حیاط اصطبل در سال های 1720-1724 طبق طرح N. Gerbel ساخته شد. در سال 1736، در رابطه با تمایل کارمندان اصطبل دربار برای داشتن معبد خود، امپراتور آنا یوآنونا دستور داد تا یک کلیسا در اینجا ایجاد شود. پس از آن بود که کلیسای چوبی نجات دهنده که توسط دست ساخته نشده بود در اتاق بالای دروازه ساخته شد. نویسنده آن احتمالا دومینیکو ترزینی است. این کلیسا در سال 1737 تقدیس شد. به درخواست Anna Ioannovna، تصویر منجی که توسط دست ساخته نشده است، کفن و نماد علامت از بیزانس به اینجا منتقل شد.

به دستور ملکه الیزابت پترونا، ساختمان کلیسا در سنگ بازسازی شد. 23 دسامبر 1746 ملکه صبح در ساعت 10 صبح، او مشتاق شد به اصطبل خود در حیاط امپراتوری برود تا کلیسا در دروازه را تقدیس کند. و در حیاط اصطبل، در دفتر، او را به خوردن غذای ناهار میل کرد« [به نقل از: 3، ص 14].

در آغاز قرن 19 معبد قدیمیدیگر الزامات جدید برای ظاهر پایتخت را برآورده نمی کند. کلیسا مانند حیاط اصطبل متعلق به خزانه بود. بنابراین، در 1817-1823 توسط معمار واسیلی پتروویچ استاسوف با هزینه عمومی بازسازی شد.

قبل از بازسازی Konyushenny Dvor، کلیسای ناجی که توسط دست ساخته نشده بود در یک ساختمان خدماتی دو طبقه قرار داشت. استاسوف پیشنهاد کرد معبد را در طبقه دوم بالای دروازه اصلی قرار دهد که امکان پذیری آن توسط یک کمیسیون فنی متخصص متشکل از معماران C. Rossi و A. Mauduit تأیید شد. برای تجهیز کلیسا، در دیوارهای قدیمی به پنجره‌ها و درهای جدیدی نیاز بود. برخی از دیوارها تخریب و دیوارهای جدیدی ساخته شد. سرمایه کار ساخت و سازدر 2 می 1822 تکمیل شد و پس از آن تزئینات داخلی محوطه معبد آغاز شد. تقدیس آن در 1 آوریل 1823 انجام شد.

نمای ساختمان با نقش برجسته های "ورود خداوند به اورشلیم" و "حمل صلیب" ساخته شده توسط V.I. Demut-Malinovsky تزئین شده است. فضای داخلی کلیسای استبل توسط هنرمندان S. A. Bezsonov و F. P. Bryullo و مدلساز N. P. Zakolupin ساخته شده است. شمایل حکاکی شده توسط مجسمه ساز و منبت کار P. Kreitan ساخته شده است. این تصویر برای او توسط هنرمندان A. E. Egorov، A. I. Ivanov، V. K. Shebuev و F. P. Bryullo نقاشی شده است.

زیارتگاه های اصلی اینجا نماد نجات دهنده و علامت دست ساخته نشده از قسطنطنیه و کفن دوزی شده با ابریشم و مروارید بود. انتقال معبد به سرپرست کلیسا پیانکوف در اکتبر 1824 انجام شد. نویسنده و هنرمند P. P. Svinin کلیسا را ​​اینگونه توصیف کرد:

«داخل معبد با 17 پنجره بزرگ، علاوه بر پنجره‌های فوقانی خاص، روشن می‌شود و محراب با یک پنجره روشن می‌شود که در آن شیشه‌های زرد رنگی قرار داده شده است که مانند تابش خورشید نور می‌تابد.
یک ستون عریض و منظم ورودی و به قولی آستانه این معبد باشکوه را تشکیل می دهد. با بیرون آمدن از اولین قسمت آن، غنا و زیبایی نمادین به چشم می خورد و محدب نیم دایره ای شکل می گیرد. و اگر ظرافت حکاکی آن قبل از هر چیز توجه بیننده را به خود جلب کند، نقاشی شمایل شگفتی جدی و ماندگار خواهد داشت» [به نقل از: 2، ص 445].

سالن اصلی کلیسا با ده ستون دوریک تزئین شده است که گروه های کر را در طرفین آن نگه می دارند. هشت تای آنها آجری و دو تای آنها چوبی هستند که با سنگ مرمر زرد اندود شده اند. سالن مجهز به یک لوستر با 108 شمع بود که توسط جان بانیستر انگلیسی ساخته شده بود. ارتفاع لوستر چهار متر، عرض - دو و نیم متر بود. هزینه آن 18000 روبل بود.

در سال 1826 ارابه ای برای تشییع جنازه در طبقه همکف کلیسای اصطبل نصب شد که جسد اسکندر اول از تاگانروگ بر روی آن به سن پترزبورگ آورده شد. بعداً در موزه اصطبل قرار داده شد.

در سال 1837 دوئلی با شرکت الکساندر سرگیویچ پوشکین انجام شد که در نتیجه آن شاعر به شدت مجروح شد. تشییع جنازه پوشکین در 1 فوریه 1837 در کلیسای استبل برگزار شد. نیکلاس اول که از جمعیت زیاد مردم و ناآرامی های اجتماعی می ترسید، اجازه ویژه ای برای این کار داد. به همین دلیل وداع با شاعر معروف در چنین کلیسای کوچکی انجام شد. س.ن کرمزینا به برادرش گزارش داد:

"کلیسای اصطبلبزرگ نبود و فقط کسانی که بلیط داشتند اجازه ورود داشتند، یعنی تقریباً منحصراً جامعه عالی و هیئت دیپلماتیک که با قدرت کامل ظاهر شد. (حتی یکی از دیپلمات ها گفت: «اینجا بود که برای اولین بار فهمیدیم که پوشکین برای روسیه چه معنایی دارد. قبل از آن، با او آشنا شدیم، با او آشنا بودیم، اما هیچ یک از شما، خطاب به خانم، به ما نگفتید. که او مایه افتخار مردم شماست.») کل میدان مملو از جمعیت عظیمی بود که به محض پایان مراسم و باز شدن درها به داخل کلیسا هجوم آوردند. و آنها نزاع کردند و یکدیگر را هل دادند تا تابوت را به زیرزمین ببرند، جایی که قرار بود تا زمانی که به روستا برده شود، باقی بماند. یک جوان بسیار خوش پوش از پیر (مشچرسکی) التماس کرد که به او اجازه دهد حداقل با دستش تابوت را لمس کند، سپس پیر جای خود را به او داد و او با اشک از او تشکر کرد» [به نقل از: 3، ص 23. ].

پس از اتمام مراسم خاکسپاری، تابوت با جسد پوشکین به زیرزمین منتقل شد. در شب 4 فوریه ، او شبانه مخفیانه به محل دفن در صومعه Svyatogorsk فرستاده شد. در این زمان، کشیش کلیسای استبل، کشیش پیوتر دیمیتریویچ پسوتسکی بود.

در سال 1849 کلیسای استبل به کلیسای محلی تبدیل شد.

در 22 فوریه 1857، مراسم یادبودی برای آهنگساز M. I. Glinka در اینجا برگزار شد. نسخه ای وجود دارد که آهنگساز در اینجا مراسم تشییع جنازه داشته است. اما این چنین نیست. این آهنگساز در 3 فوریه 1857 در برلین درگذشت. جسد او در 24 می به سن پترزبورگ منتقل شد و در قبرستان تیخوین در لاورای الکساندر نوسکی به خاک سپرده شد.

