اولین دغدغه شاهزاده ولادیمیر پس از غسل تعمید روس، ساخت کلیساها و ایجاد یک سلسله مراتب بود. برای نگهداری و تزئین کلیسای جامع به افتخار عروج مادر خدایک دهم درآمدهای کشور تعیین شد. بنابراین، این معبد شروع به "کلیسای عشر" نامید. صنعتگران قسطنطنیه برای ساخت و رنگ آمیزی آن دعوت شدند.

در کلیسای کلیسای جامع، کلیسایی به یاد سنت کلمنت، پاپ رم، که در حوالی سال 101 در خرسونسوس به شهادت رسید، ساخته شد که سر آن توسط شاهزاده ولادیمیر به کیف آورده شد. کلیساهای سنت باسیل کبیر، که نامش در هنگام غسل تعمید به شاهزاده ولادیمیر داده شد، و سنت میکائیل فرشته، که اولین نامش را داشت، نیز ساخته شدند. متروپولیتن کیف.

در آغاز، متروپولیتن مایکل (†992) در راس کلیسای تازه تأسیس روسیه ایستاد. در نوگورود اولین اسقف یواخیم کورسونیانین بود. شکی نیست که قبلاً در زمان شاهزاده ولادیمیر ، بخش های دیگری به عنوان مثال در چرنیگوف سازماندهی شده بود.

سلسله مراتب عالی روسیه، سنت مایکل، طبق یک افسانه، یک سوری یا یونانی بود، به گفته دیگران - بلغاری. او احتمالاً حتی قبل از مبارزات شاهزاده ولادیمیر به کیف رسید و او و مردم کیف را غسل تعمید داد. سنت میکائیل غیرت رسولی برای گسترش ایمان مسیحی نشان داد، کلیساها را در شهرها و روستاها ساخت، از ریشه کنی خرافات بت پرستی مراقبت کرد، اولین مدارس را در کیف تأسیس کرد و برای آموزش گله ای که به او سپرده شده بود سخت کار کرد. متروپولیتن مایکل با فروتنی و فروتنی بسیار متمایز بود و مردم را با عشق به مسیح جذب می کرد. او در سراسر ایالت کیف سفر کرد و مردم را در همه جا تعمید داد. او در سال 992 درگذشت و بر اساس تواریخ، "در زمان عزیمت او در شهر کیف گریه و ماتم فراوان شد." بقایای او در لاورای کیف-پچرسک قرار دارد، جایی که آنها از کلیسای دهک منتقل شدند (30/13 اکتبر).

دومین قدیس بزرگ و دستیار قدیس ولادیمیر در امر روشنگری مردم روسیه اسقف یواخیم نووگورود بود که مدرسه ای را در نوگورود تأسیس کرد و با بت پرستی که در شمال بسیار قوی تر از قبل بود مبارزه کرد. کیوان روس.

شاهزاده ولادیمیر تصمیم گرفت دولت خود را بر اساس اصول مسیحی سازماندهی کند. هم در شخصی و هم زندگی خانوادگی، و در روابط با رعایای خود سعی در اجرا داشت فرمان مسیحیدر مورد عشق او نه تنها قوانین رحمانی را در ایالت خود معرفی کرد و مجازات اعدام را لغو کرد، بلکه حمایت عمومی از فقرا، بیماران و پیران را نیز سازماندهی کرد، که در آن زمان در هیچ ایالت مسیحی وجود نداشت. به همه افراد بیمار و پیر لباس و غذا داده شد. اگر نمی توانستند برای او به دربار شاهزاده بیایند، او را هر روز از خانه به آنها تحویل می دادند. شاهزاده ولادیمیر از خزانه خود به طور گسترده ای بین نیازمندان توزیع کرد. کمک های سازمان یافته به کیف محدود نشد، بلکه به تدریج شروع به پوشش کل ایالت کرد.

به لطف ملایمت شاهزاده ولادیمیر نسبت به جنایتکاران، سرقت در کشور افزایش یافت و اسقف ها مجبور شدند دوک بزرگ را متقاعد کنند تا اقدامات سختی را علیه سارقان انجام دهد.

شاهزاده ولادیمیر که نگران تحصیل بود، مدرسه ای را در کاخ خود افتتاح کرد، جایی که علاوه بر 12 پسرش، جوانان کیف، از جمله هیلاریون، متروپولیتن آینده کیف، در آنجا تحصیل کردند. گراند دوکولادیمیر روابط خود را با غرب مسیحی قطع نکرد و هنگامی که راهب برونو که برای موعظه به پچنگ ها به کیف رسید، با افتخار با او ملاقات کرد. روابط دوستانه با پاتریارک قسطنطنیه و اسقف نشین بلغارستان برقرار بود. کتابهای مذهبی از اهرید فرستاده شد که به دستور دوک بزرگ ولادیمیر کپی شد و به کلیساها فرستاده شد.

سنت ولادیمیر در 15 ژوئیه 1015 درگذشت و در کلیسای جامع Assumption در منطقه سنت کلمنت به خاک سپرده شد. کلیسای روسیه به او به عنوان روشنگر خود احترام می گذارد و او را برابر با رسولان می خواند و مردم به او لقب "خورشید سرخ" دادند (15/28 ژوئیه).

در دوران روسیه باستان یک سیستم گنبد متقاطع وجود داشت. تاریخچه ساخت کلیساهای بادوام گنبدی متقاطع ساخته شده از سنگ به ساخت کلیسای ده در کیف برمی گردد که ساخت آن هفت سال (از 989 تا 996) به طول انجامید.

