بیماری های تنفسی اگر سگ نشانه هایی از آنها را نشان دهد، ممکن است نشان دهنده نوعی عفونت یا کاهش ایمنی باشد. در بیشتر موارد علائم

اندام های تنفسی کبوتر تبادل گاز، تنظیم حرارت و حفظ تعادل اسید-باز و آب را فراهم می کند. در هنگام تنفس، رطوبت از بدن خارج می شود، تبادل حرارت رخ می دهد و در نتیجه تجزیه مواد مغذی رخ می دهد.

کبوترها سیستم تنفسی بسیار پیچیده ای دارند. حاوی اندام های زیادی است.

کیسه های هوایی فضای بین اندام ها را پر می کنند و با سایر کیسه های هوایی متصل می شوند. این سیستم اندام های تمام سیستم های دیگر را به یکدیگر متصل می کند. تمام شکاف های موجود در حفره بدن پر شده است که از بدن در برابر آسیب محافظت می کند.

کبوتر دقیقاً به همین دلیل برای پروازهای طولانی سازگار است ساختار پیچیده. اجزای اصلی حفره بینی، حنجره فوقانی، نای، حنجره تحتانی، برونش ها، ریه ها و سیستمی از کیسه های هوایی منشعب هستند.

نای آنها به بهترین وجه رشد می کند، که توسط قوس های غضروفی احاطه شده است که از فشرده شدن آن جلوگیری می کند. برعکس، فاصله تنفس باریک است. نای به دو برونش منشعب می شود. برونش ها بیشتر به نایژه های کوچکتر منشعب می شوند و به همین ترتیب به سمت آلوئول ها حرکت می کنند. در انتهای چنین شاخه هایی کیسه های هوایی وجود دارد که پر از هوا هستند. آنها در عمل تنفس شرکت می کنند و به لطف کار خود، پرنده توانایی دریافت اکسیژن مورد نیاز را در کوتاه ترین زمان ممکن به دست می آورد که در هنگام پرواز بسیار راحت است.

در طول پرواز، تنفس کبوتر چندان شدید نیست، زیرا این توانایی را دارد که اکسیژن لازم برای فرآیندهای شیمیایی در بدن را از کیسه های هوا بکشد. آنها همچنین یک عملکرد حمایتی برای بدن انجام می دهند. آنها همچنین تماس بین اندام ها را در حفره بدن نرم می کنند. تحت بارهای سنگین، شوک ها یا شوک ها، یک عملکرد محافظتی خاص فعال می شود.

اندام های تنفسی کبوترها به گونه ای پیچیده طراحی شده اند که قادر به جذب شدید و سریع اکسیژن هستند. این برای کار عضلانی عالی لازم است. کبوتر پرنده ای نسبتاً فعال است که دائماً در حال حرکت است. شایان ذکر است که اکثر آنها در شهرها زندگی می کنند. و با بال های خود به سرعت، تیز و اغلب اوقات کار می کند.

در شهرهایی که هوا آلوده است و همچنین مقدار زیادی بخار و دود وجود دارد، حتی سیستم تنفسی پیچیده کبوتر نیز ممکن است دچار اختلال شود. هنگامی که کبوترها احساس تنگی نفس می کنند، منقار خود را بازتر می کنند و بال های خود را به عقب می برند.

کیسه های هوا یکی از نقش های اصلی را ایفا می کنند. آنها جایگزین ریه ها می شوند که در کبوتر رشد ضعیفی دارند.

تعداد بازدم و دم انجام شده توسط یک کبوتر در دقیقه 17-37 است. البته این بستگی به وضعیت استراحت یا بیداری او دارد. اما همانطور که اشاره شد، سیستم تنفسی چنین ساختار پیچیده ای، پرندگان را یک قدم دیگر به اوج می برد.