در سالهای 1857-1862، ساختمان کلیسای استبل توسط معمار P. Sadovnikov، که در آن زمان در بخش اصطبل خدمت می کرد، بازسازی شد. معمار معبد را گسترش داد، پنجره هایی را در نمای اصلی اضافه کرد و درگاه را به یک شبه پورتال تبدیل کرد. ستون ها به صورت نیم ستون ساخته می شدند و با دیواری به هم متصل می شدند. در همان زمان، نقاشی دیوارهای معبد توسط M. N. Troshchinsky به روز شد. در سال 1878، در هشتی طبقه اول، جایی که ارابه تشییع جنازه اسکندر یکم قبلاً ایستاده بود، کلیسایی با نمادی از چهار تصویر ساخته شد.

آخرین رئیس معبد، کشیش تئودور یوآنوویچ زنامنسکی بود. پس از سال 1917، کلیسای استبل غارت شد و در می 1923 بسته شد. این مجسمه به موزه یک فرقه منسوخ برده شد و آرشیو آن سوزانده شد. به زودی باشگاه شبه نظامیان سواره در اینجا افتتاح شد. یک پلاک یادبود در نمای کلیسای اصطبل یادآوری می کند که "در سال های 1933-1990، یگان سوارکاری GPU"، اداره پلیس 28 و موسسه تحقیقاتی هیدروپروژه در اینجا قرار داشتند. کتابخانه معبد ویران شد و ناقوس ها ذوب شدند.

مشخص است که لوستر (لوستر) از کلیسای نجات دهنده ساخته نشده توسط دست ها در لابی اصلی دریاسالاری در دهه 1900 قرار داشت.

جماعت جدید کلیسای پایدار در سال 1989 بوجود آمد. در تابستان سال 1990، تصمیم به بازگرداندن معبد به مؤمنان در 6 ژوئن (تولد پوشکین) گرفته شد، مراسم یادبودی در اینجا برگزار شد و در 9 ژوئیه 1991، اولین عبادت برگزار شد. تا سال 1999، مرمت انجام شد، نماد بازسازی شد و لوستر از دریاسالاری بازگردانده شد. ترمیم نمادین توسط استاد پیکالوف انجام شد، تصاویر جدیدی توسط V. G. Korban نقاشی شد. تقدیس رسمی جدید معبد در 14 مه 2000 توسط متروپولیتن ولادیمیر انجام شد [همانجا]. هر روز اول فوریه، مراسم یادبود A.S. Pushkin در اینجا برگزار می شود.

بله عکس داخل عنوان کاملاً خارج از موضوع است.

در دهه 20 قرن 18، در میدان Konyushennaya نزدیک کانال کاترین، ساختمان بخش Konyushenny (Konyushenny Dvor) با توجه به طراحی معمار N. Gerbel ساخته شد. این مجموعه در سال های 1720-1724 ساخته شد. ساختمان های حیاط محل اداره اصطبل، اصطبل، خدمات و همچنین آپارتمان های کارگران حیاط بود.

در سال 1736، امپراطور آنا یوآنونا، با تسلیم شدن به میل کارمندان اصطبل دربار برای داشتن معبد خود، دستور ساخت کلیسا را ​​در اینجا داد. ساختمان اصلی اصطبل دربار برای معبد، در مرکز مجموعه، در اتاق بالای دروازه اختصاص داده شده است. کلیسای چوبی نجات دهنده که توسط دست ساخته نشده است، ظاهراً توسط معمار Domenico Trezzini ساخته شده است. این معبد به طور رسمی در سال 1737 تقدیس شد.

تصویر منجی که توسط دست ساخته نشده است، کفن با ابریشم و مروارید دوزی شده و نماد نشانه به کلیسا منتقل شد. این زیارتگاه ها از قسطنطنیه آورده شده و تا سال 1743 در کلیسای خانگی کنت M.G. گلوفکین. بر اساس افسانه، در سال 1814، نماد منجی مهربان از کلیسای استبل در هنگام تصرف پاریس نزد امپراتور الکساندر اول بود. در سال 1828، بر اساس این افسانه، امپراتور نیکلاس اول او را با خود به لشکرکشی ترکیه برد، که برای آن سندی با محتوای زیر وجود دارد، که توسط وزیر دربار شاهنشاهی، شاهزاده ولکونسکی، برای سوار اسب ارسال شده است. اصطبل دربار، شاهزاده دولگوروکوف: "امپراتور مقتدر آرزو می کند که کلیسا، در اصطبل های اصلی، تصویر منجی را که با دست ساخته نشده است، که در سال 1743 در اصطبل دربار به همراه کلیسا از کنت سابق میخائیل گولووکین دریافت شد، دریافت کرد. در کمپین آتی در کلیسای راهپیمایی اعلیحضرت قرار داشت. در طول لشکرکشی ترکیه نیز کفن از معبد وجود داشت.
پس از انقلاب، زیارتگاه ها مصادره شد، ابتدا به ارمیتاژ فرستاده شد و از آنجا بدون هیچ اثری ناپدید شد.

در سال 1746، به دستور ملکه الیزابت پترونا، کلیسا در سنگ بازسازی شد. یک سال بعد، معبد دوباره تقدیس شد. این بنا با یک شمایل طلایی سه طبقه تزئین شده بود که نمادهای آن توسط نقاش دربار مینا کولوکلنیکوف نقاشی شده بود.

در سال 1804، معمار دربار، L. Ruska، طرح خود را برای اصطبل دادگاه پیشنهاد کرد، اما اجرا نشد.

کلیسا مانند حیاط اصطبل متعلق به خزانه بود. بنابراین، در 1817-1823 توسط V.P. بازسازی شد. استاسوف با هزینه عمومی: 2 میلیون روبل برای بازسازی مجتمع پایدار در مویکا به سبک امپراتوری هزینه شد. در نتیجه بازسازی، معبد، که در 1 آوریل 1823 تقدیس شد، در بال مرکزی، در طبقه دوم، بالای دروازه، در یک سالن دو ارتفاع با گروه های کر قرار گرفت. فضای داخلی با ستون های یونی گچبری زرد تزئین شده بود. تصویر موجود در نمادین توسط دانشگاهیان V.K. شبویف و F.P. برولو، نمادهای درهای سلطنتی توسط دانشگاهیان A.E. اگوروف و A.I. ایوانف شمایل توسط P. Cretan حک شده است، نقاشی دیوارهای معبد توسط S.A. بزونوف و F.P. برولو نقش برجسته های روی نما - "ورود خداوند به اورشلیم" و "کاربرد صلیب" - توسط V.I. دموت-مالینوفسکی، مدلینگ - N.P. زاکولوپین.

هنگام نقاشی دیوارها در ربع اول قرن نوزدهم، "استاد چسب" F. Brandukov از رنگ های یاسی روشن و سفید استفاده می کرد و از آنها برای رنگ آمیزی کروبی ها و انواع زیور آلات استفاده می کرد: تاج گل، نخل، کیسون، گل رز. پس از بازسازی عمده معبد، استاد P. Kreitan یک نماد گرد جدید و "نیمه دایره ای" بر اساس طرح های Stasov ساخت که بهترین نمونه در سنت پترزبورگ شد.

در کارخانه جان بانیستر، یک لوستر سه طبقه (لوستر) زیبا به وزن حدود دو تن، با 108 شمع با تزئینات نقره، ساخته شده بر اساس طرح تایید شده عالی، از مس نقره ای با تزئینات نقره ساخته شد. ارتفاع لوستر حدود 4 متر، عرض - 2.5 متر بود.

