من واقعاً رئیسم را دوست ندارم. اولاً ، تقریباً هر چیزی اشتباه می شود ، او بر سر زیردستان خود فریاد می زند ، گاهی اوقات بسیار بی ادبانه. و ثانیاً، به نظرم می رسد که او اغلب در یک سؤال چیزی را اشتباه می فهمد، اما برای اینکه نشان دهد رئیس کیست، خواستار اجرای دستورات اشتباه او است. می دانم که بعداً باید این کار را انجام دهم، سعی می کنم آن را به او ثابت کنم، اما او حتی نمی خواهد گوش کند و اعتراض کارمندان را نقض نظم و انضباط رسمی می داند. او اغلب حتی سلام نمی‌کند و عموماً به زیردستانش از حق نگاه می‌کند. گاهی اوقات نمی خواهم سر کار بروم، زیرا تصور می کنم باید دوباره آن را تحمل کنم. و سپس، نمی دانم اگر او دستور احمقانه ای بدهد چگونه رفتار کنم - بحث کنم، موقعیت من را ثابت کنم، یا سکوت کنم و رابطه را تشدید نکنم؟ آنا

اولگ کوزمین، معاون ویم بیل دان:

- در روابط با مافوق، جداسازی مسائل شخصی و شغلی ضروری است. در مورد جنبه حرفه ای، یک ارتباط وجود دارد: رئیس - زیردست، و رئیس اینجا همیشه بالاتر از زیردست است. اگر فکر می کنید که از نظر حرفه ای رئیس اشتباه می کند، به نظر من باید سعی کنید این موضوع را با دلیل به او توضیح دهید، اما اگر رئیس اصرار کرد، باید دستورات او را اجرا کنید. البته اگر این امر مربوط به تخلف از قانون نباشد و همچنین اگر دستورات رئیس در صلاحیت و اختیارات زیردست باشد. زیرا اگر رئیس به شخصی که چیزی از مهندسی برق نمی‌فهمد دستور بدهد که برود تصادف را در یک پست تعمیر کند، بهتر است فوراً امتناع کند. اما در همه موارد دیگر هنوز باید وحدت فرماندهی و خودکامگی وجود داشته باشد، در غیر این صورت کل تجارت از هم خواهد پاشید. در پایان، مدیر مسئول نتایج کار است و زیردستان برای انجام وظایف خود از جمله زیردستی حقوق دریافت می کند.

در مورد ویژگی های شخصی یک رئیس، رئیس ها مانند زیردستان متفاوت هستند. برای مثال، اگر رئیسی فریاد می زند، ممکن است به این دلیل باشد که ذاتاً فردی تندخو است و با نگرانی از این موضوع، ممکن است در دلش حرف ناخوشایندی بزند. شاید با دانستن این ویژگی او، گاهی باید صبور بود. اما وقتی صحبت از توهین و تحقیر زیردستان می شود، به نظر من آنها نباید کرامت انسانی خود را از دست بدهند. تحمل در این مورد اشتباه است - هم برای زیردستان و هم برای خود رئیس بد است. بالاخره رابطه ما در محل کار برده داری یا رعیت نیست، رابطه بین دو فرد برابر است، حتی اگر یکی از آنها رئیس باشد. بنابراین، اگر مدیری به معنای شخصی رفتار نامناسبی داشته باشد، باید روشن کند که تحقیر و توهین غیرقابل قبول است.

اما به طور کلی معمولاً مشخص می شود که زیردستان خاصی برای یک رئیس خاص و سبک رهبری او انتخاب می شوند. برخی از افراد به سرعت بالا می آیند، برخی به آن عادت می کنند و برخی ترک می کنند. برای جلوگیری از درگیری، ابتدا باید بدانید که رئیس شما چه نوع فردی است، چه شخصیتی دارد - تندخو و تندخو یا دقیق و دقیق. چون نمی توانید شخصیت خود را تغییر دهید، فقط می توانید با آن سازگار شوید. سازگاری بهتر از درگیری است. رئیس همان شخص است و از آنجایی که او بالاتر از شما قرار می گیرد، باید بتوانید با او زبان مشترک پیدا کنید. یک صلح بد بهتر از یک دعوای خوب است.

هنوز باید سعی کنید رئیس خود را تحریک نکنید. از این گذشته ، یک رئیس ، مانند هر شخصی ، واقعاً دوست ندارد که یک زیردست آنچه را که قول داده است انجام دهد یا اگر امکان انجام آن وجود نداشته باشد از قبل هشدار نمی دهد. شما نباید رئیس خود را با مشکلات خود به دوش بکشید. و به طور کلی، هر فرد، حتی رئیس، نیاز به توجه و احترام را احساس می کند، و همچنین باید با همدردی با او رفتار شود، زیرا گاهی اوقات برای او نیز بسیار دشوار است.