در ابتدا، فناوری ساخت کلیساهای سنگی و نوع شناسی آنها توسط معماران روسی باستان از قوانین سنتی بیزانس به عاریت گرفته شد. علاوه بر این، پس از یک رویداد تاریخی مهم - غسل تعمید روسیه، اولین کلیساها توسط صنعتگران دعوت شده از بیزانس ساخته شد.

چنین ساختمان هایی را می توان با خیال راحت نمونه های برجسته بیزانس نامید، اما از همان ابتدا در این مسیحیان عبادتگاه هاویژگی های اصلی خودشان ظاهر شد. ظاهر آنها به دلیل ویژگی های شرایط محلی و خواسته های مشتریان بود.

یک سال پس از غسل تعمید روس در سال 988، ساخت کلیسای دهک آغاز شد، که برای اولین بار از آن ساخته شد. متعاقباً، این مروارید معماری باستانی روسیه در جریان حمله باتو خان ​​از بین رفت.

در زمان سلطنت شاهزاده بزرگ کیف یاروسلاو حکیم، ساخت کلیساهای مسیحی در مقیاس بزرگ آغاز شد. در این دوره بود که کلیسای جامع سنت سوفیا ساخته شد که اندازه آن نه تنها در روسیه، بلکه در خود بیزانس نیز مشابه نبود.

از زمان های قدیم، کیف را مادر شهرهای روسیه می نامند. تاریخ رسمی تولد این شهر 1037 در نظر گرفته شده است، اگرچه اولین سکونتگاه ها پنج قرن قبل در سواحل دنیپر ظاهر شد.

پس از پیروزی روس ها بر پچنگ ها در دوران سلطنت یاروسلاو حکیم، کیف اهمیت شهر اصلی ایالت قدیمی روسیه را به دست آورد. و این تسلط با ساخت و ساز، که در 1037 - 1044 ساخته شده است، تثبیت شده است.

سوفیای کیف به عنوان معبد اصلی تمام روسیه باستان، که جمعیت آن به تازگی غسل تعمید یافته بودند، خدمت می کرد. بنابراین، ابعاد باشکوه و زیبایی سازه باید تخیل را شوکه می کرد و همه کسانی را که کلیسای جامع سنت سوفیا را می دیدند خوشحال می کرد.

معبد سیزده گنبدی و پنج شبستانی گنبدی متقاطع به دلیل انبوه و سنگین بودن اشکال متمایز بود و به آن وقار و اهمیت می بخشید. کلیسای جامع منحصر به فرد است - آجرکاری ساده بدون گچ بر شدت و عظمت ساختار تأکید دارد.

دکوراسیون داخلی غنی و ماهرانه توسط بهترین صنعتگران زمان خود اجرا شده است. از داخل، تمام دیوارها و طاق های معبد با نقاشی های دیواری رنگارنگ و موزاییک هایی با موضوعات مسیحی پوشیده شده بود.

ماریا اورانتا - موزاییک کلیسای جامع سنت سوفیا.

کلیسای جامع نه تنها به عنوان یک ساختمان مذهبی، بلکه به عنوان ساختمان عمومی اصلی روسیه باستان نیز خدمت می کرد. در اینجا آنها سفرای خارجی را دریافت کردند و به شاهزادگان نوگورود، سوزدال و روستوف حق سلطنت دادند.

با توجه به مدل و شباهت سوفیای کیف، دومین نمونه از معماری گنبدی متقاطع روسیه باستان ساخته شد - کلیسای جامع سنت سوفیا در نووگورود(1045 - 1050). با این حال، معبد تفاوت های قابل توجهی داشت. از سنگ های فرآوری نشده ساخته شده بود که شکل طبیعی خود را حفظ کردند. سنگ ها را با ملات آهک به هم محکم می کردند.

سپس دیوارها را با گچ سفید کردند که در ترکیب با گنبدهای طلایی، ساختمان را زیباتر کرد.

کلیسای جامع سنت سوفیا نووگورود با قدرتی قهرمانانه نفس می کشد. این معبد به عنوان زیارتگاه اصلی جمهوری نووگورود عمل می کرد. نوگورودی ها به صوفیه خود بسیار افتخار می کردند، آنها کلیسای جامع را مورد احترام قرار می دادند و می گفتند: "هرجا صوفیه است، نوگورود است."

در قرن دوازدهم، کلیسای جامع سنت سوفیا به نماد حکومت نووگورود، مستقل از کیف و سایر شهرها تبدیل شد. نووگورود دولت منتخب خود را داشت - وچه. زنگ وچه کلیسای جامع سنت سوفیا مردم را به جلسات وچه فراخواند. متعاقباً ، نووگورود به شاهزاده مسکو ایوان سوم تسلیم شد و زنگ وچه برداشته شد و به مسکو منتقل شد.

در سال 1066، معبد سوم ساخته شد - هفت گنبدی، پنج شبستان کلیسای جامع سنت سوفیا در پولوتسک. ساخت سه معبد از یک نوع در قلمرو روسیه، اوکراین و بلاروس امروزی نشانگر وحدت سیاسی و فرهنگی سه بخش اصلی دولت روسیه باستان بود.

در قرن دوازدهم، قدرتمندترین در روسیه ولادیمیر بود - شاهزاده سوزدال. فرمانروایان آن، شاهزادگان، در تلاش برای تحکیم قدرت خود، کاخ ها و معابد باشکوهی ساختند که قرار بود شکوه خود را برای قرن ها حفظ کنند.

مادر خدا - کلیسای جامع تولد، ساخته شده در قرن 11th (Suzdal).