دیوارها و ستون های کلیسا با بیش از 140 آیکون تزئین شده بود. در زیارتگاه کلیسا دو انجیل وجود داشت که در سال 1743 از فهرست موجودی کنت میخائیل گولووکین پذیرفته شد. هر دو انجیل چاپ اسلاوی قدیمی بودند و با طلا و نقره تزئین شده بودند.

تصاویر باستانی و بسیار مورد احترام دیگری در معبد وجود داشت: مادر خدا Tikhvinskaya، Iverskaya، Kazanskaya و بسیاری دیگر.

در سال 1826، یک "ارابه غمگین" در طبقه اول معبد نصب شد که جسد اسکندر اول از تاگانروگ به سنت پترزبورگ آورده شد.

در سال 1837 دوئل بین الکساندر سرگیویچ پوشکین انجام شد. پس از دوئل، پوشکین که به شدت مجروح شده بود را به خانه ولکونسکی ها در مویکا آوردند و کشیشی را از کلیسای مجاور فرستادند. معلوم شد که او کشیش دربار، پیوتر دیمیتریویچ پسوتسکی، پیشوای کلیسای استیبل است، که جنگ سال 1812 را با ارتش روسیه پشت سر گذاشت، بر روی نوار ولادیمیر، نشان سنت سنت، صلیب برنزی دریافت کرد. آنا از درجه 2 که با فرزندان خود به منزلت اشراف رسید. همانطور که شاهدان عینی شهادت می دهند (شاهزاده E.N. Meshcherskaya، شاهزاده P.A. Vyazemsky)، پدر پیتر شاعر در حال مرگ را با چشمان اشک آلود ترک کرد. پس از اعتراف از اتاق پوشکین بیرون آمد و گفت: "دوست دارم همانطور که این مرد می میرد بمیرم!"

در زمان اتحاد جماهیر شوروی، این عقیده وجود داشت که در ابتدا قرار بود مراسم خاکسپاری پوشکین در آن برگزار شود کلیسای جامع سنت اسحاقو اینکه ظاهراً چون امپراتور می‌خواست شاعر را «تحقیر» کند، مراسم تشییع جنازه به دستور خاصی به کلیسای استبل منتقل شد.
با این حال، این یک افسانه ایدئولوژیک دیگر است. کلیسای جامع سنت اسحاق در زمان مرگ پوشکین هنوز تکمیل نشده بود. در زمان ساخت، کلیسای سنت اسحاق در کلیسای خانگی Admiralty قرار داشت، اندازه کوچکی داشت و اصلاً رسمی نبود. نزدیک ترین کلیسا به خانه ای که شاعر در آن درگذشت، کلیسای اصطبل بود. با این حال، این کلیسا در وضعیت خود غیرممکن بود که به سادگی یک مراسم تشییع جنازه را برای هر شخصی سفارش دهید. در اینجا چیزی است که ژوکوفسکی می نویسد: «شما حتی نمی توانستید در مورد کلیسای کونیوشنایا فکر کنید که برای برگزاری مراسم تشییع جنازه در آن، باید مجوز خاصی دریافت کنید. و امپراتور نیکلاس اول اجازه داد تا مراسم تشییع جنازه شاعر را در کلیسای دربار انجام دهد که نشان دهنده احترام زیاد او برای پوشکین بود.
در 1 فوریه 1837، مراسم تشییع جنازه پوشکین در کلیسا برگزار شد. در شب 3 فوریه ، تابوت با جسد شاعر از کلیسای کونیوشنایا به صومعه سویاتوگورسک منتقل شد و در آنجا دفن شد.

در 2 مارس 1857، اولین مراسم یادبود در روسیه برای M. I. Glinka، که در برلین درگذشت، در همان کلیسا برگزار شد. در دهه 60 قرن نوزدهم، آهنگساز معروف کلیسایی M.S. برزوفسکی.

در سال 1849 کلیسا تبدیل به یک محله شد.

در 1857-1862، طبق پروژه P.S. کلیسای سادوونیکف بازسازی شد. معبد به دلیل رواق گسترش یافت، ستون های بیرونی درگاه به صورت نیمه ستونی درآمدند: آنها با دیواری به هم متصل شدند و پنجره هایی در شکاف ها ساخته شد. پورتال تبدیل به شبه پورتال شد.

در 1862-1863، پس از بازسازی کلیسا، M.N. تروشچینسکی نقاشی های جدیدی ساخت. در سال 1878، در هشتی طبقه اول، جایی که ارابه تشییع جنازه اسکندر یکم قبلاً ایستاده بود، کلیسایی با نمادی از چهار تصویر ساخته شد. در سال 1916، محراب معبد با نقش برجسته های نقره تزئین شد.

آخرین رئیس کلیسا قبل از انقلاب پدر بود. فئودور یوانوویچ زنامنسکی، (پیش از این، در سالهای 1906-1909، در قایق تفریحی سلطنتی "Standard" خدمت می کرد). در سال 1919، جمعیت کلیسا بیش از 3 هزار نفر بود. کشیش تئودور زنامنسکی از سال 1917 تا 1923 در کلیسای ثابت خدمت کرد، سپس دستگیر شد. در 19 می 1923، کلیسا با تصمیم هیئت رئیسه کمیته اجرایی استان بسته شد.

پس از بسته شدن آن، در سال 1923، باشگاه پلیس سوار در ساختمان معبد مستقر شد و بعداً شعبه ای از موسسه هیدروپروژه قرار گرفت. تعدادی بازسازی در محوطه انجام شد و در سال 1923 کل بایگانی کلیسا سوزانده شد. نمادهای ارزشمند ابتدا وارد هرمیتاژ شدند و سپس گم شدند. لوستر معروف برنزی (لوستر) در سال 1929 به ساختمان دریاسالاری منتقل شد. به جای صلیب برداشته شده، آنتنی روی گنبد بلند شد. کاملا غارت شد دکوراسیون داخلی.

یک لوح یادبود در نمای ساختمان یادآوری می کند که "در سال های 1933-1990، یگان سوارکاری GPU"، اداره 28 پلیس و پژوهشکده هیدروپروژه در اینجا مستقر بودند.

در پاییز 1989 به وجود آمد جامعه ارتدکسو در تابستان 1990 مقامات تصمیم گرفتند معبد را به مؤمنان بازگردانند. در 6 ژوئن، روز تولد پوشکین، مراسم یادبودی در اینجا برگزار شد و در 9 ژوئیه 1991، اولین عبادت برگزار شد.

معبد رسماً در 12 ژوئیه 1991 بازگردانده شد. رئیس دانشگاه بود. ولادیمیر (تسوتکوف). از دسامبر 1991، پیشوای معبد Fr. کنستانتین (اسمیرنوف). معبد به تدریج در حال تعمیر و مرمت است.
این روزها، هر روز اول فوریه، مراسم بزرگداشت ع. پوشکین.

اخیراً، "گیاه بالتیک" سن پترزبورگ یک زنگ منحصر به فرد برای کلیسای تصویر مقدس منجی تولید کرد - یک کپی دقیق از زنگی که زمانی معبد را تزئین می کرد و پس از انقلاب ویران شد. ناقوس برنزی با افزودن نقره دارای قطری در حدود یک و نیم متر و وزن 1700 کیلوگرم است. این زنگ دارای ویژگی های آکوستیک منحصر به فردی است - صدای آن حتی در 40 درجه زیر صفر نیز بدون تغییر باقی می ماند.