شماس آرسنی شولگین، روحانی اسقف نشین ولوگدا:

- به نظر من یک فرد ارتدکس باید برای نگرش ارتدکس به این موضوع تلاش کند. حتی اگر این همیشه کار نمی کند، البته، باید برای خود جدا شوید - خود شخص و گناه این شخص. و در پرتو این درک، رئیس می تواند به عنوان یک "ابزار" عمل کند رشد معنوی. زیرا اگر رئیسی دارید که به نوعی به شما توهین می کند و موافق نیست، در این شرایط می توانید صبر و حتا فروتنی به دست آورید. پس از همه، خداوند هر یک از ما را امتحان می کند وضعیت زندگیآن را به گونه ای بچرخانیم که به نفع ما باشد تا بتوانیم از آن برای خود عبرت بگیریم.

این اتفاق می افتد که سوء تفاهم با رئیس ممکن است در برخی موارد بسیار مهم ایجاد شود و سپس باید سعی کنید با آرامش و در حالت متعادل موقعیت خود را به رئیس منتقل کنید. من فکر می کنم که گفت و گو همیشه امکان پذیر است، حتی با تلخ ترین گفتگو، اگر لهجه های درست را تنظیم کنید و فضای مناسب را آماده کنید. از طرفی این واقعیت نیست که اگر با تواضع سکوت کنیم، قضیه واقعاً ضرر می کند. این امکان وجود دارد که خداوند با مشاهده تواضع ما در این مورد، یا این رئیس را روشن کند، آنچه را که می خواستیم به او بگوییم به گونه ای دیگر به او منتقل کند، یا به نحوی خود وضعیت را به گونه ای تغییر دهد که غم انگیز یا مانند آن نباشد. یک نتیجه اشتباه چنین لحظاتی برای من بارها اتفاق افتاده است که می فهمی آنچه از شما خواسته می شود از دیدگاه شما اشتباه است. خب، البته، خیلی وقت ها پیش آمده است که به دلیل بی تجربگی و عدم بلوغ روحی خود نمی توانید تحمل کنید و در مورد آن صحبت کنید و حتی وارد یک نوع زد و خورد، بحث و جدل شوید. اما لحظات دیگری هم بود که لحظه ای ایستادی، نفسی کشیدی، مکث کردی، خودت را مهار کردی، تحمل کردی و بعد نگاه کردی - در واقع، اوضاع با خوشحالی تمام شد. و سپس خودت احساس آرامش درونی می کنی. در نهایت، نه موقعیت و نه شما باخت.

و سپس، چگونه یک شخص می تواند با اطمینان بگوید: بله، در واقع، من این را بهتر از رئیسم می دانم؟ این می تواند کاملاً جانبدارانه باشد، زیرا در اینجا شما خود را بر پایه درک موقعیت قرار می دهید. به عنوان یک قاعده، رئیس ها در نهایت احمق نیستند - بالاخره، حتی برای گرفتن یک موقعیت، حداقل باید انعطاف پذیری ذهن و برخی استعدادها داشته باشید. اما ما اغلب فقط چنین "غروری" در خود داریم و جایی در اعماق روح خود، گاهی اوقات بدون اینکه متوجه شویم، معتقدیم که بسیار شایسته تر از رئیس بودن هستیم.

من به اندازه کافی خوش شانس بودم که خدمت خود را در یک صومعه آغاز کردم و در آنجا قوانین و فرآیندهای معنوی به وضوح بیان می شوند. و من که سکولار بودم خیلی از مسائل را نمی فهمیدم و دستورات و نظریات زیادی نداشتم، اما از آنجایی که فردی زیردست هستم، مجبور شدم از آنها پیروی کنم. و بعد از مدتی مشخص شد که رئیس درست می گوید. و حتی به پارادوکس ها رسید - معلوم شد که شخصی که نمی توانید با او ارتباط برقرار کنید او را بی سواد ، غیر متخصص می دانست (البته بر خلاف خودش - "با وجود اینکه من یک شماس هستم ، من بسیار باهوش هستم. ")، پس از مدتی که او دوست شد، با او بود که روابط گرمی پیدا کردید. وقتی می فهمید که خداوند او را برای آزمایش نزد شما می فرستد و شما را نزد او می فرستد. در اینجا شما با او بحث می کنید، به او به عنوان یک دشمن نگاه می کنید، اما در واقع در این لحظه این مهمترین چیز برای شما است. فرد نزدیکزیرا خداوند آن را برای شما فرستاد.