بنیانگذار شهر ولادیمیر در سال 1108، نوه شاهزاده کیف یاروسلاو حکیم، ولادیمیر مونوماخ بود. کار پدرش توسط پسر و جانشینش یوری دولگوروکی ادامه یافت که به دلیل تمایلش به گسترش قلمرو سلطنت خود و تحت انقیاد گرفتن کیف به او لقب داده شد.

در زمان سلطنت یوری، مهمترین شهرهای سرزمین ولادیمیر-سوزدال تأسیس شد: یوریف-پلسکی، زونیگورود، مسکو، دمیتروف، پریااسلاول-زالسکی. امروزه همه آنها شهرها هستند - بناهایی که شکوه و غرور استادان معماری باستانی روسیه را تشکیل می دهند.

شاهزاده ولادیمیر-سوزدال در زمان سلطنت آندری بوگولیوبسکی، پسر یوری دولگوروکی، به بزرگترین شکوفایی خود رسید. در کمتر از 20 سال از سلطنت خود، آندری ساخت بسیاری از سازه های معماری زیبا را آغاز کرد، که ما امروز به تحسین آنها ادامه می دهیم.

بر اساس داده های منابع وقایع نگاری، در دوره 1158 تا 1164 دروازه طلایی در ولادیمیر و همچنین گنبد طلایی ساخته شد. کلیسای جامع اسامپشن، که نمادی از ثروت و قدرت شاهزاده قدرتمند آندری شد.

کوچک و برازنده، به یک شاهکار واقعی تبدیل شد. این بنا توسط شاهزاده بوگولیوبسکی به افتخار پسر متوفی خود ساخته شد. اشکال تصفیه شده معبد تحسین هنر معماران روسیه باستان را برمی انگیزد.

تکنولوژی ساخت و ساز

مصالح ساختمانی اصلی سرزمین ولادیمیر-سوزدال سنگ سفید بود. بلوک‌هایی به ابعاد 50 در 50 سانتی‌متر از آن جدا می‌شدند. دیوارهای معابد از دو ردیف این بلوک‌ها بیرون می‌آمدند و فضای بین آنها را با قلوه سنگ پر می‌کردند و با محلول اتصال پر می‌کردند.

این روش ساخت دیوارها نه تنها به سنگ تراشی استحکام بیشتری می بخشد، بلکه استفاده کمتری نیز می کند سنگ سفید، که به دلیل سختی استخراج جزء مواد کمیاب به حساب می آمد. امروزه سنگ سفید بسیار کمی باقی مانده است.

سنگ تراشی

سنگ سفید به خوبی برای پردازش مناسب است. معماران روسیه باستان از این کیفیت برای تزئین نمای ساختمان های خود استفاده می کردند. کنده کاری سنگ در قرن 12 تا 13 روش بسیار محبوبی برای تزئین دیوار معابد بود.

نمونه بارز دکور سنگ حکاکی شده آن است که در سال های 1194 - 1197 ساخته شده است. دیوارهای آن با نقش برجسته سنگی حکاکی شده پیوسته پوشیده شده است. پیچیده ترین الگوها نمادی از غنا و تنوع جهان است که در آن حیوانات عجیب و غریب و پرندگان افسانه ای نشسته روی شاخه های گیاهان بی سابقه زندگی می کنند.

دکور معبد

بخشی جدایی ناپذیر از دکوراسیون کلیساهای روسیه تصاویر زیبا از قدیسین بود. مورد احترام ترین نماد، نماد مادر خدا با یک نوزاد در آغوش بود. این به حق یکی از کامل ترین آثار هنر جهان به حساب می آید. نماد ولادیمیر مادر خدا، نوشته شده در قرن 11 - 12th.

آیکون ها، نقاشی های دیواری و موزاییک های ساخته شده توسط هنرمندان مشهور در بسیاری از کلیساهای دیگر نیز از ارزش هنری بالایی برخوردار هستند. در میان آنها نقاشی های دیواری دیونیسیوس، نمادهای آندری روبلف، کاشی های سرامیکی اثر استپان پولوبس وجود دارد. مهمترین آثار این استادان بزرگ امروزه در گالری ترتیاکوف و سایر موزه ها نگهداری می شود.

کاشی های روی دیوارهای معبد ساخته استپان پولوبس است.

پس از غسل تعمید، مسیحیت شروع به گسترش در سراسر کشور کرد. برای این کار به زیرساخت ها و سازمان کلیسا نیاز بود. در کیف تاسیس شدکلانشهر ببینید، تابع پاتریارک قسطنطنیه است. در شهرهای بزرگ بوجود آمده استاسقف ها (در نووگورود، بلگورود، ولادیمیر وولینسکی، روستوف، پولوتسک، اسمولنسک، توروف). ساخت و ساز در مقیاس بزرگ آغاز شده استمعابد و.

صومعه ها محققان مدرن بر این باورند که قرن های XI تا XIII. حدود 10 هزار کلیسا و حداقل 200 صومعه در روسیه ساخته شد. تنها در کیف، طبق داده های سال 1124، حدود 600 کلیسا وجود داشت. یک لایه اجتماعی جدید در روسیه به وجود آمد -روحانیت، که قابل تقسیم بر بودسفید، اطمینان از عملکرد کلیساهای کلیسا برای جمعیت، وسیاه –