برای دویستمین سالگرد تولد پوشکین، معبد بازسازی شد و لوستر سابق از دریاسالاری به آن بازگردانده شد. دو لوح یادبود مرمر بر روی پله های معبد آویزان شده است. شمایل توسط استاد پیکالوف بازسازی شد، تصاویر جدید توسط V.G. کوربان. در 14 مه 2000، متروپولیتن ولادیمیر (کوتلیاروف) تقدیس کامل کلیسای تاریخی بازسازی شده را انجام داد.

در دهه 20 قرن 18، در میدان Konyushennaya نزدیک کانال کاترین (در حال حاضر کانال Griboyedov)، ساختمان بخش اصطبل (Konyushenny Dvor) با توجه به طراحی معمار N. Gerbel ساخته شد. این مجموعه در سال های 1720-1724 ساخته شد. ساختمان های حیاط محل اداره اصطبل، اصطبل، خدمات و همچنین آپارتمان های کارگران حیاط بود.

در سال 1736، امپراطور آنا یوآنونا، با تسلیم شدن به میل کارمندان اصطبل دربار برای داشتن معبد خود، دستور ساخت کلیسا را ​​در اینجا داد. ساختمان اصلی اصطبل دربار برای معبد، در مرکز مجموعه، در اتاق بالای دروازه اختصاص داده شده است. کلیسای چوبی نجات دهنده که توسط دست ساخته نشده است، ظاهراً توسط معمار Domenico Trezzini ساخته شده است. این معبد به طور رسمی در سال 1737 تقدیس شد.

تصویر منجی که توسط دست ساخته نشده است، کفن با ابریشم و مروارید دوزی شده و نماد نشانه به کلیسا منتقل شد. این زیارتگاه ها از قسطنطنیه آورده شده و تا سال 1743 در کلیسای خانگی کنت M.G. گلوفکین. بر اساس افسانه، در سال 1814، نماد منجی مهربان از کلیسای استبل در هنگام تصرف پاریس نزد امپراتور الکساندر اول بود. در سال 1828، بر اساس این افسانه، امپراتور نیکلاس اول او را با خود به لشکرکشی ترکیه برد، که برای آن سندی با محتوای زیر وجود دارد، که توسط وزیر دربار شاهنشاهی، شاهزاده ولکونسکی، برای سوار اسب ارسال شده است. اصطبل دربار، شاهزاده دولگوروکوف: "امپراتور مقتدر آرزو می کند که کلیسا، در اصطبل های اصلی، تصویر منجی را که با دست ساخته نشده است، که در سال 1743 در اصطبل دربار به همراه کلیسا از کنت سابق میخائیل گولووکین دریافت شد، دریافت کرد. در کمپین آتی در کلیسای راهپیمایی اعلیحضرت قرار داشت. در طول لشکرکشی ترکیه نیز کفن از معبد وجود داشت.

پس از انقلاب، زیارتگاه ها مصادره شد، ابتدا به ارمیتاژ فرستاده شد و از آنجا بدون هیچ اثری ناپدید شد.

در سال 1746، به دستور ملکه الیزابت پترونا، کلیسا در سنگ بازسازی شد. یک سال بعد، معبد دوباره تقدیس شد. این مجسمه با یک نماد طلایی سه طبقه تزئین شده بود که نمادهای آن توسط نقاش دربار مینا کولوکلنیکوف نقاشی شده بود.

در سال 1804، معمار دربار، L. Ruska، پروژه خود را برای اصطبل دادگاه پیشنهاد کرد، اما اجرا نشد.

کلیسا مانند حیاط اصطبل متعلق به خزانه بود. بنابراین، در 1817-1823 توسط V.P. بازسازی شد. استاسوف با هزینه عمومی: 2 میلیون روبل برای بازسازی مجتمع پایدار در مویکا به سبک امپراتوری هزینه شد. در نتیجه بازسازی، معبد، که در 1 آوریل 1823 تقدیس شد، در بال مرکزی، در طبقه دوم، بالای دروازه، در یک سالن دو ارتفاع با گروه های کر قرار گرفت. فضای داخلی با ستون های یونی گچبری زرد تزئین شده بود. تصویر موجود در نمادین توسط دانشگاهیان V.K. شبویف و F.P. برولو، نمادهای درهای سلطنتی توسط دانشگاهیان A.E. اگوروف و A.I. ایوانف شمایل توسط P. Cretan حک شده است، نقاشی دیوارهای معبد توسط S.A. بزونوف و F.P. برولو نقش برجسته های روی نما - "ورود خداوند به اورشلیم" و "کاربرد صلیب" - توسط V.I. دموت-مالینوفسکی، مدلینگ - N.P. زاکولوپین.

هنگام نقاشی دیوارها در ربع اول قرن نوزدهم، "استاد چسب" F. Brandukov از رنگ های یاسی روشن و سفید استفاده می کرد و از آنها برای رنگ آمیزی کروبی ها و انواع زیور آلات استفاده می کرد: تاج گل، نخل، کیسون، گل رز. پس از بازسازی عمده معبد، استاد P. Kreitan یک نماد گرد جدید و "نیمه دایره ای" بر اساس طرح های Stasov ساخت که بهترین نمونه در سنت پترزبورگ شد.

در کارخانه جان بانیستر، یک لوستر سه طبقه (لوستر) زیبا به وزن حدود دو تن، با 108 شمع با تزئینات نقره، ساخته شده بر اساس طرح تایید شده عالی، از مس نقره کاری شده با تزئینات نقره ساخته شد. ارتفاع لوستر حدود 4 متر، عرض - 2.5 متر بود.

دیوارها و ستون های کلیسا با بیش از 140 آیکون تزئین شده بود. در زیارتگاه کلیسا دو انجیل وجود داشت که در سال 1743 از فهرست موجودی کنت میخائیل گولووکین پذیرفته شد. هر دو انجیل چاپ اسلاوی باستانی بودند و با طلا و نقره تزئین شده بودند.

تصاویر باستانی و بسیار مورد احترام دیگری در معبد وجود داشت: مادر خدای تیخوین، ایورون، کازان و بسیاری دیگر.

در سال 1826، یک "ارابه غمگین" در طبقه اول معبد نصب شد که جسد اسکندر اول از تاگانروگ به سنت پترزبورگ آورده شد.

در سال 1837 دوئل بین الکساندر سرگیویچ پوشکین انجام شد. پس از دوئل، پوشکین که به شدت مجروح شده بود را به خانه ولکونسکی ها در مویکا آوردند و یک کشیش را از کلیسای مجاور به دنبال او فرستادند. معلوم شد که او کشیش دربار، پیوتر دیمیتریویچ پسوتسکی، پیشوای کلیسای استیبل است، که جنگ سال 1812 را با ارتش روسیه پشت سر گذاشت، بر روی نوار ولادیمیر، نشان سنت سنت، صلیب برنزی دریافت کرد. آنا از درجه 2 که با فرزندان خود به منزلت اشراف رسید. همانطور که شاهدان عینی شهادت می دهند (شاهزاده E.N. Meshcherskaya، شاهزاده P.A. Vyazemsky)، پدر پیتر شاعر در حال مرگ را با چشمان اشک آلود ترک کرد. پس از اعتراف از اتاق پوشکین بیرون آمد و گفت: "دوست دارم همانطور که این مرد می میرد بمیرم!"