نکته دیگر این است که برای ما سخت است که گستاخی یا اشتباه رئیس را از خود رئیس جدا کنیم. و در اینجا مفید است که به خودتان نگاه کنید. بخشش گناهان پیشوای خود که در نزد ماست، آسانتر است، با دیدن تعداد بیشماری از گناهان خود. و سپس کم کم می توانید برای بهبود رابطه خود تلاش کنید. من فکر نمی‌کنم که روسایی وجود داشته باشند که همیشه عصبانی، بی‌ادب، بی‌ادب باشند، اما جنبه‌های دیگری نیز وجود دارد، شاید برخی از اشکال ارتباط غیر کاری. هر بی ادبی، هر بی ادبی از سختی دل ناشی می شود، به ویژه در دنیای مدرناین به وضوح بیان می شود زمانی که هر کس باید برای جایگاه خود، برای کار خود بجنگد، همه اینها تبدیل به یک هنجار غم انگیز می شود. و این عادت فقط با برخورد گرم و عشق قابل مقابله است. و موقعیت هایی برای نشان دادن این گرما هر روز به ما ارائه می شود - این می تواند یک سلام مهربان تر از معمول یا یک پیشنهاد کمک باشد. این به این معنی نیست که شما باید لطف کنید، حنایی کنید، تعظیم کنید، چاپلوسی کنید، زیرا بزرگسالان معمولاً چنین جایگزینی را احساس می کنند. باید سعی کنیم صمیمانه و گرم با این فرد برخورد کنیم، باید اولین قدم را به سمت این فرد برداریم. گاهی اوقات باید به خود بگویید: "نیکلای پتروویچ، من را ببخش، من اشتباه کردم"، حتی، شاید، اگر او درست می گفت، برای سرسختی خود توبه کنید. سخت است، و در ابتدا باید یک نگرش خوب را از خود بیرون کنید، باید افسار را در دست بگیرید تا فریاد نزنید یا حرف های زننده نزنید، اما بعد هر روز آسان تر و آسان تر می شود. و همیشه باید به یاد داشته باشیم که هیچ رئیسی نمی تواند ما را از رشد معنوی باز دارد، بلکه برعکس.

حق چاپ تصویر Thinkstock

بسیاری از ما حداقل یک بار در زندگی خود یک رئیس شرور داشته ایم - هیولایی که خود را ناف زمین می پندارد و روحیه کارکنان را تضعیف می کند. صرف ظاهر شدن چنین رئیسی در اداره یا فقط صدای او روی پله ها کافی است تا کارمندان را از ترس خفه کنند.

اما آیا این بدان معناست که او یک رهبر ناکارآمد است؟ یا شاید سندرم "رئیس عصبانی" فقط در مواردی ظاهر می شود که رئیس تیم و یکی از کارمندان شخصیت های مشابهی ندارند؟

برای اینکه بفهمیم آیا روسای شیطانی وجود دارند، به سایت پرسش و پاسخ Quora رفتیم - و در اینجا نظر برخی از پاسخ دهندگان در مورد آن است.

مبارزه قدرت

ال نلسون معتقد است: «البته آنها به طور کلی وجود دارند،» آنها معمولاً «رهبران آلفا» تشنه قدرت و یا خودشیفته و با اعتماد به نفس هستند. کاریزما.”

روبرت نویل می افزاید: روسای شیطانی وجود دارند زیرا «بیشتر مردم نمی توانند آزمون اقتدار را تحمل کنند». "برخی افراد حتی نباید اجازه داشته باشند به قدرت نزدیک شوند - آنها بلافاصله به روانی تبدیل می شوند."

به گفته نویل، برای اینکه یک رئیس خوب باشید به شخصیت قوی نیاز دارید. "البته، افراد ایده آلی وجود ندارند، اما روسای حداقل به ویژگی های ساده ای مانند نجابت، همدلی و حرفه ای بودن نیاز دارند، در نهایت، اگر در راس آن یک شخصیت فریبکار، موذی و متکبر وجود داشته باشد. در این صورت، افرادی مانند او در این شرکت مشغول خواهند شد.»

خصوصیات

بنابراین، چه چیزی یک رئیس عصبانی را ایجاد می کند؟ جف شافزین تعریف ساده‌ای دارد: «رئیس عصبانی کسی است که مطلقاً نمی‌خواهید با او کار کنید (و به احتمال زیاد احساسات شما را متقابل می‌کند).»