«هر کلیسا یک مؤسسه ویژه با کارکنان خاص خود بود، بسیار متنوع‌تر از آنچه در دوران بعد در روسیه بود. طبق «قاعده قانونی» در تعداد افراد کلیسا موارد زیر گنجانده شده است: کشیش، شماس، کشیش، «کسانی که در گروه کر» هستند (یعنی منشی ها، سکستون ها و غیره) و در مورد همه گفته می شود مردم: "اینها افراد کلیسا هستند، اما خانه های صدقه". سکستون، منشی و همه کارمندان کلیسا و فرزندانشان، که نوعی کارکنان دائمی در بسیاری از کلیساها (بیوه ها، معلولان، افراد لنگ، افراد نابینا و غیره) و همچنین برخی از دسته های وابسته دائمی یا موقت را تشکیل می دادند. افراد کلیسا (بخشنده ها، افراد خفه شده، و غیره)، البته، تعداد افراد کلیسا در معابد به شدت در نوسان بود، اما تقریباً در هر یک از آنها باید وجود چندین حیاط را در نظر گرفت که افراد کلیسا در آن زندگی می کردند. یک شهرک ویژه به طور کلی، مردم کلیسا با همه فرزندان و خانواده های خود بخش قابل توجهی از جمعیت شهرهای روسیه را تشکیل می دادند، احتمالاً بسیار بیشتر از آنچه معمولاً تصور می شود.

برای کشوری که به تازگی مسیحیت را پذیرفته بود و اخیراً بر سیستم نوشتاری سیریلیک تسلط یافت، که همین یک قرن پیش اختراع شد، این یک پیشرفت عظیم در زمینه فرهنگ و توسعه معنوی بود. باید بر مقیاس اقدامات تأکید کرد: آنها در کشورهای اروپایی، به هر طریقی در تماس با بنیاد، رخ ندادند. فرهنگ باستانی، اما در روسیه باستان، جایی که همه چیز به معنای واقعی کلمه از ابتدا انجام می شد. چنین جذب و گسترش سریع فرهنگ مسیحیبدون شک بزرگترین شاهکار معنوی مردم روسیه بود.

برای اطمینان از عملکرد کلیساها و کلیساهای ارتدکس، حداقل 90 تا 100 هزار کتاب با سه ده عنوان مورد نیاز بود. در قرن نهم. اسلاوها نوشته هایی را از بیزانس دریافت کردند. برای نیازهای سودمند برای تضمین عبادت، ترجمه‌های یادبودهای مذهبی و کتاب‌های فردی از اصل یونانی انجام شد. کتاب مقدس. آغاز این روند با نام های St. سیریل و متدیوس (ظاهراً، با اغراق، ترجمه بیش از 60 کتاب "قانونی" در قرون وسطی به آنها نسبت داده شده است). گروه دیگری از ترجمه ها در دربار سیمئون تزار بلغارستان (893–927) ایجاد شد. بسیاری از این کتاب ها به روسیه راه یافتند، جایی که در مراسم الهی و در صومعه ها مورد استفاده قرار می گرفتند. ترجمه های خود کیوان روس نیز ظاهر می شود، اما هنوز تعداد آنها کم است (کاتالوگ A.I. Sobolevsky شامل حدود 40 واحد است). به گفته A. A. Alekseev ، در قرون XII-XIII. اسلاوهای شرقیمتون توضیحی ترانه سراها، جامعه، اناجیل اربعه و رساله پولس رسول ترجمه شد.

ویژگی های توسعه مسیحیت در روسیه باستان چیست؟ اصلی را باید تقریباً ذکر کرد غیبت کامل بدعت هاموارد "انحراف از ایمان" که در دوره اولیه برای ما شناخته شده است، به طور کلی جدا هستند ("خواجه" آندریان در 1004 ، "بدعت گذار" دیمیتری در 1123). اما حتی بعداً تعداد آنها ناچیز باقی ماند و مهم است که آنها تقریباً جزم را لمس نکردند ، بلکه عمدتاً به مسائل مربوط به نظم کلیسا ، زهد و جنبه آیینی ارتدکس مربوط می شدند. این وضعیت حداقل تا پایان قرن پانزدهم - آغاز قرن شانزدهم ادامه داشت.

مردم قرون وسطی روسیه خطری برای خلوص ایمان از درون، از سوی هم قبیله های خود احساس نمی کردند. اما وسوسه مذهبی می تواند از بیرون بیاید. روسیه که زمانی یک پارادایم مسیحی خاص را پذیرفته بود، از تلاش‌های شرقی و اروپایی برای تفسیر بیشتر آن استقبال چندانی نکرد: همه اینها را در نظر گرفت.بدعت ها

- "یهودی"، "لاتین"، و غیره.

مسئله خلوص ایمان عمدتاً تفسیری محافظ و «خارجی» داشت. اینجا بستری برای بیگانه هراسی، طرد در سطح ناخودآگاه غریبه ها، خارجی ها و پیروان ادیان دیگر بود. بنابراین، حتی تماس با آنها نیاز به احتیاط داشت، و شخصی که به خارج از کشور می رود قبلاً یک خائن بالقوه به نظر می رسید (و فرقی نمی کند ایمان خود را تغییر داده باشد، او هنوز نمی تواند یکپارچگی آن را در احاطه بدعت گذاران حفظ کند).

احساس یکپارچگی درونی خود و ثبات ایمان خود به گسترش احساسات مسیحایی و خودشناسی روس ها به عنوان مردمی مسیحایی کمک کرد. به همین دلیل است که سخن گفتن بر ضد رفاه، امنیت این قوم، علیه تمامیت آن، اغلب با گناه و بدعت یکی می‌شد. این نگرش در قرون 14 تا 15 توسعه خاصی پیدا کرد، اما اولین نشانه ها را می توان در اوایل قرون وسطی یافت. چگونه روسیه جایگاه خود را در روند جهانی توسعه و انتشار حقیقت دید? در اینجا باید به چند نکته اساسی اشاره کرد. در پایان هزاره اول، مراکز پیدایش و شکل گیری فرقه مسیحی - سرزمین مقدس و شهرهای مقدس - از بین رفتند یا دستخوش تحولی جدی معنوی و تاریخی شدند. فلسطین، اورشلیم و مقبره مقدس، خود را بخشی از کشورهای مسلمان، در دستان «کافر» ساراسین یافتند. اما از آنجایی که انجام آن بدون نماد عبادتگاه های اصلی مسیحی غیرممکن بود، مفهوم "اورشلیم متحرک" زمانی مطرح شد که نماد شهر مقدس با الگوبرداری از اشیاء اورشلیم بر روی زمین و در معماری به سایر مراکز مذهبی فعال منتقل شد. (هفت تپه، گلگوتا، معبد خداوند، درهای سلطنتی و غیره).