در زمان اتحاد جماهیر شوروی، این عقیده وجود داشت که در ابتدا قرار بود مراسم خاکسپاری پوشکین در کلیسای جامع سنت اسحاق برگزار شود و ظاهراً به دلیل اینکه امپراتور می خواست شاعر را "تحقیر" کند، مراسم تشییع جنازه با دستور خاصی به کلیسای استابل منتقل شد.

با این حال، این یک افسانه ایدئولوژیک دیگر است. کلیسای جامع سنت اسحاق در زمان مرگ پوشکین هنوز تکمیل نشده بود. در زمان ساخت، کلیسای سنت اسحاق در کلیسای خانگی Admiralty قرار داشت، اندازه کوچکی داشت و اصلاً رسمی نبود. نزدیک ترین کلیسا به خانه ای که شاعر در آن درگذشت، کلیسای اصطبل بود. با این حال، این کلیسا در وضعیت خود غیرممکن بود که به سادگی یک مراسم تشییع جنازه را برای هر شخصی سفارش دهید. در اینجا چیزی است که ژوکوفسکی می نویسد: «شما حتی نمی توانستید در مورد کلیسای کونیوشنایا فکر کنید که برای برگزاری مراسم تشییع جنازه در آن، باید مجوز خاصی دریافت کنید. و امپراتور نیکلاس اول اجازه داد تا مراسم تشییع جنازه شاعر را در کلیسای دربار انجام دهد که نشان دهنده احترام زیاد او برای پوشکین بود.

در 1 فوریه 1837، مراسم تشییع جنازه پوشکین در کلیسا برگزار شد. در شب 3 فوریه ، تابوت با جسد شاعر از کلیسای کونیوشنایا به صومعه سویاتوگورسک منتقل شد و در آنجا دفن شد.

در 2 مارس 1857، اولین مراسم یادبود در روسیه برای M. I. Glinka، که در برلین درگذشت، در همان کلیسا برگزار شد. در دهه 60 قرن نوزدهم، آهنگساز معروف کلیسایی M.S. برزوفسکی.

در سال 1849 کلیسا تبدیل به یک محله شد.

در 1857-1862، طبق پروژه P.S. کلیسای سادوونیکف بازسازی شد. معبد به دلیل رواق گسترش یافت، ستون های بیرونی درگاه به صورت نیمه ستونی درآمدند: آنها با دیواری به هم متصل شدند و پنجره هایی در شکاف ها ساخته شد. پورتال تبدیل به شبه پورتال شد.

در 1862–1863، پس از بازسازی کلیسا، M.N. تروشچینسکی نقاشی های جدیدی ساخت. در سال 1878، در هشتی طبقه اول، جایی که ارابه تشییع جنازه اسکندر یکم قبلاً ایستاده بود، کلیسایی با نمادی از چهار تصویر ساخته شد. در سال 1916، محراب معبد با نقش برجسته های نقره تزئین شد.

آخرین رئیس کلیسا قبل از انقلاب پدر بود. فئودور یوانوویچ زنامنسکی، (پیش از این، در 1906-1909، در قایق تفریحی سلطنتی "Standart" خدمت می کرد). در سال 1919، جمعیت کلیسا بیش از 3 هزار نفر بود. کشیش تئودور زنامنسکی از سال 1917 تا 1923 در کلیسای ثابت خدمت کرد، سپس دستگیر شد. در 19 می 1923، کلیسا با تصمیم هیئت رئیسه کمیته اجرایی استان بسته شد.

پس از بسته شدن آن، در سال 1923، باشگاه پلیس سوار در ساختمان معبد مستقر شد و بعداً شعبه ای از موسسه هیدروپروژه قرار گرفت. تعدادی بازسازی در محوطه انجام شد و در سال 1923 کل بایگانی کلیسا سوزانده شد. نمادهای ارزشمند ابتدا وارد هرمیتاژ شدند و سپس گم شدند. لوستر معروف برنزی (لوستر) در سال 1929 به ساختمان دریاسالاری منتقل شد. به جای صلیب برداشته شده، آنتنی روی گنبد بلند شد. فضای داخلی کاملاً غارت شد.

یک پلاک یادبود در نمای ساختمان یادآوری می کند که "در سال های 1933-1990، گروه سوارکاری GPU"، اداره پلیس 28 و موسسه تحقیقاتی هیدروپروکت در اینجا قرار داشتند.

در پاییز 1989، یک جامعه ارتدکس بوجود آمد و در تابستان 1990، مقامات تصمیم گرفتند معبد را به مؤمنان بازگردانند. در 6 ژوئن، روز تولد پوشکین، مراسم یادبودی در اینجا برگزار شد و در 9 ژوئیه 1991، اولین عبادت برگزار شد.

معبد رسماً در 12 ژوئیه 1991 بازگردانده شد. رئیس دانشگاه بود. ولادیمیر (تسوتکوف). از دسامبر 1991، پیشوای معبد Fr. کنستانتین (اسمیرنوف). معبد به تدریج در حال تعمیر و مرمت است.

اخیراً، "گیاه بالتیک" سن پترزبورگ یک زنگ منحصر به فرد برای کلیسای تصویر مقدس منجی تولید کرد - یک کپی دقیق از زنگی که زمانی معبد را تزئین می کرد و پس از انقلاب ویران شد. ناقوس برنزی با افزودن نقره دارای قطری در حدود یک و نیم متر و وزن 1700 کیلوگرم است. این زنگ دارای ویژگی های آکوستیک منحصر به فردی است - صدای آن حتی در 40 درجه زیر صفر نیز بدون تغییر باقی می ماند.

برای دویستمین سالگرد تولد پوشکین، معبد بازسازی شد و لوستر سابق از دریاسالاری به آن بازگردانده شد. دو لوح یادبود مرمر بر روی پله های معبد آویزان شده است. شمایل توسط استاد پیکالوف بازسازی شد، تصاویر جدید توسط V.G. کوربان. در 14 مه 2000، متروپولیتن ولادیمیر (کوتلیاروف) تقدیس کامل کلیسای تاریخی بازسازی شده را انجام داد.

کلیسای ناجی که توسط دست ساخته نشده است همه روزه از ساعت 9 تا 19 باز است. مراسم عبادت بر اساس یکشنبه هاو در روزهای تعطیل
آدرس: 191186، سن پترزبورگ، میدان Konyushennaya، 1.
تلفن: 311-82-61; 717-82-61; 571-82-61.
مسیرها: ایستگاه مترو "Nevsky Prospekt"، "Gostiny Dvor".

این کلیسا در ساختمان اداره اصطبل دربار ساخته شد.

حیاط اصطبل در آغاز قرن هجدهم به این بنا منتقل شد. مقامات بلافاصله با درخواست ساخت کلیسای خود به ملکه آنا یوآنونا مراجعه کردند.

امپراتور این درخواست را پذیرفت و در سال 1736 دستور ساخت یک کلیسای چوبی را در اینجا داد.

به طور قطع مشخص نیست، اما فرض بر این است که کلیسای جدیدمنجی که توسط دست ساخته نشده است توسط معمار مشهور دومنیکو ترزینی ساخته شده است.

نام کامل - کلیسای ناجی که توسط دست ساخته نشده است.

بازسازی بعدی ساختمان در نیمه دوم قرن نوزدهم انجام شد. ستون‌های نما «پیچیده شدند» و پنجره‌ها در شکاف خالی بریده شدند.

معبد جدید در سال 1737 تقدیس شد و در سال 1746 به دستور ملکه الیزابت پترونا، بازسازی و تقدیس مجدد شد.

این بار از سنگ ساخته شد.