با این حال، ویژگی های شخصیتی خاصی وجود دارد که برخی از کارمندان آن را غیرقابل قبول می دانند، در حالی که برخی دیگر اصلاً اذیت نمی شوند. "مثلا آیا رئیس شما خیلی دقیق است؟? برخی از مردم دوست دارند همه چیز برای آنها تصمیم گرفته شود و با قاشق غذا بخورند. اما برخی (از جمله من) می خواهند بتوانند راه حل خود را ارائه دهند و خودنمایی کنند.

• آیا رئیس شما اغلب بر سر زیردستانش فریاد می زند؟برخی از افراد (آنها قطعاً به کمک یک روان درمانگر نیاز دارند) صدای بلند را به عنوان نشانه ای از اینکه رئیس نسبت به آنچه اتفاق می افتد بی تفاوت نیست، می دانند. برای دیگران، این رفتار باعث غم و اندوه و رنجش می شود.
• آیا رئیس شما موارد مورد علاقه دارد؟اگر شما جزو این خوش شانس ها نباشید، مطمئناً آزرده خواهید شد، زیرا در این صورت بعید است که هر آنچه را که برای کار نیاز دارید به دست آورید. اما کسانی که این افتخار را (به تمام معنا) به لطف رهبری دریافت کرده اند، می توانند جسورتر شوند و استعدادهای خود را آشکار کنند.»

اگر رئیس شرور شما هستید

آشوین رامش که نه تنها صدها نفر را در طول حرفه خود استخدام کرده است، بلکه برخی از آنها را نیز اخراج کرده است، می گوید: همه نمی توانند برای همه رئیس خوبی باشند. اگر از شرکتی که در آن کار می کنید متنفر هستید، احتمالاً از رئیس خود متنفر هستید، او دلیل می کند و اذعان می کند که او نیز رئیس عصبانی خوانده شده است.

رامش می گوید: «اگر رئیسی اغلب صدایش را بلند می کند، خیلی بد است.» فقط اگر رئیستان سر شما فریاد بزند، او یا من تجربه کافی ندارم (مانند زمانی که داشتم)، یا حتی بدتر از آن، به کمک روانی یا حتی روانپزشکی نیاز دارم.

به گفته رامش، یک رئیس شرور «کسی است که:

• پتانسیل، نقاط قوت و نقاط ضعفتیم شما؛
• خود محور است و به زیردستان خود گوش نمی دهد.
• دوست ندارد افراد باهوش را استخدام کند."

او می افزاید: «رؤسای شرور وجود دارند و به کارفرمایان خود آسیب جدی وارد می کنند، و آنها خیلی دیر متوجه می شوند، زمانی که بسیاری از کارمندان فوق العاده قبلاً برای همیشه در شرکت گم شده اند.»

راس متیوز می نویسد: «رئیس های وحشتناک رهبران خوبی هستند که از زیردستان خود نتیجه می گیرند نشان می‌دهد، چنین روش‌های مدیریتی خشن همیشه مؤثر نیستند، پیامد آنها ممکن است یک انتخاب نامناسب، یک رویکرد خلاقانه ناکافی و در نتیجه یک نتیجه عمدی منفی باشد. متیوز در پایان می‌گوید: «اگر با مردم طوری رفتار کنید که در کارشان بد هستند، احتمالاً در کارشان بد خواهند بود».

چه باید کرد؟

به گفته جف شافزین، سه گزینه وجود دارد:

• توهین را ببلع و کنار بیای
• ترک کردن
• به رئیس اعتراض کنید و عواقب این مرحله را بپذیرید.

همچنین می توانید سعی کنید به بخش دیگری در شرکت بروید. نلسون توصیه می‌کند: «رئیس نوع بتا را انتخاب کنید، آنها آرام‌تر هستند، برای خلاقیت ارزش قائل هستند و بیشتر به خود فکر می‌کنند.»

نویل موافق است: "اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که زیر نظر یک مدیر خوب باشید، متوجه خواهید شد که بسیاری از موارد وجود دارد. رئیس های خوب. من متقاعد شده ام که رهبری درست و حق است فرهنگ شرکتی"این کلید موفقیت فراتر از همه انتظارات است."

آیا تا به حال برای یک رئیس شرور کار کرده اید؟ تجربیات و نظرات خود را با ما در میان بگذارید!

شاید ریشه مشکل شما باشد - شما بیش از حد بی توجه هستید و زمان زیادی را صرف می کنید شبکه های اجتماعیو دیگر سایت های سرگرمی در محل کار، به علاوه شما از فراموشی رنج می برید. سعی کنید بیشتر در کار خود شرکت کنید و موفقیت های خود را بیشتر به مافوق خود گزارش دهید، یک اقدام موثرتر این است که بخواهید حجم کاری را افزایش دهید، اما اگر این کار خاص مورد نیاز است، چه باید کرد. علاوه بر این، داشتن یک دفترچه یا دفترچه یادداشت مفید است که در آن هر کاری را که انجام می دهید یادداشت کنید تا چیزی را فراموش نکنید و بار دیگر مورد خشم رئیس خود قرار نگیرید.