دومین روند مهم جهانی در این زمان، رشد احساسات معاد شناختی در آستانه بود هزاره- هزاره از میلاد مسیح. تاریخ گردی ترس و انتظار پایان روزگار را برانگیخت. در اروپا، چنین احساساتی در این پدیده تجلی یافت جنگ های صلیبیمردم مسیحی، به منظور دیدار شایسته با آمدن ثانویه مسیح، برای بازپس گیری قبر مقدس از دست "کفار" حرکت کردند، ظاهراً در برابر عیسی شرمنده از دست دادن بقایای ایمان بودند.

روس کدام یک از این روندها را پذیرفته است و به چه شکلی؟ همانطور که توسط I.N. Danilevsky نشان داده شده است، در زمان سلطنت یاروسلاو حکیم (1018-1054)، در ارتباط با مسیحی شدن شدید سرزمین های روسیه، ایده انتخاب خدا از روسیه شروع به شکل گیری کرد. همانطور که تاریخ‌دان کلیسا، کشیش Lev Lebedev ثابت کرد، ساخت سنگ در کیف آغاز شد، هدف از آن انتقال ویژگی‌های معماری اورشلیم و قسطنطنیه - دو شهر مقدس - به پایتخت روسیه بود. دروازه طلایی (مشابه دروازه‌های سلطنتی در اورشلیم، که مسیح از طریق آن وارد شهر شد، و دروازه‌های طلایی قسطنطنیه)، صومعه‌های سنت جورج و سنت ایرنه، مشابه صومعه‌های قسطنطنیه ساخته شدند. بر اساس داستان سال های گذشته، در سال 1037، در محل پیروزی بر پچنگ ها در کیف، کلیسای جامع بزرگ سنت سوفیا تأسیس شد که به قیاس با معبد اصلی قسطنطنیه نامگذاری شد. در 1045-1050 کلیسای جامع سنت سوفیا در نووگورود و در سال های 1053–1056 تأسیس شد. - در پولوتسک.

به نظر می رسید که ایجاد "نظام سوفیا" تداوم کلیساهای ارتدوکس روسی و بیزانسی، انتقال نمادهای اصلی مقدس بیزانس به روسیه را نشان می دهد. I. N. Danilevsky استدلال می کند که اساس این "انتقالات فرهنگی" مفهوم چشم اندازی از کیف به عنوان یک "اورشلیم جدید"، یک شهر مقدس جدید بود که با آوردن ایمان واقعی به بشریت باید همراه باشد و به آن اختصاص داده شد. نقش ویژه در آخرین قضاوت آینده. طبق فرضیه دانیلوسکی، در حدود 1036-1037. کلیسای روسیه انتظار رویدادهای مربوط به آغاز پایان جهان را داشت. 25 مارس 1038 به اصطلاح بود کیریوپاشا- همزمانی تعطیلات بشارت و عید پاک. طبق افسانه های آخرالزمان، در سال کیریوپاشا است که دومین آمدن منجی، پایان جهان، رخ می دهد.

این امر باعث به وجود آمدن مجموعه ای از رویدادهای ایدئولوژیک خاص شد که بر اساس آنها بود مفهوم برگزیدگی خداوند از روسیه،پذیرش یک مأموریت ویژه در تاریخ جهان. این فعالیت ها شامل گردآوری در حدود 1036-1039 بود. اولین وقایع نگاری روسی - به اصطلاح کهن ترین وقایع نگاری،که باید بگوید "چگونه خدا کشور ما را انتخاب کرد." ظاهراً این شامل تمایل به دادن نماد معماری به کیف شبیه به اورشلیم و قسطنطنیه نیز می شود. همچنین در روسیه محبوبیت پیدا کرد قصه های شیلیایی،بر اساس آن، در پایان جهان، مسیح دوباره در اورشلیم سلطنت خواهد کرد، جایی که او شالوده معبد جدید خود را خواهد گذاشت. قوم برگزیده خدا در اورشلیم جدید جمع خواهند شد. مردم شکست خورده به عنوان فرمانروای خود باج و خراج را برای او خواهند آورد.

در سال 1038، هیلاریون متروپولیتن کیف معروف خود "خطبه قانون و فیض" را ایراد کرد، که در آن فعالیت های یاروسلاو حکیم با سلطنت سلیمان پادشاه کتاب مقدس، و شاهزاده ولادیمیر باپتیست با سوء استفاده های پادشاه داوود و پادشاهان مقایسه شد. اعمال رسولانی که تعالیم مسیح را به جهان آوردند. بنابراین، روس، همانطور که بود، جانشین اعلام شد تاریخ کتاب مقدسو خاص قوم برگزیده خداو دولت

چنین حالتی I. II. دانیلوسکی چگونگی را تعریف می کند هزاره(از لات هزارههزاره). زیر هزاره گراییدلالت بر آموزه پادشاهی هزار ساله مسیح قبل از پایان جهان دارد. چنین کشورهایی در آستانه هزاره 1 و 2 با انتظارات رو به رشد برای آینده نزدیک مشخص می شوند. آخرین قضاوتو آمدن دوم مسیح. این بدان معنی است که شما باید برای آن آماده شوید، مراقب نجات روح خود و محافظت از تقوای مسیحی باشید. چنین دیدگاه هایی نامیده می شود معاد شناسیمأموریت حفظ تقوا در آستانه آخرالزمان به دولت، به شاهزادگان، حاملان قدرت سیاسی واگذار شد.