بار بعدی که کلیسا بازسازی شد در آغاز قرن نوزدهم بود. این کار توسط معمار استاسوف نظارت شد. نقش برجسته با مضامین "ورود خداوند به اورشلیم" و "کاربرد صلیب" که نما را تزئین کرده است توسط دموت-مالینوفسکی ساخته شده است.

فضای داخلی نیز کمتر قابل توجه نیست.

داخل آن با سه زیارتگاه تحویل داده شده از قسطنطنیه تزئین شده است - کفن، نماد کسوف و تصویر منجی که توسط دست ساخته نشده است.

در قرن نوزدهم کلیسای استبل به عنوان یک کلیسای دربار در نظر گرفته می شد.

در طبقه همکف، در سال 1826، "ارابه غمگین" به نمایش عمومی گذاشته شد. بر روی آن جسد اسکندر مقدونی از تاگانروگ به سن پترزبورگ منتقل شد. پس از آن، ارابه به یکی از نمایشگاه های موزه اصطبل تبدیل شد.

هنگامی که الکساندر سرگیویچ پوشکین در یک دوئل در سال 1837 به شدت مجروح شد و سپس درگذشت، تصمیم گرفته شد که مراسم تشییع جنازه او را در اینجا، نزدیکترین محل به خانه اش، انجام دهد.

در ابتدا آنها می خواستند تشییع جنازه شاعر را در کلیسای جامع سنت ایزاک برگزار کنند، اما کلیسای استیبل با این واقعیت که کشیشی که به مرد در حال مرگ فراخوانده شده بود، کشیش آن، کشیش پسوتسکی، مورد پسند واقع شد.

برای اجرای نقشه لازم بود از شاهنشاه اجازه خاصی گرفته شود. نیکلاس اول چنین اجازه ای داد و در 1 فوریه 1837 مراسم تشییع جنازه برگزار شد.

سپس تابوت به صومعه Svyatogorsk منتقل شد، جایی که شاعر در آنجا دفن شد. 20 سال بعد، مراسم تشییع جنازه مرد بزرگ دیگری، آهنگساز میخائیل گلینکا، در همان کلیسا برگزار شد.

در سال 1917 معبد غارت و بسته شد.

ابتدا باشگاه پلیس سوار در ساختمان افتتاح شد و سپس یکی از شعبه های موسسه هیدروپروژه افتتاح شد.

کلیسای ناجی که توسط دست ساخته نشده است در سال 1991 به اسقف نشین بازگردانده شد. در همان زمان، کار مرمت در اینجا آغاز شد و خدمات از سر گرفته شد. اکنون یک سنت در کلیسا وجود دارد - هر سال، در 1 فوریه، مراسم یادبودی برای شاعر مقتول در اینجا برگزار می شود.

چندی پیش، زیارتگاه دیگری به اینجا بازگردانده شد - یک زنگ بی نظیر. این در "کارخانه بالتیک" سنت پترزبورگ تولید شد. قبلاً دقیقاً همان روی ناقوس معبد نصب شده بود اما در سالهای انقلاب تخریب شد.

زنگ بیش از یک و نیم تنی، ساخته شده از برنز با افزودن نقره، به دلیل آکوستیک عالی خود مشهور است. او حتی در یخبندان شدید قادر است ویژگی های خود را از دست ندهد.

این مثال دیگری است زمانی که وظایف دنیوی بر قوانین کلیسا-معماری کلاسیک چیره شد.

فقط یک فرد با تجربه می تواند شیء مذهبی این ساختمان را حدس بزند و یک گردشگر ساده آن را با بخشی از نمای کلی اشتباه می گیرد.

تقریباً در هر گشت و گذار در اطراف شهر، می توانید کلیسای استبل را ببینید، اما نه به این دلیل که بسیار زیبا یا از نظر تاریخی جالب است، بلکه کلیسای جامع معروف جهانی نجات دهنده در خون در نزدیکی آن قرار دارد.

آدرس:

سن پترزبورگ، میدان کونیوشنایا، ساختمان 1

نحوه رسیدن به آنجا:

ابتدا مسیر کلیسای جامع منجی را دنبال کنید. به اطراف کلیسای جامع بروید و از کانال Griboyedov در امتداد پل Novo-Konyushenny عبور کنید.

بلافاصله پشت آن میدان شروع می شود که در سمت راست آن ساختمان هلالی شکل درازی قرار دارد. کلیسا در وسط قرار دارد و در این بنا ساخته شده است.

تاریخچه معبد از ایجاد در سواحل رودخانه مویکا و کانال کاترین (کانال گریبویدوف) حیاط استبل که در سن پترزبورگ همراه با حیاط های اسمولنی، لیتینی و دیگر حیاط ها وجود داشت، سرچشمه می گیرد. انگلستان مد برای همه چیز "انگلیسی" در زمان خود توسط پیتر اول به روسیه آورده شد. حیاط اصطبل در 1720-1724 ساخته شد. طراحی شده توسط معمار N. Gerbel. ساختمان های حیاط محل اداره اصطبل، اصطبل، خدمات و همچنین آپارتمان های کارگران حیاط بود.

در سال 1736، به میل کارمندان برای داشتن معبد خود، ملکه آنا یوآنونا دستور ساخت کلیسا را ​​در ساختمان اصلی اصطبل دربار، در اتاق بالای دروازه داد. یک کلیسای چوبی در آنجا ساخته شد که در سال 1737 به نام تصویر منجی ساخته نشده است. طبق اسناد، دلایلی وجود دارد که باور کنیم این کلیسا توسط D. Trezzini طراحی شده است. ده سال بعد، در سال 1746، به دستور ملکه الیزابت پترونا، یک کلیسای سنگی در سال 1747 تأسیس و تقدیس شد. در سال 1822، کلیسا بر اساس طرح معمار V.P. پس از استاسوف، بزرگترین اصلاح معبد در 1857-1862 انجام شد. معمار P. Sadovnikov. معبد گسترش یافت، ستون‌های بیرونی درگاه تبدیل به نیم ستون شدند: آنها با دیواری به هم متصل شدند و پنجره‌ها در شکاف‌ها ساخته شدند. پورتال تبدیل به شبه پورتال شد. از زمان استاسوف، نمای کلیسا با نقش برجسته تزئین شده است: "ورود خداوند به اورشلیم" و "حمل صلیب" ساخته شده در سال 1822 توسط V. Demut-Malinovsky. دکوراسیون داخلی معبد همیشه با تجمل و شکوه خاصی انجام می شد. از سال 1746، آن را با یک شمایل طلایی سه طبقه تزئین کردند، نمادهای آن توسط نقاش دربار، مینا کولوکلنیکوف، پس از بازسازی عمده معبد، استاد P. Kreitan یک شمایل جدید و گرد «نیمه دایره» ساخت. بر اساس طرح های استاسوف که بهترین نمونه در سن پترزبورگ شد. در سال 1826، در طبقه اول کلیسا، "ارابه غمگین" اسکندر اول نصب شد که جسد امپراتور از تاگانروگ بر روی آن آورده شد. سپس به موزه اصطبل منتقل شد. پس از سال 1917، معبد بسیار آسیب دید و غارت شد. در سال 1991 به کلیسا بازگشت.