2. نوع را تعیین کنید

سعی کنید دشمن را درک کنید. آیا رئیس شما یک مرد میانسال سرد و خود راضی است؟ به احتمال زیاد، عصبانیت در زندگی شخصی او نهفته است، همه چیز را با جزئیات بیشتر از همکاران آگاه بیابید، و در یک مهمانی شرکتی، به طور اتفاقی دوست تنهایی خود را به او توصیه کنید.

حتی تلخ ترین مرد نیز این را به عنوان یک اقدام دوستانه درک می کند. اگر این یک مرد مسن تر است، یک نوع پیرمرد صفراوی - احتمالاً همه چیز قبلاً به "فوتبال ماهیگیری-شکار-فوتبال" لغزش داده است، مفید است که لحظه ای پیدا کنید و در مورد آن صحبتی را شروع کنید، یا حتی بهتر است، یک مورد کمیاب بیاورید. در مورد این موضوع کتاب کنید و آن را روی لبه میز خود قرار دهید.

در مورد زنان، همه چیز پیچیده تر است - یک زن تجاری سرد به راحتی اغوا نمی شود، اما اگر شروع به نشان دادن علاقه صرفاً مردانه به او کنید، یا اگر دختر هستید تعارف زنانه کنید، نگرش نرم می شود. گاهی اوقات یافتن هیچ رویکردی برای یک خانم در سنین بالا غیرممکن است - سالها تاثیر خود را می گذارند، سعی کنید زمینه های مشترکی را در قالب مراقبت از فرزندان و نوه ها و داستان هایی در مورد فرزندان خود پیدا کنید - معمولاً کار می کند.

3. اعتراض را یاد بگیرید

البته، شما نباید شروع به پاسخگویی کنید. کافی است صبر کنید تا تارهای صوتی رئیس خسته شوند - سپس رد خود را مهار کنید و توصیه می شود که حقایق و استدلال های بیشتری داشته باشید. به هیچ وجه نباید فریاد بزند و با در نظر گرفتن صحبت تمام شده به سمت در حرکت کند، مودبانه جلوی او را بگیرد: "فقط یک دقیقه، من هم می خواهم صحبت کنم." همچنین به یاد داشته باشید که با دادن یک پاسخ شایسته، به خصوص در حضور سایر کارمندان، رئیس را به فکر از دست دادن محبوبیت خود می اندازید و شاید تصمیم بگیرد که بهتر است شما را تنها بگذارد.

4. ظاهر خود را تغییر دهید

مشاهده تقریباً همه روانشناسان در جهان این است که کسانی که کلاسیک و سخت لباس می پوشند بیشتر مورد توجه مافوق خود هستند. شاید دلیل عصبانیت مدیریت دقیقاً در لباس‌های نامتعارف، یقه‌های عمیق و شلوار جین پاره باشد که بدون شک نشان‌دهنده استایل شماست و در آن راحت هستید. زندگی یک مبارزه است و شما باید از سلاح کد لباس استفاده کنید تا رئیس خود را به دست بیاورید یا یک کت و شلوار رسمی بپوشید و تاثیر آن دیری نخواهد بود.

5. از روانشناسی استفاده کنید

معمولاً همه این پیچیدگی ها با قرار دادن دست ها، شانه ها، چشم ها و اندازه گیری فاصله تا ناحیه صمیمی زیاد جواب نمی دهد. با این حال، تکنیک هایی مانند تکنیک فرانکلین، که در آن شما می توانید چیزی با ارزش از یک شخص، مانند یک کتاب، قرض بگیرید، شما را مجبور می کند که رابطه بین خود را بهبود ببخشید، زیرا او ارزش آن را ارزشمند می داند و مجبور خواهد شد. برای رفتار بهتر با شما

تأثیر "کمک تحمیلی" نیز بسیار خوب است - آن را شخصاً به رئیس خود ارائه دهید، به احتمال زیاد او آن را رد می کند، اما ناخودآگاه نسبت به شما احساس گناه می کند. همچنین او را بیشتر به نام صدا کنید - دیل کارنگی این را یک درمان جادویی، راهی به قلب یک شخص نامید. هنگامی که او را خطاب می کنید، آن را در ابتدای هر عبارت وارد کنید - اینها همه بلوک های سازنده کوچکی برای بهبود رابطه بین شما هستند.