به عنوان مهمترین ویژگی که روسیه را از کشورهای اروپایی قرون وسطی متمایز می کند، I.N. Danilevsky یک عملکرد خاص دولتی را - حفاظت از تقوا - مشخص می کند. در همان زمان، به ویژه به دوک بزرگ، سهم خاصی از وظایف مقدس واگذار شد، حق مداخله جدی نه تنها در زندگی جامعه، بلکه در امور کلیسا نیز به رسمیت شناخته شد.

I. N. Danilevsky خاطرنشان می کند: "ایده کفاره گناهان جهان از طریق رنج خود، مشخصه کل تاریخ روسیه است، دقیقاً تا به امروز، هر گونه، حتی بالاترین قیمتی را که مردم روسیه داشتند، توجیه می کرد مجبور بودند برای دفاع از کشور خود هزینه کنند.»

سازمان

از سال 1037، کلیسای روسیه به عنوان اسقف نشین پاتریارک قسطنطنیه سازماندهی شد. کلیسا "موضوعات" خود را داشت، زیرا دسته های خاصی از مردم تحت صلاحیت انحصاری آن بودند. کلیسا عامل مهمی در توسعه دولت و مردم روسیه به عنوان یک کل و همچنین اقتصاد روسیه بود. تا حدی، اداره کلیسا، بر اساس اصل تبعیت شدید، به عنوان الگویی برای تقویت اداره شاهزادگان، به عنوان مثال، در سرزمین سوزدال عمل کرد. کلیسا به گسترش قوانین بیزانس در روسیه کمک کرد و با علاقه مندی به حمایت از حقوق مالکیت زمین های اعطا شده به آن، به تعریف دقیق تری از مفهوم مالکیت کمک کرد. از سوی دیگر، او برخی از عناصر فئودالی را به سازمان اجتماعی روسیه وارد کرد و با برده‌داری آشکار مخالفت کرد.

آخرین اما نه کم اهمیت، کلیسا، از طریق رهبران خود - اسقف ها و راهب های صومعه ها - تأثیری آرام بخش داشت. زندگی سیاسی، با هدف برقراری صلح در اختلافات بین شاهزادگانی.

در آن زمان، رئیس کلیسای روسیه متروپولیتن کیف بود. به عنوان یک قاعده، او یک یونانی بود که توسط پاتریارک قسطنطنیه منصوب شد.

اسقف ها به طور اسمی توسط کلان شهر منصوب می شدند. در واقع، شاهزاده کیف، و بعداً شاهزاده هر یک از سرزمین هایی که اقامتگاه اسقف در آن قرار داشت، تأثیر قابل توجهی در انتصاب اسقف داشتند.در زمان ولادیمیر، هشت اسقف نشین در روسیه تأسیس شد (به فصل سوم، 4 مراجعه کنید). با کاهش اقتدار شاهزاده کیف، هر یک از شاهزادگان محلی به دنبال ایجاد یک اسقف در شاهزاده خود بودند. در آستانه حمله مغول، پانزده اسقف در روسیه وجود داشت. از سال 1165، اسقف نووگورود عنوان اسقف اعظم را به خود اختصاص داد.

هر اسقف قدرت قابل توجهی بر کشیشان و دیگر روحانیون در حوزه اسقف خود داشت. با این حال

کشیش محله غالباً توسط اهل محله منصوب می شد و اسقف معمولاً این انتصاب را تأیید می کرد.رهبانیت روسی از الگوی بیزانسی پیروی کرد. در روسیه، مانند بیزانس، هیچ تخصصی در فعالیت راهبان وجود نداشت و همه راهبان، به قولی، یک نظم را تشکیل می دادند. در مورد سازماندهی آنها، برخی از صومعه های بیزانسی بر اساس نوع اشتراکی ساخته شده اند. برادران در یک ساختمان زندگی می کردند، از صومعه لباس دریافت می کردند، با هم غذا می خوردند و زیر نظر ابی کار می کردند.در صومعه های دیگر، هر راهب در حجره خود زندگی می کرد.

در مورد قوانین کلیسا، اسقف قاضی عالی در هر اسقفی بود. همه افراد زیردست کلیسا در همه امور قضایی تحت صلاحیت آن بودند.

دعاوی بین نمایندگان کلیسا و غیر مذهبی ها توسط دادگاه مختلط اسقف و شاهزاده یا بر این اساس، مقامات آنها بررسی می شد.

علاوه بر این، موارد خاصی وجود داشت که حتی افرادی که نماینده کلیسا نبودند نیز مشمول صلاحیت اسقف بودند. این دسته شامل جنایات علیه کلیسا و مذهب، درگیری های خانوادگی و همچنین موارد مربوط به تخلفات اخلاقی بود.