به طور جداگانه، من می خواهم در مورد معبد و بزرگانی که در آن مشارکت دارند صحبت کنم. پوشکین A.S. و تاریخ کلیسای اصطبل جدایی ناپذیر است. این معبد پوشکین است. پوشکین پس از استقرار در مویکا، خود را بین دو کلیسا یافت: ناجی در کونیوشنایا و کلیسایی در کاخ زمستانی، همچنین تصویر منجی که توسط دست ساخته نشده است. پیش از مرگ، کشیش کلیسای پایدار، پدر پیتر پسوتسکی، به پوشکین اعتراف کرد. پس از اعتراف از اتاق پوشکین بیرون آمد و گفت: "دوست دارم همانطور که این مرد می میرد بمیرم!" در ابتدا قرار بود مراسم خاکسپاری پوشکین در کلیسای جامع سنت اسحاق برگزار شود. اعتقاد بر این است که نیکلاس اول می خواست شاعر را تحقیر کند، بنابراین آنها شروع به برگزاری مراسم تشییع جنازه او در کلیسای پایدار کردند. اما کلیسای جامع اسحاقتازه در حال ساخت بود و جایی نبود. وضعیت کلیسای اصطبل دربار بود. برای انجام مراسم تشییع جنازه در آنجا همیشه لازم بود مجوز خاصی دریافت شود. نیکلاس اول این اجازه را داد که احترام زیادی به شاعر داشت. مراسم تشییع جنازه در 1 فوریه 1837 با حضور همه مقامات و همه اشراف سن پترزبورگ برگزار شد. و از اینجا شاعر رهسپار آخرین سفر خود به سوی جلگه مقدسه شد. در 2 مارس 1857، اولین مراسم یادبود در روسیه برای M. I. Glinka، که در برلین درگذشت، در همان کلیسا برگزار شد. در دهه 60 قرن 18. آهنگساز معروف کلیسا M.S. Berezovsky در اینجا ازدواج کرد.

در سال 1736، به میل کارمندان در اصطبل های دادگاه اصلی برای داشتن معبد خود و چوپان خود، به دستور ملکه آنا یوآنونا، یک کلیسای چوبی در ساختمان اصلی اصطبل دربار، در میدان کونیوشنایا، در اتاق بالای دروازه، و به نام "تصویر منجی ساخته نشده توسط دست" "در سال 1737، در حضور خود ملکه مقدس.

10 سال بعد، پس از تأسیس یک کلیسای چوبی، به دستور ملکه الیزابت پترونا، در سال 1746 کلیسایی سنگی در طرف مقابل میدان بنا شد و در سال 1747 نیز در حضور اعلیحضرت امپراتوری و اعلیحضرت امپراتوری آنها مقدس شد. ، که برای آنها دو کلیسا با تزئینات غنی ساخته شد.

در سال 1822، کلیسای درباری منجی تصویری که توسط دست ساخته نشده بود، دوباره به همراه ساختمان نیم دایره ای مجاور اصطبل دربار طبق نقشه معمار استاسوف بازسازی شد و در سال 1823 تقدیس شد. ساخت این معبد، مانند موارد قبلی، با هزینه خزانه انجام شد و دیوارهای خارجی را که در برآورد کلی کل ساختمان نیم دایره گنجانده شده بود، برای دکوراسیون داخلی و دکوراسیون تنها 75 هزار روبل شامل نمی شد.

کلیسای منجی تصویر دست ساخته نشده در میان ساختمان نیم دایره ای اصطبل های دادگاه اصلی، بر فراز آن در یک طبقه، با گنبدی بزرگ و دو برج ناقوس واقع شده و در قسمت کازان واقع شده است. بخش 2. نمای سمت راست آن، تزئین شده با ستون و نقش برجسته هایی که ورود خداوند به اورشلیم و صفوف منجی به گلگوتا را به تصویر می کشد، به موازات میدان کونیوشنایا است.

کلیسای داخل شکل صحیح صلیب دارد. با گروه های کر، در دو چراغ ساخته شده است. محراب رو به شرق است. طول کلیسا تا نماد 12 فتوم، عرض 8 فتوم، ارتفاع تا گنبد 5 فتوم، ارتفاع گنبد 2 فتوم است. 1 ارش. شمایل به صورت نیمه قطب نما با تحدب آن به سمت کلیسا چیده شده است. طول محراب 3 فتوم و عرض وسط آن 2 فتوم است. 2 ارش. دیوار پشتی آن مقعر است. فضای داخلی کلیسا (همراه با محراب) توسط 17 پنجره بزرگ روشن می شود، گروه کر به ویژه توسط 11 پنجره فوقانی روشن می شود، و در محراب، در وسط گنبد، یک شیشه بزرگ زرد رنگ یکپارچه تعبیه شده است که از طریق آن روشن می شود. نور به گونه ای می افتد که گویی از تابش خورشید است. گروه کر با دو قسمت جانبی مستقیم معبد را تا محراب احاطه کرده است و توسط 10 ستون عظیم پشتیبانی می شود. کل ساختمان از معماری یونانی با ستون هایی از نظم ایوانیک ساخته شده است.

کلیسای تک محراب منجی تصویر که توسط دست ساخته نشده است. تخت و محراب از چوب سرو ساخته شده است. آنتیمین ها در سال 1844 توسط فیض آتاناسیوس، اسقف وینیتسا جشن گرفته شد. پادماندهای قبلی به دلیل فرسودگی به قبرستان الکساندر نوسکی لاورا تحویل داده شد.

اولین و گرانبهاترین بنای یادبود در کلیسای دادگاه در اصطبل اصلی، تصویر نجات دهنده ساخته نشده توسط دست، نماد علامت مادر خدا و کفن است. این نمادها و کفن قبلاً در قسطنطنیه بود و در زمان امپراتور آنا یوانونا به روسیه فرستاده شد. تا سال 1743 آنها در کلیسای خانگی معاون صدراعظم کنت میخائیل گاوریلوویچ گولووکین بودند. پس از روی کار آمدن امپراطور الیزاوتا پترونا به تاج و تخت روسی، زمانی که کنت گولووکین به دلیل شرکت در پروژه ای برای برکناری امپراتور از تاج و تخت محاکمه شد، وی از درجات، اموال خود محروم شد و توسط یک فرد خاص به زندان برزوف تبعید شد. سفارش، این نمادها و کفن، به دستور ملکه الیزاوتا پترونا، در کلیسای ناجی تصویری که با دست ساخته نشده است در اصطبل اصلی، که از توضیحات متعلقات او قرار دارد، پذیرفته شد.

تصویر منجی رحمان بر روی تابلو نوشته شده است، معلوم نیست کی و توسط چه کسی. صورت نامه یونان باستان او. او تاجی براق و نقره ای براق بر سر دارد که از کارهای تعقیب شده باستانی در جاهایی طلاکاری شده است. در همین چارچوب، او را از قسطنطنیه بردند و از املاک کنت گولووکین به کلیسای اصطبل اصلی رسیدند.

تصویر نجات دهنده که توسط دست ساخته نشده است در کلیسا در پشت گروه کر سمت راست، در یک قاب حکاکی شده و بسیار طلاکاری شده قرار داده شده است. تصویر علامت مادر خدای مقدس، روی یک تابلو نوشته شده است، با تصویری از St. زکریای عادلو الیزابت، پطرس رسول و الکسی مرد خدا - همچنین نوشته های یونان باستان. در سال 1823، پس از مرمت معبد، آن را با یک چوب طلاکاری نقره جدید تزئین کردند و نمونه قدیمی و نه چندان غنی (لبه، بالا و تاج ها نقره ای تعقیب شده بودند) روی عکس این نماد قرار گرفتند. این تصویر در همان قاب تصویر نجات دهنده ساخته نشده توسط دست، پشت گروه کر سمت چپ قرار گرفته است.

