شده اند.

اگر خطوط دریچه در جهت با خطوط کانتور یا محوری منطبق باشند، می توان خطوط دریچه را با زاویه 30 یا 60 ترسیم کرد.

فاصله بین خطوط جوجه کشی با در نظر گرفتن منطقه جوجه کشی و نیاز به تنوع بخشیدن به جوجه کشی مناطق مجاور باید 1-10 میلی متر باشد.

خطوط دریچه را می توان به سمت راست یا چپ، اما در یک جهت در تمام بخش ها و بخش های مربوط به یک عنصر در یک طراحی داده شده، مایل کرد.

ضخامت خطوط و طراحی آنها مطابق با GOST 2.303-68 * پذیرفته شده است.

اگر قطعات مجاور باشند، برای یک قسمت خطوط دریچه به سمت راست متمایل می شوند، برای قسمت دیگر به سمت چپ (کانتر هاچینگ).

هنگام سایه زدن در صفحه شطرنجی، در چنین مواردی، فاصله بین خطوط سایه در یک بخش باید با فاصله مربوطه در قسمت دیگر متفاوت باشد.

اگر سه قسمت مختلف با یکدیگر در تماس هستند، باید فاصله بین خطوط در هچینگ را تغییر دهید یا این خطوط را در یک قسمت نسبت به قسمت دیگر، بدون تغییر زاویه شیب آنها تغییر دهید.

سطح مقطع باریک و بلند که عرض آنها در نقشه 4-2 میلی متر است، توصیه می شود فقط در انتها و خطوط سوراخ ها کاملاً دریچه شوند و بقیه سطح مقطع باید به صورت کامل درآورده شوند. فقط در مناطق کوچک در چندین مکان جوجه ریزی شود.
نواحی باریک، که عرض آنها کمتر از 2 میلی متر است، ممکن است سیاه شده با فاصله حداقل 0.8 میلی متر بین بخش های مجاور نشان داده شود.

هنگام به تصویر کشیدن یک پروفیل خاک و سطح مقطع بزرگ، مجاز به اعمال نمادها به شکل نوار باریک با عرض یکنواخت فقط در کانتور بخش است.

برای روشن شدن تنوع مواد از همان نوع، نام گرافیکی باید با یک کتیبه توضیحی در قسمت طراحی همراه باشد.

سایه زنی سطوح مقطع سازه های ساختمانی بدون تعیین گرافیکی مصالح مجاز است.