فهرست هایی از این قبیل موارد در به اصطلاح «اساسنامه کلیسا» گنجانده شده بود که بیشتر آنها فقط در فهرست های بعدی و غیررسمی شناخته شده اند. ما در آنها به جنایاتی مانند سرقت از کلیسا، بریدن صلیب ها (ظاهراً در گورستان ها و سر چهارراه ها)، سرقت لباس از اجساد متوفی، و همچنین آنچه که ممکن است به نظر یک خواننده مدرن جرم بسیار کمتری باشد، می یابیم - رانندگی به کلیسای سگ یا حیوانات دیگر و غیره. در مورد تعارضات خانوادگی و جرایم اخلاقی موارد زیر در این فهرست گنجانده شده است: نزاع زن و شوهر بر سر مال. کتک زدن والدین توسط فرزندان (اما نه برعکس)؛ زنا؛ تجاوز جنسی به یک زن یا دختر (و اگر راهبه باشد، این مستلزم بالاترین جریمه است).توهین

اولین معبد روسیه باستان یکی از مشهورترین آثار معماری و تاریخی کیف، بقایای پایه کلیسای دهک است. اولین معبد سنگی روسیه باستان در قرن دهم ساخته شد. او شاهد بسیاری بودرویدادهای تاریخی

و محاکمه هایی که برای مادر شهرهای روسیه پیش آمد. و حتی آن آثار معدودی که تا به امروز باقی مانده است، می تواند چیزهای زیادی را به ناظر دقیق بگوید.

تواریخ می گوید که مکانی که معبد در آن ساخته شده است - در تپه Starokievskaya، در نزدیکی اتاق های شاهزاده - تصادفی انتخاب نشده است. در آنجا بود که دربار اولین وارنگیان مسیحی - تئودور (توراس) و پسرش جان، که توسط مشرکان در سال 983 کشته شدند، ایستاد. شاهزاده ولادیمیر تصمیم گرفت تا کفاره مرگ شهدای کیف را بدهد و ساخت کلیسای دهک را آغاز کرد.

طی حفاری‌های سال 1908، در زیر پایه‌های برجستگی اصلی کلیسا، باستان‌شناسان بقایای یک خانه چوبی قرن دهم را یافتند که به نظر آنها احتمالاً خانه تئودور و جان بوده است. این احتمال وجود دارد که آثار آنها در زیارتگاه تازه ساخته شده مسیحیان بوده باشد.

اعتقاد بر این است که اولین کلیسای سنگی کیوان روس آرامگاه بسیاری از شاهزادگان کیف شد. درست است، نظرات مورخان و باستان شناسان در این مورد متفاوت است. دانشمندان اعتراف می کنند که بله، دفینه هایی پیدا شده است که با قبرهای پرنسس اولگا و ولادیمیر سویاتوسلاویچ و همچنین برادران ولادیمیر - یاروپلک و اولگ - و پسر یاروسلاو حکیم ایزیاسلاو شناسایی شده است. اما آثار حفظ نشده اند و مقبره هایی که در صوفیه به نمایش گذاشته شده اند نیز کاملاً یکسان نیستند. اینکه کجا بود، بیرون یا داخل کلیسای جامع، یک سوال باز است. این ایده که بقایای شاهزادگان پیدا شد توسط تابوت‌های مرمری ایجاد شد. و عملا دیگر هیچ واقعیتی وجود ندارد ...

کلیسای ده، بر اساس طرح واسیلی استاسوف ساخته شده است. 1911

تا زمان ظهور کلیسای جامع سنت سوفیا، کلیسای شاهزاده ولادیمیر به عنوان کار می کرد کلیسای کلیسای جامع. مانند زاییده افکار یاروسلاو حکیم، آن را به خود داشتتایپ در بیزانس عشر بر اساس الگوی کلیسای کاخ امپراتوری در قسطنطنیه ساخته شد. اما تکنیک سنگ تراشی شایستگی استادان سازندگان کیف است. در بناهای بیزانسی آن زمان، سنگ تراشی مخلوط از ازاره و سنگ با تکنیک ردیف مخفی ثبت نشده است.

هیچ یک از محققان جرات نمی‌کنند دقیقاً بگویند که کلیسای عشر در ابتدا چگونه بوده است. مفروضات محتاطانه آنها بر اساس منابع مکتوب و همچنین بر اساس مواد به دست آمده از کاوش های باستان شناسی است. قطعات بسیاری از ستون‌های مرمر، تخته‌ها، جزئیات کنده‌کاری شده، موزاییک‌ها و نقاشی‌های دیواری در زمین یافت شد. اکنون آنها در صندوق ذخیره ملی صوفیه کیف ذخیره می شوند.

متأسفانه این معبد باشکوه از همان ابتدا گرفتار مشکلاتی بود. اولین آسیب به کلیسای ده در قرن یازدهم و در جریان یک آتش سوزی بزرگ رخ داد. پس از آن بازسازی شد و از سه طرف توسط گالری ها احاطه شد.

100 سال بعد، در سال 1169، کلیسا در جریان حمله به کیف توسط سربازان آندری بوگولیوبسکی و در سال 1203 توسط روریک روستیسلاویچ آسیب دید. در سال 1240، کیف به تصرف گروه مغول تاتار درآمد. کلیسای ده به آخرین سنگر مدافعان شهر تبدیل شد. مردم کیف همراه با اموال خود در آنجا مخفی شدند. اما سازه های ساختمان که در اثر زلزله اخیر به میزان قابل توجهی ضعیف شده بودند، نتوانستند آن را تحمل کنند و فروریختند. منابع دیگر ادعا می کنند که کلیسا زیر هجوم کفار قرار گرفت.

سنگ یادبود بر پایه بازسازی شده کلیسای دهک

مکان مقدس هرگز خالی نیست

در سال 1635، متروپولیتن کیف پیتر موهیلا «کلیسای ده را دستور داد باکره مقدساز تاریکی زیرزمین بیرون بیایید و به روی روشنایی روز باز شوید.» یعنی کلیسای سنت نیکلاس به قول عامیانه در محل قدیمی ساخته شد. اما آیا واقعا اینطور بود؟ در زمان پیتر موگیلا، گوشه جنوب غربی کلیسای ده به طور کامل حفظ شد. در پایان قرن شانزدهم و آغاز قرن هفدهم، دهانه عقب با یک دیوار چوبی بسته شد و یک کلیسای کوچک را تشکیل داد که طبق سند سال 1616، خدمات فقط در روزهای تعطیل انجام می شد.