کفن تماماً با ابریشم بافته شده است. تاج‌ها و دور کفن با مروارید، آستر تافته زرشکی، لبه آن قهوه‌ای بوده، اما به دلیل فرسودگی، در سال 1809 با مخمل زرشکی جایگزین شد، دور آن را با حاشیه‌های طلا و در گوشه و کنار چهار منگوله طلا وجود دارد. در سال 1828، این کفن در لشکرکشی ترکیه، در کلیسای امپراتوری اردوگاه بود.

در زیارتگاه کلیسا دو انجیل وجود دارد که در سال 1743 "از فهرست وسایل کنت میخائیل گولووکین" پذیرفته شده است. یکی از آنها، به تاریخ 1733، چاپ شده در لاورای کیف پچرسک، با نقره پوشانده شده است و دارای گیره های نقره ای و براده طلایی در زیر است. یکی دیگر از سال 1735 که در مسکو چاپ شده بود، بدون حقوق در کلیسا پذیرفته شد، اما در سال 1740، به دستور اداره اصطبل، آن را با نقره پوشانده شد. هر دو انجیل از چاپ اسلاوی باستانی هستند.

علاوه بر نمادهای باستانی، در کلیسای اصطبل دادگاه تصاویری وجود دارد که به دلیل تزئینات هنری آنها قابل توجه است، آثاری از بهترین هنرمندان روسی ما. درهای سلطنتی از چهار تصویر تشکیل شده است. دو مورد بالا نشان دهنده بشارت است باکره مقدسو دو قسمت پایینی چهار مبشر را به تصویر می کشند. آنها توسط استاد آکادمی امپراتوری هنر اگوروف نوشته شده اند. قلم‌های او تصاویر محلی هستند که به خوبی اجرا شده‌اند، به ویژه تصویر منجی و نمادهای کناری سنت. الکساندر نوسکی و الیزابت عادل. تصاویر شمالی و جنوبی فرشتگان میکائیل و گابریل بر روی درهای شمالی و جنوبی و بالای آنها - برخاستن مسیح منجی از مقبره و تغییر شکل خداوند توسط پروفسور ایوانف نقاشی شده است. این چهار تصویر در پوشش لباس، سبکی و شفافیت ابرها از همه تصویرها پیشی می گیرند.

در بالای شمایل شش نقاشی هشت ضلعی از بریولوف وجود دارد که بر روی ورق آهن نقاشی شده است. این نقش برجسته ها در قاب های بلند بر روی دیوارهای گروه کر آویزان شده است. تمام این نقاشی ها در جریان بازسازی کلیسا در سال 1823 به دستور سوار اصطبل دربار، شاهزاده واسیلی واسیلیویچ دولگوروکوف، ساخته شده است. ارزش آنها 18000 روبل است.

در میان کلیسای تصویر منجی ساخته نشده توسط دست، در گنبد اصلی، لوستری آویزان شده است که از نظر اندازه (قطر 7 فوت) و تزئینات هنری قابل توجه است. این بنا بر اساس طرح تایید شده توسط Highest در نوزدهمین روز از آوریل 1822 ساخته شده است و بهترین اثر سازنده مشهور جان بانیستر است. از مس روکش شده با حصیر نقره، لبه های حجیم و تزئینات نقره خالص ساخته شده است که حدود 3 پوند از آن استفاده شده است. عظمت لوستر (وزن آن 32 پوند است) به جرم آن تقسیم می شود و همانطور که بود با شش آویز آویزان به زنجیرهای زیبا به شکل لامپ های مخصوص سبک می شود. قیمت آن 2000 روبل است. در دهلیز کلیسا، در مکانی مخصوص ساخته شده، ارابه تشییع جنازه ای که جسد امپراتور اسکندر اول از تاگانروگ بر روی آن منتقل شده است، نگهداری می شود.

کتابهای کلیسا، به طور کامل، از سال 1800 در کلیسا موجود بوده است. از پرونده های ذخیره شده در دفتر اصطبل دادگاه و مربوط به کلیسا، مشخص نیست که کلیسا از ابتدای تأسیس خود مبلغ مشخصی را دریافت کرده باشد. خزانه برای نیازهایش تنها در سال 1819، در 17 دسامبر، بالاترین فرمان تصمیم گرفت تا 201 روبل از خزانه دولت به دفتر ثابت دادگاه برای نیازهای کلیسا، مانند: آرد، شراب، بخور، روغن و شمع آزاد شود. 28 کوپک در سال این مبلغ در حال حاضر از خزانه اصلی دریافت می شود.

طبق ایالت 1733 ، در حیاط کونیوشنی تأسیس شد: فقط یک کشیش وجود داشت ، به او دستور داده شد 60 روبل حقوق دریافت کند. در سال، نان - چاودار - 12 چهارم، جو - به همان تعداد، اما برای زندگی فقط صلح وجود دارد. در سال 1797، ایالت به: یک کشیش، یک شماس و دو مزمور خوان نیاز داشت، علاوه بر حقوق، روحانیون از آپارتمان های دولتی استفاده می کردند و از اداره اصطبل هیزم برای گرمایش دریافت می کردند: کشیش 16 فتوم، شماس 8 فتوم. و مزامیر خوان برای 4 دوده. در سال در ژانویه 1839، به مدت 2 روز، به گفته کارکنان تأیید شده، محتویات روحانیون افزایش یافت: حقوق کشیش 429 روبل بود. سرو، اتاق های غذاخوری - 285 روبل. و برای سفر 300 روبل؛ شماس 285 روبل. حقوق و غذاخوری؛ 2 مزمور خوان - 172 روبل. و همین تعداد غذاخوری prosfirne 58 rub. و 2 نگهبان - هر کدام 50 روبل. علاوه بر این به کشیش و شماس سالانه 16 آرشین از جنس مخمل و ابریشم برای خراطین و 15 آرشین از همان مواد برای دو خراط داده می شد. در حال حاضر سالانه 121 روبل برای این مورد از دفتر دادگاه اعلیحضرت صادر می شود. ser. روحانیون دارای آپارتمان های دولتی در ساختمان اصطبل دادگاه اصلی، با گرمایش است. آخوند از درآمد برای تصحیح نیازمندی های اداره اصطبل دادگاه استفاده می کند.

محله کلیسا متشکل از کلیه کارکنان بخش اصطبل دادگاه است، محله کلیسا شامل شرکت وزیران کاخ زمستانی امپراتوری و درمانگاه اصطبل دادگاه با 60 تخت، با بخش های مردان، زنان و زایمان، واقع شده است. در ساختمان های اصطبل دادگاه اصلی که کلیه کارمندان بخش دادگاه را می پذیرد. در محله کلیسا مدرسه ای برای فرزندان وزیران، پسران و دختران وجود دارد که توسط مقامات ثابت دادگاه تأسیس شده است. این آموزش می دهد: قانون خدا، زبان روسی، جغرافیای روسیه و 4 قانون حسابی. علاوه بر این، به پسران صنایع دستی آموزش داده می شود: کفش دوزی و خیاطی، و دختران - سوزن دوزی. پس از اتمام دوره آموزشی، پسران در خدمت اداره پایداری می شوند. در کلیسا یک گروه کر از خوانندگان وجود دارد که عمدتاً از خادمان بخش اصطبل و فرزندان وزیران تشکیل شده است.

/تدوین شده توسط شماس کلیسای مذکور نیکولای کدروف/

"اطلاعات تاریخی و آماری در مورد اسقف پترزبورگ"، شماره 4، سن پترزبورگ، 1875. چاپ شده در چاپخانه دپارتمان Udelov (Liteiny Prospekt، شماره 39).