این دیوار چوبی قدیمی بود که موگیلا آن را برچید و یک دیوار آجری جدید جایگزین آن کرد. قدمت این دیوار برچیده شده به زمان تعمیرات باستانی روسیه می رسد که چندین دهه قبل از حمله فرمانده مغول باتو ساخته شده است.

متروپولیتن پیتر موهیلا

در نتیجه، متروپولیتن پیتر موگیلا یک کلیسای جدید نساخت، بلکه برعکس، بقایای کلیسای باستانی روسیه را "بیدانه" کرد و حفظ کرد، ساختارهای چوبی قدیمی را برچید و بقایای باقی مانده دیوارهای قرون وسطی را تقویت کرد. به هر حال، تحت رهبری او بود که در سال 1635 تابوت های مرمری با اسکلت های مرد و زن پیدا شد که گور اعلام کرد که یادگار شاهزاده ولادیمیر و شاهزاده آنا است.

در قرن نوزدهم، اسقف کلیسای ارتدکس روسیه، متروپولیتن کیف و گالیسیا اوگنی (بولخویتینوف)، سهم خود را در مطالعه معبد انجام داد. او حفاری هایی را ترتیب داد که به لطف آنها پایه کلیسای ده کشف شد. بر اساس داده های باستان شناسی، داستان کشف بقایای شاهزاده ولادیمیر توسط متروپولیتن پیتر موگیلا نمی تواند درست باشد. آثار در حال واگذاری است کلیسای ارتدکسزیرا بقایای شاهزاده ولادیمیر به احتمال زیاد متعلق به یکی از نوادگان دور او بود.

آخرین و آخرین بازسازی کلیسای ده در 2 اوت 1828 - بر اساس پروژه معمار سن پترزبورگ واسیلی استاسوف انجام شد. پروژه آندری ملنسکی ساکن کیف (نویسنده پروژه کلیسا بر روی قبر Askold و Gostiny Dvor در Podol) رد شد.

ساخت معبد، که 14 سال به طول انجامید، بیش از 100 هزار روبل طلا به خود اختصاص داد، اما "یادبود ارتدکس روسیه" در نتیجه مورد انتقاد شدید قرار گرفت. اولا، آنها آن را با انحراف از سبک برنامه ریزی شده روسی-بیزانسی ساختند و به دلیل ترس از بارش، سنگ تراشی قدیمی را حفظ نکردند. ثانیاً، کلیسا بسیار سنگین بود، به خصوص در مقایسه با کلیسای همسایه سنت اندرو. در سال 1936، به دلیل ساخت یک محله دولتی در این منطقه، کلیسا برچیده شد. خوشبختانه، کلیسای جامع سنت سوفیا در آن زمان نجات یافت.

نورپردازی کلیسای عروج مریم مقدس در کیف. مینیاتوری از کرونیکل Radziwill، قرن پانزدهم

ارتباط عرفانی

سرنوشت بسیاری از افراد مرتبط با کلیسای ده به طور چشمگیری توسعه یافت. بنیانگذار آن، شاهزاده ولادیمیر، هنگام آماده شدن برای جنگ علیه پسرش یاروسلاو درگذشت. و پس از مرگ باپتیست روسیه، پسرانش بلافاصله درگیر یک جنگ برادرکشی خونین شدند.

لازم به یادآوری است که مالک زمین کورسک الکساندر آننکوف، که شروع به بازسازی کلیسای ده در قرن نوزدهم کرد. حتی در آن زمان، مورخان شروع به شک کردند که نیت خوب او فقط یک پوشش است. در واقع، او با میل به سود مادی رانده شد - او به دنبال گنجینه های افسانه ای باستانی روسیه بود. و حتی، طبق شایعات، او آن را پیدا کرد. با این حال، گنجینه های یافت شده شادی آننکوف را به ارمغان نیاورد: او الکلی شد، دارایی خود را هدر داد، خاطره خوبی از خود باقی نگذاشت و تنها غرور او - کلیسای بازسازی شده - ویران شد.

باستان شناس کوندرات لوخویتسکی در مقالات خود این واقعیت را پنهان نکرد که به خاطر شهرت، افتخار و جوایز شروع به باستان شناسی آماتوری کرد. با این حال، طرح او برای بازسازی کلیسای ده نه توسط متروپولیتن یوجین یا کمیسیون امپراتوری به دلیل کاستی های متعدد به رسمیت شناخته نشد. اما پروفسور روسی معماری نیکلای افیموف در واقع یک نقشه نسبتاً دقیق برای پایه های کلیسا تهیه کرد. با این حال، پروژه او نیز به پایان نرسید.

سرنوشت تعدادی از باستان شناسانی که در آغاز قرن بیستم به کاوش در این معبد پرداختند کاملاً غم انگیز بود. دیمیتری مایلیف در حین حفاری بر اثر تیفوس درگذشت. سرگئی ولمین و فئودوسیوس مولچانوفسکی در دهه 1930 سرکوب شدند. تنها فرد "خوش شانس" از این گروه از محققان باستانی، باستان شناس لنینگراد، میخائیل کارگر بود. اما آرشیو او با تمام نتایج حفاری های کلیسای دهک بدون هیچ اثری ناپدید شد.

الکساندرا شپل

بیشتر از سایت من